Semua Bab Spind Around บังเอิญร้ายให้รัก : Bab 1 - Bab 10

EP.1สนามแข่งรถผู้คนจากทั่วทุกสารทิศนั่งกันหนาแน่นเต็มอัศจรรย์ จุคนได้นับหมื่น ต่างส่งเสียงเชียร์นักแข่งที่ชื่นชอบ กระทั่งยอมเสียบัตรค่าเข้าดูตั้งแต่หลักพันไปจนถึงหลักหมื่นการแข่งขันรถฟอร์มูล่าวัน ถูกจัดขึ้นที่สนามโอซิส ซึ่งเป็นสนามจัดการแข่งขันที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย มีสปอนเซอร์ทั้งไทยและเทศหรือแม้แต่นักข่าวก็ให้ความสนใจเป็นอย่างมากในเวลานี้ผู้เข้าแข่งขันทั้งหมด ได้เข้าไปนั่งประจำที่ในรถแข่งของตัวเองเพื่อเตรียมตัวออกสตาร์ท และแน่นอนว่ารางวัลของการแข่งขันในปีนี้ ผู้ชนะจะได้เงินรางวัลสูงสุดถึงหนึ่งล้านบาทโดยในสนามมีผู้เข้าแข่งขันที่เป็นหญิงสาวเพียงคนเดียว ทุกคนต่างรู้จักเธอดี“ฟ้าใส ญาตาวี อัครเดชโภคิน” ลูกทายาทนักธุรกิจชื่อดังเบอร์หนึ่งของประเทศไทยรถที่เธอใช้ในการแข่งขันมีความสวย โฉบเฉี่ยว และแน่นอนว่าจุดเด่นของรถคันนี้คือการออกแบบด้วยสีแดงทั้งคันรถ มีพลังการขับเคลื่อนที่ดุดัน เร็วแรงทว่าตัวหญิงสาวดูจะมั่นใจในการแข่งขันครั้งนี้มาก แต่หารู้ไหมว่ารถที่จอดเทียบเคียงอยู่ข้าง ๆ เบอร์ 8 คันสีดำมันขลับบ่งบอกถึงความเร็ว แรง และดุดันไม่แพ้กัน และเจ้าของรถที่นั่งอยู่ในนัั้น เคยเป็นนักแข่

EP.3พายุเปิดประตูลงจากรถ ตามหลังเธอทุกฝีก้าวเดินเข้าไปในตัวอาคารอีกครั้ง มองแผ่นหลังหญิงสาวอย่างหลงใหล ผุดรอยยิ้มบนใบหน้าหล่อเหลา ทำเอาสาว ๆ ในโรงพยาบาลต่างตะลึง เมื่อได้เห็นรอยยิ้มของคุณหมอพายุ “คุณ...” พยาบาลสาวหน้าเคาน์เตอร์มองเลยฟ้าใส เมื่อความหล่อของพายุมันทิ่มแทงตา ไหนว่าเขากลับไปแล้ว ทำไมถึงได้กลับเข้ามาอีก “เป็นอะไรมาคะคุณฟ้าใส หรือว่ามาหาคุณคัพกับคุณคริส” พยาบาลสาวดึงสายตากลับ มองเธอผู้เป็นหลานสาวแท้ ๆ คุณคัพกับคุณคริสเจ้าของโรงพยาบาลเมเดริกแห่งนี้ “ป่าวค่ะ พอดีฟ้าปวดข้อมือมากเลยค่ะ” เธอไม่อยากขึ้นไปรบกวนลุงทั้งสอง“ขอผมดูหน่อย” เจ้าของเสียงเอ่ย เดินเข้าประชิดแผ่นหลังเธอ ยกแขนสองข้างกั้นกลางลำตัว กลัวเธอจะคิดหนีเมื่อเห็นหน้าเขา พายุเอียงศรีษะมองหน้าเธออย่างสำรวจ ฟ้าใสหันมองปะทะเข้ากับใบหน้าหล่อใกล้ ๆ ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจ เขามาจากไหน... ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกว่าเนื้ออกมันเต้นรัว เธอเหมาะจะเป็นที่พักสายตาของเขาในเวลานี้เป็นที่สุด ใบหน้าสวยใสไร้เครื่องสำอางดูเป็นธรรมชาติ นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเข้ากับสีบนเส้นผมของเธอ ขับผิวขาวให้ดูสุขภาพดี เธอยังคงสวยและน่ารักในสายตาเขา

EP.5 ปึก~ มืออันบอบบางผลักพายุให้ออกห่าง ฟ้าใสขึ้นเสียงสั่งให้เขาเปิดประตูรถ พายุทำตามที่เธอสั่ง เรียวขายาวรีบก้าวลงจากรถเขาอย่างรวดเร็ว ฟ้าใสควานหากุญแจรถในกระเป๋าอย่างลนลาน ก่อนจะกระโดดขึ้นรถตัวเองแล้วขับออกไป ขณะที่ขับรถอยู่บนท้องถนน ฟ้าใสเอาแต่นึกถึงเรื่องจูบ มือบางยกขึ้นสัมผัสริมฝีปากแล้วถูแรง ๆ “คนฉวยโอกาส” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำลายภวังค์ในความคิด ฟ้าใสทำเสียงรำคาญ ก่อนจะมองไปยังกระเป๋าของตัวเอง “โอ๊ย ใครโทรมาตอนนี้” น้ำเสียงหงุดหงิดถูกพ่นออกมาด้วยอารมณ์ที่แปรปรวน ฟ้าใสหยิบสมารต์โฟนแล้วรับสายเมื่อโยชิโทรเข้ามา [ เป็นไงบ้างยะ ข้อมือหักไหม ]“ปากเสีย ฉันจะหักคอแก ไอ้โยธา” [ บอกกี่ทีแล้วว่าชื่อโยชิ คืนนี้เจอกันในเกมส์ แค่นี้นังชะนี ]“เออ” โยนเครื่องสมาร์ตโฟนไปบนเบาะข้างตัว ไฟจราจรกำลังจะเปลี่ยนสี รถของเธอจึงได้จอดสนิทตามสัญญาณไฟสีแดง ฟ้าใสกำพวงมาลัยรถแน่น ส่งเสียงกรีดร้องอยู่ในรถอย่างระบายอารมณ์ กระทั่งชายหนุ่มบนรถบิ๊กไบค์ที่จอดอยู่ข้าง ๆ เคาะกระจกเรียก เธอจึงตั้งสติแล้วลดกระจกลง“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ชายหนุ่มผู้หวังดีเอ่ยถาม ได้ยินเสียงร้องนึกว่าเธอเป็นอะไร “เปล่าค่ะ

