Lahat ng Kabanata ng The Billionaire Doctor’s Hidden Marriage (RATED 18+): Kabanata 1 - Kabanata 10

Binitiwan ni Cassie ang malamig na pangungutya sa kanyang tinig nang tumingin kay Joyce. “Director Joyce, tinawag niyo ba ako para tumulong, o para ako’y pahiyain lang?”Nakaupo si Joyce na nakataas ang mga braso sa mesa, at parang nalulugod sa pang-aalipusta. “Tinutulungan kita. Hindi mo ba alam na ubos-ubo kayo sa pera?” panalitang may halong pang-iinsulto.“Hindi ko kailangan ang tulong mo.” Mahigpit at malinaw ang sagot ni Cassie. Hindi siya tanga. Alam niyang may mga taong nagtatago ng masamang intensyon, mga taong nakangiti pero may lason ang puso. Alam niyang isa si Joyce sa mga iyon.Nagbago ang kulay ng mukha ni Joyce, balak na sana niyang ipakita ang kapangyarihan ngunit naputol ang galaw nang magsalita si Aurora mula sa tabi. “Dra., wag na natin palakihin ‘to. Huwag kayong mag-alala tungkol sa maliit na nurse na ‘to. Ikaw na ang mag-ayos ng aking ultrasound schedule.”Kinuha ni Joyce ang form para sa color ultrasound at iniabot kay Aurora. Kinuha naman nito ang card mula sa

“Salamat, Dr. Rosales, sa gamot.” Mahinang wika ni Cassie habang bahagyang umatras ng dalawang hakbang, pinili niyang palayuin ang distansya sa pagitan nila. Totoo, pinoprotektahan siya ni Calix, ngunit ramdam niya na ang sobra-sobrang atensyon mula rito ay nagiging peligro din, lalo na’t halatang-halata ang mga selos na titig ng ibang nurse na para bang handa siyang lamunin nang buo.Nang bumalik sa trabaho, si Joyce ay nanlilisik ang mga mata. Siya ang nag-umpisa ng gulo ngunit siya rin ang bumagsak. Na-demote siya, at kahit puno ng galit, hindi siya naglakas-loob na sumagot.Nag-leave si Cassie ng dalawang araw dahil sa paso sa kamay. Hindi siya umuwi, bagkus dumiretso siya sa VIP ward upang dalawin ang kapatid na si Carlo.“Sis, anong nangyari sa kamay mo?” mahinang tanong ni Carlo, na isang taon lang ang bata sa kanya. Kalbo na ang ulo nito dahil sa gamutan, maputla ang mukha, ngunit ang mga mata’y puno ng pag-aalala.“Naaksidente lang, napaso. Nilagyan na ng gamot, at sa dalawa

Pagkapasok ni Cassie sa lumang bahay, napahinto siya. Mula sa mga muwebles hanggang sa mga tsinelas sa may pintuan, lahat ay eksaktong gaya ng dati. Parang walang sinumang tumira rito mula nang umalis sila. Ang mga bumili ng bahay ay tila hindi man lang nakapasok. Marahil, gaya ng karaniwan sa mga mayayaman, binili lang nila ito para tumaas ang halaga sa paglipas ng panahon.Habang naglalakad siya papunta sa sala, tumambad sa kanya ang mga lumang larawan, siya, si Carlo, at ang kanilang ama. Agad na pumatak ang luha niya. Parang bumalik ang lahat ng alaala, ngunit ngayon, wala na ang taong pinakaminahal niya. Ang pait ng nakaraan ay parang gustong lunurin ang puso niya.Matapos ang halos kalahating oras ng pagpipigil ng emosyon, umakyat siya sa ikalawang palapag at tumuloy sa silid-aklatan ng ama.Ang mesa at mga istante ay gawa sa kahoy ng pear blossom, may makapal na alikabok, at bakas ang mga yapak niya sa sahig. Hindi na niya iyon pinansin, sinimulan niyang halungkatin ang mga ist

Para naman kay Calix, mula sa tawag ni Cassie na “husband,” parang may kumalabit sa loob niya. Ang bigat sa dibdib na ilang araw nang nakadagan sa kanya ay bahagyang naglaho.“Eat together,” malamig pero malalim niyang sabi.Alam agad ni Cassie kung ano ang ibig niyang sabihin. Mabilis siyang tumayo, nilock ang pinto, at saka bumalik para umupo sa kandungan niya. Si Calix ay kumain ng isang subo, pagkatapos ay siya naman. Para silang mag-asawang matagal nang sanay sa ganitong ritwal, pero sa ilalim ng katahimikan, may mga lihim na hindi nila sinasabi.Sanay si Cassie na umalalay at magpaamo, pero laging limitado iyon sa loob ng bahay. Sa ospital, gusto niyang itago ang relasyon nila. Kaya nang bigla siyang magpakabait nang ganito, hindi maikakaila ni Calix na natuwa siya. Ang simpleng lunch ay biglang nagmukhang espesyal.Habang malapit sa kanya si Cassie, may halimuyak ng shampoo at init ng balat na dumikit sa hangin. Pero bago pa man siya tuluyang matunaw sa lambing nito, may inilab

Umainit ang dugo ni Cassie nang tuluyang magtagpo ang mga mata nila ni Aurora. Isang hakbang lang ang pagitan nila nang bigla niyang sunggaban ang pulso nito, mahigpit, halos maputla ang balat ng babae. Ang lamig ng titig ni Cassie ay sapat para maputol ang mapang-asar na ngiti ni Aurora.“Cassie, huwag!” sigaw ni Ariane, halos manginig sa kaba. Alam niyang buntis si Aurora, at kung may mangyari rito, si Cassie ang tiyak na mapapahamak.Pumiglas si Carlo mula sa kama, agad lumapit upang awatin ang kapatid, ngunit natigilan siya nang makita ang kakaibang ngiti sa labi ni Cassie.Tumingin ito diretso sa tiyan ni Aurora. “Aurora,” malamig niyang sabi, “ipagdasal mong manatili pa diyan ang anak mo. Dahil kapag hindi… kawawa ka.”Hindi niya kailangang magtaas ng kamay. Ang ngiting iyon pa lang ay sapat para tumindig ang balahibo ni Aurora.“Makinig ka,” dugtong ni Cassie, mababa ang tinig pero puno ng banta. “Kung babalik ka pa sa ward ng kapatid ko, hindi ko na masisigurong makakalabas ka