Filter dengan
Status pembaruan
SemuaSedang berlangsungSelesai
Sortir dengan
SemuaPopulerRekomendasiRatingDiperbarui
Sobrevivir al apocalipsis con mi esposo bestia

Sobrevivir al apocalipsis con mi esposo bestia

En mi vida pasada, mi hermana Marina y yo dimos con dos huevos misteriosos y los pusimos a salvo. Del suyo nació una serpiente de hielo, y del mío un fénix envuelto en llamas. Marina me arrebató el fénix que yo había criado con tanto cariño, pero nunca pensó que acabaríamos viviendo un apocalipsis de calor extremo. Ella se murió asfixiada por el calor y, en su último aliento, logró persuadir a Iván, mi esposo —la serpiente de hielo— para que me estrangulara. Pero nadie imaginó que volveríamos al mismo día en que esos dos huevos empezaban a romperse. Esta vez, Marina se quedó con Iván. Creía que, con él a su lado, podría salir adelante sin problema en ese infierno de calor, confiando en su poder helado. Pero lo que no sabía era que, para mantener su fuerza, esa serpiente necesitaba alimentarse de sangre fresca todos los días.
Baca
Tambahkan
Mamá, mi padre es un CEO multimillonario

Mamá, mi padre es un CEO multimillonario

Debby Alessandro recibió un mensaje de texto repentino de su prometido que había anulado su compromiso. Terriblemente desconsolada, corrió a la casa de su mejor amiga para gritar su dolor, pero inesperadamente vio a su prometida y a su mejor amiga teniendo sexo. Sintió que su corazón estaba siendo masacrado por un asesino sin corazón. Al no tener otro lugar al que correr, aterrizó en un club donde, enojada e imprudentemente, bebió hasta el estupor. Inesperadamente se despertó desnuda al lado de un hombre extraño. Inmediatamente estacionó sus cosas y se fue del país. Regresó cinco años después con su apuesto chico. No esperaba que su hijo la metiera en problemas al desinflar uno de los neumáticos de un Mercedes-Maybach. ¿Cómo lidiará con el hecho de que el propietario del Mercedes-Maybach no solo era su director ejecutivo sino que también tiene un parecido sorprendente con su hijo?
Romance
9.960.3K DibacaOngoing
Baca
Tambahkan
Mi Alfa (The Possessive Alphas Series 1)

Mi Alfa (The Possessive Alphas Series 1)

Allistair Zane Fretzellis was haunted by the same dream every night. A vision drenched in blood, fire and carnage. A phantom whose touch burns and his face he longs to see but cannot. Samael Lucian DelFierro-King of Wolves, Alpha of Alphas. A ruler cloaked in ruthlessness, feared across the realms. He was a monster. A king. A man broken and whole all at once. When hatred collides with fate, what would they do, when destiny bound them as fated mates? A dark tale of blood and fire. Of desire that burns, possesses, and whispers- "I will let the world burn for you."
LGBTQ+
466 DibacaOngoing
Baca
Tambahkan
No more secrets, No more lies!

No more secrets, No more lies!

Sa edad na 19, gumuho ang mundo ni Castheophy Ynares nang misteryosong mamatay ang kanyang mga magulang, iniwan siyang nag-iisa upang alagaan ang tatlo niyang nakababatang kapatid. At sa isang iglap, nawala rin ang yaman at seguridad na inaakala niyang habambuhay nilang sandigan. Pero hindi siya sumuko. Sa loob ng limang taon, nagpakahirap siya, tiniis ang lahat ng sakit at gutom, hanggang sa tuluyan siyang makapagtapos bilang Summa Cum Laude sa Ateneo de Iloilo. Ngunit sa pagpasok niya sa bagong mundo bilang isang abogado, isang trahedya ang agad na sumalubong sa kanya—napagbintangan siyang nagnakaw ng mahahalagang files. At doon niya nakilala si Jaiden Wench. Makapangyarihan. Misteryoso. Walang awa. Siya ang lalaking hindi lang may kakayahang manipulahin ang mundo, kundi pati ang puso ni Castheophy. "You think you can escape me, Castheophy?" bulong nito, ang tinig ay malamig at puno ng panunuya. "You stepped into my world—now, you’re mine." Dahil sa isang kontratang wala siyang lusot, napilitan siyang manatili sa piling ni Jaiden. Ngunit sa bawat araw na lumilipas, mas lalong lumalalim ang laban sa pagitan nila. Galit o tukso? Laro o katotohanan? Habang tinutuklas niya ang madilim na nakaraan ng lalaking ito, isang bagay ang hindi niya maitatanggi—unti-unti siyang nahuhulog sa demonyong hindi niya dapat mahalin. Ngunit sa larong ito, may kailangang matalo. May kailangang magsakripisyo. At may kailangang mawala. Sa huli, pag-ibig nga ba ang magpapalaya sa kanya—o ito rin ang tuluyang wawasak sa kanya?
Mafia
10528 DibacaOngoing
Baca
Tambahkan
No More Trouble, No More You

