Iwan Mo Kahit Pamilya Mo Pa

Fate. What is fate? According to my research, it is to be destined to happen, turn out, or act in a particular way. Iyon na ang dapat na mangyari e—nangyari na e. May magagawa pa ba? It is what it is kaya tatanggapin na lang? Para bang kahit anong mangyari sa buhay mo, wala ka nang magagawa. Iyon ang nakatadhana, iyon ang dapat na mangyari, iyon ang nakasulat sa libro ng buhay mo kaya wala na. Tanggapin mo na lang. I was born rich. Nakukuha ko ang lahat ng gusto ko—kailangan ko man o hindi. My attitude and personality was already rotten that nobody can tame me except for the man who introduced himself as my fiancee. If my parents were both heartless for me, he isn't. Ako lagi. Ako muna bago ang iba—bago siya. But, the story of my life isn't favor of me. From being proud and arrogant to pathetic life. Good thing that I have him. He is always the shoulder that I always have to lean on. He is like my guardian angel for taking care of me. Siya lang talaga ang may kayang umunawa sa akin. Siya lang talaga ang nag-iisang umiintindi sa akin. That's why I kept on asking him, why — why does he love me so much?

Nain love ka sa unang pagkakataon at sa matalik mo pang kaibigan. Hindi mo kinaya at pinili mong ipagtapat ang lihim mong nararamdaman para sa kanya. Isang bagay na pinagsisisihan mo dahil nalaman mong ayaw nya sayo at pati ang pagkakaibigan nyo ay kasinungalingan lang din pala. Paanu kung makalipas ang sampung taon mag krus muli ang landas nyu? Ang dating mayaman na si Klio Krixton ngayon ay nag aapply bilang assistant mo. Sa pagkakataong ito nais mong maghiganti. Paiibigin mo siya saka ipamumukha ang sakit na naidulot niya 10 yrs ago. Pero paano kung ang isang Bria Brixton ay umiibig pa din pala kay Klio Krixton? Mananaig ba ang Revenge na sinimulan mo o true love really does exist?

“Let’s get divorce, Gale.” Nahinto sa pagsasalita si Sunset dahil sa sinabi ng asawa. Sandaling hindi niya maiproseso ang sinabi nito. Nablangko ang kanyang isipan habang nakatingin sa seryosong mukha ni Lucian. “Let’s get divorce.” Sa pangalawang pagkakataong ulitin iyon ni Lucian, tila bombang sumabog sa kanya ang anunsyo ng asawa. Pagkalito ang sumunod niyang naramdaman nang iritableng inilayo ng asawa ang pagkakadikit ng hubad nilang katawan na para bang may nakakahawa siyang sakit na dumapo lamang pagkatapos nilang magniig. Ganoon na lang ba iyon, pagkatapos siya nitong makuha, ang tingin na sa kanya ay isang basura? “Hindi magandang biro iyan, Lucian—” “You don’t want to? Magkakaroon ka ng sariling buhay. Limang taon na ang kinuha ko sa ‘yo, dagdagan ko pa ba ang pang-aabala ko?” Tumayo mula sa pagkakahiga ang asawa niya. Ang nakatalikod na matipuno nitong katawan ay tinakpan ng roba. Kaagad namang naibalot ni Sunset ang hubad na katawan sa puting kumot. “M-may problema ba tayo, Lucian?” naguguluhan niya pa ring tanong sa asawa. “Kung may mali sa akin, susubukan kong baguhin. May nagawa ba akong ikinagalit mo? H-huwag mo lang akong iwan kase hindi ko kakayanin…” “Babalik na si Eveth dito sa Pilipinas.” Hinilot nito ang sentido na para bang naiinis na sa pagdadrama niya. “Masasaktan siya kapag nalaman niyang nandyan ka pa." “Naiintindihan ko…” “Saan ka pupunta?” gulat na tanong ng asawa nang makita siya nitong nagbibihis. “Saan ka sabi pupunta?” “Hindi mo ba nakikita?” May kalituhan na tumingin sa kanya si Lucian. Hindi nito inaasahan ang magiging reaksyon niya. “Ano bang akala mo, magmamakaawa ako?” natawa nang bahagya si Sunset bago mabaling ang tingin sa tseke na nasa ibabaw ng side table. “Akala ko namamalikmata lang ako kanina. Hindi ko lubos maisip na limang milyon lang pala ang halaga ko!”

“Pakasalan mo ako!” lasing at wala na yata ako sa hulog habang namunungay ang aking mga matang nakatitig kay Omeng, my body guard/ secretary. Ito lang ang paraan ko para matigil na ang kalokohan ni Mommy. Gusto kong galitin si Mommy, makaganti man lang ako kahit paano sa ginawa niyang pag iwan sa amin ni Daddy fifteen years ago. Alam kong manggagalaiti si Mommy kapag pinakasalan ko ang isa sa mga tauhan ko. Sakto si Omeng, my body guard secretary. Hah, sino bang magulang ang matutuwang magoakasal ang anak nya sa isang hampas lupang gaya ni Omeng? Pero bakit ang yabang ni Omeng? Bakit parang unti unti, ako ang nalulunod? Bakit parang habang tumatagal, sarili ko na ang pinaparusahan ko sa pekeng relasyon naming ito ni Omeng?

