All Chapters of ท่านราชครูปล่อยข้าไปเถอะ: Chapter 31 - Chapter 40

45 Chapters

บทที่31 เรื่องยุ่งยาก

เนื่องจากมีพระกระแสรับสั่งของฮ่องเต้ หลี่จิ้งหานและเซียวอันหนิงจึงต้องนั่งรถม้าเข้าวังหลวงไปพร้อมกัน และเมื่อเข้าไปยังท้องพระโรงของราชวัง ฮ่องเต้และฮองเฮาซึ่งนั่งประทับคู่กันเคียงบัลลังค์สร้างความสงสัยให้แก่ท่านราชครูอย่างมาก เนื่องจากน้อยครั้งที่หงส์จะลงมาว่าการเช่นนี้ เบื้องล่างมีขุนนางตั้งสองแถวเดินเข้ามากันอย่างพร้อมเพรียง หลี่จิ้งหานไม่อยากครุ่นคิดอะไรหนักเกินไปจึงพาภรรยาถวายบังคมแก่ฮ่องเต้และฮองเฮาแทน “ถวายบังคมพ่ะย่ะค่ะ / เพคะ” ฮ่องเต้ทรงมองท่านราชครูหนุ่มและฮูหยินด้วยแววตาเป็นกังวลระคนหนักใจ ทว่าเรื่องนี้ไม่บอกไม่ได้เนื่องจากเป็นเรื่องสำคัญระดับแคว้น “องค์ชายแคว้นเหลียงได้ส่งสาสน์มา ระบุชัดเจนเกี่ยวกับพวกเจ้า” “ฝ่าบาทต้องการสิ่งใด หากกระหม่อมสามารถทำได้ ย่อมยินดีถวายชีวิตแด่พระองค์พ่ะย่ะค่ะ” เหล่าขุนนางซึ่งรู้เรื่องอยู่ก่อนแล้วต่างมีสีหน้าหนักใจ พวกเขาพากันมองไปทางฮูหยินของท่านราชครูด้วยความเห็นใจ สตรีเก่งกาจอาจเป็นที่น่ายกย่อง หรืออีกนัยหนึ่งก็อาจเป็นภัยต่อตัวนางได้เช่นกัน เซียวอันหนิงมีหรือจะไม่รู้ถึงสาย
last updateLast Updated : 2025-11-28
Read more

บทที่32 หมันจริงหรือ

วันนี้ช่างอากาศดีเสียจริง เซียวอันหนิงเอนกายลงบนตั่งข้างหน้าต่างซึ่งมีแสงส่องมาทำให้อากาศอบอุ่นขึ้น ช่วงนี้เริ่มเข้าฤดูหนาวจึงมีไอเย็นพัดผ่านจนรู้สึกหนาวเล็กน้อย นางคิดว่าระหว่างนี้หลี่จิ้งหานเข้าวังหลวงบ่อยขึ้น ทุกครั้งที่กลับมามักมีสีหน้าเคร่งเครียดจึงคิดว่าคงมีปัญหาอะไรสักอย่างซึ่งยังคิดไม่ตก ครั้นเห็นเขาเดินเข้ามาใกล้ คนงามจึงเริ่มสอบถามด้วยความสงสัย คาดว่าอาจมีเรื่องใดที่ตนสามารถช่วยเหลือได้บ้าง “ท่านพี่ เหตุใดช่วงนี้จึงดูเคร่งเครียดถึงเพียงนี้” “ในวังหลวงเริ่มมีเคลื่อนไหวขององค์ชายและอ๋อง อาจเป็นเพราะฝ่าบาทมีแค่องค์หญิงผิงผิงเป็นพระราชธิดาเพียงพระองค์เดียวและอีกไม่นานนี้ก็ต้องแต่งงานออกไปเชื่อมสัมพันธ์กับแคว้นอื่น ฮองเฮาก็ไม่ได้มีทั้งโอรสและพระราชธิดาจึงทำให้องค์ชายหกกับอ๋องเริ่มมีการเคลื่อนไหวหาผู้สนับสนุน ขุนนางเริ่มแบ่งฝักแบ่งฝ่ายคิดว่าควรสนับสนุนองค์ชายหรือว่าท่านอ๋องดี” “ฮองเฮาทรงพระครรภ์ไม่ได้หรือเจ้าคะ ท่านพี่ช่วยอธิบายเพิ่มเติมทีอาจจะมีทางแก้ไขได้นะเจ้าคะ” “ฮองเฮาทรงมีพระวรกายไม่ค่อยแข็งแรงนัก หมอหลวงมารักษาเนิ่
last updateLast Updated : 2025-11-28
Read more

