All Chapters of กับดักรักมาเฟียเถื่อน: Chapter 41 - Chapter 50

สองอาทิตย์ผ่านไปราฟาเอลยังคงวุ่นวายกับการตามหาหญิงสาวเกือบเป็นอาทิตย์แล้ว ชายหนุ่มร่างกำยำสมบูรณ์แบบยืนอยู่ตรงระเบียงของห้องพักที่มองเห็นวิวทิวทัศน์ของเมืองกรุงและตึกหรูได้อย่างชัดเจน มาเฟียหนุ่มสวมเพียงกางเกงนอนขายาวสีดำผ้าเบาสบายกำลังยืนครุ่นคิดอย่างหนัก เนื่องจากว่าเป็นเวลาเกือบอาทิตย์แล้วที่เขาพยายามตามหาหญิงสาวแต่ก็ยังไร้วี่แววอยู่ดีเพราะที่นี่มันไม่ใช่ถิ่นของเขา นั่นมันจึงเป็นความยากที่ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดใจเอามากๆซึ่งในระหว่างที่ราฟาเอลกำลังปล่อยให้ลมเย็นๆ ในช่วงเช้าตรู่ของวันพัดผ่านใบหน้าของเขาอยู่นั่นเอง ลูกาก็เปิดประตูห้องพักของเจ้านายเข้ามาในห้องพร้อมกับเดินตรงมาหยุดอยู่ด้านหลังของราฟาเอล“ขออนุญาตครับนาย” ลูกาเอ่ยขึ้นมา“เจอไหม” มาเฟียหนุ่มหันหลังกลับมาพลางเอ่ยถามลูกน้อง ทุกครั้งที่ลูกาเข้ามารายงานเขา เขาจะรู้สึกใจเต้นทุกครั้งอย่างไม่น่าเชื่อ“ยังเลยครับ” สิ้นเสียงตอบกลับของลูกา มาเฟียหนุ่มถอนหายใจออกมาเบาๆ ด้วยความรู้สึกผิดหวังในขณะนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ของราฟาเอลที่วางอยู่ในห้องนอนก็ดังขึ้นมา ลูกาจึงก้มศีรษะให้เจ้านายหนึ่งครั้งก่อนที่เขาจะเดินไปหยิบโทรศัพท์กลับมาให้ร

ด้านเอวาหญิงสาวร่างอรชรที่ดูมีเนื้อหนังมังสาขึ้นมาเล็กน้อย เอวากำลังเดินออกจากบ้านในช่วงเช้าของวัน หน้าท้องที่เคยแบนราบของหญิงสาวในตอนนี้ดูนูนขึ้นมาเล็กน้อย ตั้งแต่วันนั้นที่พี่ชายของเธอไปส่งเธอสนามบิน เอวาก็มาอยู่ที่บ้านเก่าของแม่เธอที่อยู่ประเทศไทย บ้านหลังนี้เป็นบ้านทรงไทยหลังเก่าๆ แต่เธอก็ทำความสะอาดและซ่อมแซมมาเรื่อยๆ จนสามารถอยู่ได้ตามปกติเอวาเปลี่ยนนามสกุลใหม่และเธอก็ได้มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี่ ชีวิตที่ไม่ต้องทำตามคำสั่งของใคร ชีวิตที่เธอสามารถตัดสินใจเองได้ ชีวิตที่เรียบง่ายแบบคนปกติทั่วไปหญิงสาวไม่เคยเห็นหน้าตาของพ่อแม่เธอเลยสักครั้ง เธอจำเรื่องราวตอนเด็กไม่ค่อยได้สักเท่าไหร่ แต่เธอรู้เพียงแค่ว่าในตอนที่เธอเริ่มจำความได้ พวกเขาทั้งสามคนพี่น้องก็อยู่กับย่ามาตลอด พอโตมาเธอจึงถามเรื่องราวของพ่อแม่กับเอเธนส์ เอเธนส์จึงเล่าให้เธอฟังว่าพ่อกับแม่เสียชีวิตไปช่วงที่เอเธนส์อายุสี่ขวบ ซึ่งก็หมายความว่าตอนนี้เอวาเพิ่งจะสองขวบได้ พวกท่านเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ พวกเขาทั้งสามคนจึงต้องมาอยู่กับย่าจอมเผด็จการอย่างนี้ร่างอรชรสวมเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนสีเข้ม เธอถือกระเป๋าผ้าสีดำเ

