Jannat Ka Pata

Sa loob ng limang taon, buong pusong ipinaglaban ni Caelith Skyhart ang pagmamahal niya kay Lucienn Ashford. Siya ang lalaking itinayo niya mula sa pagkakadapa, minahal sa kabila ng lahat, at pinakasalan sa harap ng buong lungsod. Ngunit isang umagang tahimik, isang mensahe ang gumising sa katotohanang hindi niya kailanman inasahan—buntis ang kapatid niyang si Celene, at ang ama ay si Lucienn. Sa gitna ng pagkawasak, pagtataksil at sakit, kailangan ni Caelith na tumindig. Hindi para ipaglaban ang pagmamahal kundi para bawiin ang sarili at ang lahat ng itinayo nilang dalawa. Ito ay kwento ng isang babaeng minsang naging liwanag sa dilim ngunit ngayo’y naging apoy na handang lamunin ang lahat ng sumira sa kanya. Hanggang saan ka magmamahal kung ang taong pinili mo ay pinili ang iba?

"Bakit mo ba sa'kin pinagpipilitan ang ipinagbubuntis mo? Look, niligawan at pinakasalan lang kita para pasakitan si Stephanie at hindi ang inaakala mong pagmamahal! At paano ka nakakasiguro na ako ang ama ng ipinagbubuntis mo?" Nakatatak na sa isip ni Aliah Tawili ang mga katagang binitawan ni Calib Osteja sa kaniya. Salat sa pagmamahal at aruga ng isang magulang si Aliah kaya nang mag krus ang landas nila ni Calib Osteja, Ang play boy at taga pagmana ng mga Osteja ay ginawa niya ang lahat para hindi siya iwan ng binata. Maisasakatuparan pa kaya ni Aliah Tawili ang magkaroon ng buong pamilya ang kaniyang anak? gayon isinisigaw ng binata na hindi siya ang ama ng kaniyang ipinagbubuntis

“K-Kasal ako! H-Hindi ako pwedeng ibenta ng tatay ko! H-Hindi mo gugustohing malaman ang pangalan ng asawa ko dahil malalagot ka!” Pagbabanta pa ni Solene kahit na nauutal na ito. ~ Si Solene Jimenez ay isang twenty-year old College student. Pumapasok ng iba't-ibang part time jobs para tustusan ang pangangailangan ng kanyang pamilya habang nag-aaral sa isang sikat na unibersidad. Ipinakasal siya sa isang bilyonaryo upang tuparin ang hiling ng Mama niya at ng matanda niyang kaibigang mayaman na pakasalan ang apo nito. Ngunit kahit isang beses ay hindi niya pa man din nakikita. Ano kaya ang mangyayari sa buhay niya kapag nagkita sila sa unang pagkakataon? Will the billionaire keep their marriage o hihiwalayan siya nito nang tuluyan?

Isang doktor na nahulog sa kanyang pasyente. Dinakip at sapilitang inalok ng kasal. Makatatakas pa kaya s’ya? ***** Unang araw ni Claire sa Hope Psychiatric Hospital bilang isang sikayatris nang nakawan s’ya ng halik ng kanyang pasuway na pasyente. Ang buong akala n'ya ay kaya n’yang tulungan ang pasyente sa Room 213. Ngunit nagkakamali pala s’ya dahil ang lalaki ay higit pa pala sa pagiging isang hamak na pasyente lamang. “Si—Sino ka ba talaga..” Isang ngisi ang umusbong sa mapulang labi ng lalaki habang pinagmamasdan ang nakagapos na si Claire. “Me? I’m your patient, remember?” Dahan-dahang lumapit ang lalaki sa kinakabahang doktora. “And I need you as my medicine to cure this crazy obsession of mine.”

Si Elaisa ay nagmula sa hindi kilalang pamilya na nagpakasal sa mayamang negosyante. Kung iisipin ay napaka swerte nya dahil hindi nya mararanasan ang hirap ng buhay. Hindi nga ba? Maraming pagsubok ang dinaanan ni Elaisa. Minsan nang nakaranas ng pang-aabuso at may takot sa dugo. Kung iisipin ay nakapahinang babae nya pero hindi 'yun naging balakid para magmahal sya kahit na hindi sya kailan man kinilala ng asawa. Nang sa wakas ay natutunan na ng asawa nya ang mahalin sya ay saka naman dumating ang hindi inaasahan at nakapalaking problema sa buhay nila. Dapat bang sumuko kapag bumitaw na ang isa? Dapat bang iwan sya para lumiga habang wala ka? Istorya ng babae kung paano tinanggap at sinugal ang lahat para sa pag-ibig.

