Semua Bab บ่วงบำเรอรัก: Bab 21 - Bab 30

ผั๊วะ!อยู่ๆ ชายวัยกลางคนตรงหน้าที่กำลังบดขยี้ริมฝีปากฉันก็เซล้มไปตามแรงเหวี่ยง เรือนร่างที่ไม่มีคนคอยคร่อมของฉันทรุดลงกับพื้นอย่างคนหมดแรง ดวงตากลมผ่อนลงแต่ก็พยายามมองคนที่เข้ามาช่วยให้ฉันรอดจากสถานการณ์ที่รังเกียจ"มึงเป็นใครวะ เสือกอะไรเรื่องของผัวเมีย!" ไอเสี่ยหื่นรีบลุกขึ้นมาอย่างไว เขาชี้หน้าอ

ร่างสูงยกมุมปากร้ายขึ้นทันทีที่เอ่ยจบ รอยยิ้มของเขาวันนี้ทำให้ฉันรู้ว่าคงจะไม่รอดอีกเช่นเคย ฉันพยายามขยับหนีให้พ้นจากคนที่ยอมรับว่าตัวเองเป็นคนชั่ว แต่ก็หนีไปไหนไม่ได้มากนักเพราะมืออีกข้างโดนพันธกานต์ไว้แน่นหนา"พร้อมรับแรงกระแทกจากคนชั่วแบบฉันไหม?" เรียวปากหนาว่าพร้อมกับไล่ถอดกางเกงทำงานออกจากปลายข

"แก้วตา…""แก้วตา…" ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นจากการหลับไหลเมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงเรียกพร้อมกับสะกิดเบา ๆ ให้ลุกตื่น"น้อย…" ฉันเปล่งขึ้นเมื่อคนตรงหน้าคือแม่บ้านที่สนิทกัน เข้ามาพร้อมกับถาดข้าวในมือที่ค่อย ๆ วางลง มองมาที่ฉันด้วยความใบหน้าที่อึกอักเหมือนจะถามว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับฉันแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ปริปากถ

"มาสักทีนะมึง" ฉันกรอกตาใส่คนที่เข้ามาใหม่เมื่อมองตามคนที่พี่เบียร์เพิ่งจะทักใครบางคนไป ซึ่งมีไม่กี่คนหรอกที่ฉันจะแสดงท่าทีแบบนี้ได้ คนคนนั้นก็หนีไม่พ้นไอบ้าสงครามนั้นแหละ"กูต้องทำงาน" นายสงครามที่มาหลังเพื่อนตอบหน้านิ่ง ก่อนที่เขาจะมานั่งรวมกลุ่มกับเพื่อนสนิทที่อยู่ครบคน แล้วเหลือบมาเหยียดยิ้มร้าย

บทที่ 22 บทลงโทษดิบเถื่อนฉันตื่นเช้ามาด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง เพราะโดนไอพี่สงครามตามตัวไปที่ห้องของเขาแต่เช้าตรู่ ไม่ต้องทำงานบ้านอย่างที่ควรทำประจำ แต่เชื่อไหมว่าฉันไม่ได้ดีใจเลย สู้ให้ฉันถูบ้านขัดบ้านทั้งหลัง ยังดีกว่าเสียกว่าไปคุยกับไอบ้านั้นให้ปวดประสาทก็อก ๆแต่ลูกหนี้จน ๆ อย่างฉันเลือกไม่ได้หรอ