All Chapters of รวมเรื่องรักอีโรติค: Chapter 71 - Chapter 80

อัชมนหรือเอ๋ยเป็นสาวรูปร่างเล็กกระทัดรัดผิวพรรณนวลเปล่งปลั่งฉบับสาวชาวเหนือ ปีนี้อัชมนอายุย่างยี่สิบห้าปีเป็นช่วงวัยเบญจเพศว่ากันว่าช่วงนี้วัยนี้มักจะมีเรื่องราวหนักหนาสาหัสเข้ามาในชีวิต เธอเองก็นึกกลัวอยู่เหมือนกันหวังว่ามันคงจะไม่มีอะไรร้ายๆเข้ามาหรอกนะนอกจากเรื่องดีๆที่กำลังจะเกิดขึ้นอัชมนกำลังจะแต่งงานในอีกสามวันข้างหน้าหลังจากคบหาดูใจกับแฟนหนุ่มมากว่าสามปี เดิมทีอาภาผู้เป็นป้าเป็นผู้ชักจูง 'กรกฎ' หรือ กันต์ให้เข้ามาในชีวิตของอัชมนเพราะเห็นว่าเขาดูท่าทีดีมีฐานะน่าจะเข้ามาช่วยแบ่งเบาภาระหนี้สินที่มีได้แม้ลึกๆหญิงสาวจะไม่ค่อยชอบวิธีการนี้ของผู้เป็นป้าสักเท่าไหร่ แต่หลังจากที่ได้พบเจอเขาอัชมนก็ตกหลุมรักคารมของเขาได้อย่างไม่ยากเลย สามปีที่คบหากันมากรกฎรักและดูแลเธอมาอย่างดี ข้าวของเงินทองประโคมมาให้ไม่เคยขาดนั่นจึงทำให้เขาเป็นหลานรักของป้าอาภาได้ไม่ยากเลย ไม่ว่าเธอหรือแม้แต่ผู้เป็นป้าต้องการหรืออยากได้อะไร ขอเพียงเอ่ยปากเขาพร้อมจะหามาให้ตลอด แต่เป็นเธอที่ไม่เคยเอ่ยปากขออะไรนั่นเพราะว่าผู้เป็นป้าได้เรียกร้องขอแทนเธอไปเรียบร้อยแล้วอัชมนมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับกรกฎมาตั้งแต่คบกันได้สองปีกว

(แก...คือว่าเมื่อคืนนี้ฉันเห็น...เอ่อ)"เห็นอะไรของแกยัยนิ้มอ้ำๆอึ้งๆอยู่ได้"เช้าวันหนึ่งหลังผ่านงานแต่งมาได้หนึ่งอาทิตย์นาถนรีก็โทรเข้ามาหาเธอพูดน้ำเสียงอ้ำอึ้งคล้ายกำลังสับสนว่าจะพูดดีหรือไม่พูดดี(คือว่าฉันเห็นสามีแกเดินกลับใครก็ไม่รู้ท่าทางกระหนุงกระหนิงกันเลย)สิ้นคำพูดของนาถนรีอัชมาก็นิ่งเงียบไปชั่วครู่ริมฝีปากเรียวบางเม้มเข้าหากันอยู่พักใหญ่ก่อนจะเอ่ยตอบไปแผ่วเบา"หรอ ? แกตาฝาดหรือเปล่าสามีฉันเนี่ยนะจะไปเดินกับผู้หญิงคนอื่นได้"น่าขำชะมัดที่เธอหลงคิดว่าเขาจะกลับตัวได้หลังแต่งงาน !ถ้าไม่เคยเห็นกับตาตัวเองมาก่อนเธอก็คงไม่คิดเชื่อคำพูดของเพื่อนตัวเองแน่ๆ(ฉันว่าฉันตาไม่ฝาดนะคุณกันต์สามีเธอจริงๆ) นาถนรีตอบเบาๆน้ำเสียงมั่นอกมั่นใจ"อืมก็คงอาจจะเป็นลูกค้าเขาล่ะมั้งไม่มีอะไรหรอกแก" อัชมาบอกปัดเพื่อนไป(แกก็อย่าคิดมากล่ะบางทีอาจจะเป็นลูกค้าอย่างที่แกคิดก็ได้)"โอเคแกไว้ว่างๆเจอกันนะ"(จ้ะ)นาถนรีวางสายไปนานแล้วแต่อัชมายังคงยกมือถือค้างอยู่ ริมฝีปากเรียวได้รูปเม้มเข้าหากันแน่นจนได้กลิ่นเลือดฝาดจากการเผลอกัดริมฝีปากตัวเองจนแตก"เอ๋ยลูก...เอ๋ยครับเอ๋ย""คะ..ขาอ้าวป๊าเอ่อวันนี้ไม่ได้ไปทำ