"Hello Bestie.. Kumusta?" sagot ni Roldan sa kabilang linya. "Bestie, help!!!! Hindi ko na kaya" habol ang hininga na sagot ni Carissa. "Bestie, what happened.... Saan ka ngayon pupuntahan kita" natataranta na sagot ni Roldan. Humihikbi na sumagot si Carissa " Dito sa park Bestie.. Please puntuhan mo ako.. Hindi ko na kaya... Nakipaghiwalay na siya sa akin...... Ang sakit...... Sakit.." sumisigok na sagot ni Carissa. Halatang pinipilit na lang nitong magsalita. "Saang Park Bestie??? Please hold on.. Wag mong masyadong isipin ang problema.. Pupuntahan kita diyan promise.. Send mo sa akin ang location mo ok????... Tarantang sagot ni Roldan. Hindi sumagot si Carissa.. Patuloy lang ito sa pagluha. " Hello Bestie naririnig mo ba ako?? Send mo sa akin ang location mo Para napuntahan kita." halos nagmamakaawa na wika ni Roldan. Alam niya kasi na wala sa huwesyo ang kanyang kaibigan baka mapahamak ito. "Bestie please magsalita ka naman. Sige na send mo na sa akin kung saan ka. Paalis na ako.... Nandito na ako sa kotse." wika ulit ni Roldan. Nag-umpisa na din ito magdrive. Maya-maya pa ay nareceived na din niya ang location kong saan naroon si Carissa. Agad niya itong pinuntahan at natagpuan sa isang upuan. Nakayuko ito at halatang hirap sa paghinga. Nang mahawakan ni Roldan ay agad niyang itinaas ang mukha ni Carissa. Nagulat siya sa hitsura nito. Maputla ito at nakapikit na. Bakas sa mukha nito ang mga luha at paghihirap. Agad na niyakap ni Roldan ang kanyang kaibigan. Maya-maya pa ay naramdaman niya itong lumungay-ngay sa kanyang balikat. Bumagsak din ang mga kamay nito. Nataranta si Roldan ng marealized niya na nawalan ng malay si Carissa . Agad niya itong binuhat at isinakay sa kotse. Pinaharurot agad niya papuntang hospital.

Unti unti kong iminulat yung mata ko..isang nakakasilaw na liwanag mula sa ilaw ang unang tumambad sakin.. Masyadong masakit sa mata kaya diko mapigilang di mapakurap.. Napahawak ako sa ulo ko ng may kung anong sakit na naramdama dito.. Teka..nasan ako??... Bumangon ako bigla kasabay ng pag hiyaw dahil sa sakit ng ulo ko.. Argggg..where im i "Finally..you're awake" napatingin ako sa pinanggalingan ng boretong boses.at nakita ang isang lalaki Napa atras ako ng tumayo sya.at parang kung sinong makapangyarihang tao kung gumalaw.naka lagay yung isang kamay nya sa isang bulsa ng pantalon nya Nagulat nalang ako ng tuluyan na syang nakalapit sakin Napaubo ako ng bugahan nya ako ng usok ng sigarilyo sa mukha pero iba yung amoy nya sa literal na yosi na nabibili lang sa tindahan. "What the.why im i here.and who are you!?" Tumawid sya ng pagkakatayo.at matalim akong tiningnan "You have no rights to ask who i am young lady." Napa atras ako ng hulihin nya yung pisngi ko.he traced my jawline "Your beautiful..you have no idea how much i want you" Itinulak nya ako pahiga.babangon sana ako pero agad na syang kumababaw sakin.sht "Wag mo kong hawakan..hayop ka!!.bitawan mo ako!" Inalis nya yung mga buhok na nakaharang sa mukha ko "Kahit anong sigaw mo..walang makakarinig sayo" Sasampalin ko sana sya..pero hinawakan nya yung dalawang kamay ko pinantay sa ulo ko..sht "Bitawan mo sabi ako...sino ka ba!?" He clenched his jaw..and smirk "Tinatanong mo kong sino ako..i own you..i own every inch of you" "Your mine.since you enter in this world.your mine just mine"nagulat ako ng untiunti nyang tinatngal ang pagkakabutnes ng pulo nya "And i claim you now"

“Lord pahiram ng anak ko! Please lang huwag mo muna siyang kuhain sa akin, hindi ko kakayanin. Sobrang bata pa ng aking anak! Huhuhu!” napasandal na lang ako sa wall ng hospital at humahagulgol na nananalangin. Bago pa ako makapagsalita ulit ay nakita ko ang Arnaldong iyun na nakatingin saming dalawa ni Regan, nakatayo lang din ito sa isang sulok malapit samin, yumuko siya ng makita niya akong nakatingin sa kanya. Bumitiw ako sa pagkakakapit ko kay Regan at lumapit ako papunta sa lugar kung nasan si Arnaldo, hinabol lang ako ng tingin ni Regan at hindi ko na napigilan ang aking sarili, isang malakas na sampal ang pinakawalan ko sa pisngi ni Arnaldo. Nagsusumigaw ang galit sa aking puso't isipan Nakita kong napakapit siya sa kanyang pisngi at nagatataka siyang napatingin sakin"Hay*p ka! nakapawalang hiya mo talaga. Nagpakalayo-layo na kami ni Anthony nasundan mo pa rin kami. Wala ka ng dinala sa buhay naming mag-ina kundi puro sakuna.(pinaghahampas ko ang kanyang dibdib habang patuloy ang aking pag iyak, Sobrang galit ang aking nararamdaman, hinahayaan lang naman niya ako sa kanyang ginagawa, maya-maya ay naramdaman kong niyakap na niya ako para huminahon, ) Hindi na ako nanggulo sa buhay niyong mag-asawa kagaya ng gusto mong mangyari! kaya please lang lubayan mo na kaming mag-ina. HUHUHU" bigla naman akong nanghina at tila nawalan ng lakas ng yakapin na niya ako, pakiramdam ko ay nasa maayos akong mga kamay sa piling ng bisig nito. "Naguguluhan ako! anong ibig mong sabihin?! Hindi kita maintindihan, Una kitang nakita sa bahay namin, kasama ko sa kwarto , yun na ang una at huli nating pagkikita!" sagot sakin ni Arnaldo

