Semua Bab My dear คุณสามีฉันแสนซึน: Bab 31 - Bab 40

31( สามีสายเปย์ของคุณไอ )~✧✧✧~| คอนโดหรูใจกลางเมืองเจ้าของร่างอรชรมีส่วนทรวดทรงเอวโค้ง เซ็กซี่ยั่วยวนก้าวเท้าขึ้นมาจากอ่างกุซซี่ในห้องน้ำ เธอสวมชุดคลุมกายผูกปมลวก ๆ เดินออกมาในขณะเดียวกันนั้นบานประตูห้องก็ถูกพังเข้ามาสุดแรง ปรากฎร่างสูงของชายหนุ่มหน้าตาหล่อคม ดวงตาฉายความโกรธอย่างชัดเจนดวงตามเฉี่ยวของหญิงสาวมองหน้าผู้เข้ามาใหม่ เธอแสยะยิ้มกวนพร้อมเอ่ยเรียกชื่อเขา "นำทัพ" "ยังไม่ลืมชื่อนี้หนิ" นำทัพเหยียดรอยยิ้มเช่นกัน สาวเท้าเข้ามาประชิดร่างอรชรในชุดคลุมตัวสีเทา กระชากผมเธออย่างแรงให้สบดวงตาดุดันของตน"เคยบอกไว้ไม่ใช่หรือ ว่าทำเลว ๆ กับฉันได้คนเดียว แต่กับไอด้าคือข้อยกเว้น!" น้ำเสียงดุดันตะคอก ดวงตาของเขาจ้องเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ "ฉันทำอะไรหรือ ฉันคิดว่าฉันเป็นเพื่อนที่แสนดีของไอด้าที่สุดแล้วนะ" เธอจ้องตานำทัพกลับ แม้ผมจะถูกกระชากอย่างแรงก็ไม่แสดงความเจ็บใด ๆ ออกมา"เหรอใบพลู?""ไม่ต้องย้ำถามฉันหรอก ไหน ๆ ก็ตัดสินว่าฉันเลวไปแล้ว" ใบพลูจิกมือหนาของนำทัพให้ออกจากเส้นผมของเธอ พร้อมกับผลักร่างหนาให้ออกไป "ฮึ" นำทัพรวบมือทั้งสองข้างของใบพลูแล้วเหวี่ยงจนเธอหงายหลังลงบนเตียง

33( ในโหมดดุ ) ~✧✧✧~"หนูไอด้า ช่วยวางพวงมาลัยตรงนั้นให้ย่าหน่อยสิลูก" รักษิณาชี้ไปตรงโต๊ะอีกด้าน โกศอัฐิสีขาวตั้งอยู่คู่กันหน้ารูปถ่ายบิดากับมารดาของราเชนทร์"ได้ค่ะ" ไอด้ารับพวงมาลัยจากรักษิณานำไปวางตรงโกศอัฐิคู่ พร้อมยกมือไหว้บิดากับมารดาของสามี"ตาราเชนทร์อายุได้เก้าขวบ พ่อแม่เขาก็จากไป" รักษิณากล่าวขึ้น คว้ามือไอด้าขึ้นมาจับ"ย่าฝากหนูไอด้าจับมือพี่เขาไว้ให้แน่น ๆ นะลูก ตอนนี้หนูเป็นสิ่งเดียวที่ยึดเหนี่ยวใจเขา" "...." ไอด้าระบายรอยยิ้มให้รักษิณา เธอน่ะเหรอที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของราเชนทร์ รักษิณาไม่ได้พูดเกินความจริงไปใช่ไหม เธอแค่ไม่อยากเข้าข้างตัวเองเกินไป"ไอด้าจะไม่ปล่อยมือคุณราเชนทร์ค่ะ ถ้าเขาเป็นสามีที่ดีของไอด้า" เธอพูดออกมาตามตรง ไม่อยากเอ่ยคำสัญญาใด ๆ เพราะวันข้างหน้าอะไรก็เกิดขึ้นได้"พี่เขาต้องเป็นสามีที่ดีของหนูแน่นอน ย่าเห็นดวงตาของราเชนทร์ตอนมองหนูไอด้า ย่ารู้ได้ทันที ว่าเขารักภรรยาของเขามาก" แก้มทั้งสองข้างเห่อร้อน ไม่รู้ทำไมต้องรู้สึกเขินอาย ขนาดเขายังไม่เคยบอกรัก ความรู้สึกของไอด้ายังเป็นได้ถึงเพียงนี้"ไอด้า ขอตัวกลับห้องนอนก่อนนะคะคุณย่า" เสียงใสกล่าวบอกรักษิณา

