บททั้งหมดของ รวมเรื่องรักอีโรติค: บทที่ 81 - บทที่ 89

"ซี๊ดดด ! โอ..."เสียงครางกระเส่าดังเล็ดลอดจากลำคอหนาดังออกมาฟังดูช่างแผ่วพร่าเสียเหลือเกิน ผู้กองตี๋ตัวเกร็งร่างกายสั่นสะท้านเมื่อถูกแม่สาวขี้เมาที่มาจากไหนก็ไม่รู้อยู่ๆก็มาจับเขาถอดกางเกงแล้วจับดูดเอ็นร้อนของเขาอย่างไม่ปรานี"จ๊วบๆหวานจังฉันชอบๆ" เสียงพึมพัมดังลอดลำคอออกมาขณะมีเสียงดูดดังจ๊วบจ๊าบไปด้วยนิชาผู้เมาทีไรแล้วกลายร่างเป็นหญิงหื่นทุกทีตอนนี้กำลังมีความสุขกับการหลับตาพริ้มแล้วชิมรสชาติของผู้กองหนุ่มอย่างสนุกสนาน มือเรียวบางจับรูดแก่นกายแข็งขืนรูดรั้งหนังหุ้มขึ้นลงช้าๆตรงกลางลำขณะใช้ริมฝีปากดูดตรงส่วนหัวเห็ดสีแดงหยัก ใช้ลิ้นเรียวแหย่เล่นตรงส่วนหัวบานที่มีรูน้ำเล็กๆระบายออกมาเป็นน้ำใสหยืด"ซี๊ดดด...อาาาาส์สะ..เสียวอูยยย"โดยทรมานทั้งมือและปากอยู่นานสองนานจวบจนกระทั่งใกล้จะระเบิดน้ำเต็มทีอยู่ก็มีเสียงรถมอเตอร์ไซค์ที่ผู้กองหนุ่มจำได้ว่าเป็นของจ่าที่ออกไปเมื่อครู่นี้ขี่กลับเข้ามา อารามตกใจผู้กองตี๋ก็จับร่างอรชรให้มุดลงไปนั่งคุกเข่าอยู่ตรงที่พื้นโดยมีร่างกายหนาตามเข้าไปนั่งยืนบังอยู่ตรงโต๊ะผู้ตรวจการณ์ โดยที่ท่อนลำปูดโปนยังคาอยู่ในปากของเธอที่ยังออกลีลารูดดูดกระชับความใหญ่โตจนเต็

"อูยยย"เอวบางบิดเกร็งสะโพกเพรียวส่ายร่อนรับริมฝีปากหยักที่ลากปลายลิ้นเลียไปทั่วกลีบสวย เขากระดกปลายลิ้นเกร็งแล้วตวัดเลียกลางร่องดูดกลืนหยาดน้ำหวานใสเข้าปากให้หมด'น้ำหวานถูกปากเขาจริงๆ'"จ๊วบจ๊าบๆ" เสียงริมฝีปากดูดเลียจนเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบดังเล็ดลอดออกมาจนนิชานึกอาย หญิงสาวยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเอง"อร่อยที่สุดน้ำหวานๆแบบนี้ผมจะเลียให้หมดตัวไปเลย""ซี๊ดดด...ผู้กองขานิชาเสียวอูยยย"ยิ่งคำพูดหยาบโลนที่เขาแสดงออกมายิ่งกระตุ้นอารมณ์เธอให้พลุ่งสูงมากขึ้น หัวใจเต้นสั่นระรัวอารมณ์อยากก็ยิ่งพลุ่งพล่านมากขึ้น นาทีนี้ขอแค่ 'เสร็จ' ตอนนี้สักครั้งก็นับว่าบุญมากแล้วและเขาก็ไม่ทำให้เธอผิดหวังสักนิดเมื่อเธอปีนป่ายคว้าชัยชนะมาจนได้โดยมีเขาที่ช่วยส่งไปให้ถึงฝั่งฝัน ปากหยักดูดเลียหยาดน้ำหวานทุกหยาดหยดที่หลั่งรินออกมาจากโพลงสวาทด้านใน เขากลืนกินมันเข้าไปทุกหยาดหยดโดยไม่นึกรังเกียจสักนิด"อ๊ายยยย" เสียงหวานกรีดเสียงครวญครางส่งท้ายก่อนจะหมดแรงนอนระทดระทวยอยู่บนที่นอนโดยมีศีรษะทุยก้มแนบริมฝีปากชิดตรงกลีบกุหลาบงามหยาดเยิ้ม"คุณ 'เสร็จ' นำไปแล้วต่อไปก็ตาผมบ้างนะ" ผู้กองหนุ่มเงยหน้าขึ้นจากหว่างขาขาวอมยิ้มกริ่