ภายในบ้านพักหลังกระทัดรัดมีห้องนอนสองห้อง รอบตัวบ้านสะอาดสะอ้านล้อมรอบไปด้วยทะเลมีรั้วรอบขอบชิดเป็นส่วนตัวกันไม่ให้คนภายนอกมองเข้ามาได้ ตรงส่วนบริเวณหน้าบ้านมีสระว่ายน้ำขนาดกลางตั้งอยู่ ถ้าหากเป็นเวลาปกติหรือว่ามากับสามีอัชมาคิดว่ามันคงจะดีกว่านี้ไม่น้อยแต่น่าเสียดายที่คนมาด้วยกลับเป็นพ่อสามีแถมอารมณ์เธอตอนนี้ก็ไม่นึกสุนทรีย์กลับบรรยากาศรอบๆเลยสักนิด อัชมานั่งซบอกของคนเป็นพ่อสามีนิ่งเงียบหลังจากระบายความในใจทั้งหมดออกมาจนหมดสิ้น ก่อนที่คนตัวเล็กจะนั่งทิ้งตัวโอบรัดร่างแกร่งของป๊าเธอไว้แน่นแล้วร้องไห้จนตัวโยนทั้งสะอึกสะอื้นจนตัวสั่นสะท้านบนแผงอกแกร่งจนน้ำตาเปียกซึมไปถึงเสื้อเนื้อดีของกวินใบหน้าคมคายมองลูกสะไภ้คนสวยที่นั่งหูตาแดงก่ำพูดจาตะกุกตะกักปนกับเสียงสะอื้นไห้ที่ระบายความเจ็บแค้นออกมา ไม่คิดเหมือนกันว่าสิ่งที่ลูกชายของเขาทำมันจะไม่ใช่ครั้งแรก งานนี้ดูท่าจะต่อติดยากเสียแล้ว"ฮ่ะ..ฮึ่กป๊าขา..หนูผิดอะไรทำไมพวกเขาทำกับหนูแบบนี้ล่ะคะ" เสียงหวานสะอื้นเบาๆขณะเงยหน้าช้อนตาถามป๊าหน้าหล่อ"หนูไม่ได้ผิดหรอกลูกคนที่ผิดคือลูกป๊าที่มันไม่รู้จักพอเอง" กวินปลอบพลางลูบกลุ่มผมดำสลวยเบาๆอย่างปลอบใ