No More Trouble, No More You

When the gas cooker exploded and Sharon Milton was close to death, only her five-year-old son, James Collins, was at her side. Her spirit stood next to James and looked at him as he sobbed and called Sean Collins. He begged Sean to come home and save his mommy. However, Sean only scolded him and told him not to lie like Sharon before hanging up. James wiped the tears from his eyes and called 911. When the ambulance finally arrived, Sean appeared and stept in. "Daddy, Mommy is bleeding out and needs the ambulance. Please don't take it from her!" "You little liar. Looks like your mom hasn't taught you very well. Step aside! Riley is due. She needs this ambulance more than Sharon!" James's eyes had turned red due to all the crying, but Sean pushed him away and left without even taking a look back. He got into the ambulance with Riley in his arms. "Daddy... Daddy! Please save Mommy!" James sobbed as he chased after the ambulance, but he didn't see the speeding truck that was heading towards him. Sharon shouted her son's name and wanted to push him away, but there was nothing she could do. She could only watch as James was run over by the truck. Beneath the wheels, there was a pool of blood spreading across the ground. Sharon was about to lose her mind. Over the past years, Sean had abandoned Sharon and James countless times for Riley Winston and her daughter. Whenever Sharon and Sean had an argument about this matter, Sean would always just say that he was repaying Riley's father for saving his life. Sharon just felt that Sean didn't know what he was doing. What she didn't expect was that he didn't care about her and James's lives at all. Sharon felt that she was the one who killed James. Her heart ached as she took her last breath. If there was another life, she just wished that she had nothing to do with Sean.
Baca
Tambahkan
My Mate: No Regret, No Return

My Mate: No Regret, No Return

I was sitting in City Hall, about to sign that damn mate bond certificate with Logan—Alpha of the Eastside Moonclaws—when his phone buzzed. One glance. Then he stood up like this was all just another errand. Didn’t even flinch when he said: “Something came up. Let’s push the bond signing to another day, yeah?” And just like that, he was gone. Left me sitting alone, surrounded by bonded pairs, all glowing with that sickly sweet “forever” vibe. Why? Because Emma, his darling little childhood packmate, twisted her ankle during pack-speed training—trying to keep up with the advanced wolves when she barely passed the basic shifts. Ten minutes later, I get a text: “Emma’s injury’s kinda serious. I gotta stay with her. Let’s move the wedding, okay?” Just another time—maybe the last—Logan picked her over me. But this time? No tears. No begging. No rage. The clerk gave me a quiet look, like she already knew how the story ended. “Ma’am... do you still want to proceed?” I pulled out my phone.Didn’t wait for him to change his mind. The clerk gave me that soft, pitying look. “Ma’am... do you still want to proceed?” I shook my head, and dialed home. The moment my Beta sister picked up. “Tell Alpha Dad I’m coming back to the Ridge. Today.” A pause. “You sure?” “Yeah,” I said, standing up, my voice steady. “I’m done here.” And just like that, I walked out. Not just from the building—but from him.
Baca
Tambahkan
Esta vez mi historia se escribe sin ti

Esta vez mi historia se escribe sin ti

Después de renacer, tomé la firme decisión de dejar de obsesionarme con mi amigo de la infancia, Federico Torres. En su fiesta de cumpleaños colgó un cartel que decía: «Prohibido perros y Clementina». Sin titubear, me largué a Hawái y puse océanos de por medio. Cuando comentó que el simple olor de mi perfume le revolvía el estómago, obedecí y me mudé sin chistar. Al graduarnos anunció que no pensaba respirar el mismo aire que yo en ninguna ciudad; hice mis maletas —rápido— y desaparecí para siempre. Por último, aseguró que mi mera existencia podía malinterpretarse ante su amor imposible. Asentí y, muy pronto, presenté en redes a otro chico como mi novio. Una y otra vez elegí lo contrario a lo que hice en mi vida pasada. Porque, en aquella otra vida, cuando por fin me casé con él, su amor ideal se arrojó desde un acantilado. Él me llamó asesina, me torturó, me quebró… y acabé devorada por los peces. Esta vez, lo único que quiero es vivir de verdad. Así que tomé de la mano a mi nuevo novio. Pero Federico se plantó en medio de la calle, con los ojos encendidos de rabia. —Clementina, ven conmigo ahora y olvidaré esta broma.
Baca
Tambahkan
Siete Ausencias en el Registro: Mi Última Despedida