Irene Ang is just trying to survive in life. Mag-isa sa buhay, walang pamilya, at halos magkanda kuba na sa kakatrabaho para lang hindi siya masigawan o mapagalitan ng boss niyang perfectionist. Pero hindi lang trabaho ang nagpapahirap sa kanya. Pagkatapos ng ilang taon ng pagpapakatanga at pagtitiis, nahuli niya ang kasintahan na may ibang babae. Sa mismong party na siya pa ang nag-organize. Ngunit sa gitna ng gulo ng buhay niya… nariyan siya. Ang boss niyang si Tirso Gotiangco, a CEO. Billionaire. Ruthless. Director. Cold. Calculated. Intimidating. Name it. Isang taong walang pakialam sa nararamdaman ng mga taong nakapaligid sa kanya, basta productive ka, may silbi ka. Kung pumalpak ka, maririnig mo talaga sa kanya ang masasakit na salita. At para sa kanya, si Irene ay isang liability. Mahina. Hindi bagay sa mundong ginagalawan nila. Hindi sila magkasundo. Hindi talaga. Pero sa bawat gabing magkasama sila dahil sa overtime, sa presentations, sa mga elevator na bigla na lang sisikip kapag nandoon sila… may unti-unting nagbabago. Natutong tumayo si Irene para sa sarili niya laban sa mga nambubully sa kanya sa trabaho. At si Tirso? Baka hindi talaga ganun katigas at kadilim ang puso niya. He’s powerful, dangerous, and untouchable. Habang si Irene, sugatan, binabalewala ng iba, at pilit na lang binubuo ang sarili. Until one mistake changes everything. One night. One almost-kiss. One career move that could destroy them both. Nangako si Irene sa sarili niya na hindi na siya muling iibig. Pero paano kung ang lalaking kinaiinisan niya… ang siya ring lalaban nang patayan para protektahan siya? “She’s under my wing now. If you want her gone, you’ll have to go through me first.”

"You're breaking up with me kasi sa tingin mo mas magaan? Ganoon ba iyon?" ang mahinahon pero puno ng hinanakit na tanong-sagot sa kanya ni Uriel. Sinubukan niyang magbuka ng bibig para magpaliwanag pero walang anumang salita siyang naibulalas kaya nagpatuloy ang binata. "Kasi wala pa tayong isang taon kaya iniisip mong hindi pa kita ganoon kamahal?" noon na galit na napatayo si Uriel. "Very childish, and I should tell you, that was the most bullshit excuse that I have ever heard!" ang galit na sagot ni Uriel na tila ba hindi narinig ang sinabi niya. Malakas na sampal ang pinadapo ni Therese sa pisngi ng binata dahil doon. "Sa tingin mo madali ito? Ginagawa ko ito para sa'yo!" "Really?" ang binata na mapait pang tumawa. "para sa'kin o para sa sarili mo?" "How dare you!" si Therese na muling napaiyak. "Well same here! Bakit sa tingin mo ba may magbabago sa kundisyon mo kapag inalis mo ako sa buhay mo?" "Tumigil ka!" "No! Hayaan mo akong magsalita okay? You've done too much talking already so I guess it's my turn now!" Natigilan si Therese sa nakita niyang magkahalong galit at paghihirap sa mukha ni Uriel kaya hindi siya nakapagsalita at umiiyak na pinakinggan ang lahat ng sinabi ng binata. "Masakit oo, at ako mismo natatakot na ngayon palang. But I'm not like you. Kasi kahit natatakot ako at nahihirapan, sinusubukan ko paring ihanda ang sarili ko. Pinag-aaralan kong tanggapin ang lahat. Kasi gusto kong maging masaya ngayon, habang nandito ka pa, habang kilala mo pa ako," ani Uriel na tuluyan na nga ring napaiyak. "Simple lang naman ang gusto ko, bigyan mo ako ng role sa buhay mo, kahit maliit lang," ang pagpapatuloy nitong pakiusap saka nagpahid ng mga luha. "U-Uriel," aniyang isinubsob ang mukha sa palad saka napahagulhol.