Semua Bab อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน: Bab 21 - Bab 29

ภาพที่ฮูหยินเหม่ยฟางกำลังสมสู่กับนักโทษชายสองคนช่างเป็นภาพที่ตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมากมันคือช่วงเวลาที่นางปลดปล่อยความเร่าร้อนออกมาอย่างแท้จริงเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตัวของนางนั้นจะซุกซ่อนความหื่นกระหายมากมายถึงเพียงนี้สำหรับแม่ทัพ หยางเจี้ยน แล้วมันช่างเป็นช่วงเวลาที่สุดแสนจะคุ้มค่าในที่สุดเขาก็สามารถปลุกสัญชาตญาณดิบในตัวนางยิ่งนางมีความหื่นกระหายมากขึ้นเท่าไหร่ตัวเขาก็ยิ่งที่จะหลงรักนางมากยิ่งขึ้นเท่านั้น เรือนร่างของนางนั้นเย้ายวนมากจนเกินไปไม่ว่าชายใดก็ตามที่ได้เห็นเรือนร่างของนางเป็นบุญตาพวกเขาล้วนแล้วแต่มีอาการคลุ้มคลั่งหื่นกระหายจนไม่อาจควบคุมเขาช่างเป็นบุรุษที่โชคดีเหลือเกินที่ได้บดขยี้เรือนร่างที่สุดแสนจะเย้ายวนของนางทุกวัน“ท่านพี่แล้วท่านจะจัดการอย่างไรกับเจ้าคนพวกนั้น” นางกล่าวถามถึงเดนคนทั้งห้าผู้ที่ได้มีโอกาสเชยชมเรือนร่างของนางและหนึ่งในพวกมันมีโอกาสได้แตะสัมผัสเรือนร่างที่สุดแสนจะล้ำค่าของนางความเร่าร้อนและความปรารถนายังคงฝังอยู่ภายในความทรงจำของนางท่อนขาที่อวบอิ่มของนางในช่วงเวลานี้นั้นกำลังที่จะแอบเปียกชุ่มอยู่“แน่นอนว่าตัวข้านั้นย่อมดับลมหายใจของพวกมัน เพื่อที่จะไม

หลังจากสงครามอันยาวนานผ่านพ้นไป แม่ทัพหยางเจี้ยนได้นำกองทัพเข้ามาช่วยเหลือฟื้นฟูบ้านเรือนและชีวิตของผู้คนในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบ ชาวบ้านที่เคยทุกข์ยากลำบากต่างรู้สึกซาบซึ้งในความกรุณาและความเสียสละของแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ เขาไม่ได้เพียงแค่ต่อสู้เพื่อให้ผู้คนปลอดภัย แต่ยังลงมือช่วยซ่อมแซมบ้านเรือน และฟื้นฟูแผ่นดินที่เคยถูกทำลายด้วยการบุกเบิกพื้นที่เพาะปลูกและสร้างโครงสร้างพื้นฐานใหม่ ๆวันสุดท้ายก่อนการเดินทางกลับเมืองหลวง ชาวบ้านนับร้อยมารวมตัวกันที่หน้าค่ายทหาร ทุกคนยืนเรียงรายพร้อมกับสีหน้าเปี่ยมด้วยความรู้สึกขอบคุณ ขณะที่แม่ทัพหยางเจี้ยนและกองทหารกำลังเตรียมตัวออกเดินทาง สายตาของชาวบ้านทุกคนจับจ้องไปยังแม่ทัพอย่างนอบน้อม พวกเขาก้มศีรษะและยกมือขึ้นคำนับด้วยความเคารพอย่างลึกซึ้ง"ขอบคุณท่านแม่ทัพ! ขอบคุณที่ท่านได้ช่วยยุติสงครามและนำความสงบสุขกลับคืนมา!" เสียงกล่าวขอบคุณดังก้องพร้อมกันทั่วทั้งบริเวณ บางคนถึงกับน้ำตาคลอเพราะตื้นตันใจในความดีและความเสียสละของแม่ทัพผู้กล้าหาญแม่ทัพหยางเจี้ยนมองไปยังฝูงชน เขาพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้มอันอบอุ่น เป็นสัญญาณให้ผู้คนรู้ว่าเขารับรู้ถึงความขอบค

ฮูหยินเหม่ยฟางนั่งเอนกายอยู่ในศาลาริมน้ำ ท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงบและเสียงน้ำกระทบฝั่งเบา ๆ นางจิบชาอย่างละเมียดละไม รสชาติเข้มข้นของชาอุ่น ๆ เติมเต็มความรู้สึกสบายใจให้แก่เธอ ในขณะที่มองฉากเร่าร้อนระหว่างแม่ทัพหยางเจี้ยนและหญิงสาวรับใช้ด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ที่เผยถึงความพึงพอใจมือของนางหยิบอาหารว่างที่จัดไว้อย่างประณีตบนจาน งามเรียบง่ายและประณีตเหมือนตัวนางเอง นางมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพอใจและผ่อนคลาย ราวกับเป็นผู้เฝ้ามองทุกอย่างจากระยะไกล พลางใช้ช่วงเวลาสงบนี้ดื่มด่ำกับความสุขที่ได้เห็นคนรักของตนมีความสุขในแบบที่ตัวเองต้องการฮูหยินเหม่ยฟางยิ้มอย่างอ่อนโยน ดวงตาที่มองไปยังฉากตรงหน้ามีแววเอ็นดูปนขบขันในความเป็นชายของท่านพี่ หยางเจี้ยน สำหรับนางแล้ว เขาคือชายผู้เต็มไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าและไฟรักที่ไม่มีวันมอดดับ แม้เวลาจะผ่านไปนานเพียงใดเขาก็ยังคงมีเสน่ห์และความดิบเถื่อนในแบบที่นางรักและชื่นชม"ท่านพี่ช่างเป็นชายที่หื่นกระหายยิ่งนัก" นางพึมพำกับตัวเองด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แฝงไปด้วยความเข้าใจที่ลึกซึ้ง ขณะยกถ้วยชาขึ้นจิบอีกครั้ง นางไม่รู้สึกหึงหวงแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม กล

