Life Is Struggle

warning! cerita ini saya dedikasikan untuk sang mantan yang terpaksa dengan tidak terhormatnya saya tinggalkan begitu saja. sebagai bentuk permintaan maaf yang sebesar-besarnya, cerita ini saya khususkan persembahkan untukmu Can. *** Ayana Wiratmi Kencanasari Handoko, sang gadis tomboy yang terkenal galak dan menjadi satu-satunya wanita yang dijuluki sebagai preman kampus. Dalam hidupnya ia tak pernah memikirkan ia akan menikah dan berjodoh dengan siapa sebab ia masih asik dengan kesendirian dan tetap dalam pendiriannya sebagai jomblo sejati, kalau perlu samapai mati tanpa berpangku tangan pada siapapun. "Kalau bisa sendiri, mengapa harus berdua?" slogan yang selalu ia katakan pada dirinya agar tak terpengaruh dengan hasutan setan disekitarnya yang selalu menyuruhnya untuk mencari pasangan. namun pada akhirnya pendirian itu dengan sangat kejamnya terpaksa harus diruntuhkan akibat sang kakak Adinda Wiratmi KencanaSari Handoko menolak perjodohan yang telah diimpikan sang ayah dan bundanya semasa dulu dengan cara mencoba bunuh diri membuat kedua orangtuanya dengan sangat berat hati menjadikan Ayana sebagai pengganti posisi sang kakak. Dan disinilah kehidupan barunya dimulai, pernikahannya selalu dipenuhi dengan tantangan, apalagi pria yang menikahinya ialah pria yang ia anggap sebagai musuhnya sekaligus dosen yang selalu ia benci dikampusnya. Lalu bagaimana kisah selanjutnya? Yuk ikuti terus ceritanya. Selamat menghaluuuuuu!

Mélaine "Si j’avais su ! Franchement, si j’avais su que suivre ma meilleure amie en boîte ce vendredi soir allait provoquer un tel séisme dans ma vie, j’aurais enfilé mon pyjama pilou et binge-watché ma série préférée avec un pot de glace à la main." Mais voilà, le destin a toujours le chic pour se moquer de moi. Et me retrouver nez à nez avec lui, le lundi matin, dans MON bureau… après lui avoir accidentellement vomi dessus… ce n’était pas exactement l’image de « la femme fatale » que je rêvais de projeter. Thomas "Et qu’y a-t-il sous ces vêtements, Mademoiselle Vierra ?" Une question simple, presque innocente… sauf que dans ma bouche, elle sonnait comme une déclaration de guerre. Son regard s’est figé dans le mien, ses joues se sont empourprées, et moi… je n’ai vu qu’une proie délicieuse, un secret irrésistible. Ce qu’elle ignore, c’est qu’entre elle et moi, il n’y aura jamais de demi-mesure : amour ou vengeance, passion ou destruction, tendresse ou provocation… Nous ne marchons pas vers une romance tranquille, mais vers une tempête. Entre éclats de rire et étincelles, maladresses et attirances incontrôlées, Mélaine et Thomas se lancent dans une relation où chaque baiser peut être une promesse… ou une menace. Et le plus fou, c’est que ni l’un ni l’autre ne semble vouloir appuyer sur pause.

William Parker is a mafia boss. Everyone knows that I'm his weak spot. When I was abducted back in the day, he gave everything he had—including his gun—and ran the risk of being shot to get me back. To keep me from being bullied or mistreated, he's constantly toeing the line between the authorities and the underworld. After I fall pregnant, he's by my side around the clock and doesn't even let my feet touch the ground. Rumor has it that he has a secret lover that he dotes on to no end, but I've never believed it… until she appears before me to challenge me. William slices one of his fingers off to beg for my forgiveness. The very next day, his secret lover throws a pregnancy test in my face. "Will's so desperate to knock me up that he can't keep his hands off me—I can't take it anymore!"

Sometimes we feel like its actually love but we maybe confused not its not may be its an attraction i guess

Anastasia Dawson, a third year Political Science student. She is a combination of beauty and intelligence–a genius to be precise. And the fact that she is an orphan but still live a lavish life, makes her almost perfect. That is why she became easily part of the perfect and most popular squad in her new School. But, their flawless image suddenly got tinted when Sia spilled some of their dirty little secrets. As their friendship ends. Who would expect that Sia will also face her tragic death. But, her end is the only beginning for their staged perfection to be ruined.

Airi Zuriel Dacio is a Softest girl that you couldn't imagine. But she become a cold person because of what happened to their parents. She want to get a justice and a revenge at the same time. But how could she get the revenge that she wants if she can't even protect her self?"

Hindi inakala ni Zynteria na magtatagpo pang muli ang mga landas nila ni Kirito. Natagpuan niya ang sariling nagsisilbi bilang shef sa barko nito. Aminado siyang may pagtingin pa rin siya para dito pero hanggang kaya niya ay sinusupil niya iyon. Ngunit ano ang pumasok sa isip niya at tinanggap ang alok nitong week-long cruise na sila lang dalawa? Hindi lang iyon, naniwala rin siya rito nang sabihin nitong mahal pa rin siya nito. Umasa siyang magkakaroon na ng magandang wakas ang kanilang love story. Pero namatay ang kaniyang pag-asa nang malaman niyang ikakasal na pala ito....

"Aku hanya tak terima diputuskan begitu saja. Aku bahkan tak tahu letak kesalahanku dimana." Steve memainkan kaleng sodanya yang sudah tandas. "Kau tak memiliki salah apapun," balas Lynn. Rasanya Lynn ingin mengatakan bahwa Rose memang tak pantas untuk Steve, Rose tak pantas mendapat cinta Steve. Namun, kalimat itu hanya menggantung di kepalanya. Dia tak mungkin berani mengatakan hal itu pada Steve. "Aku bisa membantumu ... move on dari dia!" ujar Lynn sontak Steve memandangnya. Tatapannya redup, berkabung luka patah hati. Lynn membalas tersenyum, mengangguk menyakinkan Steve bahwa dia benar-benar bersungguh-sungguh dengan ucapannya. Steve menghela napas kasar. Seluruh jiwanya direbut Rose, apakah masih ada cela melupakannya? Steve bahkan tak yakin dengan dirinya sendiri.

The fifth time we went to the courthouse, James Ceasar and I still weren’t officially married. We had picked a good day for it, but right before it was our turn, he got a call and rushed off in a hurry. With my eyes turning red, I pointed at the screen showing the waiting numbers, trying to stop him. “We're next. It won't take more than ten minutes. We can get it done fast. Once we’re officially married, you can go and deal with whatever’s so urgent. It won’t take long.” James was the CEO of his company, so he had full control over his schedule. That was why I said it like that, not thinking it would be a big deal. However, he just glanced at the screen, handed me the ticket with our number on it, and looked annoyed. “I can marry you anytime,” he said. “But right now, I’ve got something I need to take care of. Don’t make a fuss.”