EP.7ถึงเธอจะไร้สติเพียงแค่ชั่วครู่ชั่วยาม เขาก็ขอโอกาสอยู่ตรงนี้กับเธอจนกว่าฟ้าจะเปลี่ยนสี “คุณว่าฉัน...น่ารักไหม” ชูสองนิ้ว ทำท่าวายทูเคที่เขาฮิตกัน และยังแลบลิ้นใส่เขาอีก ผู้หญิงเมาแล้วน่ารัก ก็คงมีแค่เธอล่ะมั้ง “น่ารักมาก”“คุณ ฉันมีความลับจะบอก จุ๊ ๆ ไว้เลยนะ ฉันอ่ะมีพี่ชายฝาแฝด แต่ฉันไม่อยากนับมันเป็นพี่เลย เกิดก่อนนาทีเดียวทำข่ม” พายุเลิกคิ้วอย่างมีคำถามในใจ มีพี่ชายฝาแฝด มันความลับตรงไหน “พี่ชายคุณชื่ออันดาใช่ไหม” จำได้วาฟิกซ์มันเพิ่งบอกเขาไป “ใช่~ รู้ได้ไง หรือว่าคุณมีตาที่สาม” ยกมือขึ้นจิกกลุ่มเส้นผมของเขากระชากเข้าหาตัวเอง “โอ๊ย” เขาไม่โกรธหรอกที่ถูกเธอกระชากผม แต่มันเจ็บ ฟ้าใสมองไปที่หน้าผากกว้าง ใช้มืออีกข้างตีแปะ แปะลงไปจนเกิดเสียง“ไม่เห็นมีอะไรเลย นี่ เคยดูอเวนเจอร์ป่ะ ฉันชอบไอร่อนแมนมากเลย” ลุกขึ้นยืน ทำท่าจะบินขึ้นสู่ท้องฟ้า จนพายุต้องรีบดึงตัวเธอลงมานั่งในที่เดิม “ตายละ ฉันมีนัดกับไอ้โยธาไว้ว่าคืนนี้จะเล่นเกมส์กัน” “...” โยธาคือใครวะ “คุณ โทรศัพท์ฉันพังเหรอ ทำไมหน้าจอสีน้ำตาลงี้อ่ะ ต้องไปที่ศูนย์ก่อน เดี๋ยวเล่นเกมส์กับไอ้ตุ๊ดไม่ได้” ฟ้าใสบึน

EP.9 ช่วงสายของวัน พายุตื่นลืมตา พลิกตัวตะแคงมองคนข้างกายเป็นอันดับแรก เธอกำลังนอนหลับสนิท เรียวปากสวยได้รูปนั้นดูน่าจิ้มลิ้ม พายุยกแขนท้าวศรีษะ จับจ้องใบหน้าสวยหวาน ผุดรอยยิ้มที่มุมปาก ใช้นิ้วเกลี่ยไปบนหน้าแก้มเธอเล่น จุ๊บ~ ประทับจูบริมฝีปากบาง ดึงเธอมากอดในอ้อมแขนให้ชื่นใจ กระทั่งฟ้าใสเริ่มรู้สึกตัว ขยับเปิดเปลือกตาขึ้นช้า ๆ รู้สึกร่างกายมันร้าวระบมไปทั้งร่าง “อื้อ~” “ตื่นแล้วเหรอ” “อื้ม...” เกิดอาการชะงักเมื่อได้ยินเสียงผู้ชายอยู่ใกล้ ๆ สายตาประทะกับแผงอกขาว ฟ้าใสแหงนขึ้นมองผู้ชายที่กำลังกอดเธอไว้ พายุส่งยิ้มหวาน ๆ ให้ หัวคิ้วเรียวสวยขมวดชิดอย่างสงสัยเธอกำลังฝัน หรือมันเป็นเรื่องจริง ? ผลั่ก~ ฟ้าใสหยัดกายขึ้นนั่ง มองใบหน้าหล่อเหลาตาค้าง ก่อนจะก้มมองดูตัวเอง มันไม่ใช่ฝันดวงตาหวานเข้มขึ้น ราวกับจะฆ่าเขาให้ตาย คนมองชะงักดูท่าทีอีกฝ่ายว่าจะทำอะไร หมับ~ ฟ้าใสทำท่าจะยกเท้าขึ้นถีบ พายุรีบจับข้อเท้าเธอไว้ทัน ทำเอาเขาเหงื่อแตกผลั่ก นี่กะจะทำร้ายเขาเลยหรือไง “ปล่อยฉัน”“ปล่อยผมก็เจ็บตัวดิ” พายุจับข้อเท้าเล็กไว้มั่น ฟ้าใสสะบัดไม่หลุด“เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น” ฟ้ามสถามเสียงเข้ม ระแว