Jangan Bawa Cintaku 4 Kejora Pagi

เมื่ออดีตเด็กเลี้ยงกลับมาของานทำ พร้อมกับจูงมือเด็กน้อยวัย 4 ขวบมาด้วย พอถามว่าใครเป็นพ่อเด็ก เธอก็บอกว่ามันตายไปแล้วไม่ต้องสนใจ แต่หน้าเด็กก็อปปี้เขามาขนาดนั้นอ่ะ ควรต้องสนใจหน่อยไหมล่ะ เฮ้อ!

เขาเป็นเหมือนก้อนหินที่ไร้ความรู้สึก แต่เมื่อได้มาพบกับนางที่เป็นดุจแสงตะวันที่สดใส กลับเริ่มมีความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในใจ “ซินเยว่ ตราบใดที่มีข้าอยู่ตรงนี้ ไม่มีทางให้ผู้ใดมารังแกเจ้าได้อีก” จากที่ไม่เคยใส่ใจชีวิตของผู้ใด แต่กลับอยากรู้เรื่องราวของนาง จากที่ไม่เคยสนใจความรู้สึกของผู้อื่น นางกลับมาอยู่ใกล้ ๆ และตามติดเขา แล้วยังมาถามเขาว่า "ท่านไม่เคยชอบสตรีคนใดมาก่อนเลยจริง ๆ หรือ" เพียงเท่านั้นหัวใจของท่านอ๋องก็เริ่มสั่นไหว.... นิยายเรื่องนี้เป็น 1 ใน 4 ของเซตนิยาย "ดวงใจพยัคฆ์แห่งเฉินซาน" พระเอกหน้านิ่ง ดูเย็นชาไร้อารมณ์ราวก้อนหิน นางเอกสาวที่สดใส ร่าเริงและเป็นมิตรกับทุกคนราวกับแสงตะวันในยามเช้า นางจะสามารถละลายหัวใจเจ้าก้อนหินผู้นี้ได้หรือไม่ อาจจะไม่หวือหวาและเข้มข้นเหมือนคู่แรก แต่เต็มไปด้วยความละมุนใจ ฝากติดตามกันต่อด้วยนะคะ

มาเฟียหนุ่มอายุเพียง 21 ปี เขาเรียนอยู่ปี 4 วิศวะมหาลัยชื่อดัง เป็นเจ้าของคลับตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ ผับนี้ก็ได้จากบารมีพ่อที่เป็นมาเฟียของเขานั้นแหละ มันไม่ยากที่จะเปิดคลับตามใจลูกชายเพียงคนเดียวของเขา แต่ตอนนี้เขาต้องมารับภาระที่ใหญ่หลวงของพ่อ โดยการดูแลกิจการสีเทาทั้งหมด โชคยังดีที่พ่อสอนเขาให้แข็งแกร่งตั้งแต่เด็กๆ ไม่งั้นก็คงทำเรื่องที่มาเฟียเขาทำกันไม่ได้ มาร์คัสบอกกับลูกเขาว่า จะไปตามหาเรื่องที่มันค้างคาใจอะไรบางอย่างจึงฝากกิจการให้เขาดูแลเอาไว้ชั่วคราว แต่ในระหว่างที่เขากำลังทำเรื่องผิดกฎหมาย หญิงสาวใบหน้าสวยกับโผล่มากลางวงพอดี และดูเหมือนว่าถ้าจะปล่อยเธอไป ถ้าเธอไปปากสว่างเขาก็คงต้องเกมแน่ๆ “ชะ...ช่วยด้วยค่ะ ฉันติดอยู่ตรงนี้” หนุ่มวัยฉกรรจ์จำนวนหลายนายรวมทั้งเขา มองไปทางต้นเสียง “ตัวอะไรวะนั่น! พวกมึงไปดูดิ” ...... “ธะ เธอ....เข้ามาได้ไง?” “ถามได้ฉันก็ลงมาจากเครื่องร่อนของฉันนะสิ ก็เห็นๆ อยู่” เธอตอบอย่างหงุดหงิด “นาย.พวกนายทำอะไรกันน่ะ?” เธอเขย่งเท้ามองไปด้านหลังชายหนุ่มหน้าคมอย่างนึกสงสัย

