All Chapters of เมียอ้วนในความลับ: Chapter 31 - Chapter 40

ธีรณัฐที่ยืนอยู่ไม่ไกลสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงนั้นทันที“เกิดอะไรขึ้น” น้ำเสียงเขาอ่อนลงอย่างที่เธอไม่ค่อยได้ยินนักฟาริศาหันไปสบตาเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะก้าวฉับ ๆ ไปยังลิฟต์“เรื่องของฉันค่ะ คุณไม่ต้องยุ่ง”แต่เขากลับเดินตามมาติด ๆ “เธอหน้าซีดขนาดนี้ ฉันจะปล่อยให้เดินไปคนเดียวได้ยังไง”“ไม่ใช่เรื่องของคุณ” เธอกัดฟันพูด ทั้งที่เสียงสั่นน้อย ๆ “แม่ฉันอยู่ไอซียู ฉันต้องไปเดี๋ยวนี้”ธีรณัฐชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดเสียงเข้ม “งั้นฉันจะไปส่ง”“ไม่ต้อง!” เธอเงยหน้าสบตาเขาด้วยแววตาดื้อรั้น “ฉันไม่อยากมีอะไรค้างคากับคุณอีก”พูดจบเธอก็หันหลังเดินเจ้าลิฟต์ไป เธอไม่ได้สนใจสายตาของผู้ชายที่ตัวเองแอบมีใจให้เสียด้วยซ้ำ เพราะวินาทีคนที่เธอเป็นห่วงมากที่สุดคือผู้เป็นแม่เสียมากกว่าแม่ขา รอฟาก่อนนะ ฟากำลังไปหา อย่าเป็นอะไรนะ ไหนแม่บอกว่าจะอยู่กับฟา ไหนแม่บอกว่าตัวเองแข็งแรงยังไงล่ะ แล้วนี่อะไรทำไมเอาเวลาไปนอนเล่นในห้องไอซียูด้วยความคล่องแคล่วของผู้เป็นแม่จึงทำให้เธอเข้าใจว่าท่านแข็งแรงดี แต่มันกลับไม่ใช่อย่างนั้น“ซา...”เมื่อก้าวเข้ามาถึงเขตห้องผู้ป่วยหนัก ฟาริศาเรียกชื่อน้องสาวทั้งที่ขายังก้าวไม่

“คุณลุง...”ธีรณัฐหันขวับไปมองทันที สีหน้าเขาตอนนี้ก็ไม่ต่างกันกับฟาริศา ไม่รู้ว่าเรื่องที่ทั้งคู่คุยกัน ท่านได้ยินมากน้อยแค่ไหนธีรนัยก้าวเท้าออกมา ดวงตาเหี่ยวย่นนั้นขึงขังจนน่ากลัว ไม่ต้องให้ท่านเอ่ยพูดอะไรออกมา“ที่ฉันได้ยินเมื่อกี้ หมายความว่ายังไง? มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไร!”เจ้าของร่างสูงยืนนิ่งไม่ไหวติงเหมือนร่างกายถูกแช่แข็ง ส่วนฟาริศาเองก็แทบจะทรงตัวไม่อยู่ เรื่องที่ทั้งสองอยากปิดบังกลับถูกเปิดเผย“ถ้าฉันไม่เปิดเข้าไปเจอข่าวคาว ๆ ของแก จนต้องเดินออกมาเอาเรื่อง ก็คงไม่ได้ยินเรื่องพวกนี้ใช่ไหม”“ข่าวผม? เรื่องอะไรครับ”“ก็เรื่องรูปทุเรศที่แกไปจูบกับเมียชาวบ้านนั่นไง ตอนนี้เป็นข่าวทุกช่องทางแล้ว!”ธีรณัฐรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดดูข่าว ซึ่งมันก็เป็นอย่างที่ท่านพูด ความรู้สึกเขาตอนนี้คือเป็นห่วงณลินมากกว่า เพราะความคิดเห็นของชาวเน็ตต่างไปในทางเดียวกันคือเธอคบชู้กับเขา“เรื่องนี้เราต้องกลับไปคุยกันที่บ้าน หนูฟาเข้าไปบอกอินตาว่าลุงมีธุระจะคุยด้วย”“เออ คือว่า”“ไม่ต้องมาอึกอัก หรือจะให้ลุงเข้าไปบอกแม่เรากับเรื่องที่เกิดขึ้น”“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฟาเข้าไปบอกแม่เอง” หญิงสาวไม่มีทางเลือ

