All Chapters of The CEO'S Lethal Obsession: Chapter 101 - Chapter 110

LILY'S POV Huminga siya nang malalim, parang pinipigilan ang kaniyang sarili. “Do you even realize how that makes me look? My friends keep asking when the date is, and all I can say is ‘soon.’” Tumingin siya kay Wade nang diretso. “Do you know how humiliating that is?”Tahimik lang si Wade. Walang imik ang buong opisina kahit ang tunog ng air conditioner, parang nawala.Cecilia Vernjor... Wade’s fiancée. Hindi ko maiwasang ulitin sa isip ko, parang ayaw pa rin tanggapin ng tenga ko ang salitang fiancée.Sinubukan kong tumingin sa screen, magpanggap na abala, pero hindi ko mapigilang marinig ang bawat salita. Hindi ko alam kung bakit, pero bawat tono ng boses ni Cecilia ay parang may tusok, hindi naman sa akin direktang nakaturo, pero ramdam kong tinatamaan ako.“Cecilia,” sabi ni Wade sa wakas. “Let’s not talk about it here. Hindi ito ang tamang lugar para pag-usapan ang mga gan’yan.” Sumulyap siya sa mga empleyado, agad namang tumalima ang lahat.Nagsi upuan sa kaniya-kaniyang mga

LILY'S POV Bitbit ko ang ilang folders at kape mula sa pantry habang naglalakad ako papunta sa opisina ni Mr. Chilton. Pangalawang kape ko na ‘to ngayong umaga. Baka pag-umabot pa ako sa pang-apat ay mag palpitate na ako. Hindi ko mapigilan ang sarili kong uminom ng kape. Kailangang magising ang diwa ko dahil sa dami ng mga nangyari ngayong umaga. Umpisa palang ng araw pero sunud-sunod na ang mga rebelasyon. Tahimik ang buong floor, pero ramdam ko ang bigat ng atmosphere na parang may nangyaring hindi ko dapat masaksihan o malaman. Pagliko ko sa hallway, halos mabitiwan ko ang hawak kong kape nang makita ko si Cecilia Vernjor, lumabas siya ng opisina ni Mr. Chilton. Nakataas ang baba niya, at kahit mula sa distansiya, halata ko ang tensyon sa bawat hakbang niya. Maganda siya—mali. Lahat ng mga naging babae ni Wade ay magaganda. Mga modelo ang dating nila, imported na imported. Nang magtagpo ang mga mata namin, bigla siyang huminto. “Oh. You again,” sabi niya, ang tono niya

LILY'S POV Tumigil si Wade sa harapan ko at sobrang lapit na halos maramdaman ko na ang init ng hininga niya. Hindi ako makakilos. Lahat ng sinabi niya ay parang kulog na umalingawngaw sa loob ng kuwarto at sa bawat salita, unti-unting bumabagsak ang depensa kong pilit kong binubuo. The plan is to make Wade want me at nagtagumpay na nga ako. Pero bakit gano'n? Hindi pa rin ako kampante?Parang huminto ang mundo ko sa sinabi niya. “Wade…” halos pabulong kong sabi, pilit pa ring kumakawala sa pagkakahawak niya. “You can’t just decide that. Hindi mo puwedeng baliin ang mundo mo dahil lang sa—”“Sa’yo?” mabilis niyang putol. “Lily, you’re not some part of my life. You’re the part I can’t lose.”Tumaas ang dibdib ko sa bilis ng tibok ng puso ko. Ayaw kong magpakatànga. Ayaw kong muli siyang paniwalaan. Pero nang tingnan ko siya, parang lahat ng galit, takot, at pagmamahal ay nagsalubong sa loob ko.“Wade, please…” mahinahon kong sabi. “We can’t keep doing this. You don’t own me.”Ngu

Wade's POVBandang alas siete ng gabi ay tumuloy ako sa dinner appointment kasama si Cecilia. Ang restaurant ay tahimik, dim, at halatang mamahalin. Wala naman akong pakialam sa presyo dahil alam kong barya lang iyon para sa akin. Ngunit hindi ako mapakali na nasa ganitong lugar ako tapos iba naman ang kasama ko. Hindi si Lily ang kasama ko kung hindi ay ibang babae. Hindi ako sanay. Hindi na ako sanay na magpapalit-palit ng babae na para bang nagbibihis lamang ako ng damit.Nasa gitna na si Cecilia ng mesa nang dumating ako. Nakasuot siya ng isa sa mga paborito niyang designer dress. Pulang-pula iyon, halatang pinag-isipan. She's all smiles, as if nothing’s wrong between us.“Wade!” mabilis siyang tumayo para salubungin ako. At nang makalapit siya sa akin at agad siyang kumapit sa braso ko. “You look tired. Work again?”“Something like that,” malamig kong sagot.Umupo ako. Marahan kong inalis ang kamay niya sa braso ko. Hindi ko na sinubukang itago ang pagkainip sa boses ko.“You’v

Cecilia's POV Paglabas ko ng restaurant, sumalubong agad sa akin ang driver at ang assistant ko. Binuksan ni Carl ang pinto ng kotse, pero hindi ako agad sumakay. Tumigil ako saglit, malalim ang bawat paghinga ko.“Miss Cecilia?” maingat na tanong ng assistant kong si Jane. “Are you okay? Should I—”“Do I look okay to you, Jane?”Tahimik siya at tumikhim.“Hindi mo ba nakita ‘yon? He walked out. He walked out on me like I’m some kind of nobody.”“Miss, maybe he just needs—”“Stop defending him.” Lumapit ako sa kaniya, malamig ang boses ko pero may talim. “You shouldn't defend a man who just humiliated me in front of everyone. I will not let this slide!”Natahimik si Jane at agad na yumuko, tanda ng paghingi niya ng pasensya sa akin.Tiningnan ko si Carl na nag-aabang sa tabi ng pinto. “What are you waiting for?”“Ah, ma’am, I was just—”“Go to your seat. Now.”Sumakay ako nang mabilis. Hinila ko ang seatbelt nang mariin, halos mapunit ito. Tahimik ang loob ng kotse, pero ramdam ko a