All Chapters of คุณชายโรคจิต (Nc 18+): Chapter 11 - Chapter 20

Ep 10 ปล่อยเพื่อนไปกับเสือ“อ่าว หายไปไหนมาตั้งนานสองนาน แล้วนั่นไปเอาเสื้อใครมาใส่” อาคิโกะถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนสาวคนสวยเดินกะเพกๆมาที่โต๊ะพร้อมกับชุดที่เปลี่ยนไป“พอดีเกิดเรื่องนิดหน่อยชุดที่ใส่มันเลอะ เลยขอยืมเสื้อเพื่อนมาใส่” มายูพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด ทั้งที่ความจริงเจ็บแสบร่องสวาทจนเจียนตาย ร่างบางค่อยๆนั่งลงพรางยกมือขึ้นกุมท้องเพื่อนร่วมโต๊ะหรี่ตามองเมื่อเห็นเหงื่อเปียกชุ่มทั่วไรผมของมายูและอาการหอบเหนื่อยเหมือนคนไปวิ่งมาก็ไม่ปาน“เป็นอะไรมากไหมล่ะเนี่ย” เอริถามด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นมายูหน้าซีด“ไม่เป็นไรหรอก” มายูคลี่ยิ้มให้ราวกับว่าไม่ได้เป็นอะไร“หายไปตั้งนาน ฉันก็นึกว่าเธอโดนฉุดไปซะอีก”กึก!คำพูดเชิงหยอกล้อของเอริทำเอามายูชะงัก เพราะก่อนหน้านี้เธอโดนฉุดจริงๆ“เป็นอะไรรึปล่าว หน้าซีดอีกแล้ว” เอริถามด้วยความเป็นห่วงอีกครั้ง เพราะสีหน้าของมายูไม่สู้ดีเลย“มะ..ไม่เป็นไร” มายูรีบโบกมือปฏิเสธ พรางหยิบแก้วเหล้าขึ้นมากระดกเพื่อกลบเกลื่อนอาการเอริขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจเพราะเสื้อแจ็คแก็ตราคาแพงสีดำตัวนี้มันคุ้นๆเหมือนเสื้อที่หนุ่มลูกครึ่งใส่ หรือว่ามายูบังเอิญไปเจอเ

Ep 12 สวย เริด เชิด หยิ่ง!หลังจากถึงคอนโดมายูก็รีบตรงไปยังห้องของเธอทันที เพราะกลัวคริสตามมาราวี แต่ในระหว่างที่กำลังจะเปิดห้องเข้าไปก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อคริสเดินตามมา“ไอ้บ้า! แกจะตามฉันมาทำ!!”“กูไม่ได้ตามมึง” คริสเลิกคิ้วด้วยท่าทางกวนๆ“ก็เห็นๆอยู่ว่าเดินตามฉันมา” มายูไม่กล้าเปิดประตูเข้าไปเพราะกลัวคริสอาศัยจังหวะที่เธอกำลังเปิดประตูแทรกตัวเข้ามา เพราะงั้นต้อรอให้คริสไปจากตรงนี้ซะก่อน“หลงตัวเอง ใครตามมึง” คริสเดินมาหยุดอยู่ที่ห้องตรงข้ามแล้วแสกนนิ้วมือเข้าไปในห้องแต่ก่อนเข้าไปแอบหันมายักคิ้วกวนประสาทมายูมายูยืนกรี้ดอยู่ในใจในขณะที่คริสเข้าไปในห้องแล้ว“ตามมาหลอกหลอนไม่รู้จักจบจักสิ้น!” มันย้ายมาอยู่ห้องตรงข้ามตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แบบนี้ก็เท่ากับว่าต้องเจอมันทุกวันสินะ!ถ้าเจอหน้ามันทุกวันแบบนี้ มีหวังเป็นโรคประสาทตายแน่ๆปึ้งงง!!!มายูปิดประตูห้องอย่างแรงจนเสียงดังปึ้ง เรียวปากหยักของบุคคลที่ยืนส่องตาแมวแสยะยิ้มด้วยความสะใจ เขาลงทุนซื้อห้องตรงข้ามเธอเพื่อจะมากวนประสาทโดยเฉพาะ“กรี้ดดดดดด!!!” ทันทีที่เข้ามาถึงห้องมายูกรี้ดลั่นด้วยความเหลืออกเหลือทนพรางทิ้งตัวลงบนโซฟาด้วยความห

