Ipinangalan Sa Kanya Ang Pilipinas

Pinuntahan ko ang boyfriend ko matapos kong marinig ang tungkol sa pakikipaglandian niya sa college senior niya. Habang papunta ako doon, naaksidente ako at dumaranas ng pansamantalang pagkawala ng memorya pagkatapos ng head injury. Nagmamadali siyang pumunta sa ospital ngunit itinuro ang kanyang dormmate na parang walang emosyon at sinasabing boyfriend ko ‘yon. Gusto niyang gamitin ito para tuluyan makawala sakin. Wala akong kamalay-malay dito kaya hinawakan ko ang kamay ng gwapong dormmate niya at tinitigan siya ng nagningning na mga mata. "So, ikaw ang boyfriend ko." Maya maya ay nabawi ko na ang alaala ko pero gusto ko pa rin makasama ang gwapong dormmate. Gusto kong putulin ang relasyon sa tunay kong boyfriend, ngunit siya ay nag drama.

It started all when she delivered the letter to someone mistakenly who happened that time has a crazy stalker, and the worst part is she got accused of being the one who is sending him a bunch of marriage contract proposals...

Sa araw ng kasal ko, dumating ang first love ng fiance ko sa wedding ceremony suot ang parehong haute couture gown na gaya ng sa akin. Pinanood ko silang tumayo ng magkasama sa entrance, binabati ang mga bisita na para bang sila ang bride at groom. Nanatili akong mahinahon, pinuri ko sila, sinabi ko na bagay sila sa isa’t isa—maganda at matalino, itinadhana sila para sa isa’t isa. Napaluha ang babae at umalis. Gayunpaman, ang fiance ko, ay hindi nagdalawang-isip na ipahiya ako sa harap ng lahat, inakusahan niya ako na mapaghiganti at makitid ang pag-iisip. Noong matapos ang wedding banquet, umalis siya para sa dapat sana ay honeymoon namin—at siya ang kasama niya. Hindi ako nakipagtalo o gumawa ng eksena. Sa halip, palihim akong nag-book ng appointment para sa abortion.

Mr. Sebastian PANALO sa PuSo ng Kanyang Ex-wife ❤️Sa kanilang tatlong taong pagsasama, si Hailee ay naging masunuring asawa ni Zack. Akala niya noon, ang pagmamahal at pag-aalaga niya ay matunaw ang malamig na puso ni Zack, ngunit nagkamali siya. Sa wakas, hindi na niya napigilan ang pagkabigo at piniling wakasan ang kasal. Noon pa man ay iniisip ni Edmund na boring at matamlay lang ang kanyang asawa. Kaya laking gulat ko nang biglang binato ni Hailee ang mga papeles ng diborsyo sa kanyang mukha sa harap ng lahat sa anniversary party ng Sebastian Group. Nakakahiya! Pagkatapos noon, inakala ng lahat na hindi na magkikita ang dating mag-asawa, maging si Hailee. Muli, mali ang iniisip niya. Makalipas ang ilang sandali, sa isang seremonya ng parangal, umakyat si Hailee sa entablado upang tanggapin ang parangal para sa pinakamahusay na senaryo. Ang kanyang dating asawang si Zack ang siyang nagbigay ng parangal sa kanya. Habang inaabot nito ang trophy ay bigla nitong inabot ang kamay nito at buong kababaang-loob na nakiusap sa harap ng audience, "Hailee, I'm sorry kung hindi kita pinahalagahan noon. Can you please give me another chance?" Walang pakialam na tumingin sa kanya si Hailee. "I'm sorry, Mr. Sebastian. Ang inaalala ko lang ngayon ay ang negosyo ko." Nadurog ang puso ni Zack sa isang milyong piraso. "Hailee, hindi ko talaga kayang mabuhay ng wala ka." Pero lumayo lang ang dating asawa. Hindi ba mas mabuting mag-concentrate na lang siya sa kanyang career? Maaabala lang siya ng mga lalaki—lalo na ang dati niyang asawa.

I've always been a good girl but forlorn— abused and controlled by my husband and neglected by my parents. But the second I walked into the stranger's house, I saw hope that I had never thought would lead me into temptation. There, I met Courtney Siegel, a notorious Mafia King who held mighty and alluring features that would make any woman swoon. But behind his exquisite facade obscures a heart made of cold steel that could strike terror and death in even the most dauntless men. From the moment he saved me from my abusive husband, he also allowed me to feel a genuine and wild taste of passion I found hard to resist. I was scared of men before. I used to believe they were nothing but a monster. But Courtney... he is the only EXCEPTION.

