Oshi No Ko Ai

La vidéo de la demande en mariage de mon petit ami à sa secrétaire a fait le buzz, tout le monde s'est écrié que c'était romantique et touchant. La secrétaire a même écrit une publication sur Instagram : « Je t'ai enfin attendu, heureusement que je n'ai jamais abandonné. M. Robert, prenez soin de moi pour le reste de la vie. » Les commentaires fusaient : « Ils vont si bien ensemble, la secrétaire et le PDG, c'est le couple le plus mignon ! » Je n'ai ni pleuré ni crié, j'ai simplement éteint le téléphone en silence, et je suis allée chercher mon petit ami pour lui demander une explication. Mais j'ai entendu sa conversation avec un ami : « Je n'ai pas le choix, si je ne l'épouse pas, sa famille la forcera à épouser un homme qu'elle n'aime pas. » « Et Emma ? C'est ta vraie petite amie. Tu n'as pas peur qu'elle soit en colère ? » « Et alors ? Cela fait sept ans qu'Emma est avec moi, elle ne peut pas me quitter. » Plus tard, nous nous étions mariés le même jour. Les voitures de mariage se sont croisées, et au moment où les mariées échangeaient leurs bouquets, il m'a vue dans l'autre voiture… et il a complètement craqué.

Le troisième mois après la disparition mystérieuse de mon compagnon Alpha lors d'une patrouille, je l'ai retrouvé, par hasard, dans un bar à la frontière. Il éclatait de rire, son bras enlacé autour de son premier amour : « J'ai toujours voulu me débarrasser de l'emprise de Béatrice. Merci pour ton idée, enfin, je respire la liberté ! » Mélodie se blottissait contre lui, lui tendant un verre avec des gestes doucereux. « Quand comptes-tu rentrer ? » a-t-elle murmuré. Il a haussé les épaules, indifférent : « Encore une semaine. Je laisserai Béatrice devenir folle d'inquiétude avant de réapparaître. Une bonne leçon pour qu'elle arrête de se mêler de ma vie. » Ses amis l'ont approuvé avec admiration : « Génial ! Après ça, Béatrice t'obéira au doigt et à l'œil. » « La potion de métamorphose est vraiment efficace. Personne ne t'a reconnu depuis tout ce temps. » Mais ils ignoraient une chose : cachée dans l'ombre, je venais de voir son petit jeu. Sans hésiter, j'ai sorti mon téléphone et ai appelé le Conseil des affaires de notre meute. En tant que leur Luna, j'ai déclaré officiellement la mort de l'Alpha… et ai annoncé l'élection de son successeur !

Pinatay si Rosaline at personal na nilagay ni Sean si Jane sa kulungan ng mga babae dahil dito. “Alagaan mo siya ng mabuti” — ang mga salitang sinabi ni Sean ay ginawang impyerno ang buhay ni Jane sa kulungan at nagdulot pa para mawalan siya ng kidney. Bago siya mapunta sa kulungan, sinabi niya, “Hindi ko siya pinatay,” ngunit walang epekto ito kay Sean. Matapos niyang makalaya mula sa kulungan, sinabi niya, “Pinatay ko si Rosaline, kasalanan ko ito!” Gigil na sinabi ni Sean, “Tumahimik ka! Ayokong marinig na sabihin mo iyan!” Tumawa si Jane. “Oo, pinatay ko si Rosaline Summers at nakulong ako ng tatlong taon para dito.” Tumakas siya at hinagilap ni Sean ang buong mundo para sa kanya. Sabi ni Sean, “Ibibigay ko ang aking kidney, Jane. Kung ibibigay mo ang iyong puso.” Ngunit tumingala si Jane kay Sean at sinabi, “Hindi na kita mahal, Sean...”

Karapatan ko rin yata ang maging masaya't piliing tahakin ang landas na nais ko nang hindi ako pinupukol ng bato nang sinumang taong madaraanan ko.

Après vingt ans passés à connaître et à aimer mon compagnon destiné, l'Alpha Martin, nous étions enfin sur le point de nous marier. La veille du mariage, il a choisi avec une précision troublante la teinte exacte de rouge à lèvres que je voulais, directement dans ma trousse de maquillage. C'était à ce moment-là que j'ai compris : l'Alpha Martin avait déjà quelqu'un d'autre. Cette fille portait la robe de soirée sur mesure que j'avais préparée pour le banquet de noces, et elle trinquait avec lui dans un toast de compagnon. Nos amis l'entouraient, l'appelant respectueusement « Luna ». Je n'ai pas fait de scandale. J'ai simplement appelé l'hôpital. « Docteur Fabien, veuillez disposer des ovules que j'avais fait congeler. » Puis j'ai envoyé un message à cette fille. « Yvonne Jimenez, aimeriez-vous épouser Martin Daniels à ma place ? »

I fell inlove with my same gender.. yes same gender but what makes my situation worse is that she is my Bestfriend. Takot akong masira ang pagkakaibigan namin kaya hanggat kaya ko ay tinago ko ang nararamdaman ko but my love for her never changed a bit.. Sa pagbabalik ko at kung kailan handa na kaming mahalin ang isa't isa ay siya namang dating ng trahedya na tuloyang sisira sa pagmamahalang matagal na naming tinago sa isa't isa. Will she choose to remember my existence or will choose to forget me and find a new love? My name is Shanaia Asher Mendez and here is my story..

