Semua Bab รักในเงาแค้น: Bab 11 - Bab 20

ตอนที่ 12 My Only One เพราะเธอคือคนพิเศษบรรยากาศรอบตัวของทั้งสองเงียบสงบลง เสียงดนตรีที่บรรเลงเลือนหายไป มีเพียงเสียงคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่งเบาๆ เท่านั้น แสงจันทร์นวลส่องสว่างลงมาบนใบหน้าของทั้งคู่ ราวกับเป็นพยานเงียบๆ ในช่วงเวลาที่ความรู้สึกพิเศษบางอย่างกำลังก่อตัวขึ้นในหัวใจของพวกเขา“ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง...แล้วมีคุณอยู่ข้างๆ แบบนี้” ธาวินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม ดวงตาคมของเขาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าสวยหวานของเธออย่างลึกซึ้ง ราวกับต้องมนต์สะกด แววตาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลงใหลอย่างยากจะถอนตัว และเจือไปด้วยความปรารถนาที่ร้อนแรงจนแทบจะแผดเผาคนตรงหน้าพิมพ์มาดาสบตากับธาวิน ดวงตาคู่สวยของเธอมีประกายระยิบระยับ ราวกับดวงดาวที่ส่องแสงภายใต้แสงจันทร์อ่อนๆ ริมฝีปากบางของเธอคลี่ยิ้มหวานละมุนก่อนจะเอ่ยตอบด้วยเสียงสดใส“บางที...พรหมลิขิตก็อาจจะมาในรูปแบบที่เราคาดไม่ถึงก็ได้นะคะ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความหมายบางอย่างธาวินเลื่อนมือที่โอบไหล่เธออยู่ลงมาจับมือเธอไว้แน่น สัมผัสอบอุ่นนั้นส่งผ่านความรู้สึกที่ทั้งสองคนต่างก็รับรู้ได้“แล้วคุณพิมพ์คิดว่า...พรหมลิขิตของเรา

ตอนที่ 14 แทบหยุดหายใจ NCธาวินจูบลาดไหล่ของพิมพ์มาดาอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเลื่อนลงมายังเนินอกอิ่ม“อ๊ะ!!!...” พิมพ์มาดาส่งเสียงครางหวานออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เมื่อริมฝีปากร้อนของธาวินสัมผัสกับผิวเนื้อของเธอ“คุณสวยเหลือเกิน...พิมพ์จ๋า” ธาวินกระซิบชมด้วยน้ำเสียงแหบพร่าความปรารถนาที่อัดอั้นมานานปะทุขึ้นอย่างรวดเร็ว ภายใต้สายน้ำอุ่นที่ไหลริน ทั้งสองมอบจูบและสัมผัสให้แก่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร“วิน...” พิมพ์มาดาเรียกชื่อเขาด้วยเสียงที่สั่นเครือ“ครับ...ที่รัก” ธาวินตอบรับ พลางกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น“ใช้ของคุณสิคะ...พิมพ์อยากได้...” พิมพ์มาดาเอ่ยเสียงกระซิบแหบพร่า ดวงตาคู่สวยของเธอเปิดขึ้นเล็กน้อย จ้องมองธาวินด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาอย่างเปิดเผย เธอขยับเรียวขาให้กว้างขึ้นอีกครั้ง เชิญชวนให้เขาเข้ามาใกล้ชิดร่องเนื้อหวานฉ่ำของเธอมันช่างเย้ายวนเกินกว่าจะอดใจไหว ธาวินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ควบคุมความปรารถนาที่พลุ่งพล่าน ก่อนจะจับท่อนเอ็นร้อนผ่าวของตนเองจ่อที่ปากทางรักของเธอ แล้วค่อยๆ สอดใส่เข้าไปอย่างช้าๆ ในทีแรก“อื้อ...” พิมพ์มาดาส่งเสียงครางแผ่วเบา เมื่อความคับแน่นเข้ามาเติมเต็มช่องว่า

ตอนที่ 16 บัญชีรัก...ฉบับออนไลน์ NCคราวนี้ทั้งคู่สลับมาอยู่ในท่าปกติ เธอเริ่มตอบแทนเขาด้วยการดูดดื่มริมฝีปากและแลกลิ้นอย่างเร่าร้อน ก่อนจะซุกไซร้ลากลิ้นลงมาตามซอกคอ หน้าอกแกร่ง และเลื่อนต่ำลงไปยังท่อนเอ็นร้อนผ่าวของเขา“เมื่อกี้คุณแกล้งพิมพ์ดีนัก!!!...” พิมพ์มาดากระซิบเสียงแหบพร่า ก่อนจะโลมเลียท่อนเอ็นของธาวินสลับกับการดูดอมอย่างชำนาญ จนธาวินรู้สึกราวกับยืนแทบไม่อยู่เช่นกัน ความเสียวซ่านที่ถาโถมเข้ามาทำให้เขาต้องกัดฟันแน่น“โอ๊ยย!!!..ผมจะไม่ไหวแล้ว...พิมพ์จ๋า...” ธาวินครางบอกเธอด้วยน้ำเสียงที่สั่นพร่าพิมพ์มาดาอ้าปากหอบหายใจระบายความร้อนรุ่มที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ดวงตาคู่สวยจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาที่เงยขึ้นมามองเธออย่างท้าทาย ปลายนิ้วมือซุกซนของเธออีกข้างเลื่อนลงต่ำ สัมผัสกับแผงอกที่แข็งแรง ก่อนจะไต่ลงไปยังหน้าท้องแกร่งอย่างยั่วยวนในขณะเดียวกัน ปลายนิ้วมือร้ายกาจของธาวินก็ไม่ได้อยู่เฉย เขากดลงไปยังเนินเนื้ออ่อนนุ่มกลางกายของพิมพ์มาดา บดขยี้ลงไปอย่างไม่ปรานี ราวกับต้องการปลุกเร้าไฟปรารถนาในตัวเธอให้ลุกโชนยิ่งขึ้นร่างใหญ่ของธาวินค่อยๆ เลื่อนขึ้นมามอบจุมพิตเร่าร้อนให้กับเธอ ริมฝีปากของ

