جميع فصول : الفصل -الفصل 20

36 فصول

ตอนที่ 9 หมาป่าหิมะ

ตอนที่ 9หมาป่าหิมะเด็กชายตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็พบว่าเขาไม่ได้อยู่ในห้องของโจวเฉินแล้ว ข้างเตียงเป็นเฟยมี่มี่นั่งจ้องเขาอยู่“ไม่รักชีวิต” นางพึมพำเขาเองยังจำได้ดีในสิ่งที่น้องชายนางกล่าวว่าเขาเป็นผีเมื่อกี้ได้ ทำอย่างกับพวกเขาไม่ใช่ผีอย่างไรอย่างนั้น อยู่เมืองภูติผีเช่นนี้แท้ๆ“ตั้งแต่เกิดมาน้องชายข้าพูดไม่ได้สักคำเดียว วันนี้ข้าดีใจที่ได้ยินเสียงเขา ขอบคุณเจ้ามาก” เฟยมี่มี่กล่าวคำขอบคุณต่อเขา นางซาบซึ้งใจมากจริงๆ“ข้าชื่อเฉิงต้วน” เขาตอบกลับมาในที่สุดเฉิงต้วน? ไม่เคยเห็นชื่อนี้ผ่านตาในนิยายเลยสักนิด นางได้แต่คิดอยู่ในใจเอาเถอะนางคลี่ยิ้มกว้างริมฝีปากเล็กชมพูระเรื่ออยู่ภายใต้ดวงตาคู่เล็ก “ข้าชื่อหลานเฟย นามรองมี่มี่”นางกวาดฝ่ามือเพียงรอบเดียว ก็เนรมิตเรือนหลังหนึ่งให้เขา คล้ายๆ บ้านพวกตระกูลพ่อค้าในเมืองมนุษย์ “เจ้าชอบหรือไม่ อาจจะไม่สวยเท่าใดนัก” มีมี่จัดการเสริมทิวทัศน์ต้นไม้ใบหญ้าบรรยากาศคล้ายโลกมนุษย์มากที่สุดเด็กชายตัวน้อยดวงตาเบิกกว้าง นัยน์ตาใสประกาย พยักหน้าถี่ถี่ “ขอบคุณท่านมาก”“ระหว่างนี้เจ้าก็พักผ่อนก่อนเถิด” กล่าวเสร็จร่างนางก็อันตรธานหายไป เด็กชายไม่ได้ตกใจสักนิด เ
last updateآخر تحديث : 2025-10-27
اقرأ المزيد

ตอนที่ 10 โลกมนุษย์ที่เสี่ยวโจวใฝ่ฝัน!

ตอนที่ 10โลกมนุษย์ที่เสี่ยวโจวใฝ่ฝัน!ผ่านไปสามปีนับตั้งแต่วันที่เฉิงต้วน เด็กมนุษย์วัยเจ็ดขวบถูกพาเข้าสู่โลกปีศาจ ตอนนี้เขาเติบโตขึ้นเป็นเด็กหนุ่มวัยสิบปีผู้มีแววฉลาดเกินวัย และเปี่ยมไปด้วยจิตใจเด็ดเดี่ยวเขายังคงอาศัยอยู่ในเรือนที่เสมือนโลกมนุษย์ที่ เฟยมี่มี่สร้างให้กลางแดนปีศาจ ล้อมรอบด้วยหมู่ไม้งดงาม ดอกไม้ประหลาด และเงาของสัตว์วิเศษที่ตามเขาอยู่ไม่ห่างในช่วงปีแรก เฉิงต้วนได้ทำพันธสัญญากับหมาป่าหิมะสีขาวเงินที่เขาหลงเข้าไปโดยไม่ตั้งใจ เขาตั้งนามให้มันว่า ไป๋อวิ๋น เป็นสัตว์วิญญาณผู้ภักดีและรูปร่างสง่างาม เขาและไป๋อวิ๋นกลายเป็นเงาตามตัวกันนับแต่นั้นมาแต่มิตรภาพที่แน่นแฟ้นที่สุด กลับเป็นเหล่าน้อง ๆ ของเฟยมี่มี่ ปีศาจวัยเยาว์สามคนที่เล่นกับเขาตั้งแต่ที่มี่มี่พาเขามา เปรียบเหมือนพี่น้องร่วมสายเลือดเช้าวันหนึ่ง ณ ห้องโถงในปราสาทนางมาร ทั้งสี่พี่น้องปีศาจและหนึ่งเด็กมนุษย์ รวมตัวกันส่งเสียงเจื้อยแจ้ว“พี่ใหญ่~! ข้าอยากไปโลกมนุษย์!” เสี่ยวเจียอุ้มเจ้าแมวปีศาจหลานผิงไว้ในอ้อมแขน พลางกระโดดโลดเต้นไปรอบ ๆ“จริงด้วย ท่านพี่ ข้าอยากลองชิมขนมมนุษย์ เห็นเสี่ยวต้วนเล่าให้ฟังหลายรอบแล้ว” เสี
last updateآخر تحديث : 2025-10-27
اقرأ المزيد

