Anong Oras Na

Aiah Villegas is your typical social butterfly. Sunod sa luho, hindi alintana ng beinte ocho anyos na dalaga ang kahit anong negative notion patungkol sa kanya. Party. Men. She loved them all specifically the attention. Not until her grandfather meddle her affairs and wedded her to a certain Rodrigo Dela Costa. Just like the name, literal na lahat dito mula pananalita at kilos ay pangmatanda. And unlike all men circling around her, he doesn't give a damn about her mere existence. Isang pabor na di niya kayang tanggihan. That's how Rodrigo viewed the existence of the pampered princess of the Villegas on his private space. Nothing more. Nothing less. But why does her cheap antics get inside his nerves? At tila ba hinahamon nito ang katatagan niya bilang lalaki... "I guarantee, you'll fall for me, My dear husband." Aiah leaned over his table, deliberately showing the generous view of her cleavage. There's a playful smirk etched on her lips. "Wala pang lalaking tumanggi sa akin." "Then I'll be the first," tugon ni Rodrigo, unbothered, drift his focus back on the piles of papers. "Try harder, My Aiah, then maybe there's a slim chance that I'll fall for you."

Masayang magkaroon ng mga kaibigan, may kadamay ka sa lahat ng bagay, may kakampi ka sa lahat ng pagkakataon, may kaagapay sa oras ng problema at higit sa lahat may kasama kang harapin ang laro ng buhay. Pero paano kung magkakasama kayong masangkot sa isang laro? Isang larong nakasalalay ang inyog buhay. Isang larong hindi niyo alam kung sino ang taya. Isang larong babago sa orasan ng buhay. Isang bote! Isang boteng magsisilbing orasan, Isang boteng magdidikta nang inyong katapusan, Kung sinong matapatan at matigilan siyang mawawalan ng tuluyan. Ngunit isang paraan! Isang paraang magpapatigil sa pag-ikot nito, ang hahanap sa taya ng katakot-takot na laro, at ito ay ang sundin ang kaisa-isaang patakaran, ...at ang Ultimate Rule: "Trust No One" Ikaw sinong pingkakatiwalaan mo???

Sabi nila makikilala mo ang mga tunay mong kaibigan sa oras nang gapitan. Ito ang tumatak sa isip ni Drake. That night when everything in his world crumble. Napagtanto niya kung sino lang ang tunay na nagmamahal sa kanya at sa pamilya niya. In a single night he lost almost everything. His father died, his mother went ill. And his fiancée left him. Bukod sa Nawala ang yaman at karangyaan sa kanila. Kahit mga kaibigan nang pamilya nila tinalikuran siya. He is lost and in rage. He hates the entire world and curse the world. Then he meets Leandro Montefuego the very man who's responsible for his family's downfall. What's worse is he was asked to marry his grandchild and heiress to his wealth. She has nothing to do with his anger. But he is determined to take his revenge one way or another.

Si Carlo Tavez nag iisang namumuhay sa mundo. Akalain niyo ba naman mula ng nagkaisip siya ay hindi na niya nasisilayan o makita man lang ang kanyang ama. Ang kanyang ina lamang ang kanyang nakakasama hanggang sa lumaki siya. Subalit sa kasawiang palad ay biglaan ang pagkamatay nito dahil sa isang kagimbal gimbal na aksidente. Lumaking walang mga magulang si Carlo. Dahil masipag ito at hindi umaasa sa mga kamag anak ay matiyagang namuhay mag isa ang binata. Hanggang sa nakapagtrabaho ito ng maganda. At binigyan sila ng break ng kanilang CEO. Sino mag aaakala na halos kalahating taon ang binigay sa kanila na bakasyon. Laking tuwa ng mga ito ngunit ang ipinagtataka nila bakit ang tagal ng kanilang bakasyon anim na buwan. Dito pala makikita ni Carlo ang kanyang ama na matagal nang nawala. Dito niya matutuklasan ang katotohanan ng matagal na niyang hinahanap ang mga kasagutan. Ang mga sigaw na lagi niyang naririnig mula ng bata pa siya magpasa hanggang ngayon ay dito lang pala niya malalaman ang mga katotohanang nagaganap . Ang kanyang laging nakikita sa panaginip . Ang taong sumisigaw at humihingi ng saklolo. Ang taong sinaksak, pinaghiwa hiwa ang mga laman nito na parang karne. Ginawang chop at nilagyan ng paminta , asin, soysauce, bawang , sibuyas, asin , sugar. Saka minarinate ng dalawang oras . Pagkatapos ay nilagay sa oven niluto at pagkatapos ay inihain sa mesa at kinain. Brutal ang pagpatay at talagang hindi makatao ang ginawa . Ano ang intesiyon ng kanilang Ceo bakit sila pinadala sa isang forest para magbakasyon. Ano ang magiging papel ng kanilang Boss sa kwentong ito. Bakit parang weird ang kanyang mga galaw. Abangan niyo mga tagpong kagimbal gimbal dito lang yan sa aking kwentong oven. Sana po ay tatangkilin niyo po ang aking obra maestra at inyong subaybayan ang mga tagpo . Salamat po..