35( ลูกอมเป็นเหตุ )~✧✧✧~วันถัดมา ราเชนทร์ต้องรับมือกับไอด้า ที่เอาแต่นั่งกอดอกหันหลังให้ เธองอนเขาเรื่องเมื่อคืนนี้ เรื่องจับเธอทำรักหลายรอบ "คุณไอลงไปทานข้าวได้แล้ว คุณย่าท่านให้คนเตรียมไว้ให้" ราเชนทร์เข้ามาทิ้งตัวนั่งลงข้างไอด้า นี่ก็สายมากแล้ว ร่างกายของเธอยิ่งผอมบางอยู่ เขาต้องการให้เธอมีเนื้อมีหนังอีกสักหน่อย "ไม่ทานค่ะ" ใบหน้าบูดบึ้งตวัดดวงตามาค้อน ไม่พอยังกระแทกเสียงใส่เขาอีก"ต้องทำยังไง ถึงจะยอมทาน""ไอด้าไม่ทานก็คือไม่ทาน!" เธอยังคงกระแทกน้ำเสียง ขยับตัวออกห่างเขา เจอไอด้าในโหมดเอาแต่ใจเล่นเอาเขาอยากยกมือกุมขมับ พยายามทำความเขาใจกับอารมณ์เพศหญิง"จะไปหรือไม่ไป" ราเชนทร์เหยียดกายลุกยืน กอดอกจ้องหน้าคนดื้อกลับ เพราะนี่ก็เป็นเวลาสาย เลยเวลาอาหารเช้ามามากแล้ว และนี่ก็ใกล้เวลาไปทำงานของเขาแล้ว"ไม่ไป" ไอด้าเน้นเสียงดังฟังชัด สะบัดหน้าเชิดใส่เขาต่อ บทเธอจะไม่ยอมก็คือไม่ยอม หมับ! ราเชนทร์เข้ามาคว้าแขนให้ลุกยืน แล้วยกร่างตัวเบาแบกขึ้นไหล่ ทำให้ศีรษะของไอด้าห้อยลงมาตรงแผ่นหลังหนา"คุณราเชนทร์ ทำอะไรเนี่ย ปล่อยไอด้าลงเดี๋ยวนี้นะ" เสียงโวยวายของคนดื้อดังขึ้น ออกแรงดิ้นสุดกำลัง

37( แง่งอน )~✧✧✧~["โทรมาทำไมคะ ปกติไม่เห็นจะโทรมาหาไอด้าเลย"]แค่ได้ยินน้ำเสียงสดใสที่แฝงความประชดประชันของภรรยาจอมแสบ ราเชนทร์ถึงกับกระตุกยิ้มมุมปากออกมา"คิดถึงคุณไอ แล้วผมโทรหาภรรยาไม่ได้เหรอ?" ราเชนทร์ส่งโทนเสียงสุขุมถามคนในสาย ในวันนี้เขาเข้ามาประชุมใหญ่ในบริษัทสายการบิน หัวข้อประชุมวันนี้ มีการนำเสนอชื่อซุปตาร์ดังจำนวนมาก เพื่อเป็นพรีเซ็นเตอร์ของสายการบิน ราเชนทร์ถึงได้นึกถึงตัวแสบของเขาขึ้นมา["แต่ไอด้าไม่คิดถึงคุณราเชนทร์หรอก"]"ฮึ คุณไอไม่คิดถึงกันจริง ๆ หรือ?" เขาถามเธอกลับในใบหน้าอมยิ้ม นึกออกว่าตอนนี้ใบหน้าของเธอต้องแง่งอนมาก เป็นเพราะหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาเขางานยุ่งมาก ทั้งงานในศาลฎีกา ไหนจะธุรกิจที่ต้องดูแลจัดการอีกต่างหาก ทำให้ไม่มีเวลาให้เธอเลย[ "ไม่คิดถึงหรอก คุณราเชนทร์เอาเวลาไปทำงานให้เยอะ ๆ เลยค่ะ ไม่ต้องมาคิดถึงไอด้าหรอก" ]"ประชดเก่งนักนะเด็กดื้อ สงสัยกลับมาคงต้องเคลียร์กัน" ["ไอด้าไม่เคลียร์ อย่ามาหาเรื่องดุไอด้านะ ไม่คุยกับคุณราเชนทร์แล้ว บายนะคะ"] สายถูกตัดไปทันที เธอยังไม่หายงอนง่าย ๆ ราเชนทร์ส่ายศีรษะเล็กน้อยให้กับความแสบของภรรยาเด็กของตน "ดูเหมือนมึงกำ

39( พูดถึงเรื่องงานแต่งงาน )~✧✧✧~ไอด้ายืนสำรวจมองการแต่งกายของตัวเองในบาน เธอสวมชุดเดรสสีแชมเปญตัวยาว ทรงแขนพัฟคอเหลี่ยมสไตล์ฝรั่งเศส ราเชนทร์เข้ามายืนช้อนร่างของไอด้า มองการแต่งกายของเธอผ่านบานกระจก โทนเสียงนิ่งเรียบกล่าวขึ้นมา "คุณไอของผมสวยมากแล้ว""...." ไอด้ามองเจ้าของร่างสูงผ่านบานกระจกใบยาวเช่นกัน ราเชนทร์แต่งกายอยู่ในชุดสูทสีเทา วันนี้เขาไม่ได้เซ็ทผม ทว่าก็ดูดีไปอีกแบบ อยากพูดออกไปเหลือเกินว่าทำไมเขาถึงได้ดูหล่อสะอาดเหมือนอาบน้ำตลอดเวลา วลีนี้เหมาะกับราเชนทร์มาก"คอคุณไอดูโล่งไปนะ" ดวงตากลมโตเบิกมองสร้อยเพชรตรงตัวจี้เป็นพิงค์สตาร์ เพชรสีชมพูหายาก หลายวันก่อนราเชนทร์ส่งตัวแทนไปประมูลสร้อยเส้นนี้มาให้เธอ "เวลาสร้อยเส้นนี้อยู่กับคุณไอ ดูสวยสง่ามากเลย" ราเชนทร์ใช้มือจับไหล่เรียวทั้งสองข้าง มองร่างภรรยาของตนในบานกระจก "สร้อยเส้นนี้ คิงบอกว่าประมูลมาแพงมาก แค่รอบก่อนเซ็ทเครื่องเพชรที่คุณราเชนทร์นำมาให้ก็เยอะมากแล้วค่ะ ไอด้าไม่รู้จะใส่ไปไหน" เธอว่าอย่างนึกเสียดายจำนวนเงินที่เขานำประมูลมาให้"ไม่มีอะไรแพงมากไป สำหรับภรรยาของผม" ราเชนทร์เอ่ยเสียงเรียบ ค่อย ๆ โน้มจมูกลงหอมศีรษะทุ