“Hubby, pwede ba akong makahiram ng pera?” ang malambing kong tanong sa aking asawa na ngayon ay pagkasama-sama ng tingin sa akin. Paano ba namang hindi eh feeling close ako sa kanya. “Why would I give you? Sa tingin mo ba ay dahil pumayag akong makasal sayo ay makukuha mo na, at ibibigay ko sayo ang mga kailangan mo ng ganun ganun lang?” galit na galit at parang gustong manakit na sabi ni Jared. Ewan ko ba kung bakit sinubukan ko pang lumapit sa isang ito kahit na alam ko naman sa sarili ko na hinding hindi niya ako pagbibigyan.

Dalawang puso ang nakagapos na naaayin sa kagustuhan ng bawat isa. Thr thread can start to deepen or loosen and it's up to their descision. Ag sa bawat giit ng puso ay tila may binubulong, sa bawat katotohanan ay tila may nakatagong sekreto at sa bawat puso ay may nakamarkang pangalan ng nagmamay-ari rito. Ngunit paano mo mamahalin ang taong sumira at nagnakaw ng iyong karapatan? Paano mo itatama ang lahat kung una pa lang ay nagsimula ang kwento sa pagpapanggap at kasinungalingan? Hahayaan niya pa rin bang igapos siya ulit ng tadhana kasama ang lalaking kinamumuhian kahit na madaming rason para putulin iyon? Ngunit sa kagustuhan na pigilan ang sariling makulong muli ay hindi lang puso at katawan niya ang kalaban kundi pati na rin ang mapaglarong puso ng lalaking tinuturing niyang demonyo. "You smell nice Dawn, I don't care if you ars afraid of me but one thing is for sure, kailangan mong itatak diyan sa isip mo na I won't let you run away without having the thrill of having you and tasting you first,"— Flix Montero "I do prefer being tainted ang madumihan ng pauli-ulit ay sadyang nagbibigay ng kakaibang ligata sa akin and I won't let myself fall again for I know I won't ve love the way I like and expect it to be. Because happy endings are only for women that worth to fight for and I am not one,"—Dawn Mathison

It's crazy to give someone your heart, and in return get treated like crap. Mahirap. Masakit. Nakakaloko… To love someone who can't love you back. Yung ginawa mo siyang mundo, habang ikaw isang orbit lang para sa kaniya. Ikaw na laging available para sa kaniya, habang siya walang oras para sa’yo. Hanggang kalian ka magtitiis sa relasyong ikaw lang ang totoong umiibig? Kaya mo bang manatili sa piling niya… kahit alam mong ginagamit ka lang niya dahil alam niyang mahal mo siya? A love story that started from the complicated past of their parents. Could they prove that love wins after all?

Hindi ko alam pero parang napag iiwanan na yata ako ng panahon, sabi ng iba kaylangan ko na daw mag pakasal at mag karoon ng sarili kong pamilya, kasi daw hindi nako pabata pa. Bakit ika babata ko ba pag nag karon ako ng asawa't anak? "Khrizxxianna you need to have your own Family, darling," "Mom, I'm not on to that hindi ko kaya saka hindi madali ang gusto mo," "Mag blind date ka, may kilala akong anak ng mare ko na pwede mong maging asawa.' "No way Mom!, ayoko ng mga idea mo!" pasigaw kong sabi kay mommy. "Khrizxxianna you're turning forty this year and you should get married," sabi pa nito sa akin sabay inum ng hawak nyang baso na may laman na wine. "No, Mom I hate marriage, I just want to have a child that's it," and I just look at the pouring rain outside of the window. _SUNGYONGSOO15_

The De Leon's anual ball is coming, and Miranda's mom is hellbent on pursuing one of the De Leon's prided bachelors to be her son-in-law. Unfortunately, Miranda is her only daughter. Mayroon lamang siyang 0.1 poryentong tyansa na masungkit ang kahit isa sa mga anak ng Don. Lalo pa sa ugali ni Miranda na si-siga-siga at kilos lalaki. 'Sasakit lang ang ulo mo, Maman!' Gayunpaman, no one can deny an Isle their incredible beauty and slyness. Alam ni Miranda na naghihirap na ang kanilang pamilya ngunit para sa kaniya, hindi itong sapilitang daan ang sagot sa mga problema nila. "What?" bulalas ni Shanelle, "You'll—" "Steal." Ngumiti si Miranda. "Habang nagsasaya silang lahat, nanakawin ko ang maliit na parte ng yaman nila." Miranda expected Shanelle to be horrified. Surprisingly, the girl nodded. "Kung 'yon ang gusto mo." Somehow, Miranda felt that there's something wrong with her abrupt acceptance of her evil, well-thought plan. Ngunit hindi na iyon mahalaga. Kailangan niyang maghanda, sa maraming paraan.

“I-I will never like you. N-never. S-si Jena ang mahal ko kaya itigil mo na itong kalokohan mo, Ayeisha. Ikakasal na rin kami. K-kapatid lang ang turing ko sa ‘yo. Get it? Kaya kahit maghubad ka sa harap ko habang nagdedeliryo ako dito, hinding-hindi ako maakit. Dahil wala kang dating sa akin bilang babae.” -KING HERNANDEZ. ‘Yan na yata ang pinakamasakit na salitang binitawan ni King Hernandez kay Ayeisha Santillan, na nagdulot ng malaking sugat sa puso niya. Lalo na nang magpakasal ito sa nobya nito. Pakiramdam niya, dinurog at piniraso nito ang puso niya. Kaya napilitan siyang magpakalayo para makalimot. Pero paano kung muling pagtagpuin sila ng tadhana sa isang lugar na iba ang kan’yang katauhan? Makikilala kaya siya nito? Mapipigilan pa kaya niya ang muling pagtibok ng durog niyang puso?