ตอนที่ 11 ข้าเพียงมาเดินเล่น

ตอนที่ 11ข้าเพียงมาเดินเล่นแสงจันทร์ทอดเงาสีเงินเย็นเยียบลงเหนือป่าไม้ที่กว้างไกล โลกมนุษย์ในยามค่ำคืนช่างครึกครื้นบรรยากาศย่อมต่างจากโลกปีศาจที่ทุกคนคุ้นเคยเนื่องจากครั้งนี้พวกเขามาเพียงเที่ยวเล่นเงียบๆ เฉิงต้วนจึงไม่ได้ให้ไป๋อวิ๋นมาด้วย กลัวผู้คนจะตกใจและจะเป็นจุดเด่นได้เฟยมี่มี่ในชุดดำแดงพาตัวเองและพวกน้องๆ มาถึงชายแดนตะวันออก ในนิยายมีกล่าวว่าที่นี่คือดินแดนที่มนุษย์และปีศาจบางกลุ่มอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างลับๆแต่แม้จะดูสงบเพียงใด สัมผัสอันเฉียบแหลมของนางก็รู้ได้ทันทีว่า… ที่นี่ไม่ปลอดภัยนางก้าวอย่างสง่างามบนเส้นทางดินแข็ง ปล่อยให้เฉิงต้วนและน้องๆ ชื่นชมบรรยากาศแปลกใหม่ โดยมีหลานผิงกับหลานหยางเดินตามประกบซ้ายขวากระทั่ง…“พรรคธรรมะหรือ?” หลานกัวเส้นประสาทไวกว่าทุกคน ออกมาจากผิวมี่มี่ชี้ไปที่เรือนไม้ไผ่ที่มีหลังคาไม้ไผ่เรียงตัวอยู่กลางทะเลหมอกบางเบา สะท้อนแสงจันทร์สีเงิน มีผู้คนเดินเข้าออกไปมาไม่หยุด แต่ชุดอาภรณ์ที่พวกเขาสวมใส่มี่มี่ย่อมคุ้นเคยนักสำนักสิงซู่แต่มี่มี่กลับเพียงปรายตามองอย่างเฉยเมย คิดเพียงว่าพวกสำนักสิงซู่รู้จักที่แห่งนี้ย่อมต้องสงสัยแล้วเป็นแน่ว่าที่แห่งนี้มนุษย
last updateآخر تحديث : 2025-10-27
اقرأ المزيد

ตอนที่ 12 โจวเฉินร้อง เฟยมี่มี่รับ!

