Paraíso

Elle had been chasing the man she wants, almost all her life. She did everything she can just to make Grey fall inlove with her. Kahit masakit. Kahit gaano katagal. Akala nya kapag nakuha nya na, masaya na. Just like the books she used to read, the ending would always be in favour of the main characters. But in her case, it didn’t. She endlessly chased the man she thought could make her happy, only to bleed more. But she was only a human, she can’t forever revolve her world around him. So, she gave up. Ayaw nya na. Pagod na pagod na sya. Ang patuloy na pagtataboy ni Grey ang nag-udyok sa kanya para tapusin na ang mga kahibangan nya. Her ignored heart’s revival was to move on, forget every shameful things she did, and live her life without him. That was the plan. Pero kaya nya bang iwan si Grey? Gaano ba kadali ang kalimutan ang isang tao na kabisado mo na buong buhay mo? Paano ba kalimutan ang isang taong minahal mo higit pa sa sarili mo?

“Pinili kong umalis para hindi ka mahirapang pumili at magdesisyon.” Lumuluhang sabi ni Via sa binata. Mapaklang ngumisi si Russell at nakakainsultong tumitig sa mga mata niya. “Do I need to thank you for that? Do you fucking want to hear me say, Oh, thank you for fucking ruin my life!” Napapitlag siya nang sigawan siya nito ngunit hindi siya nagpatinag. Alam niyang kasalanan niya kung bakit nito sinasayang ang buhay nito. “I don’t have any choice—” “Goddamn it, Via! Don’t fucking tell me that you don’t have a damned choice! Pinili mong iwan ako sa kabila nang labis kong pagmamahal sa’yo! You choose to hurt me, so stop telling me your bullshits and get lost!” Nakagat niya ang kanyang labi at pinigilang huwag mapahagulhol. Nasasaktan siya sa sinapit nito, ramdam niya ang matinding galit nito sa kanya. Magagawa niya pa rin bang gamutin ang sugat na tinamo nito nang iwan niya ito? Could she really have a chance to fix the bad boy’s, broken heart?

Bela viveu a paixão pelo seu oficio a ponto de perder a vida. Seu marido sabia que aquele haras seria o fim para os Dois. Bela faleceu pisoteada por um cavalo no fim de sua gravidez. Sua filha nasceu e cresceu com aversão pelos animais. Até encontrar Castanha e surpreender a todos com a mudança de vida que aquelas quatro patas lhe proporcionou. Pillar teria que lutar bravamente para cuidar do cavalo pois o pai sofria com o medo de perder sua filha assim como perdeu a mãe para o Arabe selvagem de nome Bonito.

It's crazy to give someone your heart, and in return get treated like crap. Mahirap. Masakit. Nakakaloko… To love someone who can't love you back. Yung ginawa mo siyang mundo, habang ikaw isang orbit lang para sa kaniya. Ikaw na laging available para sa kaniya, habang siya walang oras para sa’yo. Hanggang kalian ka magtitiis sa relasyong ikaw lang ang totoong umiibig? Kaya mo bang manatili sa piling niya… kahit alam mong ginagamit ka lang niya dahil alam niyang mahal mo siya? A love story that started from the complicated past of their parents. Could they prove that love wins after all?

Después de mi muerte, mis padres firmaron el consentimiento para donar mis órganos, por lo que mi retina terminó en el cuerpo de Carina Fernández, la hija adoptiva que más amaban. Tras esto, Carina se casó con mi propio hermano. Por fin, se convirtieron en una verdadera familia. Pasé toda una vida compitiendo con ella, solo para acabar sin nada, sola, con un destino miserable. Pero, al renacer, decidí vivir mi vida para mí. Y, contra todo pronóstico, el camino me llevó a una felicidad inesperada.

Asawa ko siya pero hindi ko siya matawag na akin dahil may nagmamay-ari na ng puso niya. Gusto kung ipaglaban ang pagmamahal ko para sa kan'ya dahil mahal ko siya at asawa ko siya. Subalit ang hirap ipaglaban ng taong kahit kailan hindi nakita ang halaga mo dahil para sa kan'ya ikaw ang sumira ng buhay niya. Hindi ko alam kung hanggang kailan ako magpapakatanga sa pagmamahal ko para sa kan'ya. Asawa niya lang ako sa papel pero hindi sa puso niya. I am Isla Madison Buenaventura Alcantara the UNWANTED WIFE.

Rose menjadi korban penculikan para mafia perdagangan manusia saat masih remaja. Dia disiksa dan diperlakukan seperti budak selama empat tahun oleh Bos Besar pimpinan para mafia. Suatu hari, Rose berusaha menyelamatkan gadis belia yang akan dinodai para pria, sekaligus ikut melarikan diri dari sana. Namun, Flint, tangan kanan Bos Besar memergoki perbuatan Rose dan berhasil memojokkan dirinya. Ketika Flint akan melakukan kekerasan pada Rose, muncul sosok pria yang menawarkan bantuan dengan memberi syarat yang tak terduga. Akankah Rose menerima tawaran pria itu dan dapat hidup bebas sesuai keinginannya?

"Be my gift sa birthday ko." 'I love my ninong, Ryke Carlos Ferrero' Para sa kaniya totoo ang naramdaman niya para sa kaniyang ninong na si Ryke Carlos. Alam ni Elaine na malaki ang agwat ng edad nila ni Ryke ngunit para sa kaniya age doesn't matter. Unang pagtibok sa puso ni Elaine na magpapagulo sa isip at puso niya at Pagsisimulan ng mga kakaibang pantasiya na inaasam na maganap. Ryke Carlos, kaya ba niyang pangatawanan ang lahat ng mga sinimulan? Nagsimula sa isang halik hanggang sa hindi na kayang mapigilan. WARNING ALERT!! SPG! R-18

Minsan na silang nagmahalan, pero biglang nawala si Jazeah, iniwan si Raven nang walang paliwanag. Pagkalipas ng ilang taon, bumalik siya—hindi para humingi ng tawad, kundi para mag-alok ng kasal kapalit ng isang milyon. Kailangan niyang magpakasal para makuha ang mana ng kanyang lola at iligtas ang kanilang kompanya. Pero hindi niya alam, ang lalaking iniwan niya noon ay hindi na mahirap. Siya na ngayon ang may-ari ng pinakamalaking kompanya sa bansa—at hindi niya basta-basta tatanggapin ang kasunduan nang hindi siya nito napaglalaruan muna.

En el instante en que explotó el laboratorio, Leonardo González corrió desesperado hacia la zona más alejada, donde se encontraba Victoria López, y la protegió con su cuerpo sin dudarlo. Cuando cesó la explosión, lo primero que hizo fue cargarla en brazos al hospital. Ni siquiera miró a la que yacía en el suelo, empapada en sangre—yo. Porque esa chica a la que él había criado durante dieciocho años, Victoria, ya le había ocupado el corazón por completo. Ya no había espacio para nadie más. Fui yo quien sobrevivió gracias a unos colegas que me llevaron al hospital. Tras salir de cuidados intensivos, con los ojos hinchados de tanto llorar, llamé a mi mentor. —Profesor, ya lo decidí. Acepto unirme al proyecto confidencial. No importa que partamos en un mes ni que no pueda contactar a nadie durante cinco años. Ese mes estaba destinado a ser el de mi boda soñada. Pero ya no quiero casarme. Ya no.