จากที่ได้ยินเสียงที่ดุเดือดทุกคืน ไม่คิดว่าเธอจะ "หลงกล" เดินเข้ามาในถ้ำเสือที่กำลังหิวอย่างเขาเสียเอง “พี่รู้นะว่าบางคน ได้ยินเสียงบางอย่างในห้องนี้ ไม่อยากรู้เหรอว่าเสียงมาจากไหน” ใครจะไปคิดว่าเพื่อนบ้านที่เธอสงสัยจะเป็นเขา "1 ใน 4 จตุรเทพคณะวิศวะกรรมศาสตร์" ที่โด่งดังไปทั่วมหาวิทยาลัย "หล่อ โปรไฟล์ดี เรียนเก่ง แต่ก็...เอาแต่ใจตัวเอง เจ้าชู้ เรื่องมาก แต่พวกเขาไม่เคยขาดผู้หญิง" นี่เป็นคุณสมบัติของพวกเขา “เอากุญแจห้อง คืนมาได้แล้วค่ะ” "ไม่เห็นเหรอว่าพี่เจ็บอยู่ อยากได้ก็มาทำแผลให้ก่อนสิ ไม่ต้องทำหน้าแบบนี้ ช่วยเป็นเพื่อนบ้านที่ดีสักวันไม่ได้เหรอ น้ำใจน่ะรู้จักไหมครับคุณเพื่อนบ้าน" “หาเรื่องเจ็บตัวเองแล้วมาถามหาน้ำใจเหรอ คนบ้าอะไรเนี่ย” “หรือจะไม่เอากุญแจแล้ว ไอ้สายยูนั่นน่ะ ป้องกันอะไรไม่ได้หรอกนะจะบอกให้ มันช่วยให้คนรู้มากขึ้นด้วยว่า เจ้าของไม่อยู่ห้อง” “รีบเข้าไปสิคะ!” “ดุจังเลยนะ เชิญครับ” เชิญตามไปอ่านเรื่องราวจากนี้ของทั้งคู่ได้เลยจ้าา....

เขาไม่ชอบผู้หญิงเห็นแก่เงิน ส่วนเธอ ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ 'เงิน' พี่ฟิวส์ รุ่นพี่ปี 4 ตำแหน่งนายกสโมสรนักศึกษาที่ได้มาเพราะความหล่อล้วนๆ เขาคือหนุ่มสุดฮอตที่เหมือนไม่สนใจความรักแต่ดันหลงเสน่ห์ความน่ารักของสาวปีหนึ่งไปเต็มๆ น้ำค้าง นักศึกษาชั้นปีที่ 1 ต้องทำงานเพื่อหาเงินมาเลี้ยงตัวเอง แต่ดันไปมีเรื่องกับนายกสโมสรนักศึกษาจอมขี้เก๊ก แถมไปตกปากรับคำว่าจะช่วยทำงานเพื่อแก้ปัญหาที่ก่อไว้ สุดท้ายความใกล้ชิดจึงเป็นเหตุ...

Lilis disilaukan oleh kemewahan, semantara Hendra hanya seorang buruh pabrik yang tidak mampu memenuhi semua keinginan istrinya. "Aku gila karena hidup miskin, maka itu... kamu harus nikah dengan Juwita!" "Nggak, aku nggak bisa." Hendra menolak keras, hidupnya bukan seperti barang yang rela ditukar dengan harta. Meski selamanya hidup pas-pasan, Hendra tidak akan pernah mau menikah dengan wanita kaya yang menawarkan setengah dari hartanya. "Kalau gitu ceraikan aku sekarang juga, dan Alan ikut denganku!" ancam Lilis tak main-main. Alan adalah putra mereka satu-satunya. Alan lah alasan Hendra selalu bersemangat meski harus membanting tulang setiap hari. Dengan desakan seperti ini, apakah Hendra harus menerima tawaran wanita kaya itu, dan menggadaikan harga dirinya demi keinginan sang istri? ** Selamat datang di novel ke 4 aku, dan semoga kakak semua menyukainya. Jangan lupa masukkan ke rak dan tinggalkan komentar ya, kak. Ikuti juga media sosial author di F*B Butiran Debu, dan I*G @butiran_debugn