Siete Ausencias en el Registro: Mi Última Despedida

La séptima vez que Simón Narváez faltó a nuestra cita para registrar el matrimonio, corté todo vínculo con él de forma radical. En las reuniones de amigos donde él asistía, yo faltaba deliberadamente. Cuando lo invitaron al acto del aniversario universitario, abandoné el lugar antes de su presentación. Si la empresa donde trabajaba optaba por colaborar con él, presentaba mi renuncia inmediata. Incluso en Nochevieja, cuando vino a mi casa para dar los saludos del Año Nuevo, inventé una excusa para no estar en casa. Lo bloqueé en el móvil, eliminé nuestros contactos mutuos, una ruptura total y definitiva. Ni yo lo contactaba, ni él tenía forma de encontrarme. Durante treinta años de mi existencia, había dedicado la mayor parte de mi tiempo a amarlo con devoción ciega, a cuidarlo con esmero. No fue hasta esa séptima vez en el registro civil, cuando una vez más me dejó esperando sola, que finalmente abrí los ojos. ¡Bastó ya de aquella situación! Preferí mil veces la soledad absoluta que seguir aguardando noche tras noche en un hogar vacío.
Cerita Pendek · Romance
15.3K DibacaTamat
Baca
Tambahkan
Renací y Destruí al que Fue mi Todo

Renací y Destruí al que Fue mi Todo

Un par de días antes del Año Nuevo, Diego —mi novio— decidió irse a la playa con su asistente. Yo no dije nada. No lloré, no grité, no hice escándalo. Incluso lo ayudé a empacar, con todo el cariño del mundo. ¿Y él qué hizo? Se burló. Me dijo que, ahora que estaba embarazada, por fin había aprendido a comportarme. Apenas se fue, me fui directo a abortar. En mi vida pasada, había intentado retenerlo con ese bebé. Y lo había logrado: él no se había marchado. Al final, su asistente había ido sola a la playa, y ahí la habían matado de una forma brutal. Diego siempre fingía que nada le afectaba. Siempre con esa cara tranquila, como si todo le diera igual. Pero, cuando estaba a punto de dar a luz, fue él quien me abrió el vientre con sus propias manos. Apretó con fuerza… hasta que asesinó a mi hijo. Y fue en ese momento cuando lo entendí todo: siempre me había despreciado, y desde la muerte de aquella mujer… me odiaba sin medida. Por eso, ahora, que había vuelto a nacer, pensaba dejarlo sin nada.
Baca
Tambahkan
Mi hijo rogaba por la ex de mi esposo como madre… Reencarné y lo eliminé sin dudar

Mi hijo rogaba por la ex de mi esposo como madre… Reencarné y lo eliminé sin dudar

Antes de la boda, descubrí que llevaba más de dos meses embarazada. Leobardo Ríos, algo ebrio, acarició mi vientre y bromeó a medias: —Verónica Vega, aún no estoy preparado para ser padre. ¿Y si no tenemos este bebé? Con el corazón en calma, respondí suavemente: —Está bien. En mi vida pasada, había insistido en quedarme con ese hijo. Pero, cuando Valeria Sánchez perdió el suyo por accidente y quedó con secuelas para volver a concebir, Leobardo me guardó rencor. Después de la boda, su actitud hacia mí fue completamente fría, mientras el hijo que había traído al mundo tras un parto difícil, que casi me costó la vida… lloraba, deseando que Valeria fuera su madre. Más tarde, cuando tuve un accidente de coche y me desangraba, padre e hijo pasaron junto a mí con total indiferencia, con tal de poder llegar a tiempo al parto de Valeria. Mientras yo moría desangrada, ellos celebraban con efusividad una nueva vida. Por eso, en esta nueva oportunidad, no volveré a perderme a mí misma ni tomaré el camino equivocado, por lo que, sin más, marqué el número del director, para anunciarle: —Estoy dispuesta a unirme a la expedición polar.
Baca
Tambahkan
Sebelumnya
1
...
34567
...
48
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status