บทที่ 43 เหมือนครั้งแรกที่เจอกัน

“อ้วก! อ้วก! อึก!” เสียงของเอวาที่กำลังโก่งคออ้วกใส่ชักโครกในห้องน้ำดังลั่นออกมาจากประตู ราฟาเอลรีบเดินหน้าตาตื่นตามไปเคาะประตูห้องน้ำของหญิงสาวด้วยความเป็นห่วงทันที

“เป็นอะไรหรือเปล่า! อันนา! เปิดประตูให้ฉันหน่อยได้ไหม!” มือแกร่งทุบประตูรัวๆ พร้อมกับอีกมือหนึ่งที่พยายามดันประตูเข้าไปด้วยอาการตื่นตระหนก

“ออกไป!! โอ๊ก!” เสียงหวานยังคงแผดเสียงออกมาจากห้องน้ำและเอ่ยปากไล่ชายหนุ่มไม่หยุดในขณะที่เธอกำลังโก่งคออ้วกอยู่

“อันนา!” มือหนายังคงทุบประตูห้องน้ำอย่างต่อเนื่องเพื่อให้หญิงสาวยอมเปิดประตูออกมา

“หยุดเคาะ! ฉันรำคาญ!” แต่ทว่าเอวาก็ตะโกนออกมาอีกครั้งด้วยความหงุดหงิดจากอาการของคนท้อง ทำให้มือแกร่งหยุดชะงักลงไปอย่างฉับพลันเมื่อเขารับรู้ได้ว่าเอวาน่าจะหงุดหงิดจริงๆ แล้ว 

ชายหนุ่มได้แต่ยืนยกมือค้างกลางอากาศอยู่หน้าห้องน้ำ ส่วนหญิงสาวก็อ้วกต่ออีกสักพักหนึ่ง ก่อนที่เสียงอ้วกของหญิงสาวจะหยุดลงพร้อมกับประตูห้องน้ำที่เปิดแง้มออกมาอย่างช้าๆ 

ใบหน้าสวยคมจ้องมองหน้าราฟาเอลด้วยสายตาแข็งกร้าวพร้อมกับมือบางที่ยกขึ้นมาเช็ดริมฝีปากของตัวเองอย่างลวกๆ หญิงสาวอ้วกจนหมดแรงและน้ำหูน้ำตาไหล

“เธอเป็นอะไร ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า” ราฟาเอลรีบเอื้อมมือไปประคองร่างอรชรเอาไว้ แต่ทว่าหญิงสาวก็รีบสะบัดมือของชายหนุ่มออกไปทันที

“อย่ามายุ่งกับฉัน” หญิงสาวเอ่ยพร้อมกับเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ไม้สักที่อยู่ใกล้ๆ ด้วยร่างกายที่หมดเรี่ยวหมดแรง โดยปกติหญิงสาวจะไม่ค่อยแพ้ท้องสักเท่าไหร่ แต่เมื่อได้กลิ่นน้ำหอมจากร่างกำยำก็ทำให้เธอรู้สึกเวียนหัวขึ้นมาทันที 

“ป่วยเหรอ..ไปหาหมอไหม” ราฟาเอลเดินตามหญิงสาวมา

“นี่คุณ! หยุด..แล้วบอกมาว่าต้องการอะไร มาที่นี่ทำไม” เอวาเพลอหลุบสายตาลงไปมองยังบาดแผลที่เขาโดนเธอแทงเขาที่ต้นขาเหมือนเดิม ในตอนนี้บาดแผลของชายหนุ่มก็ดูเหมือนจะเริ่มมีไหลสีแดงไหลออกมาเยอะแล้ว แต่ราฟาเอลก็ไม่ได้ดูเจ็บปวดหรือสนใจกับแผลตัวเองเลยสักนิด

“ฉัน..มาหาเธอ” ราฟาเอลย่อตัวคุกเข่านั่งลงกับพื้นเพื่อให้อยู่ในระดับเดียวกันกับหญิงสาว

“อย่ามายุ่งกับฉัน” มือเล็กพยายามผลักไสชายหนุ่มออกไปให้ไกลจากตัวเธอ แต่ราฟาเอลก็คว้าข้อมือเล็กจับเอาไว้ไม่ให้เธอพยศใส่เขา และด้วยความที่หญิงสาวอ้วกจนหมดแรงแล้ว เธอจึงไม่สามารถสู้แรงของชายหนุ่มได้ในตอนนี้

“เธอท้องเหรอ” ชายหนุ่มเอ่ยถามออกมาพลางจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตากลมโตที่สั่นไหวขึ้นมาจนชายหนุ่มสามารถรับรู้ได้ ชายหนุ่มเชื่อว่าข้อมูลที่ได้มาจากเพื่อนเก่าของเขาไม่มีทางผิดพลาดอย่างแน่นอน