เมื่อเช้าวันใหม่มาถึง แม่ทัพหยางเจี้ยน ผู้ซึ่งเพิ่งได้รับชัยชนะในสงครามที่แดนเหนือ ก็ได้เตรียมตัวอย่างเรียบร้อยและออกเดินทางสู่ท้องพระโรงเพื่อเข้าเฝ้าฮ่องเต้หลงเซวียน ท่ามกลางบรรยากาศเช้าที่เงียบสงบและงดงาม เขาก้าวเดินอย่างมั่นคง ภูมิใจในชัยชนะที่สามารถนำมาสู่แผ่นดินและประชาชนเมื่อเข้ามาถึงท้องพระโรง แม่ทัพหยางเจี้ยนก็โค้งคำนับอย่างนอบน้อมต่อหน้าฮ่องเต้ ฮ่องเต้หลงเซวียนทรงทอดพระเนตรมองแม่ทัพผู้กล้าแกร่งด้วยความพึงพอใจ สายพระเนตรเต็มไปด้วยความภูมิใจในขุนนางผู้ภักดีที่สามารถนำชัยชนะกลับมาอย่างเด็ดขาดแม่ทัพหยางเจี้ยนเริ่มรายงานถึงการรบที่แดนเหนืออย่างละเอียด ทั้งการวางแผน การต่อสู้ที่กล้าหาญของเหล่าทหาร และวิธีการที่พวกเขาเอาชนะศัตรูได้อย่างสง่างาม นอกจากนี้ เขายังได้เสนอแนวทางในการฟื้นฟูบ้านเมืองในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากสงคราม ทั้งการบูรณะหมู่บ้าน ดูแลความเป็นอยู่ของประชาชน และจัดหาทรัพยากรต่าง ๆ เพื่อให้ชาวบ้านสามารถกลับมาดำเนินชีวิตได้อย่างมั่นคง"สมแล้วที่ตัวเจ้าเป็นคนที่ข้าไว้วางใจมากที่สุด" ฮ่องเต้หลงเซวียนตรัสด้วยความพึงพอใจ ผู้ซึ่งไม่เพียงแต่ทำหน้าที่ในสนามรบได้อย่างไร้ที่ติ

ยิ่งตัวของแม่ทัพ หยางเจี้ยน เล่นสนุกกับเรือนร่างของฮองเฮาซ่งหลิงหรู มากขึ้นเท่าไหร่มันยังทำให้ความหื่นกระหายในกายสูบฉีดรุนแรงมากยิ่งขึ้นเท่านั้นท่านเนื้อของท่านแม่ทัพการเกิดแข็งตัวอย่างหน้าเหลือเชื่อจนมันแข็งผงาดชี้อยู่ที่เบื้องหน้าของนาง ฮองเฮาซ่งหลิงหรู จ้องมองท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพที่แข็งผงาดอยู่ที่เบื้องหน้าของนางด้วยความหลงใหลความใหญ่ยาวของมันนั้นล้วนเหนือกว่าฮ่องเต้ หลงเซวียน เป็นเท่าตัวนางถึงกับลอบกลืนน้ำลายตัวเองลงคอไปอึกใหญ่ดูเหมือนว่าในช่วงเวลานี้นั้นตัวของนางนั้นจะเป็นนางร่านจริงๆ เพียงแค่เห็นท่อนเนื้อที่แข็งผงาดอยู่ที่เบื้องหน้าของนางก็ทำให้ตัวของนางนั้นขุนลุกขนชันไปทั้งร่างฉวบ...นางดูดเลียท่อนเนื้อชิ้นนี้อย่างเร่าร้อนลิ้นของนางพลิ้วไหวไปมาอย่างนิ่มนวล แม่ทัพ หยางเจี้ยน ถึงกับเสียวสะท้านจนตัวเกร็งนางไม่ได้มีดีแต่เพียงความงดงามเท่านั้นแต่นางยังมีความเร่าร้อนอย่างสุดโต่งเพียงแค่โดนลิ้นสัมผัสของนางมันก็แทบที่จะทำให้ตัวของเขานั้นน้ำแตกทะลักออกมา นางทั้งชักทั้งดูดทั้งเลียราวกับว่านี่คือของเล่นชิ้นใหม่ที่นางพึ่งได้ลิ้มลองในขณะที่มือของนางลูบไล้ไปที่ผิวกายของท่านแม่ทัพอย่างเร่าร