Ang mga magulang ko ay dinala ako sa korte para makuha ang puso ko at maligtas ang ampon na kapatid kong babae. Ang judge ay gumamit ng advanced technology upang ma-extract ang aming mga alaala. Ang jury ng 100-katao ang magdedesisyon ng hatol. Kung ang mga magulang ko ang mananalo sa kaso, ang mga laman-loob ko ay mapupunta sa kanila. Sa tingin nila ay hindi ako magpapakita sa trial dahil sa tingin nila ay masamang tao ako. Gayunpaman, ang lahat ay napuno ng luha nang makita nila ang mga alala at ang katotohanan ng nangyari!

Alejandro Brothers Series #1: Pretending to be My Stepsister to Marry the Billionaire Ako si Lileanne Monteverde, and I pretend to be my stepsister Marga to marry the billionaire. Ginawa ko ito hindi dahil gusto kong agawin ang buhay niya, kundi dahil kailangan ko ng pera para sa tuition fee ko. Wala na akong ama, at hindi man lang ako binigyan ng parte sa naiwan niyang ari-arian. Kaya kahit labag sa loob ko, tinanggap ko ang alok ni Marga kapalit ng malaking halaga — isang kasunduang magpanggap ako bilang siya, upang makilala ang lalaking nakatakda niyang pakasalan. Until I slowly fall in love with the billionaire, Ziven Alejandro... Hindi ko inakalang sa likod ng pangalan, yaman, at seryosong tindig ay may lalaking marunong makinig, umunawa, at magpahalaga. Mas lalo akong nalito nang maramdaman kong masarap palang mahalin — kahit alam kong hindi ako dapat masangkot. Paano kung ang puso ko’y pumili sa gitna ng kasinungalingan? At kung malalaman ni Ziven Ang katutuhanan, na nagpapanggap lang ako? Tatanggapin at mamahalin niya pa rin ba ako?

Ang life trial system na “If You Think You Can Do Better, Prove It” ay sumabog sa eksena na parang isang naglalakbay na circus na nagpapangako ng magagandang bagay. Ang ideya ay plain. “Kung sa tingin mo ang buhay ng ibang tao ay magulo at tingin mo kaya mong mas gawin ito ng maganda, sige at patunayan mo. May reward na naghihintay kung magawa mo.” Bago ko mapagtanto, ang buong pamilya ko na tinuturing akong hanggal sa gitna ng palabas. Nandyan ang ina ko, nangangarap na gawin akong inahin. Ang asawa ko, na naglaan ng mga taon umiiwas sa nararapat na hati ng bigat ng pamilya. At ang anak kong lalaki, naaawa pag nakikita ako. Tinulak nila ako sa “judgement seat” na para bang kontrabida sa isang kwento. Bawat isa sa kanila ay sumumpa, sa pwesto ko, maayos nila ang buhay ko kaysa sa kaya ko. Ang pusta? Well, kung magawa nila ito, ang consciousness ko ay mabubura—mawawala, binura na parang pagkakamali sa chalkboard—at gagawin nilang personal na katulong. Dagdag pa dito, maglalakad sila palayo ng may isang milyong dolyar. Pero kung hindi nila magawa? Kung gayon ako ang siyang makakakuha ng tatlong milyong dolyar. Ngayon iyan ay pustahang kaabang abang, hindi ba?

"Gustuhin ko man ipaubaya sa'yo ang asawa ko, ngunit hindi p'wede.... Hindi p'wede dahil..." Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago nagsalita muli upang pigilan ang pagkamuhi sa babaeng kaharap ko! "Marahil ay hindi mo pa maiintindihan ang salitang hindi p'wede dahil wala ka pang anak. Anak na handa kang magsakripisyo maibigay lang ang nararapat para sakanya! Kaya kong tiisin na marami akong kahati sa asawa ko at isa kana ron! Ngunit wag lang ang anak ko...ibang usapan 'yon! Dahil ilalagay ko kayo sa tamang paglalagyan nyo." -Dina Sedest Sa isang relasyon, may isang haligi at may isang ilaw. Paano kung ang haligi ay bumigay at hindi na nakayanan pang tumayo ng matatag. Hanggang saan kaya kayang ilawan ng ating ilaw ng tahanan ang isang madilim na parte ng buhay nila? Ngunit makakaya kaya n'yang harap harapan na syang ginagago ng kaniyang asawa? Ito na ba ang senyales na hinihingi n'ya mula sa itaas upang sumuko na..