เสียงเปียโนลอยอ่อนและเมโลดี้ทำนองโศกของธีมที่เกี่ยวกับ Wanda เป็นสิ่งที่ดึงฉันกลับมาคิดถึงหลายครั้งหลังดู 'WandaVision'
เพลงสั้นๆ ที่เล่นเป็นลูปเมื่อมีฉากซึ้งหรือความทรงจำของเธอ มันไม่ได้ยิ่งใหญ่
อลังการ แต่มันอบอุ่นและแฝงด้วยความเศร้า เพลงนี้ทำให้ฉากที่เธอมองภาพลูก หรือแอบยิ้มกับสิ่งที่ไม่มีจริง มีน้ำหนักขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะเมโลดี้ซ้ำๆ เหมือนการกระซิบเตือนว่าทุกอย่างถูกสร้างขึ้นจากความปูดปมในใจ เพลงนั้นยังทำหน้าที่เชื่อมช่วงเวลาก่อนและหลังเหตุการณ์สำคัญ เมื่อมันกลับมาอีกครั้งในฉากเงียบๆ มันก็ทำให้รู้สึกว่าอารมณ์ของ Wanda ยังคงเดินหน้าต่อ แม้โลกจะพังทลาย เพลงเล็กๆ นี้จึงกลายเป็นรากฐานทางอารมณ์ของเรื่องสำหรับฉัน—ไม่ต้องดัง แต่พอเล่นทีไรก็เจ็บลึกและ
หวนคิดถึงความสูญเสียในแบบที่คำพูดบรรยายไม่หมด