Reencarnación

Con nueve meses de embarazo, un exempleado, que guardaba un profundo rencor tras haber sido despedido para darle ese puesto a mi esposo, me llevó a la fuerza a la azotea del edificio y me asestó decenas de puñaladas. Mi marido, Víctor Escobar, capitán de un escuadrón de rescate, prefirió movilizar a todo su personal para impedir que Raquel Herrera, su exnovia, sumida en una depresión, le prendiera fuego a su departamento. No le supliqué que viniera a rescatarme. En mi vida anterior, precisamente porque lo había llamado suplicándole ayuda, él había dejado desprotegida a Raquel y había ido corriendo a salvarme. Mi bebé y yo logramos sobrevivir, pero ella, después de prenderle fuego a su departamento, murió consumida por el incendio. En apariencia, Víctor no me había guardado ningún rencor. Incluso llegó a reservarme una suite de maternidad privada. Sin embargo, el mismo día que di a luz, me amarró ¡y nos acuchilló sin piedad, a mí y a mi bebé recién nacido! —¡Ese día tú y ese tipo se pusieron de acuerdo para engañarme, ¿no es así?! ¡Tus «heriditas» no eran nada graves! ¡Ni de chiste te ibas a morir! —exclamó, fuera de sí—. ¡Pues, si tanto te encanta que te apuñalen, entonces, te daré el gusto! Cuando volví a abrir los ojos, había regresado al día en que me habían tomado como rehén. Pero, esta vez, tomé una decisión: lo dejaría correr para salvar a su Raquel.

Lorsque je suis allée refaire le certificat de liaison conjugale, l'agent du service administratif m'a annoncé : « Votre ancien certificat de liaison est un faux. Nous n'avons aucune trace de votre enregistrement ici. » Je n'en croyais pas mes oreilles et j'ai insisté : « Sébastien et moi sommes pourtant officiellement liés depuis cinq ans… Comment est-ce possible ? Pouvez-vous vérifier à nouveau, s'il vous plaît ? » Cyrille a compulsé une seconde fois nos dossiers et a conclu : « Les documents de l'Alpha Sébastien sont bien là… Mais selon nos archives, son partenaire officiel n'est pas vous. » Ma voix s'est brisée : « Qui, alors ? » « Lorie. » Sa réponse était nette. À ce nom, j'ai serré le dossier de la chaise jusqu'à blêmir, luttant pour ne pas m'effondrer. Avant que Cyrille ne prononce le nom de Lorie, j'espérais encore une erreur. Mais maintenant, tout prenait un sens terriblement cohérent. Lorie… n'était autre que l'amie d'enfance de Sébastien ! À cet instant, tant de choses trouvaient enfin une explication : ces cinq années passées comme son partenaire, sans qu'il ne me marque jamais. Notre cérémonie de liaison, cinq ans plus tôt, n'avait été qu'une mascarade. J'avais tout abandonné pour lui, croyant à un bonheur possible. Mais ces cinq années de « félicité » n'étaient qu'une illusion, soigneusement fabriquée par lui. Puisque rien de tout cela ne m'appartenait vraiment… il était temps de partir...

Wesley n'avait jamais été passionné par rien dans sa vie et n'avait jamais aimé personne. Allan au contraire était plein de joie de vivre et pourtant il avait tout perdu. Ils se retrouvent tous les deux dans la même Université et un lien magique se crée immédiatement entre les deux.

Inosente sa unang tingin tila di makabasag pinggan ang awra ni Dorothy Sebastian. Pero kapag ito ay umpisa ng magsalita ikaw ay mauubosan ng dahilan, palusot, oh anong pigil mo wala ring kwenta. Parang bata, wala sa tamang pag-iisip, baliw, kulang sa pagmamahal, abnormal, at higit sa lahat' manyak. Yan ang laging bansag sa kanya dahil kung anong laman ng utak n'ya. Ay gagawin at gagawin n'ya ang gusto n'ya. Paano mo ba maiiwasan ang ganitong babae? Lalo na kung ikaw ay nagustohan at natipuhan n'ya? Kahit anong pigil mo para hindi kalang magkakasala. Paano kung s'ya na mismo ang gumagawa ng paraan. Kaya mo pa kayang umayaw kung ang ng gagahasa sayo' ay isang inosenteng manyak? Hanggang saan ba ang pagpipigil ni Darwin sa sarili' para hindi lang magkasala sa kanyang misyon. Kung gayong unti-unti na s'yang nakaramdam ng pag-ibig kay Dorothy.

Lumaki sa karahasan at magulong buhay si Niccos. Normal na lang sa kan'ya ang patayan at madugong kaganapan sa araw-araw. Kaya ipinangako n'ya sa sarili pagkatapos ng unos sa kan'yang buhay at sa pamilya ay mamuhay s'ya ng tahimik, maayos at matiwasay. Ngunit paano kung hindi n'ya pwedeng talikuran ang obligasyon na iniwan sa kan'ya? Paano kung dito nakasalalay ang kaligtasan ng nag iisang babae na pinakaayaw n'ya, ngunit nagbago ang lahat ng minsang may mangyari sa kanila. Naging demonyo s'yang muli ng masaksihan kung paano nalagay sa panganib ang buhay ni Kianna dahil sa kagagawan ng kan'yang mga kalaban dati na naghihiganti sa kan'ya. Paano n'ya lalabanan ang isinumpa sa sarili na mamuhay ng tahimik? Kung sa bawat pagpikit ng kan'yang mga mata ay ang nagmamakaawa at nahihirapang mukha ng dalaga ang kan'yang nakikita.

