Pangarap Ka Na Lang Ba Lyrics

Dalawang taon na... Dalawang taon na akong nagdurusa sa pagmamahal ko kay Querem Tuazon. Patuloy pa rin akong umaasa na sana ako naman ang piliin niya. Na sana makalimutan na niya si Amie. Kailan niya ba matatanggap na hindi na maibibigay ni Amie ang pagmamahal na nais niya dahil matagal na siyang kasal sa kapatid ko! Ano bang mahirap intindihin doon? Nandito lang naman ako, e. Hinihintay ko siyang ako naman ang makita niya. Pero hanggang kailan ako maghihintay? Mukhang hindi ko na ata maiintay ang pangarap kong 'yon dahil ang sakit sakit na. Kailangan ko nang bumitaw. At mukhang hindi talaga kami ang para sa isa't isa.

Paano kung isang araw, malaman mo na lang na mawawala ka na pala, hindi ba sobrang sakit noon para sa'yo? Paano kung sa panahon na iyon, hindi mo inaasahang makilala ang lalaking magpapatibok ng puso mo, na biglang magbibigay saya sa buhay mo nang hindi mo alam? Why would God give you someone when all you think is wala na talagang pag-asa ang buhay mo dahil sa maraming kamalasan ang natatanggap mo simula noon pa man?

"Di ko siya jowa. Di ko siya crush. And yet, I let him do things to my body." Sabi nila, ang pinaka-masakit na heartbreak ay hindi ‘yung iniwan ka—kundi ‘yung never ka namang pinili in the first place. Nakatayo siya sa dulo ng reception hall, hawak ang baso ng alak habang pinapanood ang lalaking minahal niya ng matagal… na masayang ikinakasal sa iba. Kitang-kita niya kung paano nito tinititigan ang babae—isang titig na kailanman ay hindi niya natanggap. Masakit. Pero imbes na magmukmok, Cass did what any heartbroken girl would do—nagpakalunod sa alak. Kung hindi na siya ang pipiliin, edi dapat kalimutan na lang, diba? Kahit isang gabi lang. At dahil lasing na lasing siya, she made a reckless decision—she had s*x with a stranger. No names, no backstories. Isang taong hindi niya kilala. Pero paggising niya kinabukasan, mas matindi pa sa hangover ang sumalubong sa kanya. Ang lalaking nakasama niya sa kama? Hindi lang basta kung sino lang— Anak ng teteng! He’s the cousin of the man she had loved for years. Napatayo siya agad, hinatak ang kumot sa katawan, pero ngumisi lang ito. "Easy ka lang," he chuckled. "Last night, you were like a needy cat—clinging, pressing against me. Ngayon, parang gusto mo akong itulak sa bangin.” Nanlamig siya sa kahihiyan. Pero mas lalo siyang natulala sa sunod nitong sinabi— "Kung gusto mong kalimutan siya, I can help you. Pero hindi lang isang gabi. Hanggang sa hindi mo na maalala ang pangalan niya." Tatanggapin ba niya ang alok nito? O lalabanan ang tukso ng matamis na kasalanan?

"Buntis ako" "Ganyan ka na ba disperada? Hindi kita pwedeng mahalin!" "Nathan" lumuluhang sambit ni Ellie Mula ng matutong umibig ang batang puso ni Ellie tanging si Nathan lang ang kanyang minahal, at sa labis na pagmamahal na yun nakagawa sya ng paraan upang makasal sa lalaki. Ngunit tama nga ang kasabihan "Hindi masarap ang bunga na hinog sa pilit". Nakipaghiwalay sa kanya si Nathan upang pakasalan ang babaeng tunay na nagmamay-ari ng puso nito. Paano kung malaman ni Nathan na totoong nagbunga ang kanilang pagsasama?

Gamer ka ba? Masaya maging gamer, nakakaadik kahit naglalaro ka lang. Paano kung dumating ang pagkakataon at bigla nalang ang larong ito ay babago ng iyong buhay? Paano kung dahil sa larong ito ay hindi lang laro ang lahat? Paano kung dahil sa larong ito ay maaring masira ang inyong pagkakaibigan? Paano kung ang larong ito, ikaw naman ang paglalaruan? Maglalaro ka pa rin ba?