“เปล่า” หญิงสาวตอบกลับพลางเบี่ยงหน้าไปทางอื่น และแน่นอนว่าสำหรับราฟาเอลแล้ว เอวาเป็นผู้หญิงที่โกหกไม่เนียนจริงๆ

“โกหก”

“ออกไป” เอวาไม่อยากพูดคุยกับราฟาเอล เธอจึงออกปากไล่ชายหนุ่มอีกครั้ง

“อันนา ฉันขอร้องล่ะ อย่าไล่ฉันเลยนะ เธอรู้ไหมว่าฉันกว่าจะตามหาเธอเจอ อย่าไล่ฉันไปไหนอีกเลยนะ” น้ำเสียงของราฟาเอลอ่อนยวบลงและเต็มไปด้วยการขอร้อง กว่าเขาจะหาเธอเจอมันไม่ได้ง่ายแล้ว และเขาก็รู้ดีว่าเธอคงไม่ยอมให้อภัยเขาง่ายๆ แน่นอน

“แล้วคุณจะมาตามฉันทำไม ปล่อย!” หญิงสาวยังคงดีดดิ้นและไม่ยอมให้ชายหนุ่มมาจับตัวเอาไว้ได้ง่ายๆ มันไม่ใช่เมื่อก่อนแล้ว เมื่อก่อนที่เธอยอมเขาก็เพราะชายหนุ่มมีข้อต่อรองกับเธอ แต่ในตอนนี้เขาไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะมาบังคับเธอแล้วทั้งนั้น

“เพราะฉัน…” ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้เอ่ยอะไรออกมาต่อ เสียงหวานก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน

“อย่ามายุ่งกับฉัน ออกไปซะ” เอวาออกแรงดันชายหนุ่มที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงพื้นให้ถอยหลังเซหงายหลังไปกองกับพื้นบ้าน ชายหนุ่มกลัวว่าหญิงสาวจะล้มลงตามมาด้วย มือหนาจึงยอมปล่อยข้อมือบางให้เป็นอิสระทันที

เมื่อข้อมือเล็กเป็นอิสระจากมือแกร่ง อดีตสปายสาวรีบลุกขึ้นแล้วเดินจ้ำอ้าวไปยังห้องนอนของตัวเองอย่างรวดเร็ว

“อันนา ฟังก่อนสิ..อันนา” ราฟาเอลรีบยันกายจากพื้นและลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เขาพยายามจะเดินตามหญิงสาวไป แต่ทว่าร่างอรชรก็เข้าไปในห้องนอนและปิดประตูห้องใส่หน้าชายหนุ่มทันที

“อันนา..ออกมาคุยกันก่อนได้ไหม อันนา!” ราฟาเอลพยายามเขย่าประตูห้องนอนของหญิงสาวและตะโกนเรียกเธออย่างสุดความสามารถ

“กลับไปซะ! แล้วอย่ามาที่นี่อีก..เราไม่มีอะไรติดค้างกันอีกแล้ว” แต่ทว่าหญิงสาวก็ตะโกนผ่านประตูห้องนอนออกมา 

ราฟาเอลจึงหยุดการกระทำของตัวเองลงก่อนเพราะเขาเริ่มรู้สึกว่าตัวเองอาจจะรุกหญิงสาวหนักเกินไป เขาควรจะให้เวลาเธอได้ตั้งตัวก่อน ราฟาเอลถอนหายใจออกมาด้วยความหนักอึ้งที่อัดแน่นอยู่ภายในใจ และด้วยบาดแผลที่เริ่มมีเลือดไหลออกมาจำนวนมาก เริ่มทำให้ราฟาเอลรู้สึกหน้ามืดขึ้นมาเล็กน้อย ชายหนุ่มจึงตัดสินใจที่จะถอยออกมาก่อน

ร่างกำยำถอยหลังออกมาจากประตูห้องนอนของเอวาเล็กน้อย เขาจ้องมองไปยังประตูห้องอยู่สักพัก ก่อนที่ชายหนุ่มจะหันหลังกลับแล้วเดินออกมาจากบ้านของสปายสาวที่เขาเฝ้าคิดถึงมาตลอดด้วยท่าทางซึมเศร้า

ชายหนุ่มเดินออกมาจากบ้านอย่างช้าๆ บาดแผลที่ต้นขาของเขาทำให้เขารู้สึกนึกถึงวันแรกที่พวกเขาทั้งสองคนได้เจอกัน อันนาก็ยังคงเป็นอันนาอยู่วันยังค่ำ เธอไม่เคยอ่อนโยนและไม่เคยอ่อนหวานเหมือนกันผู้หญิงคนอื่นๆ แต่เพราะเธอเป็นแบบนี้นี่แหละ มันจึงทำให้เขาไม่สามารถลืมเธอไปได้เสียที 

ราฟาเอลไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนซาดิสม์หรือเปล่าเพราะในตอนนี้เขากำลังเจ็บตัวอยู่แต่เขากลับรู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย เนื่องจากบาดแผลนี้มันเป็นสิ่งที่ย้ำเตือนว่าเขาเพิ่งจะได้พบเจอกับหญิงสาวไปหมาดๆ 

มาเฟียหนุ่มเดินมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเขาออกจากบ้านทรงไทยของสปายสาว มือแกร่งล้วงเข้าไปหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงขึ้นมากดโทรออกหาลูกาทันที

“ขับกลับมาได้แล้ว” เสียงทุ้มทรงพลังเอ่ยกับปลายสาย ก่อนที่เขาจะกดตัดสายไปอย่างรวดเร็ว 

ราฟาเอลรออยู่หน้าบ้านของหญิงสาวไม่นานสักเท่าไหร่ รถคันหรูสีดำเงาก็ขับกลับมาจอดสนิทลงตรงหน้าของราฟาเอล ชายหนุ่มจึงเอื้อมมือไปเปิดประตูฝั่งหลังคนขับ แล้วขึ้นไปนั่งบนรถคันสีดำเงาทันที

“เป็นไงบ้างครับนาย” ลูกาหันมาเอ่ยถามเจ้านายด้วยสีหน้าที่ดูตื่นเต้นเล็กน้อย แต่ทว่าสายตาที่เฉียบคมของลูกาก็ไปสะดุดกับกางเกงที่ขาดของราฟาเอล และมีเลือดไหลออกมาเป็นจำนวน ถึงแม้ว่ากางเกงของเจ้านายจะสีดำสนิทแต่เขาก็รับรู้ได้ว่ามันคือเลือด ไหนจะกลิ่นคาวเลือดที่เริ่มคละคลุ้งไปทั่วรถอีก

“นั่นเลือดใช่ไหมครับนาย” ลูกาเอ่ยถามเจ้านายด้วยความเป็นห่วง

“เออ” ราฟาเอลเอื้อมมือไปหยิบกระดาษชำระใกล้ๆ มาซับเลือดเอาไว้ด้วยใบหน้านิ่งเรียบ ตอนนี้ในสมองของเขาไม่ได้คิดถึงเรื่องบาดแผลเลยสักนิด เขาคิดถึงแต่หญิงสาวร่างอรชรที่เพิ่งทำร้ายร่างกายเขาเมื่อสักครู่นี้

“ฝีมือคุณอันนาใช่ไหมครับ” คนสนิทเอ่ยถามอีกครั้ง เพราะไม่มีใครที่สามารถทำร้ายร่างกายเจ้านายของเขาได้ ถ้าหากไม่ใช่สปายสาวที่เคยอยู่กับราฟาเอล

“อือ” มาเฟียหนุ่มพยักหน้าให้เบาๆ ในขณะที่มือหนากำลังซับเลือดตรงขาของตัวเองอยู่

“ผมไม่แปลกใจเลยครับ..ไปทำแผลก่อนไหมครับ” 

“ไปโรงพยาบาลใกล้ๆ แถวนี้แหละ กูจะกลับมาหาเธออีกรอบ กูจะไม่ยอมง่ายๆ แน่” ราฟาเอลจะไม่มีทางยอมกลับไปโดยที่เขาไม่มีเธอไปด้วยอย่างแน่นอน เขาจะต้องพาลูกกับเมียของเขากลับไปด้วยกันให้ได้ 

“กว่าจะได้เจอเธอมันไม่ได้ง่ายเลย ฉันไม่ยอมปล่อยเธอกับลูกไปอีกแล้วอันนา” 

ราฟาเอลครุ่นคิดอยู่ภายในใจ ใบหน้าหล่อเหลาหันกลับมามองไปยังบ้านทรงไทยหลังนั้นด้วยสายตานิ่งเรียบ ก่อนที่รถยนต์คันหรูสีดำเงาจะเริ่มขับเคลื่อนออกมาจากหน้าบ้านของหญิงสาวอย่างช้าๆ 

ลูกาขับเคลื่อนรถหรูมุ่งไปสู่โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด เพื่อให้เจ้านายของเขาได้ทำแผลเสียก่อน ถ้าปล่อยไว้แบบนี้เจ้านายของเขาคงเลือดหมดตัวแล้วไม่มีแรงไปง้อเมียต่อแน่ๆ