Ep 14 แส้“ออกไปนะ ไอ้คริส!”คริสผลักคนตัวเล็กเข้าไปในห้องแล้วแทรกตัวผ่านประตูเข้ามาอย่างรวดเร็ว มือใหญ่จัดการปิดประตูทันทีพรางย่างสามขุมเข้าไปหาคนตัวเล็กตอนนี้ยอมรับว่าโกรธมาก โกรธที่มายูเล่นอะไรไม่เข้าเรื่องจนทำให้เขาเสียการเสียงาน!“ไม่ว่าจะเด็กหรือโตนิสัยของมึงก็ยังเหมือนเดิม จองหอง ชอบรังแกคนอื่น กูนึกว่านิสัยมึงจะเปลี่ยนแล้ว แต่ที่ไหนได้คุณหนูมายูก็ยังเป็นคุณหนูมายูนิสัยเสียเหมือนเดิม!” คริสมองด้วยสายตาวาวโรจน์ตอนเด็กๆมายูชอบรังแกคนที่ไม่มีทางสู้ เธอจะชอบรวมกลุ่มกับเพื่อนแล้วแบนเพื่อนร่วมห้องที่เธอไม่ชอบจนเพื่อนร่วมห้องบางคนร้องไห้ไปฟ้องแม่ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะโคฮิระพ่อมายูเป็นหุ้นส่วนของโรงเรียน มายูทำทุกอย่างเพื่อความสะใจโดยไม่คำนึงถึงจิตใจคนอื่น และนี่คือเหตุผลที่ทำไมเขาถึงต้องแกล้งมายูเพราะเธอทำคนอื่นได้ คนอื่นก็ทำเธอได้เหมือนกัน!“ออกไปนะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งรปภ!”“เอาสิ! อยากให้รปภมาดูหนังสดก็เชิญ!”“อย่ามาทำอะไรบ้าๆในห้องฉันนะ!” มายูคว้างแจกันใส่คนตัวสูงที่เดินย่างเข้ามาใกล้เรื่อยๆ แต่ทว่าคริสหลบทันดวงตาคมเหลือบมองเศษแจกันที่กระจัดกระจายอยูบนพื้น เขาก้มลงหยิบมันขึ้นมาด้

Ep 16 ไปอยู่กับกู“อย่านะ!!” มายูหวีดร้องขึ้นมาเมื่อคริสปล่อยน้ำรักเข้ามาในช่องท้องจนมันอุ่นวาบ“ทำไม กลัวท้องกับกูหรอ”“ใช่! ฉันไม่อยากท้องกับคนชั่วๆอย่างแก” มายูก่นด่าอย่างเหลืออดเหลือนทน“งั้นกูกับมึงคงเหมาะสมกันแล้วล่ะ”ปึด!คริสดึงแก่นกายยาวใหญ่ออกมา ส่งผลให้เลือดและน้ำรักที่คลั่งอยู่ในร่องสวาทไหลทะลักออกมาจนเปื้อนพื้นพรม คริสก้มลงมองหัวเห็ดแดงก่ำพรางรูดชักเบาๆเมื่อความต้องการมันยังไม่หมดบรืดดด!! บรืดดดด!!!~“ยี๋” มายูยี๋ปากเมื่อเห็นหัวเห็ดแดงก่ำของคริสเต็มสองตา คนตัวเล็กรีบเบือนหน้าหนีทันที ในสมองวนคิดซ้ำๆว่า ของไอ้คริสใหญ่ขนาดนั้นมิน่าล่ะทำไมถึงเจ็บเจียนตายแบบนี้บรืด! บรืด!! บรืด!!!พับ!! พับบบบบ!!!~คริสรูดชักแก่นกายเร็วขึ้นและแรงขึ้น กรามหนาขบแน่นเป็นระยะ พร้อมเสียงลมหายใจฟึดฟัด“อ๊าส์~ กูแตกใส่นมมึงนะ”“อ๊ายยยย!!! เอามันออกไป!!!” มาบูสะบัดหน้าไปมาด้วยความรังเกียจ เมื่อคริสจ่อแก่นกายที่เต็มไปด้วยน้ำเมือกเข้ามาชิดกับหน้าอกอวบของเธอ ในขณะเดียวกันคริสเร่งข้อมือจนถี่ยิบ“โอ้ววว อ๊าส์~” คริสส่งเสียงครางลั่นห้อง แค่เห็นหน้าอกกับยอดประทุมถันแดงก่ำของมายู มันทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งปร

Ep 18 ไข้ขึ้น@กลางดึกคืนนั้น“หนาววววว~”“หือออ” คริสสะลึมสะลือตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงคนตัวเล็กละเมอ ชายหนุมขยี้ตาพรางอ้าปากหาวนอน“หนาวจังเลย~” คนตัวเล็กที่นอนขดตัวอยู่อีกฝั่งกระชับผ้าห่มแน่นขึ้น เธอเขยิบตัวห่างจากคริสจนเกือบติดขอบเตียง“...” คริสย่นคิ้วเล็กน้อย หนาวตรงไหนทั้งๆที่เปิดแอร์แค่ยี่สิบสามองศาเอง “นี่!”พรึ่บ!มายูรีบเคลื่อนผ้าห่มคลุมศีรษะเมื่อมือของคริสสะกิดเข้าที่หัวไหล่ ทันทีที่สัมผัสคนตัวเล็กร่างสูงถึงกับชักมือออกแทบไม่ทัน เพราะเนื้อตัวของมายูร้อนราวกับไฟ“ซิท! ตัวร้อนจัง” คริสเขยิบเข้าไปใกล้ๆพรางเคลื่อนผ้าห่มออกจากศีรษะเล็ก ก่อนใช้มืออังหน้าผากนูน “โดนกูฟาดแค่ไม่กี่ทีถึงกับเป็นไข้เลยหรอ”คริสแทบยกมือกุมขมับ ไม่เก่งเหมือนที่เคยทำคนอื่นไว้เลย ร่างสูงนั่งท้าวเอวมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนลุกเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วเดินออกมาพร้อมกะละมังและผ้าขนหนูผืนเล็ก ก่อนหยุดยืนอยู่ข้างเตียง เขาวางกะละมังกับผ้าลงบนพื้นแล้วย่อตัวลงนั่งมองหน้าหวานที่กำลังขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยพิษไข้ มายูเป็นคนสวยมาก ตอนเด็กเธอเป็นคนน่ารักเพราะมีแก้ม แต่พอโตขึ้นกลับผอมลงทำให้แก้มป่องๆหายไป จากสาวน่ารักกลายเป็นส