ตอนที่ 12โจวเฉินร้อง เฟยมี่มี่รับ!ท้องฟ้าสีครามค่อยๆ ถูกย้อมด้วยแสงสีทองอ่อนเมื่อรุ่งสางมาเยือนแต่อากาศในยามนี้กลับไม่อบอุ่นเลย เพราะพลังปราณที่แผ่กระจายอยู่รอบๆ ยังหนาหนักจนเหมือนโลกทั้งใบกำลังหยุดหายใจนางมารหลานเฟยกับเหล่าเด็กๆ รวมถึงเฉิงต้วน ยังหลบซ่อนตัวอยู่ในโรงเตี๊ยมไม่ไกลจากป่าที่พำนักของสำนักสิงซู่นักที่บนยอดเขาของสำนักพักธรรมะ ปรมาจารย์เหอตี้ยืนเงียบมือแกร่งจับกระบี่แน่น ขณะที่สายตาแหลมคมกวาดมองทิศทางที่นางมารหายตัวไปเมื่อคืน“กลิ่นอายปีศาจจางๆ ทว่า...เจือด้วยกลิ่นมนุษย์” เหอตี้พึมพำเบา ๆตงขงอวี่กับไช่ลี่เฉินยืนเคารพอยู่เบื้องหลังเงียบๆ ทั้งสองไม่กล้าพูดอะไร แม้ในใจจะรุ่มร้อนด้วยความสงสัย มนุษย์คนนั้นถูกนางมารจับตัวไว้ หรือคนผู้นั้นเต็มใจติดตามนางมารเอง? ไม่ว่าทางไหนก็ผิดทั้งหมดสำหรับพรรคธรรมะ“ขงอวี่ ลี่เฉิน” ปรมาจารย์เหอตี้เรียกเบาๆ โดยไม่หันมา “ตามหานางให้พบ…ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป”“ขอรับอาจารย์!” ทั้งสองขานรับทันทีขณะเดียวกันนั้น ใต้ต้นไม้ใหญ่ริมแม่น้ำ โจวเฉิน น้องเล็กคนสุดท้องของนางมารหลานเฟย กำลังนั่งเขี่ยดินเล่นอยู่ หัวเราะคิกคักไร้เดียงสา เด็กน้อยผู้นี้แม้จ
last updateآخر تحديث : 2025-10-27
اقرأ المزيد

ตอนที่ 13 หอการค้าเฟิงหวา

ตอนที่ 13หอการค้าเฟิงหวาเสียงระฆังยามค่ำดังแว่วเบา ๆ แทรกอยู่ในความวุ่นวายของตลาดเมืองหลวงหลังจากการหลบหนีที่แสนเหน็ดเหนื่อย พอพบพวกเขา เฟยมี่มี่ก็สลบเพราะความอ่อนเพลียทันที หลานกัวออกมาจากผิวหนังนางรับตัวนางไว้ได้ทัน ท่ามกลางสีหน้าความกังวลของทุกคน ยามนี้พวกเขาอยู่กันครบแต่ทว่าความปลอดภัยนั้นช่างเปราะบาง…“ข้าน่าจะฟังพี่ใหญ่ตั้งแต่แรก โลกมนุษย์อันตรายเกินไปนัก ต่อไปนี้พวกเราจะทำเช่นไร” เจียหลี่เอ่ยถามเบา ๆ ขณะพวกเขานั่งหลบในโรงน้ำชาเก่า ๆ แห่งหนึ่งที่ผู้คนไม่ค่อยสังเกตเห็นเฉิงต้วนหลุบตามองนางมารหลานเฟยที่นั่งเงียบๆ ตรงหัวโต๊ะ ใบหน้าของนางยังคงงามสง่าไม่เปลี่ยน แม้จะมีรอยขีดข่วนจากการต่อสู้เมื่อคืนก็ตาม“เราต้องหาแหล่งยึดเหนี่ยวในเมืองนี้ให้ได้ ยามนี้ไม่แน่ยังกลับไปไม่ได้ พวกสำนักสิงซู่เจ้าเล่ห์ อาจจะไปรอแถวรอยแยกทางเข้าดินแดนเว่ยต้าแล้วก็ได้” นางเอ่ยเสียงเรียบ ดวงตาเย็นเยียบ“แต่หากเกินเจ็ดวันกลิ่นอายเราก็จะออก...” เจียหลี่แสดงออกด้วยสีหน้ากังวล“ในนี้ผู้คนเยอะ วางใจเถอะพวกเขาไม่กล้าถล่มเมืองจิ้นเหิงหรอก” มี่มี่ปลอบใจ “แต่ตอนนี้เราต้องอาศัยอยู่ที่นี่ชั่วคราว พวกเจ้าต้องเชื่อฟังพ
last updateآخر تحديث : 2025-10-27
اقرأ المزيد