Pitong taon na kaming kasal ni Zackary at sa wakas ay nagkaroon na kami ng unang anak. Ngunit nang makita ang resulta ng pagbubuntis, naghinala siyang hindi kanya ang bata. Dahil sa galit, nagpa-paternity test ako sa kanya. Noong araw na lumabas ang resulta, si Zackary, na dapat ay nasa ospital, ay nagpakita sa aking pintuan. May hawak siyang litrato. Makikita sa litrato na nasa bahay ng kaibigan niya ang underwear ko. Sinipa niya ako ng malakas kaya nawala ang baby ko. Sumigaw siya, "You bitch, ang lakas ng loob mo na lokohin ako. Hindi ako magpapalaki ng anak ng ibang lalaki, alam mo ‘yon. Go to hell!" Nang maglaon ay nalaman niya ang katotohanan at nakiusap sa aking patay na anak na bumalik.

Nang dumating ang college admission notice, bigla akong nagkaroon ng mataas na lagnat at napilitan akong manatili sa kama. Ang aking kapatid na babae ay sangkot sa isang kidnapping habang nasa daan upang tulungan akong kunin ang notice, at ang kanyang buhay ay hindi tiyak. Galit na galit sa akin ang mga magulang ko. Matapos punitin ang aking admission notice, pinilit nila akong talikuran ang aking pag-aaral at magtrabaho sa isang pabrika. Nang maglaon, nakaranas din ako ng kidnapping. Pagkatapos makatakas, nagtago ako sa isang abandonadong pabrika at nagpadala ng mensahe para sa tulong. Tinawagan ako ng tatay ko at walang pigil na sinigawan ako, “Lena, tao ka ba? Paano mo nagawang magbiro sa amin sa memorial day ni Jessica!” "May ideya ka ba kung gaano namin hinihiling ng nanay mo na ikaw ang namatay noon?" Sa mga huling sandali ko bago mamatay, umalingawngaw sa aking pandinig ang kanilang mga pang-iinsulto. Ako ay tinorture at pinatay, naging isang halimaw, at ang aking katawan ay itinapon sa isang mabahong kanal sa loob ng tatlong buong araw. Kahit na ang aking ama, ang pinaka experienced na forensic expert, ay hindi ako nakilala. Nang umuwi ang aking kapatid na babae kasama ang lalaking kasama niya ilang taon na ang nakalilipas, pinanumbalik ng aking ama ang aking hitsura sa pamamagitan ng teknolohiya. Lumuhod sila sa harapan ng naaagnas kong bangkay at umiyak hanggang sa mawalan ng malay.

Ça faisait sept ans que j'étais avec André Gaudreau, mon fiancé, chirurgien. On avait organisé 66 mariages, mais à chaque fois, il avait tout annulé à cause de Célia Allard. La première fois, Célia avait fait une erreur de dosage à un patient. Il m'avait dit d'attendre son retour. Je l'avais attendu toute la journée. La deuxième fois, Célia était tombée dans sa douche. On était sur le point d'échanger les alliances, mais il était parti sans hésiter, me laissant face aux rires des invités. On avait enchaîné 65 cérémonies. À chaque fois, Célia trouvait une excuse pour le faire partir. La 65e fois ? Son chien était soi-disant mourant, et elle menaçait de se suicider. Ma mère avait failli faire une crise cardiaque de rage. Mais rien n'avait retenu André... Après, il était venu s'excuser à genoux. Il disait qu'il avait juste pitié pour Célia, parce qu'elle était orpheline. Que moi, j'étais la seule qu'il aimait vraiment. Je lui avais donné une dernière chance. Il m'avait encore déçue. J'ai définitivement tiré un trait et ai quitté André pour rejoindre une ONG médicale. « Désormais, inutile qu'on se revoie », me suis-je dit.

Le Maître de la famille Moreau a été assassiné par une famille rivale, laissant derrière lui sa femme veuve, Irina. Son frère cadet, mon mari Gabriel, a pris sa place en tant que Maître de famille. Ce titre était assorti d'un devoir : assurer la pérennité de la lignée de Moreau en donnant un enfant à la veuve de son frère. « Adrienne est stérile depuis des années, c'est à Irina de faire ce qu'elle n'a pas pu faire, la famille Moreau ne peut pas être sans héritier. » La voix d'Isoline était pleine de mépris. Gabriel m'a serrée contre lui en murmurant des promesses. « Dès qu'Irina sera enceinte, je jure de ne plus jamais la toucher. » « Adrienne, tu es la seule que j'aime. » Trois mois, et il n'a pas mis les pieds dans notre chambre. Après qu'il m'ait ignorée devant tout le monde, choisissant Irina encore et encore, je suis finalement partie. J'ai pris ce qui m'appartenait et j'ai laissé une chose en partant : un test ADN. C'était mon dernier cadeau à Gabriel.

Alpha Richard had always wanted a boy while his mate Emily wanted a girl. But life wanted something else for them. Finally the day came for emily to bring her child into the world and not only did she put to bed to a boy but also a twins. But what would happen when the first child has no wolf? Will he still become the Alpha he was destined to be or will his brother take his place? Let's read and find out