A Tree Without Roots Bl

僕、香川優樹は、恋人の本宮昌義さんとアウトレットモールにデートに来ていた。今日は、本宮さんの誕生日。パンケーキ屋さんで、僕は昨日買っておいたプレゼントを渡した。本宮さんはそれを気に入ってくれたようで、お返しにブレスレットを買ってもらった。 翌日、親友の渋井遼にそのことを話すと、本宮さんを紹介してほしいと言われた。本宮さんに予定の確認すると、次の日曜日なら空いているとのこと。僕、本宮さん、遼の３人でカラオケに行くことにした。 カラオケを楽しんでいる最中、遼が本宮さんに興味がわいたと言い出し――。

สุดท้ายเราก็รักกันไม่ได้ ถึงแม้ถ่านไฟเก่าจะลุกโซนจนมอดไหม้ ถึงเป็นเช่นนั้นเราก็ยังรักนายไม่มีวันเปลื่ยนแปลง

ภาคนี้ย้อนกลับในปัจจุบันอีกครั้ง ตัวละครอยู่ครบทุกตัว ทั้งภาค1และ2 ทุกตัวละครจะชุลมุนวุ่นรัก กว่ารักจะลงตัว

ศิลาเป็นเเฟนกับคิวมา7ปี วันหนึ่งเขาเล่นพนันเเพ้ไม่มีเงินจ่ายบอดี้การด์ของพายุไม่ให้ออกจากร้าน ถ้าจะออกให้เอาของมาจำนำถึงจะออกได้ ศิลาโวยวาย พายุที่นั่งอยู่ในห้องส่วนตัว บอดี้การ์ดเข้ามารายงาน เขาจึงลุกขึ้นไปดูด้วยตัวเองก็เห็นศิลาเพื่อนร้ก พายุยิ้มมุมปาก มองศิลา ไม่คิดว่า มาเฟียอันดับต้นของ ของประเทศมหาเศรษฐี ถึงได้สภาพเป็นเเบบนี้ ยาจกชัดๆ ศิลา:พายุ พายุ:อืมกูเอง ไม่เจอกันนานเลยนะเพื่อนรัก มึงสบายดีไหมศิลา พายุ:ฉันต้องการคุยกับศิลาเป็นการส่วนตัว คีริน: เเต่... นายครับ พายุ:ไม่มีเเต่ ออกไป คีริน:ครับนาย พายุ:ฉันได้ข่าวว่านายเล่นพนันเเพ้เหรอ ศิลา:อืม กูเล่นพนันเเพ้ พายุ:อืม เห็นเเกที่กูกับมึงเป็นเพื่อนกัน กูมีข้อเสนอให้มึง ศิลา: ข้อเสนอ อะไร พายุ :กูได้ข่าวว่าเเฟนมึงสวยที่สุด เห็นเขาลือกัน กูอยากเห็นเเฟนมึงพามาให้กูดูหน่อยสิ มึงอย่าทำหน้าเเบบนั้นสิ เเค่ดูเฉยๆน่า อย่าคิดมากเลย

離婚したばかりの藤崎悠真は、もう二度と恋をしないと決めていた。 孤独な日々を埋めるのは仕事と味気ない日常だけ。そんな彼の前に突然現れたのは、クールで義理堅い青年・橘蓮。初対面のはずなのに「君を見つけられて幸せだ」と真っ直ぐに告げる彼に、悠真は戸惑うばかり。けれど、蓮が自分の笑顔を見るたびに照れ、真剣に向き合ってくる姿に、揺れ動く心を抑えられなくなっていく。 ──男同士の恋に未来はあるのか？　 失った愛の先に待っていたのは、“初めてのときめき”だった。

孤独を抱える作曲科の学生・篠原響は、高校時代のトラウマから「同性しか愛せない自分は気持ち悪い」と思い込み、ひとり静かに作曲だけを続けていた。
 そんな響の前に現れたのが、声楽科に通う明るく情熱的なシンガー・藤堂晴真。
晴真は偶然耳にした響の曲に心を奪われ、「この歌を、俺に歌わせてくれ」と迫る。
人懐っこく、真っ直ぐにぶつかってくる晴真に、響は戸惑いと恐怖を覚える。
けれど同時に、誰にも触れさせなかった心を揺さぶられていく。 やがて二人は共に音楽を作り始めるが、周囲の目は厳しかった。
「普通じゃない」と陰口を叩かれ、プロデューサー・鷲尾誠司からは「売れる歌を作れ」と圧力をかけられる。


On the flight to Arlencia, a post popped up: [What's it like to have sex in a wedding dress?] The pic showed a girl yanking some guy's purple tie while he hiked up her gown. His face was blurred, but hers? Straight-up blissed out. Everyone in the comments was swooning over how in love they looked. I didn't swoon. I froze. Because that purple tie? I gave it to Zeke Santoro, my fiancé, a few days ago. And that wedding dress? The exact custom one he had made for me. There was only one. I kept zooming in, heart racing, until I spotted a family photo in the background. My hands were shaking when I called him. "I wanna see the dress," I said. He hesitated. "It's at the studio getting final touches. Not with me right now. I'll show it to you later." I just smiled and hung up. That was all I needed. Zeke cheated—and the girl? His stepsister, Jella. Total circus. I reopened the post and shot her a DM: [Your wedding dress is stunning. I have the same one.]

I've planned seven wedding ceremonies in total, and not once has my fiance, Zachary Gardner, ever shown up for it. The first time, his adopted younger sister, Louise Foster, bursts into tears because she lost her passport at the airport. It was the dead of winter, but he dumped me by the side of the road and left me. The second time, Louise's dog sprained its ankle. Zachary stuffed the ring back into its box and rushed to the animal hospital to accompany her. Every time I argue with him about it, he declares nonchalantly, "We can get married anytime, but I can't let Louise be upset." Everyone around us agrees with him, saying that we're all family anyway, so I shouldn't be so petty. None of them has seen Zachary and Louise kissing fiercely on the dance floor. Today is the seventh wedding ceremony. Once again, he turns to leave after getting a call. I grab the corner of his shirt and say in a choked voice, "If you leave this time, Zachary, I won't marry you anymore." He stops in his tracks and peels off my fingers. "Wait for me," he says before rushing off. What he doesn't know is that this time, I won't be waiting for him any longer.

When my husband threatened me with divorce for the hundredth time, demanding I sacrifice myself for my sister, I did not cry or make a scene. I simply signed my name on the divorce papers and willingly handed over the man I had loved for ten years to my sister. A few days later, my sister spoke recklessly at a banquet and offended a powerful family. Once again, I stepped forward to take responsibility, bearing all the consequences in her place. When they later proposed that I become a test subject for my sister's drug research, I gladly accepted. Mom and Dad said I had finally grown into someone mature and responsible. Even my cold husband stood by my hospital bed and, for the first time in so long, gently stroked my cheek. He said tenderly, "Don't be afraid. The experiment won't be life-threatening. When you get out, I'll cook you a big meal." However, he did not know that regardless of whether the experiment was dangerous or not, he did not have to wait for me because I was already dying from a terminal illness.

หมอนวดนหนุ่มที่พึ่งอกหักต้องมาว้าวุ่นใจอีกครั้ง เมื่อสองหนุ่มต่างเชื่้ือชาติมารุมจีบ เขาต้องตัดสินใจรักอีกครั้งว่าจะเลือกใคร