Habibi Ya Nurul Ain Lirik

Michel Adnan Raihan, a man of British-Indonesian, who has many mysteries in his personal life. Nobody knew that he was the biggest mobster in France and the owner of the world's first largest company. "Are you happy to see her smile like that?" "Yes, I really like it. When she smiled, making the new life inside me return to its original state, Edwin. I don't care about people who like her, she is mine. It will stay like that until I die later. No one can take it from my hand. " "What if the enemy finds out about this?" "My principle is kill. No one in this world can take it from me. Moreover, to make him hurt and cry in front of me, I will never hesitate to kill him with my own hands. "

Dia pikir akan menjadi ratu, setelah masuk dan menghancurkan istanaku? Tidak akan! Aku akan memberinya pelajaran yang tak bisa ia lupakan.

Sang Raja kembali ke kampung halamannya, tetapi dia malah diusir oleh istrinya yang memandang penting kekayaan. Karena marah, dia akhirnya mengungkapkan identitas aslinya. CEO-CEO cantik mengerubunginya dan memohon untuk tinggal bersamanya. Istrinya pun terkejut!

Pernikahan Mila dan Hasan adalah hasil perjodohan kedua orang tua mereka. Hasan yang tidak terima dan terpaksa menerim perjodohan, melimpahkan semua kesalahan terhadap Mila, menghadirkan Iren diantara hubungan mereka. Akankah Mila bertahan atau pergi mencari kebahagiannya sendiri?

Papangarapin mo ba ang isang bituin sa langit, kung ikaw ay isang hamak na maglulupa lamang? Si Rada Buenavista - ang bratinelang heredera. Susubukan ang pasensya ng simple at mailap na si - Rafael Samaniego. Saan hahantong ang isang pagtatagpo na babalutin ng samut-saring lihim? Handa ba sila sa isang katotohanan na magsasadlak sa kanila sa lusak ng poot at galit? At magdadala sa kanila sa labis na kabiguan at kapighatian. Saan sila dadalhin ng kanilang katatagan? Kung ang pinaghuhugutan nila ng lakas ang sa kanila'y siya ring dudurog at wawasak.

Ang kapangahasan ni Rose ang nagdala sa kanya sa isang malaking panganib. Kung saan sa malayong probinsiya at liblib na bayan sa Cotabato siya ay napadpad. Habang nasa biyahe ay hinarang ang kanyang sinasakyang bus ng mga masasamang loob. Binitbit siya ng mga armadong lalaki na may nakakatakot na mga pagmumukha. Animo mga buwitreng gutom na nakakita ng karneng pag-aagawan sa katauhan niya. Nanganganib siyang malapastanganan. Subalit sa kabila ng takot ay hindi pinanghinaan ng loob si Rose. Dinala sya ng grupo sa kuta ng mga ito at ginawang bihag. Sa puntong iyon alam niyang nasa panganib ang kanyang buhay lalo na at natipuhan siya ni Horan ang mabagsik na pinuno ng mga bandidong dumukot sa kanya. Napasakamay siya sa pangangalaga ni Dimitri. Ang lalaking may mala-leon na lisik ng mata. Ngunit Imbis na mas lalong mangamba sa kaligtasan ay natagpuan niya ang sariling nais na mahulog sa mga bisig ng lalaking tulisan.

Isang ubod lalim na paghinga ang ginawa ni Anya bago inilibot ang tingin sa kanyang paligid. Pagkatapos ay sinuot niya ang de- kulay na salamin sa mata. Sinukbit ang signature na shoulder bag at maingat na hinila ang katamtamang maleta. Marahan siyang naglakad palabas ng paliparan. Dalawampu’t taon ang lumipas ng lisanin niya ang bansang Pilipinas para manirahan sa Amerika. Baon ang labis na hinagpis at pagkabigo sa pag-ibig ay nakipagsapalaran sya sa ibang bansa. Kaya naman ngayon sa muling pagtapak ng kanyang mga paa sa bansang kanyang tinakasan ay may kung anong pakiramdam sa dibdib niya ang hindi niya sukat mawari. Isa lang ang sigurado si Anya naroon pa rin ang bigat sa puso niya. Tila nanariwa ang pighati na dulot ng nakaraan. May butil ng luha na gustong bumukal sa sulok ng kanyang mga mata. Agad niyang pinawi iyon at pinuno ng hangin ang nagsisikip na dibdib. Mayroon siyang mahalagang pakay sa kanyang pagbabalik. Iyon ay ang lalaking kanyang inibig ng wagas subalit nagawa niyang talikuran. Subalit lagi na’y naroon ang katanungan sa isip niya. Kaya ba niya itong harapin? Handa ba siyang anihin ang poot at galit ni Clark sa kanilang muling pagtatagpo? Pagka’t ang tingin na ng lalaki sa kanya ay isang talusira.

(SEBUAH LIRIK LAGU YANG SAYA TUANGKAN MENJADI SEBUAH CERITA) “Save me if I become, My demons.” Kegelapan adalah hidupnya, tanpa ada kehangatan keluarga yang memahami dirinya. Menyedihkan bukan? Memiliki tatapan dingin, kejam, dan tak terbantahkan. Banyak orang yang menjauhinya, dan dia menjadi buronan polisi. Setiap hari, tubuhnya selalu bermandikan darah dari korban pembantaiannya. Siapa pun yang mengusiknya, akan mati tersiksa.

Orang lain berkata.  Hubungan mereka penuh kontradiksi. Benar-benar tidak pantas, untuk menjalin hubungan satu sama lain. Di setiap harinya, hanya ada pertengkaran **** "Egois, itu cocok buatmu!" "Diam!" Aruna menggeleng, mulai tertawa remeh. "Nggak suka dibilang egois, tapi nggak sadar kelakuan!" "Kubilang diam! Diam!" Arsen mencengkeram kasar wajah Aruna. Tidak peduli, saat mendengar ringisan Aruna. Aruna menepis kasar tangan Arsen, mulai mengusap wajahnya. Sakit, pada akhirnya diperlakukan kasar lagi. "Diam? Aku hanya mengungkapkan sebuah fakta, kali aja kau emang nggak sadar diri!" Aruna kembali menatap sengit. "Lebih baik kau pergi sana! Kekasihmu yang baru menunggu tuh!"

Sandra adalah wanita sempurna bagi kebanyakan laki-laki. Ia tetap cantik dan memiliki tubuh mempesona meski sudah melahirkan dan memasuki kepala tiga. Namun, bagi Alan--suami Sandra, kecantikan dan tubuh indah wanita itu tidak bisa lagi membuatnya tertarik. Sandra tak ubahnya sudah jadi makanan sehari-hari yang terasa hambar. Dibandingkan tubuh seksi Sandra, Alan lebih tertarik pada tubuh gemuk Lastri, pembantu mereka. Ketimbang penampilan modis Sandra, daster sederhana yang digunakan Lastri jauh lebih terlihat menggoda. Alan tidak ingin menghianati Sandra. Namun, apa yang mau dikata jika selera Alan terhadap wanita sudah berubah seratus delapan puluh derajat?