Makasih Sen lo udah menjelma sebagai pelangi di kehidupan gue yang monokrom. Berkat lo orang seperti gue bisa ngerasa bahagia. Tapi maaf, gue nggak bisa bertahan di samping lo lagi, gue sayang lo tapi gue nggak mau bawa kesialan dalam hidup lo. Gue ikhlas, semoga bahagia karena kalo lo bahagia gue bisa ngelanjutin hidup gue tanpa rasa bersalah. Raden Akasena Kavi. Cowok bermulut pedas, tapi dengan para gadis dia masih bisa bersikap manis kecuali pada Laura. Gadis yang membuat Sena mengibarkan bendera permusuhan, Sena menganggap Laura itu munafik. Menampilkan seolah semua baik-baik saja padahal gadis itu menyimpan sesuatu yang menyesakkan dada karena terlalu mendendam. “Kasihan banget lo ye, hidup lo kejam keras dan nggak adil. Denger gue baik-baik, lo tuh nggak special tuan putri. Hidup itu nggak adil untuk semua orang bukan buat lo doang,” bentak Sena. “Stop bertingkah kalau semua orang harus ngertiin perasaan elo. Salah lo sendiri, kenapa lo nggak pernah jujur!” Anasthusa Laura Banuska. Siswi penurut dan pintar, gadis itu selalu menunjukkan sisi cerianya. Tapi siapa sangka di balik itu, Laura menyimpan rahasia besar. Dia menggunakan topeng, tetapi tidak di depan Sena. Laura bisa melepaskan topeng itu kapan saja jika Sena di sampingnya. “Makasih yah Sen, makasih karena lo selalu bantuin gue. Makasih lo selalu marahin dan ingetin gue kalo salah." “Dan makasih karena elo, gue bisa jadi diri gue sendiri,” ucap Laura dengan tulus. “Hati-hati,” ujar Sena pelan, menatap Laura. “Hati-Hati kenapa?” tanya Lauran heran. Memangnya dia melakukan hal yang berbahaya? “Ya hati-hati aja, entar lo jatuh hati ke gue. Idih najis banget,” ejek Sena disertai dengan tertawa terbahak. Jangan mau hidup seperti Sena, selalu ngoceh kalau dia tidak cinta Laura tetapi rela mati demi melindungi gadis itu. Dan jangan mau bersikap seperti Laura, mengaku cinta kepada Sena tetapi melepaskan lelaki itu hanya karena ego sendiri.

Pertama kali aku tidur di ranjang yang sama dengan seorang pria, apalagi di tengahnya ada sahabatku. Pada pagi hari, pria itu diam-diam menciumku dan berjanji akan bertanggung jawab padaku.

เพลิงนักศึกษาแพทย์ ชั้นปีที่ 5 อายุ 23 ปี (อดีต) ลูกชายเพียงคนเดียวของคุณนายพิมพ์ภิรมณ์ เจ้าของธุรกิจนำเข้าเครื่องมือทางการแพทย์ และมีพ่อเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เขาให้เธอเป็นเพียงคู่นอน ติดอยู่ในความสัมพันธ์นั้นมาตลอดสองปี เขามีคนที่ตั้งใจจะใช้ชีวิตด้วยอยู่แล้ว เธอจึงเป็นได้แค่นั้น ต่อให้เป็นแค่คู่นอน ก็ต้องเชื่อฟัง ถ้ายังอยากได้เงินจากเขา หมวยเล็ก นักศึกษาคณะบริหาร ชั้นปีที่ 4 อายุ 22 ปี(อดีต) เขาเห็นเธอเป็นเพียงคู่นอน เธอก็เห็นเขาเป็นแค่ตัวเงินตัวทอง ที่จะทำให้ชีวิตตั้งตัวได้ หลังจากนั้นก็จะหายไป ไม่ให้เขาตามหาเจอ เมื่อเขามา เธอก็ไป แค่นั้น จบ!

เมื่อการกลับมาของเธอทำให้ใจเขาเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง ทั้งๆที่ผ่านมาเขาคอยบอกมันอยู่ตลอดว่า "ไม่รัก ไม่เจ็บ" และเขาจะทำยังไงกับใจที่มันไม่รักดีของเขา -------- "ผู้หญิงคนนั้นตายไปนานแหละ" ธานินทร์ อัศวดิศร....ธาม อายุ 22 ปี วิศวกรรมซอฟต์แวร์ มหาวิทยาลัย A ปี 4 หล่อ นิ่ง สุขุม ใจเย็น เย็นชา พูดน้อย "ถ้างั้นเราคงไม่เคยรู้จักกันซินะ" รังศิตา ตรีทรัพย์...โรส อายุ 22 ปี เรียนบริหาร มหาวิทยลัย A ปี 3 สวยสไตล์หวาน สดใส น่ารัก ยิ้มเก่ง