บทที่33 งานเลี้ยงฉลองกับข่าวดี

หลังจากปฏิบัติตามคำแนะนำของฮูหยินท่านราชครูอย่างเคร่งครัด ผ่านไปเพียงสี่สิบห้าวัน ในวังหลวงก็มีข่าวดีว่าฮองเฮาทรงพระครรภ์แล้ว ทำให้ฮ่องเต้ถึงกับงดเก็บภาษีกับราษฎรสองปี จัดโรงทานแจกจ่ายอาหารให้กับชาวบ้านตลอดหนึ่งเดือน บรรยากาศในเมืองหลวงจึงดูคหรือกครื้นเป็นอย่างมาก ฮองเฮาเรียกเซียวอันหนิงเข้าเฝ้า ทรงประทานผ้าไหมทางเหนืออันเป็นของหายากราคาสูง ผู้สวมใส่จะรู้สึกอบอุ่นเมื่ออากาศหนาวเย็น หากฤดูร้อนก็จะเย็นสบายเป็นจำนวนห้าพับและตำลึงทองสิบหีบ ประทานจวนแสนงดงามซึ่งมีด้านหลังเป็นภูเขา ด้านหน้ามีสระน้ำขนาดใหญ่ ทำให้ผู้คนร่ำลือถึงความโปรดปรานที่ฮองเฮามีให้แก่ฮูหยินขั้นหนึ่งของท่านราชครูหลี่จิ้งหาน วันนี้เซียวอันหนิงมาเข้าเฝ้าตามพระบัญชาที่ส่งไปถึงจวนตระกูลหลี่ ท่าทางดูยินดีชื่นมื่นอย่างยิ่งกับข่าวดี “ถวายพระพรเพคะ” “เจ้ามาแล้วหรือ มานี่สิมานั่งใกล้ ๆ เปิ่นกง” ฮองเฮาเอ่ยทักด้วยความพอพระทัยที่ฮูหยินเซียวสามารถทำให้พระองค์ทรงตั้งครรภ์ได้จริงดังคำว่า ร่างบางขยับเข้าไปพร้อมกับหย่อนกายนั่งใกล้กับที่ประทับของฮองเฮา นางกำนัลซึ่งอยู่ภายในตำหนักต
last updateLast Updated : 2025-11-28
Read more

บทที่34 ความฝันกลับมาอีกครั้ง

ร่างอรชรเอนกายลงนอนมาหลายชั่วยามแต่มิสามารถหลับไหลเพียงเพราะยังว้าวุ่นใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เดี๋ยวกดใบหน้าลงกับหมอน เดี๋ยวพลิกตัวนอนหงาย จนทำให้บ่าวรับใช้ที่ถูกส่งมารับใช้ใกล้ชิดต้องแปลกใจว่าเหตุใดนายตนถึงทำท่าทางแปลก ๆ เยี่ยงนี้ “คุณหนูเป็นอันใดหรือเจ้าคะ” ถงถงเอ่ยถามด้วยความสงสัย ด้วยคุณหนูมีท่าทางเช่นนี้มาสักพักแล้ว หลิวลี่ฮวามิรู้ว่าทำไมถึงมีแต่ภาพบุรุษหน้าสวยผู้นั้นมาตามหลอกหลอนจนนอนมิหลับถึงเพียงนี้ “ข้ามิได้เป็นอะไร ว่าแต่...เจ้าเคยมีคนรักไหม”หลิวลี่ฮวาเอ่ยถามเพราะต้องการรู้ว่า ยามรู้สึกชอบพอใครสักคนนั้นเป็นอย่างไร บ่าวคนสนิทได้ยินเช่นนั้นจึงเอ่ยแล้วทำท่าทางเอียงอาย “มิเคยเจ้าค่ะ แต่ก็มีแอบมองบ้างเจ้าค่ะ” “แล้วเจ้ามีความรู้สึกเช่นไรหรือ” “ใจจะเต้นแรงเจ้าค่ะ” “แค่นั้นหรือ?” “เจ้าค่ะ” หลิวลี่ฮวาคิดไม่ตก รวมกันทั้งสองชาติยังไม่เคยมีคนรักสักครั้ง ใจเต้นแรงก็เพิ่งมาเป็นตอนบุรุษหน้าสวยนั่นจูบเมื่อยามบ่ายนั่นเอง จะเรียกว่าชอบแบบคนรักได้ไหม อันนี้นางก็ยังไม่แน่ใจ เซียวอันหนิงลุกขึ้น
last updateLast Updated : 2025-11-29
Read more