“คุณธีคะ คุณจะทำอะไร?”ร่างอวบขืนตัวเองไม่ให้เดินตาม ทว่าผู้หญิงก็คือผู้หญิงต่อให้รูปร่างอวบอ้วนยังไงก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้อยู่ดีตุบ! คนเจ้าเนื้อถูกเหวี่ยงลงบนโซฟาตัวใหญ่ หน้าท้องกระแทกเข้ากับที่วางแขนของโซฟาจนรู้สึกจุก สีหน้าเหยเกด้วยความเจ็บ แต่ก็ทำได้เพียงแค่อดทน พอตั้งสติได้เธอก็ยันตัวลุกขึ้นยืนขยับขาได้เพียงก้าวเดียวก็ถูกผลักลงไปนอนอยู่ที่เดิม ตามด้วยร่างสูงที่โถมตัวขึ้นคร่อม มือหนาจับข้อมือกดเหนือศีรษะ ใบหน้าหล่อห่างออกไปแค่คืบ ดวงตาคู่นั้นแข็งกร้าวจนน่ากลัว“จะทำอะไรคะ? อย่านะคุณธี มันต้องไม่เป็นแบบนี้สิ”“มันต้องเป็นแบบนี้แหละถูกแล้ว อย่ามาทำเป็นเล่นตัว ทุกอย่างมันสมใจเธอแล้วนี่ วางแผนเอาไว้หมดแล้วไม่ใช่เหรอ”ฟาริศาส่ายหน้ารัว น้ำตาเริ่มเอ่อคลอจนพร่ามัว เธอพยายามหันหน้าไปอีกทางเพื่อหนีจากสายตาคมกริบที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง“ฟาเคยวางแผนอะไรทั้งนั้น! คุณกำลังเข้าใจผิด”น้ำเสียงเธอสั่นพร่า ทั้งโกรธทั้งกลัว แต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไร เขาก็ยังไม่คลายแรงจากมือที่กดอยู่เหนือหัวธีรณัฐก้มลงต่ำกว่าเดิม จนลมหายใจอุ่นร้อนแทบจะระบายอยู่บนผิวแก้มของเธอ “เข้าใจผิดงั้นเหรอ? ถ้าอย่างนั้นเธอจะตอบ

‘ไม่ร่านจริง ทำไม่ได้นะเนี่ย มีผัวอยู่แล้วก็ยังจะคบชู้’‘ผู้ชายก็ไม่ใช่ รู้ว่าเขามีเมียอยู่แล้วก็ยังไปยุ่ง’‘เห็นว่าเคยเป็นแฟนเก่ากัน ไม่แปลกหรอกที่ถ่านมันคุขึ้นมาใหม่’นิ้วหนาไล่อ่านคอมเมนต์ในโลกออนไลน์ไปเรื่อย ๆ ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมา ชาวโซเชียลต่างไปโจมตีที่ณลินเป็นส่วนใหญ่ และแน่นอนว่าเขารู้สึกเป็นห่วงเธอมาก เพราะทุกอย่างมันเกิดขึ้นก็เพราะเขานับจากวันที่มีข่าว ธีรณัฐก็ไม่สามารถติดต่อเธอได้เลย และทางเดียวที่จะปกป้องผู้หญิงที่ยังรักอยู่ได้ นั้นก็คือยอมรับข้อเสนอของพ่อก๊อก ๆขณะนั่งอ่านข่าวอยู่นั้น เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรียกสติให้ใบหน้าคมละจากหน้าจอโทรศัพท์“เข้ามา...”ร่างสูงสง่าของชายวัยกลางคนเดินเข้ามา ผู้ช่วยที่ทำงานกับเขาคู่กันกับเลขาฯ และยังเป็นผู้ช่วยที่ทำงานกับพ่อมาเป็นสิบๆ ปี“คุณนักรบ มีอะไรหรือเปล่าครับ ถึงมาหาผมแต่เช้า”“มีสิครับ ตอนนี้มีนักข่าวมารอสัมภาษณ์เรื่องของท่านประธานเต็มหน้าบริษัทเลย แถมพนักงานก็รับสายจนไม่เป็นอันทำการทำงานแล้วครับ”ธีรณัฐเอนตัวพิงพนักงานเก้าอี้ เขาหลับตาลงชั่วครู่ราวกับต้องการรวบรวมสติ ก่อนจะลืมตาขึ้นมองนักรบด้วยแววตานิ่งลึก“เตรียมสถานที่ให้นั

ร้านเหล้าแห่งหนึ่งริมแม่น้ำเจ้าพระยา ธีรณัฐเอนหลังพิงโซฟามือยังโคลงแก้วเหล้าในมืออย่างคนที่คิดไม่ตก มีบ้างที่เหลือบตามองโทรศัพท์มือถือตัวเอง ซึ่งไม่รู้ว่ารอใครโทรมาระหว่างฟาริศากับณลินเขาพ่นลมหายใจออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะคิดไม่ตกเรื่องแต่งงานที่กำลังจะเกิดขึ้น โดยที่เรียกว่ากึ่งเต็มใจกึ่งถูกบังคับก็คงถูก“ธีคะ...”เสียงหวานคุ้นหูเอ่ยเรียก ทำให้เขาเงยหน้าขึ้นมอง พอเห็นว่าเป็นณลิน ร่างสูงก็ดีดตัวลุกขึ้นยืนทันที“ลิน! คุณเป็นยังไงบ้าง”มือหนาจับสองไหล่ของร่างเล็กด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นร่องรอยฟกช้ำบาง ๆ ที่ยังคงหลงเหลืออยู่“ลินไม่เป็นไรค่ะ ว่าแต่คุณเถอะไหนบอกว่ารักลินแล้วทำไมถึงได้ประกาศแต่งงานคะ...” ใบหน้าสวยแสร้งตีหน้าเศร้าลงเรียวนิ้วยาวได้แต่เชยปลายคางขึ้น หยาดน้ำใสคลอขอบดวงตา“เพราะผมอยากปกป้องคุณ ไม่อยากให้ใครมาว่าเอาได้ว่าคบชู้ แต่ไม่ต้องห่วงนะ ถึงยังไงผมก็จะรอคุณ” เขายิ้มอ่อน ๆ มุมปากร่างเล็กเงยหน้ามองเขา ดวงตาสั่นระริกเพราะคลื่นอารมณ์ตีกันวุ่นวายไปหมด“รอ...? คุณจะรอได้จริง ๆ เหรอคะ ในเมื่ออีกไม่นานคุณก็จะเป็นของผู้หญิงอีกคนแล้ว “ประโยคนั้นของณลินมันทิ่มแทงลึกเข้ามาใน