l’alpha de la meutes eu deux enfants avec deux femmes différentes, le premier était née d'une mère oméga tandis que l'autre fut née de la luna deux ans plus tard, malgré que les deux frères soit née d'une mère différente leur père les élèves à la même enseigne pour y préserver sont héritage en voulant que ses enfants reigne et veille de la manière la plus juste qui soit sur la meute, la hiérarchie désigné que l'aîné soit l’alpha mais il refusa et souhaite que le second enfant le soit car il ne s'en sentais pas digne, malgré l'insistance de son père qui se résoudra à respecter la décision de l'aîné qui souhaite épauler son frère à sa manière, comme une ombre qui veille sur la lumière, voici l'histoire de deux frères qui malgré leur souhait de veiller l'un sur l'autre, verront leur destin changer de manière assez brutal et inattendu

A nossa existência e aquilo que nós fizemos, de certa forma, não agradam a todos. O livro MULHER AMADA, trata-se de uma história de amor fictício, inspirado em amigos. O livro retrata o viver de uma relação amorosa feliz, relação sonhada por muitos apaixonados, desde que os personagens se conhecem, até casarem e juntamente viverem felizes.

Meganne Lou Laxa o mas kilala bilang si Secretary Laxa, she worked hard as the CEO’s Secretary sa Estrellas Group ngunit after 10 years she resigned due to personal reasons. Gusto n’ya rin kasing magawa ang mga oridinaryong bagay lang sa iba pero impossible sa kan’ya, gusto n’yang hanapin, ano ba talaga ang para sa kan’ya? But little did she know na ang katulad n’yang mapagmahal sa pamilya, positive, dedicated, maloko at pala ngiti ay magiging the one ng isang taong hindi pa buong tanggap ng lipunan. Sa tagal ni Secretary Laxa na nagtratrabaho sa Estrellas ay nakatagpo na rin ito ng mga tunay na barkada at ng taong tinuturing n’ya bilang kan’yang matalik na kaibigan sa matagal na panahon, si Alex Estrellas na siya ring bunso ng pamilyang nagmamay-ari ng kompanyang kan’yang pinagtratrabahuhan. Ngunit biglang bumaliktad ang mundo ng sabihin ni Alex ang mga katagang, Meganne Lou Laxa, mahal kita, mahal na mahal kita higit pa sa pagiging kaibigan. Ilang taong naging alipin si Meg ng pagkakataon, na halos mawalan na ito ng sariling buhay para lang maitawid ang pangangailangan ng kan’yang pamilya. Ngayon? Handa pa rin ba siyang panindigan ang gusto n’ya kahit halos kontra ang lipunan? Na halos lahat kwinikwestiyon kung sino at ano ang tao pinili n’yang mahalin? Hanggang kailan kaya mairarason ni Meganne ang mga katagang, bakit hindi siya? Bakit hindi pwedeng siya? Bakit, what’s wrong with Miss Alex?

Na sétima vez em que combinei com Breno Lima de ir ao cartório buscar nossa certidão de casamento e fui deixada esperando, tomei a iniciativa de cortar todos os laços que ainda nos uniam. Se havia um encontro de amigos em que ele estava presente, eu simplesmente deixava de ir. Se ele era convidado para se apresentar na comemoração da escola, eu me retirava antes do início. Se a empresa decidia fechar parceria com ele, eu pedia demissão imediatamente. Até mesmo no Natal, quando ele veio me visitar em casa, inventei uma desculpa para sair e visitar outros amigos. Bloqueei seu número, apaguei-o da lista de contatos, cortei tudo sem deixar rastros. Não o procurei mais, e ele também não conseguiu me ver. Durante os trinta anos anteriores, passei a maior parte da vida apaixonada por ele, cuidando dele com todo o meu empenho. Só depois de ser deixada esperando pela sétima vez no cartório é que despertei. Não queria mais viver assim. Mesmo que fosse para ficar sozinha, não queria passar mais um dia e uma noite guardando uma casa vazia!

No primeiro ano do nosso casamento, Augusto Moretti, meu marido perfeito aos olhos de todos, começou a mudar. Ele se afastou de mim, tornando-se frio e distante. De repente, ele parecia ter feito um voto de castidade: mandou construir uma pequena capela na mansão e não largava mais o rosário. Eu tentei de tudo para reacender a nossa relação. Mas, por mais que eu o provocasse, ele permanecia indiferente, como se eu fosse invisível. Até que, em uma noite, o flagrei através de uma fresta na porta do banheiro. Ele estava se entregando à paixão… Mas não por mim. Ele olhava fixamente para a foto de outra mulher. Foi nesse momento que percebi: ele não era frio, ele apenas não tinha sentimentos por mim. Decidi virar o jogo. Enganei Augusto para que assinasse o acordo do divórcio e desapareci completamente da vida dele. Mas, ironicamente, depois que sumi, ele enlouqueceu tentando me encontrar. Quando nos reencontramos, foi no casamento do tio dele. Eu vestia um vestido de noiva branco, e ele, com os olhos vermelhos de raiva, não conseguia de jeito nenhum me chamar de "tia"!