ตอนที่ 14 สายสัมพันธ์ใหม่

ตอนที่ 14สายสัมพันธ์ใหม่เวลาเจ็ดปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว เฟยมี่มี่เติบโตขึ้นอย่างเต็มที่ รูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้างามสง่า ยามยิ้มเพียงน้อยนิดก็ดุจบุปผาแรกแย้มสะกดสายตาผู้คนทั้งเมืองจิ้นเหิง….เป็นเรื่องดีที่นางเอกของเรื่องอาศัยอยู่ที่เมืองจิ้นเหิง ทั้งยังมีนางเอกคนที่สองที่ยังไม่ปรากฏก็ดำเนินเรื่องในเมืองแห่งนี้ หวางย่าอีนับเป็นสตรีมากความสามารถผู้หนึ่ง นางออกจากเมืองหลวงมุ่งสู่เมืองจิ้นเหิงไปกลับเป็นว่าเล่น ได้สานสัมพันธ์กับพ่อค้าแม่ค้าในเมืองหลวงมากมาย จนพวกเขาต้องตามนางมาถึงที่นี่ยามนี้เฟยมี่มี่มีอายุยี่สิบสามปี ก้าวเข้าสู่วัยสาวเต็มตัวอย่างงดงามและอันตรายในเวลาเดียวกัน รวมถึงพวกหลานไห่ หลานเจีย และหลานโจวก็เติบใหญ่ไปพร้อมนางส่วนเฉิงต้วนเด็กชายที่ครั้งหนึ่งเคยไร้ที่พึ่ง ตรงปากทางเข้าสู่โลกปีศาจหรือเรียกอีกอย่างว่าดินแดนเว่ยต้า บัดนี้กลายเป็นหนุ่มน้อยอายุสิบเจ็ดปี ดวงตาคมเข้มเปี่ยมด้วยแววเฉียบคม หากไม่ระวังให้ดี เขาก็พร้อมจะเผยพลังออกมาจนผู้คนต้องสะท้านมิต่างจากเฟยมี่มี่เช่นกันในห้องลับด้านหลังหอการค้าเฟิงหวา นางมารนั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้ไม้เก่า ๆ ในมือถือถ้วยชาเบา ๆ ปลายนิ้วเรียวยา
last updateآخر تحديث : 2025-10-27
اقرأ المزيد

ตอนที่ 15 ความวุ่นวายในอดีต

ตอนที่ 15ความวุ่นวายในอดีตเสียงกระดิ่งลมเบา ๆ ดังแผ่วเบาเหนือหลังคาหอการค้าเฟิงหวา สะท้อนกับสายลมเย็นยามเช้า แต่ทว่าความสงบในเมืองจิ้นเหิงแห่งนี้ กลับกำลังคุกรุ่นด้วยพายุที่ยังไม่ปรากฏขณะเดียวกันที่เมืองหลวง กลุ่มผู้ฝึกยุทธ์ในชุดขาวบริสุทธิ์เดินแถวเรียงหน้าเข้าสู่เขตพระราชวัง เนื่องจากสำนักสิงซู่แห่งพรรคธรรมะขอเข้าเฝ้า จากนั้นไม่นานฮ่องเต้ทรงมีพระบัญชาให้ทางสำนักตรวจสอบพลังปีศาจในเมืองจิ้นเหิง ซึ่งแท้จริงแล้วนี้เป็นแผนการของพวกสำนักปราบปีศาจเป็นข้ออ้างในการตามล่ากลุ่มของนางมารหลานเฟยเท่านั้นในเวลาเดียวกันกลางดึกคืนนั้นบริเวณตรอกแคบด้านหลังร้านขายสมุนไพร ชายหนุ่มร่างสูงในชุดธรรมดาคนหนึ่ง เดินหลบแสงจันทร์อย่างระมัดระวังเขายังคงใช้ชื่อว่า เฉิงต้วน เช่นเดิม ดวงตาเดิมทีจะใสซื่อ นิ่งสงบ แต่วันนี้ดวงตาเขาฉายแววประหลาด ราวกับสังหรณ์บางสิ่งกำลังใกล้เข้ามา“แสดงตัวเถิด…” เขาพึมพำเบา ๆ ก่อนที่เขาจะหมุนตัวเลี้ยวเข้าตรอกหลังร้านจากนั้นก็มีเสียงกระซิบแผ่ว ๆ ดังขึ้น “องค์รัชทายาท ในที่สุดกระหม่อมก็พบพระองค์”เฉิงต้วนหันขวับ! เบื้องหน้าคือชายวัยกลางคนในชุดองครักษ์ลับ เสื้อคลุมดำแถบเงิน ใบหน้าเต
last updateآخر تحديث : 2025-10-27
اقرأ المزيد