She's perfect. Kind, beautiful, and hardworking. Scholar din siya sa isang prehistisyosong unibersidad na kilala bilang paaralan ng mga mayayaman. Marami ang nagkakahumaling sa kaniya, pero dahil sa mahirap siya, ay nalalait siya. Because a girl like her shouldn't be studying in a school na hindi ka level ng kaniyang estado sa buhay. Ilang beses at halos araw-araw na siyang binubully, pero dahil sa pangarap na gusto niyang maabot, nagtiis siya. But never did she knows na hindi lang iyon ang pagdadaanan niya. Isang araw, dumating ang SSC council president at nakita ang SSC secretary na pasimuno sa pambubully kay Hailey. Pinaglaban nito si Hailey at sinibak sa pwesto ang mapangahas na bully. Hindi lang 'yun, pinag drop out din sa school due to violence. Lubos ang galit ng mga bully kay Hailey. Dahil kay Hailey napasibak sila at napahiya. Kaya naman, sinet up nila si Hailey at ibenenta sa isang grupo sa bar. She was raped. Hindi niya alam kung sino. Hanggang sa isang hindi inaasahan na pangyayari, nasangkot siya sa isang situwasyon kung saan muntikan na niyang ikamatay. And someone happened to save her. She owed her life to him. But this man wants her as the collateral. Gusto siya nitong maging role play girlfriend nito para lang mapatigil ang ina nito sa kaka appoint ng mga babae. Pero papaano kung malaman niya na ang lalaking ito ay ang rapist niya pala no'ng gabing binenta siya at ng mismong ama ng kaniyang dinadala? Magagawa pa ba niyang mapatawad ito?

Sabi nila, ang buhay daw ay isang walang katapusang pakikibaka. Minsan, ang mga labang kailangan mong pagtagumpayan ay yaong mga hindi mo inaasahan. Handa ka ba sa anumang hamon ng buhay? Gaano kahanda ang puso mo sa mga bagay na ni sa hinagap ay hindi mo akalaing haharapin mo? Paano kung kinakailangan mong mahiwalay sa pinakamahalagang bahagi ng pagkatao mo? muli ka bang babangon para magpatuloy, o hahayaan ang sariling malugmok sa sitwasyong kinalagyan mo? Sa kabilang dako, gaano kalaking sakrepisyo ang handa mong ibigay para sa isang buhay na nakasalalay sayo? Handa mo bang talikdan ang lahat para sa isang responsibilidad na biglang naatang sa mga balikat mo? Ano ang mga hamon na kaya mong suungin, mga pagbabagong kaya mong harapin para sa isang bagay na hindi mo naman lubos na ma-a-angkin? Ang pag-ibig ba ay laging may depinisyon? Lagi ba itong may basihan at kaagapay na kondisyon? Pano kung ang pagmamahal ay ipinagkait ng panahon, mabibigyan pa ba ng isang pagkakataon? Ito ang mga tanong na minsan ko nang naitanong sa sarili ko, at hanggang ngayo'y gumugulo sa isipan ko. Simple lang naman sana ang mithihin ko, subalit bakit ipinagkait ito sa akin? Naalala ko pa kung paano nagsimula ang lahat...

