Badboy Name

เพลิง มาเฟียตระกูลใหญ่ทำธุรกิจบังหน้าแต่เบื้องหลังสีเทา ไม่เคยเกรงกลัวใคร ภายนอกดูเป็นคนเกี้ยวกราดดุร้าย หนุ่มเจ้าสำราญ เบื่อง่าย เปลี่ยนผู้หญิงขึ้นเตียงเป็นว่าเล่น อยากได้ใครก็ต้องได้….ถ้าไม่ยอมก็แค่ฉุด ‘ครั้งนี้ฉันจะยอมปล่อยเธอไปแต่ถ้าเจอกันอีกเมื่อไหร่เตรียมตัวเอาไว้เพราะฉันจะ….ลากเธอขึ้นเตียง’ ————————- เอิงเอย เด็กสาววัยใส คืนนั้นที่คลับเธอถูกขโมยจูบแรกไป แถมยังตื่นขึ้นมาภายในห้องที่ไม่คุ้นเคย จำแม้แต่หน้าผู้ชายคนนั้นไม่ได้เพราะความเมา โชคดีที่เสื้อผ้าติดอยู่ที่ตัวครบไม่มีชิ้นไหนถูกถอดออกไป ‘ไอ้โรคจิต! ผู้ชายคนนั้นต้องเป็นโรคจิตที่ชอบลวนลามผู้หญิงไปทั่วแน่ๆ น่าขยะแขยงที่สุด ถ้าเจออีกจะเตะให้คว่ำเลย!!’

ชายหนุ่มผู้หลงไหลในการเดิมพัน ชีวิตผูกติดกับการเดิมพัน และสังเวียนการต่อสู้ ที่แลกมาด้วย เงิน ชีวิต และหญิงสาว แข็งกร้าวมาตั้งแต่เด็ก ครอบครัวหล่อหลอมให้เขาไม่ยอมใครง่ายๆ แม้จะขาดใจก็ตาม “พี่บาร์อยู่มั้ยค่ะคุณอา” หญิงสาวหน้าหวานเรียบร้อยน่ารัก กำลังเอ่ยทักหญิงวัยกลางคนแม่ของชายหนุ่ม “อ้าวลลิส มากับใครลูก” เรมี่เอ่ยทักขึ้น “พอดีหนูกำลังจะไปเรียนค่ะ แวะเอาขนมมาฝาก” “อ่อจ้า เดี๋ยวอาเก็บไว้ให้บาร์นะ เมื่อคืนไม่ได้กลับบ้าน” “อ่อ งั้นหนูฝากด้วยนะคะ” ลลิส หญิงสาววัย18ที่กำลังจะเรียนจบมัธยมปลาย เธิสดใสสมวัยและไร้เดียงสาเพราะมองโลกในแง่ดี ผลั่ก!!! ผัวะ!!!! เสียงการต่อสู้ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากการเดิมพันผิดพลาด ชายหนุ่มที่เลือดอาบแขน อาบตัวเพราะฟาดฟันคนมานับสิบก่อนจะมาถึงห้องนี้ “อย่ามาแตะต้องหนู!!! อย่านะ!!!! หนูสกปรก!!!!”

ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ‘ใบชา’ คนนี้จะไม่รักเฮียหรอก ไม่มีทางรัก ไม่รักคนใจร้ายแบบเฮียแน่นอน แต่ว่าตอนนี้มันรักไปแล้วจะให้ทำยังไง...

“Wait.” His voice was soft as he stepped closer. “Who are you?” I turned back to him, my smile never wavering while I tried to slow my heart rate racing. “Oh, it's Emilia Cattaneo from Verona.” I lied. He stared at me, his gaze unwavering. “Funny because last week… you said your name was Juliette” My blood froze. He remembered? No way. My mouth opened. “I don’t know what you’re talking about. You must have mistaken me for someone else.” His smile vanished and I could make out the tick in his jaw. “Don’t lie to me in my house.” ****** He was never meant to fall for her. She was never meant to betray him. Isabella De Luca enters the world of the Romano mafia empire with one mission: destroy it from the inside. Armed with secrets and trained for deception, she becomes the perfect candidate for the mafia king’s bride — beautiful, bold, and completely fake. But Matteo Romano is not just a cold-blooded heir. He’s cunning, ruthless, and dangerously magnetic. The deeper Isabella sinks into his world, the harder it becomes to tell where the mission ends and where desire begins. When betrayal collides with bloodlines and a buried truth resurfaces, everything unravels. A deadly empire. A forbidden pregnancy. A woman torn between revenge and love. And a king who must choose between power… and the one person who was never supposed to matter. In this world, loyalty is currency. And trust? The deadliest weapon of all.

