Bl Lemon

เมื่อได้โอกาสอีกครั้งผมสัญญาว่าจะเลือกพี่ปราชญ์ และเป็นภรรยาและหม่าม้าที่ดี

ริครู้สึกถึงแรงดึงดูดเมื่อแรกเห็นจีน หนุ่มร่างบางที่ทำให้หัวใจเขาเผาไหม้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้า ในโลกมืดของมาเฟีย เขาจะไม่หยุดที่จะทำให้จีนเป็นของเขา เพราะเมื่ออยากได้ก็ต้องได้!

รอยยิ้มของวังหลวงแคว้นซี คือองค์ชายสิบที่ถูกถวายตัวเป็นเครื่องบรรณาการจากแคว้นที่เรืองอำนาจอย่างแคว้นเหยา ส่งมอบมาให้สวามิภักดิ์แด่องค์รัชทายาท ‘หวังซีเอ่อ’ เพื่อหลีกเลี่ยงสงคราม แต่มิมีผู้ใดล่วงรู้ว่ารอยยิ้มของ ‘อู๋เสี่ยวหวา' นั้นมีให้องค์รัชทายาทเพียงผู้เดียวเท่านั้น ท่ามกลางวันเวลาอันแสนสงบสุข ฮ่องเต้กลับสละราชบัลลังก์ ส่งไม้ต่อยกตำแหน่งให้หวังซีเอ่อก้าวขึ้นรับหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบนับแต่ขึ้นครองราชย์ ซีเอ่อตั้งปณิธานว่าจะครองแผ่นดินโดยความชอบธรรม แต่เมื่อพรหมลิขิตให้พระชายาองค์ชายต่างแคว้นเข้ามามีอิทธิพลในการตัดสินใจต่าง ๆ จึงถูกตราหน้าข้อหาเป็นกบฏถึงขั้นประหารชีวิตโดยไร้ความเป็นธรรมในการไต่สวน ตาชั่งเมตตาธรรมอันเด็ดเดี่ยวของหวังซีเอ่อก็เริ่มเอนเอียงทันที

ในโลกที่อย่างกับหนังแฟนตาซี เขาเกิดใหม่เป็นนักรบหุ่นล่ำพร้อมสกิลนักดาบเลเวล99 ทีแรกก็คิดว่าตัวเองเก่งที่สุด แต่ดันมีคนเจ๋งกว่า นั่นก็คือผัวเขา ใช่ผัว พระเจ้าให้เขาเกิดใหม่เป็นนักรบหล่อล่ำ..แต่ดันมีผัว

กู่ซิงอีถูกสหายคนสนิทขอร้องให้ช่วยยกเลิกงานหมั้นให้ งานนี้เขาจึงต้องออกหน้าเอง ทุกอย่างดูเข้าร่องเข้ารอยแผนของเขาก็ค่อนข้างเข้าท่า แต่ไหงกลายเป็นตนที่คล้ายจะเป็นเจ้าสาวเสียเอง!

ขณะที่คนหนึ่งเป็นห่วงกลัวคนรักจะทำงานหนัก แต่อีกคนไม่รู้อะไรเลย เพราะมัวแต่แบ่งเวลาที่เคยใช้ร่วมกันไปให้อีกคนแล้วหลงระเริงว่ามันคือความสุขที่เขาต้องการ “อยากคบกันนักก็ไปเลย อิสระผมคืนให้"

คีย์จะทำยังไงเมื่ออยู่ๆก็มีเด็กน้อยที่ไหนก็ไม่รู้วิ่งมาเกาะขาแล้วเรียกเขาว่าปะป๊า ทั้งๆที่ตัวเขานั้นก็ไม่มีแฟนหรือมีภรรยา ว่าแต่เด็กคนนี้เป็นลูกเต้าเหล่าใครกันเนี่ย ทำไมถึงมาเรียกเขาว่าปะป๊าแบบนี้

大戦が終わり、平和な世界で尚も武器を生産する大国、ランスタッド。 その国には武器製造を生業とする一族がいる。 統括として日夜武器を卸す青年、ノーデンスは自他ともに認める美貌を持つ。 彼は愛する夫と息子と幸せな生活を送っていたが、実は一年前に夜逃げされていた。 その発端は、彼が密かに抱いていたある「野望」を話したからで────。 一国を滅ぼす力を持つ暴走系武器商人(妻)と、妻が大好きなマイペース王子(夫)のお話。 ※ファンタジー、異世界。出産が可能な世界観です。

ไปป์อยู่ที่ไหน ไปป์อยู่กับใคร.. เขาจะหาไปป์จากที่ไหนได้ ไปป์… นายอยู่ไหนกัน.. ขอโทษได้ไหม ฉันอยากบอกว่าฉันขอโทษที่ทำให้นายงอนฉัน.. ฉันขอโทษที่ทำให้นายเสียความรู้สึก… นายจะให้อภัยฉันได้ไหม… ตามสบาย อยากไปไหนก็ไปเถอะ เพราะคำนี้คำเดียว ด้วยทิฐิของคำว่าเจ้านาย และเจ้าของบ้านมันเลยทำให้เขาไม่นึกถึงความรู้สึกของไปป์และของเขา... ขอโทษ ถ้าเขารู้ใจตัวเองเร็วกว่านี้สักหน่อย ถ้าเขารู้ว่าตัวเองรักไปป์มากขนาดนี้.. เขาจะไม่ทำให้ไปป์เสียใจ เขาจะทำทุกอย่างให้ไปป์ไม่จากเขาไป... ใครจะไปคิดว่าคนอย่างเขาจะรักใครเป็นและดันไปรักผู้ชายตัวเล็กหน้าสวยคนนี้ เขาเนี่ยนะไม่อยากจะเชื่อ แต่เชื่อเถอะครับก็มันรักไปแล้วนิ รักมาก หลงมาก รักไอ้เด็กซื่อบื่อมากๆ หวง ห่วง รัก รักที่สุด ไปป์ของพี่

เนม ชื่อจริงของเขาคือ วรวิทย์ วรโชติวาทิน อายุ 25 นักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหม่ ไฟแรง และมีเสน่ห์เหลือร้าย รับตำแหน่งต่อจากพ่อแม่ที่เสียไปเมื่อตอนอายุ 17 ปี จากเหตุการณ์เสียพ่อแม่ไปในครั้งนั้น ทำให้เขาได้พบเด็กชายที่ทำให้เขารู้สึกเหมือนมีที่พักพิงใจ นาย ชื่อจริงของเขาคือ เจ้านาย พัชรวิทิต อายุ 18 เด็กชายบ้านๆ คนหนึ่ง ฐานะกลางๆ ไม่จนแต่ก็ไม่ได้รวย การตายของแม่ทำให้เขารู้อะไรหลายอย่าง ที่พ่อและแม่ไม่เคยบอก ความลับที่ถูกปิดบังไว้ ในช่วงเวลายากลำบาก ก็ได้เจ้านายหนุ่มผู้ใจดีเข้ามาช่วยเหลืออยู่เสมอ "อ่า ทั้งนาย ทั้งฉัน เราต่างเหมือนกันเลยนะ"