"Zack, tatlong taon na tayong kasal, at ni minsan ay hindi mo pa ako sinipingan. A-ayoko na, Zack, hindi ko na kaya pa, kaya naman sumusuko na ako sa pagsasama nating ito para maging masaya ka na kasama ang tunay mong minamahal. H-hindi ba't ito naman ang gusto mo? Ang makalaya sa kasal na ito?" Garalgal at may halong pait na tanong ni Rhian. "Pagkatapos ng gabing ito, hanapin mo na siya at puntahan. Ngunit sa ngayon, isipin mo na lang na kabayaran ito sa pagmamahal na inilaan ko sa iyo sa loob ng nakaraang mga taon..." Matapos sabihin iyon ni Rhian, yumuko siya at mapangahas na hinalikan sa labi si Zack na ngayon ay nasa kaniyang ilalim, naghahalo ang kaniyang kasabikan at kawalan ng pag-asa. Parang isang gamu-gamo na siyang dumapo mismo sa apoy na siyang tutupok sa kanya. "Rhian, ang lakas ng loob mong gawin ito!!!" Alam niyang marumi ang kanyang mga paraan. Gusto lang maangkin ni Rhian ang asawa sa una at huling pagkakataon. Pagkatapos ng gabing ito, siya ay lalayo. Ngunit ang una at huling na pinagsaluhan nilang dalawa ay nagbunga at sa kanyang pagbabalik ay muli silang nagkita... “Zack, bitiwan mo ako! Baliw ka ba? Nasa isang pribadong silid tayo! Maaaring may pumasok anumang oras!” Ang kanyang ex-husband na ‘hindi siya minahal ay hinahalikan siya ngayon... ngayon, ito naman ang naghahabol sa kanya!

Sa inis ni Aura Beatriz Diaz, nakuha niyang makipag-usap sa kaklase at kapitbahay niyang iniiwasan ng lahat. Sa ngalan ng plus points, pinilit niya si Shintaro Terrano na magpalit sila ng points sapagkat ito ang dahilan kung bakit siya na-late sa klase. “Sino naman ang nagsasabi sa iyong ayaw ko ng points? Pasensiya ka na, ‘di ko magagawa iyan...” Sagot ni Shintaro sa kanya. “Pero may ibang paraan ako para makakuha ka nito...” Namangha niya nang namalayan niyang kaya naman palang makipag-usap nito sa mga tao. “Babaguhin natin ang nakaraan.” Sinabi pa nito. Napatigil siya nang hawakan nito ang kamay niya at literal na umikot ang kanyang mundo. Pumikit siya ng mariin at noong sa tingin niya'y tumigil na ang pag-ikot. Nanlaki ang mga mata niya sa nakita. Wala na sila sa paaralan. Nasa waiting shed na sila kung saan sila nag-agawan ng pwesto sa jeep kanina. “P-Paano mo nagawa ito? I-Isa ka bang w-wizard? G-Guardian? Guardian angel?!” Halos pasigaw na tanong niya. Mababaliw na siya. Paano ito nagawa ng isang Shintaro Terrano? Ano nga ba si Shintaro Terrano? Umangat ang gilid ng labi nito. “Akala ko ba matalino ang isang Aura Beatriz Cortes Diaz? Bakit hindi mo napagtagping maaaring isa akong manglalakbay sa kahapon, kasalukuyan at hinaharap… Oo, manlalakbay ako. Kaya kong baguhin ang nangyari na. Itong kaharap mo ngayon ang totoong Shintaro. Ikaw lang ang nakakaalam ng totoong Shintaro Terrano… Ikaw lang ang hahayaan kong makaalam.”

Pertemuan antara Amir dan Sofea, menggelopakkan bunga-bunga cinta menjadi kalungan indah. Melakar satu impian untuk direalisasikan bersama. Tetapi, mereka dipisahkan kerana perbezaan darjat yang ibarat langit dengan bumi. Mereka bertemu semula di perantauan setelah bertahun berpisah, tetapi segalanya telah berubah. Sementara Syahir di tanah air, tidak pernah berhenti meneroka ke setiap lorong dan lokasi yang penuh dengan noda dan kegelapan untuk mencari si Salina. Dengan niat untuk menyatukan kembali keluarga sahabatnya, supaya janji yang telah dipateri oleh Amir kepada ibunya dapat ditunaikan. Menyuntik semangat juang tidak semudah menarik rambut di dalam tepung. Sememangnya terlalu payah untuk mencipta bahagia yang seindah pelangi, kerana hujan panas terlebih dahulu membasahi perjuangan mereka.