เอวานั่งมองอยู่บนที่นอนพลางมองออกไปยังหน้าต่างที่มีผ้าม่านบางๆ กำลังปลิวไสวอยู่เพราะลมจากด้านนอก หญิงสาวไม่คาดคิดเลยว่าราฟาเอลจะตามเธอมาถึงที่นี่ได้ แล้วเขาต้องการอะไรอีก เธอไม่มีอะไรให้เขาแล้ว คำถามมากมายยังคงผุดขึ้นมาในหัวของหญิงสาวอยู่ตลอดเวลาจนเธอไม่สามารถควบคุมความคิดของตัวเองได้ อดีตสปายสาวคิดว่าตัวเองจะสามารถลืมผู้ชายเอาแต่ใจคนนี้ได้แล้วเสียอีก แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่เลย พอเธอได้มาเจอกับเขาอีกครั้ง ความทรงจำในอดีตก็หวนกลับขึ้นมาทุกอย่าง“คุณจะกลับมาทำไมอีก ราฟาเอล” หญิงสาวบ่นพึมพำกับตัวเองอดีตสปายสาวยืนขึ้นและเอาหูแนบกับประตูเพื่อตรวจสอบดูว่าชายหนุ่มยังอยู่หรือเปล่า แต่ทว่าก็ไร้วี่แววของเสียงใดๆ เอวาจึงคอยๆ เอื้อมมือมาเปิดประตูแง้มออกช้าๆดวงตากลมโตกวาดสายตามองไปทั่วบ้านเรือนไทยก็ไม่พบชายหนุ่มแล้ว ร่างอรชรจึงก้าวขาข้ามธรณีประตูห้องนอนที่คนไทยนับถือกันและสอนเธอมาว่าห้ามเหยียบขอบประตู หลังจากที่เรียวขาสวยก้าวพ้นขอบประตูไม้ออกมาจากห้องนอนเรียบร้อยแล้ว ร่างอรชรสวยสะพรั่งก็เดินตรงไปที่ห้องครัวเพื่อทำอาหารง่ายๆ กินทันที หญิงสาวใช้เวลาทำอาหารไม่นานสักเท่าไหร่ เธอก็ออกมาจากห้องครัว

ชายหญิงทั้งสองคนต่างก็นั่งเงียบไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา เอวาพยายามที่จะไม่ช้อนดวงตาขึ้นไปสบตากับชายหนุ่มเพราะราฟาเอลช่างเป็นคนที่มีเสน่ห์มากยิ่งนัก แล้วเธอก็กลัวว่าตัวเองจะตกหลุมพรางสายตาที่มีเสน่ห์คู่นั้น เอวาทำแผลให้ชายหนุ่มจนกระทั่งเสร็จเรียบร้อยแล้ว มือบางเก็บอุปกรณ์ทำแผลเข้าไว้ในถุงเหมือนเดิม ก่อนที่หญิงสาวจะเก็บของทุกอย่างที่ซื้อมาและลุกขึ้นเดินไปในห้องครัว หลังจากที่เอวาหายเข้าไปในห้องครัวอยู่สักพักหนึ่ง หญิงสาวก็เดินออกมาด้วยใบหน้าที่นิ่งเรียบ จากนั้นเธอก้าวเดินต่อไปและตั้งท่าจะเดินออกไปจากบ้าน “เธอจะไปไหน” เสียงทุ้มทรงพลังเอ่ยถามหญิงสาวขึ้นมาด้วยความอยากรู้ “ไม่ต้องตาม ฉันจะไปนั่งเงียบๆ คนเดียว” เอวาหันกลับมาตอบกลับชายหนุ่ม ก่อนที่เธอจะเดินออกไปจากบ้านอย่างช้าๆ ราฟาเอลไม่อยากตามติดหญิงสาวจนเธอรำคาญเขามากเกินไป เขาควรจะปล่อยให้เธอได้มีเวลาคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ บ้าง ดวงตาคมกริบมองตามแผ่นหลังแบบบางจนกระทั่งหญิงสาวเดินออกจากประตูบ้านไป ชายหนุ่มเคลื่อนมือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงและหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูของตัวเองขึ้นมากดโทรออกหาลูกาทันที“ลูกา มึงหาพ่อครัวไทยเก่งๆ มาที่นี่ให้กู

เอวากับราฟาเอลกลับมาที่บ้านเรือนไทยของหญิงสาวในเวลาต่อมา หญิงสาวเดินเข้ามาในบ้านและตามมาด้วยชายหนุ่มร่างกำยำที่เดินตามเธอมาติดๆ เอวาหันไปมองชายหนุ่มที่กำลังจะเดินเหยียบธรณีประตูเข้ามาพอดี เธอจึงบอกกล่าวชายหนุ่มขึ้นมา “ก้าวข้าม..อย่าเหยียบ” เสียงของเอวาทำให้ชายหนุ่มร่างกำยำชะงักขาแกร่งเล็กน้อยในขณะที่เขากำลังจะเหยียบขอบประตูบ้าน ก่อนที่เขาจะทำตามที่หญิงสาวบอกทันที ราฟาเอลก้าวข้ามธรณีประตูเข้ามาในบ้านช้าๆ เมื่อเอวาเห็นว่าชายหนุ่มทำตามที่เธอบอกแล้ว เธอจึงหันหน้ากลับมาและเดินมาวางของลงบนโต๊ะทานอาหาร“ให้ฉันช่วยนะ” ราฟาเอลเดินมาหยุดอยู่ด้านหลังของหญิงสาวพลางบอกกล่าวเธอ“ไปนั่งลง เดี๋ยวฉันทำเอง” เอวาตอบกลับ ก่อนที่เธอจะเดินไปหยิบจานชามและแก้วในห้องครัวออกมาเอวานั่งลงบนเก้าอี้ตรงโต๊ะทานอาหารพร้อมกับแกะน้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋และขนมครกใส่ภาชนะ ราฟาเอลจึงทิ้งตัวนั่งลงตรงข้ามกับหญิงสาวทันทีหลังจากนั้น พวกเขาก็ทานอาหารเช้าที่เรียบง่ายด้วยกันอย่างช้าๆ ราฟาเอลไม่เคยกินอาหารพวกนี้แต่เขาก็คิดว่ามันอร่อยดี ถึงแม้ว่ามันจะดูไม่ค่อยดีต่อสุขภาพเท่าไหร่ก็ตาม แต่ถ้าหญิงสาวชอบเขาก็จะไม่ขัดใจเธอ ตั้งแต่มาอย