ตอนที่ 16 เก็บแผนการไว้ในใจ ไม่ให้นางรู้

ตอนที่ 16เก็บแผนการไว้ในใจ ไม่ให้นางรู้กลิ่นควันจางจากร้านขนมร้อนหอมกรุ่นในตรอกด้านตะวันออกของเมืองจิ้นเหิง สายลมยามสายพัดเอาเศษใบแห้งปลิวผ่านปลายเท้าของหญิงสาวผู้หนึ่งที่กำลังยืนหน้าร้านขายยาอย่างเงียบงันเฟยมี่มี่ในชุดดำแดง ลำแขนพาดคลุมด้วยผ้าแพรสีเทาเข้มบางเบา ใบหน้าเย่อหยิ่งเฉกเช่นเคย แต่ในแววตานั้นกลับมีบางอย่างเปลี่ยนไป ทั้งยังหนักแน่นกว่าเดิมและลุ่มลึกกว่าเดิมนางรู้ดีว่าสถานการณ์เริ่มไม่ปลอดภัยอีกต่อไปไม่กี่คืนก่อนปีศาจนกหลานหยางและปีศาจแมวหลานผิงของนางทั้งสอง ถูกลอบโจมตีในป่าเขตบริเวณรอยแยกเข้าประตูดินแดนเว่ยต้า ขณะออกไปสืบเส้นทางกลับบ้านสำนักสิงซู่เกาะแน่นยิ่งกว่าปลิง ทั้งยังไม่ยอมปล่อยมาเจ็ดปีเต็ม!หลานกัวขยับตัวเล็กน้อยร่างคนตัวจิ๋วสีแดงก็โผล่ขึ้นมาจากผิวหนังของเฟยมี่มี่แล้วขึ้นไปนั่งบนไหล่ เสียงเล็กแหลมแว่วขึ้นจากไหล่ซ้ายของนาง ภูติเลือดตัวจิ๋วในชุดแดงจำแลงที่คอยติดตามนางกำลังพูดกับนางมารหลานเฟยที่คนอื่นไม่เข้าใจ“เจ้าบอกว่า ศัตรูเริ่มระวังตัว เราต้องตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่หรือหนี” นางมารเม้มปาก “แต่ข้ายังต้องรู้บางสิ่งก่อนจะไป”‘เกี่ยวกับเฉิงต้วนคนนั้นหรือ?’หลานกัวถาม
last updateآخر تحديث : 2025-10-27
اقرأ المزيد

