All Chapters of คุณหนูคนงาม: Chapter 1 - Chapter 9

บทนำ เสียงฝีเท้าม้ากระทบพื้นดินดัง ตึง ตึง ตึง สะท้อนก้องไปทั่วเส้นทางกลางป่ารก รถม้าคันหนึ่งกำลังเคลื่อนผ่านเส้นทางที่เงียบสงัดด้วยจังหวะเชื่องช้า โดยมีสาวใช้ที่นั่งอยู่ด้านหน้ากำลังเหม่อมองเหล่านกบนกิ่งไม้ที่แตกฮือเสมือนสัมผัสได้ถึงลางร้ายทันใดนั้น เสียงแหลมของลูกธนูแหวกอากาศก็ดังขึ้นก่อนจะปักลงตรงหน้ารถม้าเพียงไม่กี่ก้าวฟิ้วววว!ม้าสองตัวตกใจสะบัดดิ้น ก่อนจะหยุดชะงักด้วยแรงรั้งจากคนขับพร้อมกลุ่มคนคุ้มกันที่วิ่งตามมายืนล้อมอยู่โดยรอบ“มีโจร! ระวังตัวด้วย!” เสียงคนคุ้มกันตะโกนลั่น ชักดาบขึ้นเฝ้าระวังในท่าเตรียมพร้อม แต่ยังไม่ทันก้าวเท้าไปสำรวจ เสียงหัวเราะหยาบต่ำก็ดังขึ้นรอบด้าน ก่อนเงาดำหลายสิบจะพุ่งออกจากพุ่มไม้ชายฉกรรจ์ซึ่งปกปิดหน้าตาในชุดเก่าขาดเปื้อนฝุ่นเห็นเพียงแววตาดุดันกับท่าทางโหดเหี้ยมกระชับคมดาบแวววับใต้แสงอาทิตย์ต่างกรูกันเข้ามาล้อมรถม้าเอาไว้ราวกับฝูงหมาป่ากำลังจ้องจะกินเหยื่อและตรงกลาง โจรป่าสามคนซึ่งโดดเด่นที่สุดได้ก้าวนำออกมาหัวหน้าโจร ‘โจวหาน’ชายร่างสูงใหญ่ ผิวคล้ำ กล้ามแน่น ใบหน้ามีรอยแผลเป็นพาดผ่านดวงตาข้างหนึ่ง แต่ไม่อาจลบความคมเข้มกับแววตาคมกล้าเปิดปากขึ้นค

ตอนที่หนึ่ง ฉุดนางลงมาแม้จะขาสั่นและรู้ตัวว่าโดนทิ้งแน่แล้ว แต่เมิ่งเจียวเจียวยังก้าวลงมาอย่างชดช้อยเผยเรือนร่างอรชรอ้อนแอ้นกับใบหน้าอ่อนเยาว์และแววตาที่แฝงความหยิ่งยโสตามประสาคุณหนูสูงศักดิ์สายตาของกลุ่มโจรสว่างวาบ เผลอแลบลิ้นเลียริมฝีปากตะลึงงันไปกับร่างเล็กที่เปล่งประกายกลางป่าเขาผมยาวสีดำเงางามสยายราวสายน้ำที่ไหลผ่านโขดหิน ดวงตากลมโตสีดำเข้มเจิดจ้าราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า ริมฝีปากบางสีชมพูอ่อนที่ขยับเพียงครั้งเดียวก็สามารถสะกดสายตาผู้คนได้ทั้งค่ายโจรภาพคุณหนูคนงามที่เดินลงมาบิดกายปัดฝุ่นกระโปรง จัดชุดเสื้อที่ยับย่น ช่างแฝงไว้ด้วยความสง่างามและเย้ายวนอย่างน่าประหลาดหัวหน้าโจรทั้งสามจึงชะงักค้างไปด้วยความตื่นตาราวถูกมนตร์สะกดครั้นเริ่มรู้สึกตัวโจวหานจึงแสยะยิ้มกว้าง ขณะหลัวจิ้งแววตาลุกวาวหัวเราะเสียงแหลม“ฮ่าๆๆ ของดีจริงๆ คราวนี้ต้องสนุกแน่ นับว่าผู้ว่าจ้างไม่ได้หลอกพวกเรา”โจวหานในฐานะหัวหน้าตัดสินใจเดินเข้ามากระชากแขนคุณหนูคนงามจนแทบเซล้มพลางตะโกนโอ้อวด“ใช่แล้ว นี่แหละ...สมบัติชิ้นงามที่พวกเรารอคอย ฮ่า ฮ่า”ขณะกำลังฮึกเหิมจู่ๆ เสียงกรีดร้องของคุณหนูก็ดังลั่นจนป่าสะเทือน“โอ๊ย

