คิรินทร์โยนแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะเสียงดังจนผู้ช่วยเลขาสะดุ้งไปทั้งตัว เธอก้มหน้ามองแฟ้มที่กระเด็นไปเล็กน้อย หัวใจเต้นแรงไม่ต่างจากตอนที่เข้าประชุมครั้งแรกกับเขา“คุณไม่ดูหรือไงว่าพิมพ์ผิดมาตัวหนึ่งงานง่ายๆ แค่นี้ยังทำพลาด!” น้ำเสียงของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความไม่พอใจ จนทุกคำพูดเหมือนมีมีดคมเฉือนหัวใจของเธอ “ขอโทษค่ะท่านประธาน แต่…” ไข่มุกรีบเงยหน้าขึ้น พยายามควบคุมลมหายใจ เธอกำลังจะอธิบายว่าเธอรับงานนี้มาจากเลขาคนอื่นอีกที แต่คำพูดก็ถูกตัดลงเมื่อเขายกมือขึ้น“ไม่ต้องเถียง! กี่ครั้งแล้วที่คุณทำงานพลาด ผมไม่เลี้ยงคนโง่ๆ ไว้หรอกนะ!” เขาตวาดเสียงเข้ม กำมือแน่นราวกับควบคุมความอดทนจนเกือบขาดไข่มุกกัดริมฝีปากจนเจ็บ เธอรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังถล่มลงมาบนหัว แต่ก็ไม่กล้าสบตาเขากลัวว่าจะเห็นเพียงความผิดหวังในสายตาของผู้ชายตรงหน้า “คุณทำงานกับที่นี่มาสามปีเต็มแล้ว ชื่อมหาลัยที่แบกอยู่ก็ไม่ช่วยให้คุณเก่งขึ้นบ้างเลยหรือไง หรือคุณมีสมองเอาไว้ แค่คั่นหูไว้เฉยๆ” “มุกขอโทษค่ะ” เธอก้มหน้ามองปลายเท้าตัวเองไม่กล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดัง “เอาแต่ขอโทษๆ ทั้งวันฝ่ายบุคคลรับคุณเข้ามาเ
Last Updated : 2025-11-27 Read more