เช้าวันต่อมาอัชมานัดรรินดาและอรอารยามาพบที่ร้านอาหารประจำของพวกเธอ เมื่อถึงเวลานัดทั้งสามสาวก็มาเจอกันหลังสั่งอาหารมาเรียบร้อยพวกเธอก็มองหน้ากันไปมาราวกับจะรอให้มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเริ่มพูดขึ้นเสียก่อน"คือ...ฉัน..." อัชมาอึกอักไปมาในขณะที่สองสาวลอบมองหน้ากัน"แกอยากจะพูดอะไรพูดออกมาได้เลยไม่ต้องกลัวพวกฉันอยู่ตรงนี้คอยซัพพอร์ตแกเสมอ" อรอารยาบอกเพื่อนน้ำเสียงจริงจัง"คือเรื่องฉันกับป๊ากวินน่ะตอนแรกฉันก็ยอมรับนะว่าฉันแค่อยากประชดคุณกันต์เค้าที่เขานอกใจฉันได้แล้วทำไมฉันจะทำบ้างไม่ได้ฉันเลยไปอ่อยป๊า แต่ทำไปทำมาฉันดันไปตกหลุมรักเขาขึ้นมาซะงั้น""นี่แกอย่าบอกนะว่าแก...เสร็จเขาแล้ว !" รรินดาตาโตอมยิ้มกรุ้มกริ่มแซวเพื่อนขึ้นมา"บ้า ! ยังงง ! แค่เกือบๆจุ่มไปแค่หัวจะเรียกว่าผัวได้เลยไหมล่ะ" อัชมายิ้มเขินก่อนจะบอกเพื่อนหน้าตายทำเอาสองสาวตาโตอ้าปากค้างกับคำพูดคำจาที่แปลกไปของเพื่อน"เพื่อนฉันดูจะแซบขึ้นมากเลยนะ" อรอารยาบอกสายตากวาดมองใบหน้าอิ่มเอิบของเพื่อนสนิทที่ตอนนี้มองเห็นแต่ความสดใสไร้แววอมทุกข์เหมือนเมื่อก่อน"ที่ผ่านมาฉันเอาแต่เครียดกลัวไปซะทุกเรื่องทุกอย่างจนกระทั่งมาเจอป๊ากวินเขารับฉันได้ทุ

"ฮัลโหลพี่ไตรขาอยู่คอนโดหรือเปล่าคะนิชาว่าจะแวะไปหาน่ะค่ะ"(เปล่าครับนิชาพอดีวันนี้พี่ติดงานเนี่ยยังอยู่ที่ออฟฟิศอยู่เลยคิดถึงหนูมากเลย)"ตายจริงวันหยุดยังขยันไปทำงานอีกเหรอคะเนี่ยแฟนใครน๊าทำไมขยันจังเลย"(ก็แฟนนิชาไงครับพี่ขยันทำงานจะได้มีเงินให้หนูใช้เยอะๆไง)"หูยแค่นี้หนูก็ใช้ไม่หมดแล้วล่ะค่ะว่าแต่ให้นิชาไปหาที่ออฟฟิศไหมคะเดี๋ยวนิชาจะได้ซื้อของว่างไปให้ทานด้วยเผื่อพี่ไตรหิวไง"(มะ..ไม่ต้องหรอกจ้ะเนี่ยเดี๋ยวกะว่าเซ็นเอกสารอีกนิดหน่อยก็จะกลับแล้วงั้นเดี๋ยวพี่ไปหานิชาที่ห้องเองก็ได้หนูจะได้ไม่ต้องเหนื่อยไงคะ)"เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ"(โอเคครับผมพี่รักนิชานะครับ)"รักเหมือนกันค่ะ"หลังจากวางสายจากแฟนหนุ่มผู้แสนดีนิชาที่หิ้วของกินพะรุงพะรังก็เก็บมือถือเข้ากระเป๋า ตอนนี้หญิงสาวกำลังยืนอยู่หน้าคอนโดของคนที่เธอโทรหาเมื่อครู่นี้พร้อมกับคีย์การ์ดในมือกะว่าเดี๋ยวขึ้นไปจัดของเสร็จเรียบร้อยแล้วจะโทรให้เขากลับมาที่ห้องของตัวเองเลยไม่รู้ว่าวันนี้นิชานึกยังไงอยู่ๆถึงอยากจะมาเซอร์ไพรส์ด้วยการมาหาเขาที่ห้องโดยไม่บอกซึ่งปกติก็ไม่ค่อยได้มาบ่อยหรอก ถึงแม้จะมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขาแล้วก็ตามแต่เธอก็ต้องเล่