Enough Termasuk Kata Apa

Suasana meledak, semua orang maju. Aku segera bergerak cepat ke arah Salma yang langsung melayangkan kakinya ke selangkangan dua pria yang mengapitnya. Aku meraih tangan Salma. Sesuai arahku Ferdi dan tiga temannya mengikutiku. "Fer, bawa!" Aku melepas lengan Salma. Ferdi bergegas menariknya menjauhiku. "Keluar!" tegasku sambil menunjuk arah belakang yang memang kosong. "Nggak, Arka!" teriak Salma, terus menjulurkan tangan. Aku tersenyum. Salma perlahan hilang. Syukurlah mereka berhasil kabur. Hampir lima belas menit, aku masih bertahan. Banyak dari mereka yang langsung tumbang setelah kuhajar. Tapi beberapa serangan berhasil membuat sekujur badanku babak belur. Kini penglihatanku sudah mulai runyam. Aku segera meraih balok kayu yang tergeletak tak jauh, lalu menodongkannya ke segala arah. Tanpa terduga, ada yang menyerangku dari belakang, kepalaku terasa dihantam keras dengan benda tumpul. Kakiku tak kuat lagi menopang, tak lama tubuhku telah terjengkang. Pandanganku menggelap. Sayup-sayup, aku mendengar bunyi yang tak asing. Namun, seketika hening. (Maaf, ya, jika ada narasi maupun dialog yang memakai Bahasa Sunda. Kalau mau tahu artinya ke Mbah Google aja, ya, biar sambil belajar plus ada kerjaan. Ehehehe. Salam damai dari Author) Ikuti aku di cuiter dan kilogram @tadi_hujan, agar kita bisa saling kenal.

Usai diselingkuhi suaminya yang ‘sempurna', Liraya kabur ke kota lain. Tidak disangka, sesampainya disana ia bertemu lagi dengan cinta pertama yang tidak direstui oleh sang ibu, Jagara. Namun, pria itu kini merupakan calon pengantin yang akan menggelar acara di sana. Pertemuan itu seharusnya berakhir. Namun Jagara menariknya kembali ke dalam lingkarannya—dengan amarah yang belum padam, dendam yang belum selesai, dan rasa yang seharusnya sudah mati. "Saya tahu ini salah," Jagara bersuara parau, penuh dengan konflik. "Tapi saya gak bisa, Raya. Saya gak bisa gak mencintai kamu." Raya membeku mendengar pernyataan itu. Tak separah saat, "Setelah apa yang kamu kasih ke saya semalam? Kamu masih bilang gak ada apa-apa?"

Pendant la journée familiale à la maternelle, mon mari, Guillaume Simon a refusé d’y aller sous prétexte d’une urgence au travail et a demandé à ma fille et à moi de ne pas y aller. Ma fille, Lilas, était très déçue, ça m’a fait de la peine et j’ai décidé d’y participer avec ma fille. Dès que nous sommes arrivées, j’ai vu que mon mari tenait un petit garçon dans ses bras et tenait la main de sa meilleure amie d'enfance, Sabrina Martin. Tous les trois, parlant et riant, étaient heureux, comme une famille. Quand Guillaume nous a vues, ma fille et moi, il a légèrement froncé les sourcils avant de lâcher la main de Sabrina. « Lola, ne te méprends pas, Sabrina élève seule son enfant, ce n’est pas facile pour elle. Aujourd’hui, c’est l’anniversaire de cinq ans de son enfant, elle voulait juste que son fils ressente l'amour d'un père. » Je lui ai jeté un coup d'œil avec un sourire énigmatique, puis je me suis accroupie et j'ai pris la main de ma fille : « Chérie, dis bonjour à l’oncle. »