BOOK 1: TIMELESS ONES Ipinangako ni Fritz sa sarili niyang walang ibang babae siyang iaakyat sa dream house niya maliban kay Julia. Ang nag-iisang babaeng minahal at minamahal niya mula pagkabata. Pero nasira ang pangakong iyon nang hingin ng isang malapit na kaibigan na patuluyin niya doon ang isang nangangailangan na sa kalaunan ay napag-alaman niyang si Julia pala. Time is forever for those who love truly. Pero paano mangyayari iyon kung nariyan ang asawa ni Julia na siyang mas may higit na karapatan sa babaeng pinakamamahal niya? BOOK 2: JOURNEY TO FOREVER Nang tanggihan ni Claire ang inialok na kasal ni Lawrence at piliin ang Amerika, nasaktan noon ang binata. Pero nagbago ang ihip nang hangin makalipas ang walong araw ay maganap ang isang malagim na aksidenteng nagbigay daan sa muling pagsasanga ng buhay nina Lawrence at Anya. Ang unang babaeng minahal ng binata, ang unang babaeng pinangarap nito at ang nag-iisang babaeng hindi nawala sa puso nito sa loob ng mahabang panahon. At higit sa lahat ang pinakamamahal ni Lawrence pero minabuti nitong talikuran para sa kapanan ng iba. Pero hindi lang si Anya ang nagbalik sa buhay niya, kundi maging si Claire. Si Claire na mas nanaisin pang mawala nalang ang binata bago ito mapunta sa iba. BOOK 3: UNBROKEN VOW Bata pa si Sara nang una itong masilayan ni Benjamin. Pero nagkaroon na ito ng espesyal na parte sa kanyang puso. At masasabi niyang puso niya mismo ang nag-alaga ng bahaging iyon kaya hindi niya iyon nagawang ibigay sa iba. Ang isang tunay at wagas na pagmamahal ay walang pinipiling panahon o edad, minsan kailangan lang maghintay. Pero anong katiyakan ni Benjamin na hindi mahuhulog sa iba at babalik sa kanya ang dalaga kung ang tanging pinanghahawakan niya ay isang pangakong kung tutuusi'y posible ring masira?

Nagising si Cresia sa nakakasilaw na liwanag. Iginala niya ang paningin. She found myself lying on the cold ground. Huling naalala niya, habang pabalik siya sa condo... may nakita siyang batang babae sa kabilang bahagi ng kalsada. The girl was about to get hit by a car but she saved her. Bumangon siya at muling iginala ang tingin sa paligid. Nasaan na ang batang iniligtas niya? Where is she now? Napapikit siya nang tamaan ang mata ng sinag ng araw. Fuck. At bakit umaga na? Nakatulog ba siya sa daan? Ibinaba niya ang tingin sa sarili. She remember she was covered with blood. But how come she was perfectly fine now? Walang anumang bahid ng dugo ang damit niya... Iginalaw ni Cresia ang kamay. Wala siyang naramdamang anumang masakit doon. Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang isang paparating na truck. Fuck! Her first instinct is to run. But it is too late. The truck is only meters away from her. Mariin niyang ipinikit ang mga mata at hinintay ang pagtama niyon sa kanya... But seconds passed. Nothing happened. Walang truck na tumama sa kanya. Bakit? Dahan-dahang idinilat ni Cresia ang mga mata. Wala na ang truck. Bakit? Anong nangyari? Muli niyang inalala ang nangyari kagabi... She was fucking sure she got hit by a car. Hindi kaya...hindi kaya...patay na siya? "Not yet." Isang lalaki ang biglang sumulpot sa tabi niya. Para itong galing sa libing sa suot na damit. Black cape, black pants, black shoes. Everything is black. Even his eyes. They're as dark as his outfit. "S-sino ka?" He smiled to her. Hindi alam ni Cresia kung bakit kinilabutan siya sa ngiti ng lalaki. "I'm Kairos. Your death angel." Death angel? "What? I... I'm...I'm dead?"