Sara_eiei >> [ตัวเองงง...วันนี้เค้าทำงานกลุ่มมาเหนื่อยมากๆเลยเค้าขอนอนก่อนนะ]ผัวอีซาร่า >> [อืม...เหนื่อยมากไหม]Sara_eiei >> เหนื่อยมากกกตาเค้าจะปิดอยู่แล้วเนี่ยผัวอีซาร่า >> อืม...แต่ตอนนี้กูอยู่ร้านเหล้าSara_eiei >> อ้าวหรองั้นตัวเองอย่าดื่มเยอะนะขับรถกลับดีๆด้วยนะเค้าเป็นห่วง งั้นเค้านอนก่อนน๊าาผัวอีซาร่า >> แต่กูนั่งอยู่โต๊ะข้างหลังมึงนะอีร่า !Sara_eiei >> ........."ซวยแล้วพวกมึงผัวกูจับได้แล้วว่ากูหนีเที่ยวอ่ะ"ฉันชื่อซาร่าหรืออีร่าที่คนในไลน์เรียกนี่แหละกำลังทำหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่บรรดาเพื่อนๆที่เสือกชวนออกมาเที่ยวในคืนนี้ ก่อนจะทำใจดีสู้เสือกันหน้าไปยิ่มหวานสุดฤทธิ์ให้โต๊ะที่อยู่ติดกันทางด้านหลัง"ไฮ้...ที่รักคิดถึงเค้าไหม ?" แหะๆก็รู้แหละว่าแก้ตัวอะไรไม่ทันแล้วแต่ก็ปะเหลาะอีผัวตัวดีมันไว้ก่อนอ่ะเนอะ"มึงไม่ต้องมาตอแหลว่าคิดถึงกูหรอกหนอยทำเป็นเหนื่อยง่วงจะหลับแล้วที่ไหนได้หนีมาเที่ยวนี่เอง"'เอ๊อะ ! โดนไปอีกชุดสะอึกเลยกู'"กะ..ก็เค้าไม่ได้อยากมาหรอกนะอีฟ้าสิชวนเค้ามา" กูขอโทษนะเพื่อนขอแก้ผ้าเอาหน้ารอดไปก่อนแล้วกัน พูดไปพลางส่งสายตาอ้อนวอนให้มันตามไปติดๆ"โยนให้กูตลอดเลยนะอ

"ฮ้าววว"เสียงฉันเองแหละที่รู้สึกตัวขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดเมื่อยขัดเล็กน้อยพลางอ้าปากหาวอย่างง่วงทั้งเหนื่อยและล้าเมิื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปค่อนแจ้ง มองหาคนที่ต้นเหตุก็พบว่าเขาตื่นอยู่ก่อนแล้วแถมตอนนี้ยังนอนตะแคงเท้าแขนมองหน้าฉันอยู่อีกด้วย"ไง""เฮีย ! เล่นหนูหนักไปไหมเนี่ย" อดที่จะบ่นเขาไม่ได้คนบ้าอะไรอึดเหลือเกินจริงๆ"ช่วยไม่ได้มึงดื้อเอง !""หนูเปล่า"ปากเขาพูกแต่ดวงตาเขาจับจ้องอยู่ที่... หน้าอกของฉัน !"เฮีย ! หื่นแต่เช้าอีกแล้วนะ" ฉันลืมตัวไงว่าตัวเองยังโป๊อยู่ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีอะไรปกปิดเลยมีแค่ผ้าห่มคลุมตั้งแต่ช่วงเอวลงมาก่อนที่ฉันจะรีบคว้าชายผ้าห่มขึ้นมาคลุมช่วงอกเอาไว้ไว้ใจไม่ได้เกิดเขาอยากต่อเช้าขึ้นมามีหวังฉันคงฟ้าเหลืองตายแน่ๆ"ร่า..."อยู่ๆเฮียไทน์เรียกชื่อฉันเสียงอ่อนโยนเบาๆ"ขาา" ฉันครางรับเบาๆพลางช้อนสายตามองหน้าผู้ชายที่กำลังมองมาที่ฉันด้วยแววตาอ่อนโยน"แต่งงานกันไหม ?""เฮีย..."จังหวะนี้ทุกคนคงคิดว่าฉันกำลังซาบซึ้งและดีใจที่ถูกขอแต่งงานแต่เปล่าเลย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาขอฉันแต่งแต่ฉันยังไม่พร้อมจริงๆถ้านับครั้งนี้ด้วยนี่คงเป็นครั้งที่สามแล้ว"ว่าไงจะแต่งไ

ติ้ดๆๆๆ"ค่ะแม่"(ร่าเป็นอะไรลูกทำไมเสียงเนือยๆแบบนี้)"เปล่าค่ะแม่ร่าแค่...ฮ่ะ..ฮึ่กๆ"ไม่ไหว...อดไม่ได้ที่จะสะอื้นออกมาให้แม่ได้ยิน แค่ได้ฟังเสียงหวานๆที่สะท้อนความรักและห่วงใยมาให้หัวใจฉันก็สั่งให้ร้องไห้ออกมาเอง(ทะเลาะกับตาไทน์มาใช่ไหม ?)"เปล่าค่ะเราไม่ได้ทะเลาะกัน"(แล้วเป็นอะไรล่ะลูกมีอะไรหนูคุยกับแม่ได้ทุกเรื่องนะ)"คือ..."ตั้งแต่วันนั้นเราทั้งคู่ก็กลับมาดีกันเหมือนเดิมอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมอาจจะดูเหมือนรักกันมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ ตอนนี้ฉันเองก็เรียนจบแล้วแต่เฮียไทน์ก็ไม่มีทีท่าว่าจะขอฉันแต่งงานกันเหมือนเมื่อก่อนเลยฉันอึดอัดพาลคิดไปหมดเลยว่าเขาจะไม่อยากแต่งงานกับฉันแล้วหรือเปล่า บางทีฉันก็คิดนะว่าตัวเองเป็นไพโบล่าหรือเปล่าตอนที่เขามาขอแต่งงานฉันก็ไม่พร้อมไม่อยากแต่ง แต่พอเขาเฉยๆไม่มีทีท่าว่าอยากจะขอฉันกลับรู้สึกใจแป้ว แม้ทุกวันนี้เราจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมแต่ระหว่างเราฉันรู้สึกเหมือนว่าเรามีเส้นใยบางๆบางอย่างมาคั่นกลางเอาไว้"แม่เคยเสียใจไหมที่เลือกพ่อมาเป็นคู่ชีวิตแต่พ่อก็ทำให้แม่ผิดหวัง"ฉันไม่เคยถามเรื่องพ่อกับแม่สักครั้งนั่นเพราะรู้อยู่แล้วว่าทุกครั้งที่พูดถึงพ่อแล้