At the celebration where Lorenzo Alvarez is crowned the new mafia boss, his men arrange a few performances. A dancer in a backless top and short skirt twists around the pole under the lights. "Don't look," he murmurs, covering my eyes with his hand. "This kind of cheap entertainment isn't worthy of you." His men jump in immediately. "Lorenzo still spoils Ms. Valenti after all these years. That kind of devotion is rare. We're so jealous." "A man as loyal and single-minded as Lorenzo is hard to find." I rest a hand on my belly, planning to tell him tonight that I am pregnant. But when I return from the restroom, I see the same man who had just held me in his arms leaning back in his chair while the dancer straddles his lap. Lorenzo slips his business card and a thick fold of cash into the waistband of her skirt. He laughs, relaxed and unbothered. "Isabella is wonderful, sure, but life needs a little passion. This ragazza is just something new. A bit of fun. "Keep your mouths shut. Don't go running to Isabella and upset her. Otherwise, you'll have a problem." Cold rushes through me. I do not approach or confront Lorenzo. I simply take out my phone and answer the email I have been avoiding for days. "I agree to participate in the confidential experiment."

Mi nombre es Addison Calder. Durante mi primer celo como mujer lobo adulta, Morgan Flint, de la nada, me dijo que quería terminar. No pude dejar de llorar; y no fue por tener el corazón roto, sino porque el tormento de mi ciclo de apareamiento me estaba consumiendo. Me aferré a su manga y me acerqué a él, intentando calmar la tensión con un beso. Impaciente, Morgan me empujó hacia su hermano mayor, Tucker Flint. —A Addie se le pasaron las copas y está fuera de sí. ¿Me ayudas a calmarla? Mientras Tucker se acercaba, Morgan se inclinó y le dijo en voz baja: —Cuídamela bien. No dejes que se le acerque nadie. Solo voy a terminar con ella por un rato. En cuanto me aburra de divertirme por ahí, regreso con ella. Tucker asintió y me subió con cuidado al auto. —¿Te duele? Abrumada por el dolor, me aferré a su corbata mientras las lágrimas me corrían por la cara. —Por favor… ayúdame. Las pupilas de Tucker se contrajeron y su voz sonó profunda. —¿Y exactamente cómo quieres que te ayude? En un instante, me incliné y pegué mis labios a los suyos. —Bésame… o deja que te bese. Nuestro beso apasionado disipó gran parte de la tensión que me carcomía. Al ver que las orejas de Tucker estaban rojas, volví a tomarlo de la corbata. —¿Me llevas a casa?

Everyone thought Stellar Rivers was a fraud—a fake heiress thrown out by the powerful Harlow family. They believed her real parents were supposedly poor nobodies from the countryside. With nowhere else to go, she clung to Percy Moore, the youngest heir of the illustrious Moore family. Try as they might, no one could drive her away. But when Stellar overheard that Percy planned to marry the Harlow family’s true heiress, her lifelong rival, everything changed. Fine, he could have his perfect match. Stellar wasn’t going to waste another moment on someone who didn’t value her. Instead, she turned her back on him and reclaimed the life that had always been hers. A country bumpkin? Hardly. It turned out Stellar’s real family was wealthier and more powerful than anyone could imagine. With four influential uncles showering her with love and protection, she was ready to take the world by storm. And while she believed in playing fair, she also knew one thing: revenge was best served by her own hand. Meanwhile, Percy’s perfect world began to unravel. Without Stellar, his life was a mess—his business floundered, his fiancée’s reputation crumbled, and his carefully constructed future came crashing down. Desperate and full of regret, he showed up at Stellar’s doorstep, begging her to come back. But Stellar only smirked, casually leaning onto the tall, devastatingly handsome man at her side. “Sorry, Percy. I don’t take back what I’ve already let go.” As if that wasn’t enough, Stellar even dismissed the powerful man standing beside her, leaving him in the dust. “I said it before, and I’ll say it again—I don’t go back to what’s already behind me.” Even Stephen Ward, who broken off their engagement before they ever met, found himself on his knees, pleading, “Honey, I was wrong. Please, give me another chance!”