"นาย! นอนข้างนอก!" "อะไรนะ!" "นอนข้างนอก ห้ามเข้ามาใกล้ฉันเกินสามเมตร" "เธอเป็นอะไร ทำไมฉันจะเข้าใกล้เธอไม่ได้ ฉันเป็นสามีเธอนะ" "ไม่ได้เป็นอะไร แต่ฉันเหม็นหน้านาย อยู่ใกล้ ๆ แล้วคลื้นไส้ จะอ้วก!"

“ลงโทษเบย์เรื่องอะไรเหรอคะ” เธอเอ่ยถามเขาด้วยความไม่เข้าใจ “โทษฐานที่ดูแลและปรนนิบัติไม่ดี เธอต้องชดเชยให้ฉัน…จนถึงเช้า”

มาร์คิน : มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลที่พ่วงมาด้วยตำแหน่งประธานบริษัท ฉากหน้าคือนักธุรกิจ ฉากหลังคือเจ้าของธุรกิจสีเทาและสนามมวย เป็นผู้ชายในฝันของผู้หญิงหลายๆ คน แต่ใครจะรู้ล่ะว่า เบื้องหน้าที่อีกฝ่ายแสดงออกมากับเบื้องหลังนั้น…แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว นาร์มิน : หญิงสาวจิตใจดี มีรอยยิ้มที่จริงใจ ใครมองเป็นต้องหลงเสน่ห์และหลงรัก ภายนอกที่ดูเข้มแข็ง แต่จริงๆ แล้วภายในกลับมีความอ่อนแอซ่อนเอาไว้ ‘อยากให้ฉันปล่อยน้องชายเธอไปเหรอ? หึ…ถ้าอย่างนั้นก็เอาตัวเธอมาแลกสิ’

ค่ำคืนหนึ่งที่แสนเหงาเธอถูกเพื่อนผลักให้รู้จักกับหนุ่มหล่อร้ายวัยมหาลัย เผลอใจไปสร้างความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับ ‘พันไมล์’ เจ้าของฉายา เสือร้ายแห่งวิศวะ

เกริ่น เมื่อคืนผมกลับมาคอนโดนได้ไงวะ เมาชิบหาย!! ผมค่อยๆกวาดสายตามองไปรอบๆห้องเพื่อหาเส้นด้าย แต่!! เชี้ย!! นี่มันไม่ใช่คอนโดผม แต่มันเป็นบ้านของไอ้ป่า ผมมาที่นี่ทำไมวะเนี่ย!! ผมดีดตัวลุกนั่งพรวด แล้วก็มองไปรอบๆห้องอีกครั้ง จนสายตามาสะดุดกับผู้หญิงที่นอนอยู่ข้างๆผม เธอกำลังนอนลืมตามองผมอยู่ เธอเอาผ้าปิดใบหน้าของตัวเองไว้ครึ่งหน้าให้เห็นแค่ช่วงตากับหน้าผาก ผมจะไม่ตกใจเลย ถ้าเธอเป็นเส้นด้าย เธอนี่เธอไม่ใช่ "เธอ...." ผมค่อยๆเอื้อมมือไปดึงผ้าห่มที่ปิดใบหน้าของเธอ "ยะ อย่านะ อย่าดึงผ้าออกนะ" มือเล็กขว้ามาจับมือผมไว้ ไม่ให้ผมดึงผ้าออก "วีนัส...'' ผมขมวดคิ้วมองเธอ เธอเงียบไม่ตอบอะไรผม ต้องใช่แน่ๆ นี่ผมทำบ้าอะไรลงไปวะเนี่ย!! ผมมีอะไรกับเด็กนี่หรอวะ "พี่ใจร้าย...." น้ำตาเธอเอ่อล้นขึ้นมาเต็มสองตาทันทีที่พูดจบ "ขอโทษ เมื่อคืนฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันเมา เธอจะเอาเท่าไหร่ว่ามา"

แค่แฟนเก่า ถ้าดีจริงจะกลายเป็นของเก่าได้ยังไง “มึงนี่สร้างเรื่องเซอร์ไพรส์ได้เก่งมาก” “ไหนว่าโค้ชลงสนามเองไม่มีทางแพ้” “มันแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มลงเลย” . . . “ไม่คิดเลยว่าตั้งแต่เลิกกันจะตกต่ำถึงขนาดต้องเป็นเด็กเสี่ย” “...” “หรือตอนนั้นก็เป็นเด็กเสี่ยแล้วเหรอวะ ของแบรนด์เนมถึงได้ไม่เคยขาด” “ระหว่างเราตอนนี้เป็นแค่แฟนเก่า จำเป็นต้องรู้ด้วยเหรอ”