ตอนที่สอง เร็วเข้าสิข้าอยากสุขสันต์แล้ว ด้านใน เมิ่งเจียวเจียวใช้เวลานั่งปลุกปลอบตนเองอยู่ในรถม้าด้วยยังไม่หายตื่นตระหนกกับการตัดสินใจเสี่ยงตายเมื่อครู่โชคดีที่หัวหน้าผู้นั้นยังยอมทำตาม เมื่อแรกฟื้นตื่น นางคิดว่าจะใช้วาจาอ่อนหวานออดอ้อนขอความเห็นใจเพื่อเอาตัวรอดแต่เมื่อนึกถึงคราวก่อนที่นางอ้อนวอนจนเสียงแหบแห้งพวกเขาก็ยังไร้ความปรานี หญิงสาวจึงเปลี่ยนความคิดใหม่โดยใช้ความงดงามกับความแปลกที่แตกต่างล่อหลอกให้พวกเขาเดินไปตามทางพวกเขาย่อมคุ้นเคยกับการใช้กำลัง อาวุธ และอำนาจในการออกคำสั่งทั้งข่มขู่ให้ฝ่ายที่อ่อนแอกว่าทำตามเพื่อรักษาชีวิตรอด หากได้พบสตรีที่ไม่เกรงกลัวทั้งยังกล้าเอาแต่ใจย่อมไม่คิดไม่ฝันและคล้อยตามโดยง่ายเฮ้อ!...แต่จะอย่างไรก็คงหนีไม่พ้นการโดนพร่าพรหมจรรย์และต้องรวมร่างกับพวกเขาเอาเถอะ อย่างน้อยก็ไม่ต้องถูกกระหน่ำบนพื้นดินที่แข็งกระด้างอย่างน่าอนาถหญิงสาวพยายามทำใจว่าคงไม่อาจหลีกพ้น เพียงวาดหวังให้มีความสุขไปกับการสอดใส่โดยไม่ต้องเจ็บปวดจนเกินไปเท่านั้นเฮ้อ!...จะสามารถเปลี่ยนการขัดขืนให้กลายเป็นความสุขสันต์หรรษาได้หรือไม่นะ?ใช้เวลากว่าครึ่งชั่วยามจึงถึงค่ายโจรที่เป

ตอนที่สาม ทีละขั้นตอนร่างบางแอ่นอกยกเต้าทรวงให้อีกฝ่ายได้บีบความล้นใหญ่จนกระเด้งกระดอนก่อนที่ทั้งปากทั้งลิ้นจะครอบครองความอวบหยุ่นจนกายบางดิ้นเร่าด้วยเตรียมตัวเตรียมใจมาแล้ว เมิ่งเจียวเจียวที่ได้รับการดูดกลืนและขบเม้มจากปลายลิ้นและปลายนิ้วที่รุมเร้าทั้งบนล่างย่อมเกิดความกระสันซ่านคล้อยตามไปไม่น้อยอื้อ...ความรู้สึกนี้ช่างไม่เหมือนคราวก่อนคราวที่แล้วเหตุใดพวกเขาจึงใจร้อนไม่เล้าโลมนางสักหน่อย จะได้ไม่เจ็บปวดเช่นนั้นอืม...อ้า...เสียว...มิน่าล่ะ ยามแอบเห็นอนุของท่านพ่อแอ่นร่างเด้งกาย เสียงกรีดร้องจึงสั่นกระเส่านัก เมิ่งเจียวเจียวได้รับการปรนเปรอจนเคลิบเคลิ้มล่องลอยแทบหลงลืมไปว่านางกำลังโดนปล้นชิงความบริสุทธิ์ของสตรีในห้วงที่เสื้อผ้าซึ่งเกะกะถูกกระชากออกจนร่างเปลือยเปล่าเผยความงดงามเต็มสองตา โจรหนุ่มทั้งสามต่างพากันถอนริมฝีปากเงยหน้าขึ้นแสยะยิ้มอย่างโง่งมพลางเอ่ยคำชื่นชม“งดงามยิ่ง”พวกเขาพากันกลืนน้ำลายไปหลายอึกด้วยท่อนกลางกายที่แข็งตั้ง สายตาเฝ้าเหลือบมองกลีบชมพูซึ่งมีน้ำใสไหลทะลักออกมาไม่ขาดสายหลัวจิ้งที่เงยหน้าขึ้นเห็นเนินสามเหลี่ยมอวบอูมลอยล่อตาอยู่ตรงหน้าจึงเปลี่ยนมาใช้นิ้วมื