บทที่35 โดนลอบทำร้าย

เซียวอันหนิงรับจดหมายจากซุนจาง บ่าวรับใช้คนสนิทของสามี ในจดหมายบอกว่าต้องไปทำงานสักเจ็ดวันคงไม่ได้กลับจวน ใหัดูแลตัวเองดี ๆ พร้อมกับข้อความบอกรักอีกหลายประโยค ร่างบางอมยิ้มกับข้อความที่ได้รับมา ยิ่งนานวันนางยิ่งรักใคร่สามีผู้มีใบหน้าหล่อเหลาผู้นี้ทั้งที่ตอนแรกก็ไม่คิดรักใคร่อะไรนัก อาจเพราะต้องแต่งงานตั้งแต่ยังไม่ได้ทำความรู้จักกัน จู่ ๆ ก็ข้ามขั้นมาแต่งงานจึงทำให้ตั้งรับไม่ทัน แต่ด้วยความรักเอาใจใส่ที่สามีมีให้ นางเลยรับเขาเข้ามาจนเต็มหัวใจ ภายในป่าที่มีต้นไม้สูงใหญ่ ร่างสูงนอนนิ่งไม่ไหวติง ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลศีรษะถูกกระแทกจากการหล่นลงมาจากหน้าผาสูงชัน “เจ้าตายหรือยัง ตื่นสิ” ร่างเล็กอันมีใบหน้าน่ารักเดินเก็บผักป่า กำลังจะเดินลัดเลาะกลับบ้านเห็นบุรุษนอนหมดสติอยู่ข้างหน้าจึงได้เดินไปดูให้แน่ใจว่ายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ หลี่จิ้งหานเมื่อถูกเขย่าจึงพยายามเปิดเปลือกตา แพขนตาหนาขยับแต่ก็ทนความเจ็บปวดไม่ไหวจึงหมดสติไปอีกครั้งทำให้สตรีตรงหน้าถึงกับหัวเสีย อ้าว แบบนี้ข้าจะลากไปได้อย่างไร หนักถึงเพียงนี้” นางพยายามลากเขาให
last updateLast Updated : 2025-11-29
Read more

บทที่36 เมินเฉย

เซียวอันหนิงรู้สึกเหมือนหัวใจแตกสลาย ภาพบุรุษที่นางรักหนักหนาช่างเย็นชายิ่งนัก สายตาคมไม่มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนางอีกแล้ว จะสู้ต่อรอเขาจดจำได้หรือยอมถอยออกมานั่นคือสิ่งที่ต้องตัดสินใจ ตนมีบทเรียนแล้วสำหรับคนไม่รักทำอย่างไรก็ไม่มีความรู้สึกอยู่ดี และตอนนี้เขาจำไม่ได้สักนิด สายตาเย็นชา ท่าทางห่างเหิน เพียงมาพักกับนางยังไม่สามารถฝืนใจได้ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะต้องเป็นแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ “อันหนิง รอดูอีกสักหน่อย ถ้าไม่มีการรับภรรยารองก็น่าจะแก้ไขได้” หลิวลี่ฮวาเอ่ยปลอบใจสหายซึ่งนิ่งเงียบเหมือนกำลังใช้ความคิด ตอนนี้ยังยากจะคาดเดาได้ “จะไปทางใดได้ เขาจำข้าไม่ได้สักนิด” เมื่อไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อกันจึงมีแต่ความเงียบเพียงเท่านั้น หลิวลี่ฮวาจได้แต่นั่งเงียบ ๆ ปล่อยให้ทุกอย่างค่อย ๆ ตกตะกอน ตอนนั้นถึงจะรู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อไป ร่างสูงนั่งเหม่อสายตาทอดออกไปยาวไกล เห็นร่างบางของภรรยาเดินห่างออกไปแล้วรู้สึกเจ็บปวดแบบไร้สาเหตุ เขาไม่ได้รู้สึกถึงความรักที่มีต่อนางแต่ก็ไม่อยากให้จากไป ความรู้สึกสับสนปนเปกันจนจับต้นชนปลายไม่ได้
last updateLast Updated : 2025-11-29
Read more