Raine Athena Villanueva is living her life as a normal person. Pero hindi gaya ng ibang dalaga, parating okupado ang oras ni Raine. Hanggang sa isang gabi, nagkaroon ng Team Building ang kompanyang pinagtrabahuan niya. Doon nangyari ang isang kapalaran na kayang magpabago ng buhay niya. Sa kalagitnaan ng gabi, habang tulog ang karamihan ay nagising si Raine. Noong una ay hindi niya pa maintindihan ang sarili dahil pakiramdam niya ay may mali sa kanyang katawan. Laking gulat nalang niya nang magmulat siya ng mata, doon niya nasaksihan ang isang kagimbal - gimbal na katotohanan. Aksidenteng nakasama niya sa pagtulog ang may - ari ng kompanyang pinasukan niya. Masyadong mabilis ang nangyari. Tutulungan lang niya sana ito pero hindi niya inaasahan na mauuwi sila sa gano'n. Alam niyang lasing ito at wala sa huwisyo nang may mangyaring sa kanila. Kaya gumawa siya ng isang desisyon. She decide to slipped it. Umalis siya nang kwarto at napanggap na parang walang nangyari. Pero matapos ang kalahating buwan, habang abala siya sa ginagawang trabaho ay tinawagan siya mismo ng kanilang CEO. Pinapunta siya nito sa opisina at hindi sinabi kung ano ang dahilan. Lito man ang isip, napilitan ang dalaga na magpunta. Pagkapasok niya palang sa opisina nito ay mabilis nitong sinabi ang sadya nito. "Marry me." Nagpakasal sila at nagustuhan siya ng pamilya ng lalaki. Pero kung gusto siya ng pamilya nito ang kabaliktaran naman ito sa mismong asawa niya. Dahil hindi siya nito gusto, at kinamumuhian siya nito.

"Oo ford! ...ako nga ang iyong asawa na pinabayaan mong mamat*y sa kamay ng ina mo at sa babaeng tinuri kong kapatid buong buhay ko!" walang tigil sa pagpatak ang aking luha habang sinasabi lahat sa kaniya lahat ng sakit na dinanas ko sa kamay ng kaniyang pamilya at sa t*ksil kong kaibigan. "M-maniwala ka sakin hon ...please-e maniwala ka wala akong alam sa sinasabi mo" paliwanag niya habang sinusubukan niya akong yakapin. "Tigilan mo ako sa mga kasinungalingan mo! magmula ngayon, hindi na ako ang dating mahinang si gwen! dahil hindi na ako muli pang magpapa-api sa inyo!" kumalas ako sa pagkakahawak niya sakin saka tumalikod sa kaniya. "Maniwala ka gwen ...ikaw parin ang babaeng pinakamamahal ko-o" tumulo ang aking mga luha habang nakikinig sa kaniyang kasinungalingan. "M-mahal? ...kung mahal mo ako ford sa akin ka naniwala! sa lahat ng tao dapat ikaw yung unang kumampi sa akin! alam mo ba yung sakit na dinanas ko?! ...ford hindi mo alam kung anong hirap at pasakit naranasan ko sa inyo!" Wala paring hinto ang pagtulo ng aking mga luha habang isa isa kong sinasabi sa kaniya lahat ng nangyari mula noong nasa pamamahay nila ako. "Maniwala ka ...wala akong alam sa nangyari, patawarin mo ako kung, kung hindi ako nakinig sayo mga panahong yun" while crying saka nakaluhod papalapit kay gwen. "T-tama na ford! ...tama na! ...hinding hindi ko kayo mapatatawad lalo ka na!" muli akong bumitaw sa kaniya saka nagpatuloy sa paglalakad habang ang agos ng ulan tuloy tuloy padin. "You're the worse man i've ever met!" in her mind Muling nagsipag patakan ang noo'y nais kong pigilan na mga luha ngunit kusa itong lumalabas at ayaw paawat.