Chu Nan, yang merasa tercekik oleh tekanan hidup di kota, secara tak terduga mendapatkan Sistem Check-In Tingkat Dewa. “Setiap bangun pagi, hal pertama yang aku lakukan adalah check-in dan langsung dapat satu miliar!” Ding! "Check-in berhasil, selamat! Anda mendapatkan satu miliar!" Ding! "Check-in berhasil, selamat! Anda mendapatkan vila di puncak bukit!" Ding! "Check-in berhasil, selamat! Anda mendapatkan Lamborghini Veneno!" Sejak saat itu, dengan bantuan sistem, Chu Nan terus melangkah semakin jauh di jalan kesuksesan melalui check-in. “Aku sudah tidak mau berpura-pura lagi! Baiklah, aku akui! Sebenarnya aku ini orang kaya!”

Di tengah derasnya hujan malam, Elena dikejutkan oleh kedatangan sahabat lamanya, Seline, yang muncul dengan wajah sembab dan seorang bayi mungil dalam dekapannya. Tanpa banyak penjelasan, Seline hanya menitipkan bayi bernama Sheryl, lalu pergi dengan janji akan kembali. Namun, janji itu tak pernah terpenuhi. Malam yang basah berubah jadi awal dari takdir kelam—di mana satu persahabatan diuji, satu rahasia besar terbongkar, dan satu bayi harus bertahan di dunia penuh misteri. Apa sebenarnya yang disembunyikan Seline? Dan mampukah Elena menjaga Sheryl di tengah badai kehidupan yang menantinya?

Delapan tahun lalu pergi, menghilang bak ditelan bumi, Auzi kembali datang ke kehidupan Aran. Jelas, Aran tak terima. Terlebih, Auzi menuntut hak yang sudah lama tak lagi perempuan itu miliki. "Aku mohon, Aran. Untuk yang terakhir kali. Izinkan sebulan saja aku menghabiskan waktu dengan Ruan." Sebulan katanya? Satu hari saja Aran tak sudi anaknya berada di dekat Auzi. Lagipula, kenapa tiba-tiba Auzi berubah pikiran dan menganggap Ruan berharga? Ke mana saja perempuan kejam itu selama ini? Namun, saat akhirnya Aran tahu alasan mengapa istrinya itu kembali lagi, apakah pria itu akan sudi mengizinkan Ruan dekat dengan Auzi? Dan soal hubungan mereka, apakah kali ini Aran sungguh ingin berpisah dengan Auzi?

Ma mère était la Luna élue, celle qui avait autrefois conquis trois puissants Alphas. Une fois sa mission accomplie, elle a disparu de ce monde, ne laissant derrière elle que moi, et les trois Alphas qui l'avaient autrefois aimée de toute leur âme. Mon premier père, l'Alpha Julien Richard, dirigeait la tribu de Lune Argentée, assez riche pour acheter la moitié du continent. Mon deuxième père, l'Alpha Simon Laurent, commandait tous les guerriers de l'Alliance du Nord. Mon troisième père, l'Alpha Lucas Dubois, détenait toutes les ressources médicales dont les loups et les humains dépendaient. Pendant dix-huit ans, j'ai été leur petite princesse chérie. Ils me donnaient tout ce que je voulais, sans poser de questions, sans hésiter. Jusqu'à ce qu'ils ramènent à la maison cette fille, une orpheline fragile nommée Alice Moreau. À partir de ce jour, tout a changé. Elle leur a dit que je l'avais traitée de bâtarde sale, indigne de notre tribu. Elle a dit que j'avais demandé aux jeunes loups de l'école à la harceler. Elle a dit que j'avais saboté son costume de spectacle, que j'avais provoqué son allergie et que je l'avais fait s'évanouir sur scène. Et ils l'ont crue. Ils ont cessé de me croire. Pour la quatre-vingt-dix-neuvième fois, ils l'ont choisie elle plutôt que moi, quand ils ont crié : « Ne reviens plus jamais ! », je n'ai pas protesté. J'ai juste pris mes bagages et je suis partie. Ils ont pensé que je reviendrais à la maison comme avant et que ma disparition n'était qu'une autre façon d'attirer leur attention. Mais quand ils ont découvert que j'avais quitté la meute pour de bon, que mon identité avait été effacée, qu'ils ne pouvaient plus me retrouver, les trois puissants Alphas ont finalement craqué.