บทที่37 ว่าด้วยเรื่องการหย่าร้าง

ฮูหยินเก้ามิ่งคือบรรดาศักดิ์ที่ฮ่องเต้ทรงประทานให้นางเมื่อครั้งทำความดีความชอบ แต่สามารถหย่าร้างได้ถ้าทั้งนางและสามีมีความเห็นตรงกัน นางรักสามีมากแต่จะให้มาตบตีแย่งชิงความโปรดปรานย่อมไม่ต้องการ นางไม่อยากอยู่กับสามีที่ไม่รักกัน หากมีบุตรขึ้นมาจะหาความรักของบิดาที่ตรงไหน เซียวอันหนิงกลับมาไม่ได้เอ่ยวาจากับใคร เพียงขบคิดถึงปัญหาที่เกิดขึ้นในขณะนี้ จึงทำให้เรือนที่เมื่อก่อนมีชีวิตชีวาพลอยเงียบเหงาไปด้วย หลิวลี่ฮวาออกไปพบเซี่ยจิ้งหยวนเพราะร่างสูงไม่ยอมไปไหน มุ่งมั่นว่าต้องพบนางให้ได้เสียก่อน “เจ้ามาทำไมอีก ไม่ไปปลอบแม่สาวบ้านป่ากับสหายเจ้าล่ะฮะ” “ลี่ฮวา ข้ามิได้ทำผิดอะไรเลยนะ ทำไมข้าต้องโดนเจ้าโกรธไปด้วยเล่า ข้าเองก็ต่อว่าเจ้าโง่นั่นไปเหมือนกัน อย่าโกรธข้านักเลย” “ไม่รู้ล่ะ เจ้าเป็นสหายกัน ข้าไม่อาจทนมองผู้ใดที่ทำให้สหายข้าเสียใจได้” บุรุษใบหน้างดงามก้าวเท้าเข้ามาใกล้เพื่อจับมือเรียวสวย ทว่านางเบี่ยงหลบทำให้เซี่ยจิ้งหยวนหน้าเสีย คิดว่าเขาจะเสียคนที่รักไปเพียงเพราะเจ้าสหายบ้านั่นจริงหรือ “เจ้าให้เวลาข้าเสียหน่อย ข้าจะทำใ
last updateLast Updated : 2025-11-29
Read more

บทที่38 จัดการตัวปัญหา

ช่วงนี้หลี่จิ้งหานมิได้ไปเข้าเฝ้าฝ่าบาท ด้วยฝ่าบาททรงทราบว่าท่านราชครูคนสนิทได้รับบาดเจ็บจึงมีกระแสรับสั่งให้หยุดพักรักษาตัวให้หายดีก่อน ในราชสำนักเวลานี้ยังเงียบสงบจึงมิต้องรีบร้อนเข้ามาเข้าเฝ้า “คารวะท่านแม่” หลี่จิ้งหานทำความเคารพมารดา แต่เมื่อเห็นสายตาจิกกัดเคลือบแคลงพลันสะดุ้งเล็กน้อยในขณะที่เซี่ยจิ้งหยวนดูผ่อนคลายกว่ามาก “คารวะท่านป้าขอรับ” “พวกเจ้ามาหาพร้อมกันถึงเพียงนี้ มีเรื่องอันใดหรือ” “ท่านแม่ ข้ามีเรื่องจะปรึกษาขอรับ และเรื่องนี้มีแต่ท่านแม่ที่สามารถจัดการได้” “เรื่องใดอีกเล่า แม่นางเกาเป็นอันใดไปอีก พอที แม่เหนื่อย ตั้งแต่แม่นางคนนี้เข้าจวนมามีแต่เรื่องเต็มไปหมด นางสร้างปัญหา มีปัญหา เดือดร้อน ขัดสน น้อยใจ โกรธเคือง ไม่พอใจ หรือว่าอะไรอีก” บุรุษรูปงามจ้องกันก่อนจะเริ่มเล่าแผนการ ฮูหยินหลี่เหนื่อยใจมากแต่ตอนนี้กลับรู้สึกเหมือนได้รับกำลังวังชากลับคืน แม้จะหมั่นไส้ที่ตนต้องออกหน้าแต่ก็ต้องยอมรับว่าย่อมดีกว่าปล่อยไปเสียแบบนี้ “เอาเถอะเห็นแก่ความสงบสุขของตระกูลหลี่ ข้าปวดหัวกับเจ้านัก”
last updateLast Updated : 2025-11-30
Read more