“Alam ko kung ano ang pinagdadaanan mo,” sabi niya kay Hannah, habang nakatitig sa mga mata nito. “Alam mo?” napamaang na lang si Hannah ng marinig ang sinabi niya. Ang mga mata nito ay unti unting nabasa na parang binubukalan ng tubig. “Oo– alam ko ang lahat ng nangyayari sayo, Hannah.. At marahil.. Natatandaan mo na kung sino ako,” sabi niya sa babae. “Ni-ninong Edward–” halos pabulong lang ang tinig na iyon, subalit puno iyon ng pagsusumamo at parang paghingi ng tulong. “Anong nais mo?” tanong niya kay Hannah, determinado siyang tulungan ito sa abot ng kanyang makakaya. “Nais ko silang magdusa.. At magsisi sa mga ginawa nila sa akin. Nais kong lumubog sila at masaktan, gaya ng mga ginawa nilang kahayupan sa akin ninong. Gusto ko silang gumapang sa putik kung saan sila nagmula. Nais kong bawiin ang lahat ng pag aari ko!” umiiyak nitong sabi sa kanya. Nahabag si Ed sa babae. Pinagmasdan niya ito ng husto. "Pwede kitang tulungan, pero may kondisyunes ako sayo.." sabi niya dito. "Kahit ano ninong, gagawin ko, sabihin mo lang!" determinado ang mga mata ni Hannah habang nakatingin sa kanya. "Pakasalan mo ako.. Nais kong magkaroon ka ng karapatan sa kayamanan ko, upang makalaban ka ng patas sa kanila. Sa papel lang tayo magiging mag asawa hannah.. nais ko lang na makapaghiganti ka.."

"Yes! I want to be your girlfriend, Kairus Dhan Alvarez. Sinasagot na kita," sigaw ng kaibigan ko. Ouch! Nanigas ako sa kinatayuan ko ng pagpasok ko pa lang sa university kung saan ako nag-aaral, ng marinig ko ang sigaw ng isang pamilyar na boses, o should I say, ng aking best friend. Ang ganda naman ng bungad. Hindi ako makagalaw sa kinatayuan ko. Para akong natulala. Para akong binagsakan ng langit at lupa. "WOAH, CONGRATS NEW COUPLE." Nanlalabo ang paningin ko habang pinagmamasdan ang kaibigan ko at ang lalaking mahal ko. Kitang kita ko kung gaano kasaya si Kairus nang sagutin siya ni Amara. Nagyayakapan silang dalawa, at worst, they kissed each other in front of me. Mas lalong lumakas ang sigawan ng mga tao habang ako naman ay parang nabingi. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Basta alam ko lang, unti-unti nang nawawasak ang puso ko. Yumuko ako. Ramdam na ramdam ko ang physical na sakit sa puso ko. "I LOVE YOU, AMARA... SO MUCH!" D@MN! Tuluyan nang nawasak ang puso ko nang marinig ko ang katagang iyon mula sa bibig ng mahal ko na para sa kaibigan ko. Kinagat ko ang aking ibabang labi upang pigilan ang luha na gustong kumawala sa aking mga mata. Dapat handa na ako sa ganito, alam kong darating ang araw na ito, pero p*tangina, bakit parang sobrang sakit? Bakit parang hindi ko kaya? "BESH...!" Kaagad kong pinunasan ang isang butil na luha na tuluyan itong kumawala sa mata ko. Huminga ako ng malalim at saka inangat ang paningin sa kaibigan kong patakbong palapit sa akin na may malaking ngiti. Ngumiti din ako, pero pilit lang. Sinubukan kong maging masaya para hindi siya makahalata. "KAMI NA... I ALREADY SAID YES TO HIM," masaya niyang sabi bago ako niyakap.