ตอนที่ 17 หัวใจที่ไม่อาจแตะต้อง

ตอนที่ 17หัวใจที่ไม่อาจแตะต้องสายลมยามย่ำค่ำพัดใบไม้ปลิวกรูกันอยู่เหนือเมฆาครึ้ม กลิ่นเลือดอ่อนจางปะปนมากับกลิ่นเหล็กเย็นจากปลายดาบที่ยังเปื้อนรอยการต่อสู้ร่างหนึ่งทรุดลงกับพื้น แขนเสื้อขาวสะบัดเปรอะเปื้อนด้วยเลือด เขาหอบหายใจหนัก ทั้งเจ็บ ทั้งหนาว และทั้งสับสนเขาคือตงขงอวี่ ศิษย์คนแรกของปรมาจารย์เหอตี้แห่งพรรคธรรมะ ผู้สูงส่งและเปี่ยมด้วยคุณธรรม แต่ยามนี้ร่างเขาอาบไปด้วยบาดแผล จากการปะทะกับสำนักอสูรดำ ระหว่างที่ทำการสืบที่อยู่ของนางมาร เขาพบว่าสำนักอสูรดำดูผิดปกติเลยตามมาดูก่อนจะพบว่าแท้จริงคือกับดักที่จะกำจัดเขา หลังจากนั้นก็โดนรุมและสภาพก็เป็นเช่นนี้“ทำไม.. ทั้งที่เป็นพรรคธรรมะเช่นกัน” เสียงเขาแผ่วเบา ก่อนสติจะพร่าเลือน และล้มลงไปจากนั้นไม่นานความเงียบงันก็เข้าปกคลุมพรึบ!สายลมเคลื่อนรุนแรงเงาร่างหนึ่งพุ่งลงจากกิ่งไม้สูงด้วยความว่องไวเหนือมนุษย์ นางมารหลานเฟยในชุดดำแดงปรากฏกาย ดวงตาคมดั่งมีดดาบประเมินสภาพของพระเอกคู่รองผู้นี้อย่างไร้อารมณ์“อ่อนแอยิ่งนัก” เสียงนางราบเรียบ ไม่มีความตกใจ หรือแม้แต่ความเห็นใจเจืออยู่เลยหลานกัวในร่างหญิงสาวตัวสีแดงไร้ใบหน้าเดินตามมาด้วยท่าทีระอา
last updateآخر تحديث : 2025-10-27
اقرأ المزيد

ตอนที่ 18 ข้าเรียกได้ผู้เดียว

ตอนที่ 18ข้าเรียกได้ผู้เดียวรุ่งเช้าเสียงระฆังจากวัดใหญ่ในเมืองจิ้นเหิงดังลั่น เสียงลมหอบแรงพัดกลีบบัวปลิวกระจายทั่วลานหน้าศาลเจ้าที่โรงหมอไช่ลี่เฉินและตงขงอวี่กำลังนั่งใต้ต้นหลิว นั่งมองใบหลิวร่วงด้วยแววตาเหม่อลอย จู่ ๆ ก็มีเงาร่างของใครบางคนเข้ามานั่งใกล้ เป็นหมอหงในชุดบุรุษ ใบหน้าสะอาดหมดจด แฝงรอยอ่อนโยนดุจหญิงสาว“ดูเหมือนสำนักเจ้าจะไม่ใช่คนไม่ดีอะไรตามที่มี่มี่เข้าใจ” หมอหญิงพูดขณะจ้องเขาตงขงอวี่พยักหน้าเบา ๆ ก่อนกล่าวออกมาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ “ท่านหมอหงเห็นเฟยมี่มี่เป็นคนเช่นไร?”“ข้าเห็นนางมองผู้คนอย่างไม่จริงใจ” หมอหงตอบ “แต่ก็ไม่เคยละเลยความรับผิดชอบ นางเหมือนภูเขาหิมะงดงาม เยือกเย็น และอันตราย สรุปแล้วภายนอกนางดูเหมือนไม่จริงใจ แต่ทว่านางกลับจริงใจกว่าผู้ที่แสดงออกแสร้งตนว่าจริงใจ”ไช่ลี่เฉินได้ยินเช่นนั้นก็ถอนหายใจยาว เขาคงไม่มีวันเอื้อมถึงภูเขาหิมะลูกนั้นเสียงร้องกรีดจากเรือนด้านหลังดังขึ้นอย่างกะทันหัน มี่มี่พุ่งตัวออกจากห้องทันที ตามด้วยปีศาจแมวและปีศาจนกที่เพิ่งรักษาตัวหายดี เฉิงต้วนที่กำลังฝึกเพลงกระบี่เองก็รีบวิ่งตามออกไปในลานกว้างหลังโรงหมอจิ่วนั่ว หลานโจวกำลังน
last updateآخر تحديث : 2025-10-27
اقرأ المزيد
السابق
1234
امسح الكود للقراءة على التطبيق
DMCA.com Protection Status