บทที่39 ตามง้อภรรยา

ร่างสูงโปร่งยืนมองภรรยาหลับใหล ยามพลิกตัวช่างเป็นที่ยั่วยวนนักแต่มิอาจทำการใดได้ด้วยภรรยาสุดที่รักยังมิหายโกรธ หากทำอะไรบุ่มบ่ามตอนนี้อาจโดนขอหย่าอีกรอบก็เป็นได้ เซียวอันหนิงหลับใหลด้วยความอ่อนเพลีย วันนี้ลงมือช่วยสหายบรรจุครีมใส่กระปุกจนถึงยามชวี (เวลาประมาณ 19:00 – 20:59 น.) เมื่อพลิกตัวกลับรู้สึกว่ามีใครจ้องมองอยู่ เปลือกตาพลันขยับเปิดขึ้นจึงเห็นบุรุษร่างสูงยืนจ้องผ่านความมืดทำให้คนงามผุดลุกด้วยความตกใจ อีกฝ่ายรีบเข้าไปโอบกอดไว้ มือเรียวยาวปิดปากเมื่อเห็นว่านางกำลังจะกรีดร้องให้คนมาช่วย “น้องหญิง พี่เอง” “ท่าน- ทำไมเข้ามาไม่ให้สุ้มให้เสียง ข้าตกใจหมด” “ข้าแค่คิดถึงเจ้าข้านอนมิหลับ เจ้าไม่ยอมพูดกับข้าเลย” “ท่านลุกไปจากเตียงเดี๋ยวนี้ ข้าแค่ขอเวลาคิดไตร่ตรองเท่านั้น” เซียวอันหนิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงด้วยหงุดหงิดแต่กลับถูกกระตุกต่อมความโมโหมากขึ้นจากสามีตัวดีของตน “เจ้าคิดนานจัง ตั้งหนึ่งวันแล้วนะ” คนงามถึงกับโมโห ถ้าใช้เวลาแค่หนึ่งวันจะเรียกว่าขอเวลาไตร่ตรองไหม? “อีกเจ็ดวันข้าจะให้คำตอบท่าน”
last updateLast Updated : 2025-11-30
Read more

บทที่40 ความฝันที่ยาวนาน

“รุ่นพี่คะ เอ่อ น้ำค่ะ เหนื่อยไหมคะ” “เมื่อไหร่คุณถึงจะเลิกตามตอแยผมเสียที ผมบอกแล้วไงว่าไม่ชอบ” “รุ่นพี่โกรธเหรอคะ ขอโทษนะคะ ฉันแค่...เป็นห่วง” “ไม่ได้โกรธแต่รำคาญ เข้าใจไหม คุณมาตามตอแยผมสามปีแล้ว ถึงไม่มีใคร ผมก็ไม่มีทางชอบคุณ” ภาพในความฝันมีบุรุษและสตรียืนพูดคุยกัน แต่ชายผู้นั้นไม่ได้ชอบสตรีซึ่งคอยตามตอแย ภาพได้ตัดมาตอนสตรีผู้มีใบหน้าเหมือนกับภรรยาวิ่งร้องไห้ออกไปด้วยความเสียใจกับคำพูดทำลายน้ำใจ ต่อมาภาพตัดไปอีกครั้งกลายเป็นภาพของชายผู้นั้นเฝ้าตามหาสตรีนางนั้น ภาพเปลี่ยนไปอีกครั้งทว่าคราวนี้เขาถูกสิ่งที่วิ่งมาด้วยความเร็วพุ่งชนจนร่างกระเด็น ก่อนสิ้นใจได้เอ่ยชื่อ เซียวอันหนิง เหตุใดชายผู้นั้นถึงใฝ่หาสตรีที่ตนเองขับไล่ไสส่งไปเล่า ไม่เข้าใจเลย ทว่าภาพต่อมากลับน่าตกใจยิ่งกว่า ชายผู้นั้นได้มาเกิดเป็นคุณชายตระกูลหลี่ และภาพชีวิตในวัยเยาว์ของเขาก็ผุดขึ้นมาเรื่อย ๆ จนถึงปัจจุบัน ฉับพลันหลี่จิ้งหานสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมเหงื่อโทรมกาย หากในฝันนั่นเป็นความจริง ก็หมายความว่าชายผู้นั้นคือเขาเอง และภรรยาในตอนนี้คือสตร
last updateLast Updated : 2025-11-30
Read more
PREV
12345
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status