ตอนที่ 18 บัญชีรักติดลบทางด้านธาวิน...เขาตัดสินใจไปสอบถามพนักงานที่เคาน์เตอร์ของโรงแรม แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือความว่างเปล่า ไม่มีการเช็คเอาท์ของพิมพ์มาดาเลย ราวกับตอกย้ำความสับสนในใจของเขาให้ลึกยิ่งขึ้น...เธอหายไปไหน? ทำไมถึงไม่บอกกล่าวกันบ้าง?ความเงียบงันในห้องพักของโรงแรมกลับกลายเป็นความอ้างว้างที่กัดกินหัวใจของชายหนุ่ม ธาวินจมดิ่งอยู่กับความสับสน เพราะคิดว่าเธอทิ้งเขาไป เขาพยายามโทรหาเธอหลายรอบแต่ก็ราวกับเธอจงใจปิดเครื่องหนี ข้อความสุดท้ายที่ส่งไปก็ยังไม่มีการตอบกลับ ทุกช่องทางการติดต่อถูกปิดตาย ราวกับเธอจงใจทิ้งเขาไว้ที่นี่ เพราะรถและกระเป๋าเดินทางของเธอก็หายไปพร้อม ๆ กันความรู้สึกหลากหลายถาโถมเข้ามา ทั้งเป็นห่วง ทั้งสงสัย และความน้อยใจที่เริ่มก่อตัวขึ้นช้าๆ เขาเฝ้ามองเค้กชิ้นสวยที่ตั้งใจเลือกซื้อมาอย่างดี เพื่อเซอร์ไพรส์วันเกิดให้กับหญิงสาวในเช้าวันนี้ เทียนเล่มเล็กๆ ปักอยู่บนเนื้อเค้กนุ่มละมุน ราวกับรอคอยการจุดประกายแห่งความสุข แต่ในตอนนี้...มันกลับดูเงียบเหงาและไร้ความหมายธาวินทอดสายตาไปยังเค้กวันเกิดนั้นอย่างเหม่อลอย ความทรงจำเกี่ยวกับพิมพ์มาดาไหลวนอยู่ในความคิด รอยยิ้ม

ตอนที่ 20 เบื้องหลังของบิดา15.00 นช่วงเวลาอันเงียบสงบก่อนพิธีฌาปนกิจศพของคุณพ่อพิมพ์มาดา ได้ถูกรุกรานด้วยกลุ่มชายฉกรรจ์ร่างกำยำ ท่าทางไม่เป็นมิตร พวกเขากรูเข้ามาในบริเวณวัดอย่างไม่เคารพสถานที่ ส่งเสียงโวยวายและทวงถามถึงหนี้สินมหาศาลที่คุณพ่อของพิมพ์มาดาทิ้งไว้ ก่อนจะบอกยอดเงินเกือบยี่สิบล้านบาทรวมทั้งต้นและดอกให้พิมพ์ดาวรับรู้ ทำเอาเธอถึงกับเข่าอ่อน ใบหน้าซีดเผือดราวกับกระดาษ มือไม้สั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อได้ยินตัวเลขที่น่าตกใจนั้นกลุ่มชายฉกรรจ์เหล่านั้นดูจะไม่ยอมรามือ พวกเขายืนกรานที่จะทวงหนี้ให้ได้ก่อนที่จะมีพิธีใดๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงการอ่านประวัติของผู้ตาย พิมพ์ดาวกลัวว่างานศพของสามีจะสะดุด และพวกนั้นก็บอกว่าจะป่าวประกาศให้ทุกคนได้รับรู้ในช่วงขั้นตอนการอ่านประวัติของผู้ตายอีกด้วย สร้างความกดดันให้กับพิมพ์ดาวเป็นอย่างมากอัครเดชที่ยืนต้อนรับแขกเหรื่อคู่กับพิมพ์มาดา สังเกตเห็นความผิดปกติและสีหน้ากังวลของพิมพ์ดาว จึงเดินเข้าไปถามด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะหันไปเผชิญหน้ากับกลุ่มชายฉกรรจ์เหล่านั้นด้วยท่าทีสงบนิ่งแต่หนักแน่นอย่างไม่เกรงกลัว“มีอะไรกันหรือครับ” เสียงทุ้มนุ่มของอั