Sa Kamay Ni Papa

Si Lorain ay kinikilalang asawa ni winson Durumio isang sikat na mananayaw sa kanilang lugar.Dahil sa taglay nitong ganda at natatanging talinto minahal siya ni winson at Biniyayaan siya ng isang anak na babae.Pero dahil maaga itong nagasawa maaga rin siyang bumitiw bilang mananayaw.Hanggang sa malalaman nalang ni lorain na isa pala itong "Kabit o Mistress" sa isang usap usapan sa kanilang lugar.Paano niya tutuklasin ang kahihiyang kanyang nalaman,sa pagaakala niyang siya ang orihinal na asawa ni Winson Durumio.Sa isang iglap lang mawawala ang lahat sa kanya at ang babaeng makikilala niyang tunay na asawa ni winson ay si Rica Gonzaga ang kinikilala niyang matalik nitong kaibigan.at ang masaklap na katutuhanan ay pinagsabay lang pala ni winson ang dalawang magkaibigan.Ngunit sa bandang huli maiisip ni winson at mararamdaman niyang si lorain talaga ang mahal niya.Tatanggapin pa kaya siya ng babaeng iniibig niya?

Matatanggap na ni Autumn Saunders ang kanilang kompanya. Subalit nang napagdesisyunan ng kanyang mga magulang na iarrange-marriage siya ay lumayas siya at iniwan ang obligasyon sa kapatid niya na magpanggap bilang siya sa nakatakda nyang maging asawa. Si Jaxon Parker ay ang batang businessman na may dalawang anak. Siya ang magiging asawa dapat ni Autumn kung hindi lang ito lumayas. Hindi pa sila nagkikita, subalit itinuloy ng magulang ni Autumn ang kasal at nagpanggap ang kapatid nito bilang s'ya. Pero paano kung nawala ni Autumn Saunders ang kanyang memorya at naging caretaker ng kambal na anak ni Jaxon? Mahuhulog ba sila sa isa't isa, o ipagpapatuloy ni Autumn ang pag-alala sa mga nawala niyang memorya?

WARNING: (R18) STORY WITH MATURE/EXPLICIT CONTENT (WILD FANTASY SEQUEL) Mula pagkabata ay si Lana lang ang babaeng pinangarap ni Marius. Iyon ang dahilan kaya hindi niya ito iniwan at nagawa niyang mahalin ang anak nito na si Andrea. Pero gumuho ang lahat sa kaniya nang piliin ni Lana si Andrew, ang ama ni Andrea. Nilamon ng galit ang dibdib ni Marius para kay Andrew at pinagplanuhan niya ang paghihiganti rito sa pamamagitan ni Samantha, ang napakagandang bunsong kapatid ng lalaki. Ang paibigin, iwan at saktan si Samantha, iyon ang totoong plano niya at hindi kasama roon ang ma-in love sa dalaga.

Having a bad mental health is really suck. Bianca is suffering depression for almost half of the year, she's an architect but she stopped because of her bad mental health. Sa loob nng kalahating taon ay pinipilit niya ang sarili niyang mabuhay para sa mga taong nakapaligid sa kaniya. One nightmuli niyang sinubukan na tapusin ang buhay niya, sinubukan niyang tumalon sa isang mataas na lugar habang duguan ang kaniyang pulsuhan at sa amba niyang pag talong ay agd siyang nahinto nang may kamay na humawak sa kabila niyang kamay. "I always see you in this place and I always notice that your eyes are always swollen"Ani ng binata at inalalayan si Bianca na bumaba. "This is you before right? Why don't you try to be like this again?"Ani niya. Ipinakita ng binata ng masayang mukha ng dalaga noong nakaraang taon lang. "Slowly Close Your Eyes, and hold my hand"

MATURED CONTENT: RATED SSPG “Tito Janus, sandali…” napapadaing na pagpigil ko kay Tito Janus ng maramdaman ko ang kanyang kamay sa loob ng panty ko. Ngunit patuloy lang siya sa paglalaro. Hindi sa hindi ko nagugustuhan, pero may hindi tama. At talagang hindi tama. Kapatid siya ng ina na aking nakagisnan. Kaya pamangkin niya ako kung maituturing. Pero heto ako, at nalulong sa mga haplos niya sa akin. Nadadala ako sa paghalik niya sa akin. At hinahayaan siyang gawin ang gusto niya sa katawan ko. Pero hanggang kailan ako magtatago sa ilalim ng kumot na kasama si Tito Janus, kung kailan mahuli na kami ng kanyang kapatid at ng aking ama na may milagro ng nangyayari sa aming dalawa? O magpapatuloy lamang kami kahit alam naming dalawa na hindi talaga tama ang aming ginagawa.

Kinalimutan at nagpaubaya si Meira para sa kanyang kapatid at sa lalaki na kanyang minamahal, kasama ang bata na nasa kanyang sinapupunan. Hindi alam ni Acerlon na nagka-anak sila ni Meira. Sa muling pagkikita, hindi alam ni Meira na marami na pala ang nagbago. Higit pa doon, maraming sekreto ang mabubunyag.

"Oo ford! ...ako nga ang iyong asawa na pinabayaan mong mamat*y sa kamay ng ina mo at sa babaeng tinuri kong kapatid buong buhay ko!" walang tigil sa pagpatak ang aking luha habang sinasabi lahat sa kaniya lahat ng sakit na dinanas ko sa kamay ng kaniyang pamilya at sa t*ksil kong kaibigan. "M-maniwala ka sakin hon ...please-e maniwala ka wala akong alam sa sinasabi mo" paliwanag niya habang sinusubukan niya akong yakapin. "Tigilan mo ako sa mga kasinungalingan mo! magmula ngayon, hindi na ako ang dating mahinang si gwen! dahil hindi na ako muli pang magpapa-api sa inyo!" kumalas ako sa pagkakahawak niya sakin saka tumalikod sa kaniya. "Maniwala ka gwen ...ikaw parin ang babaeng pinakamamahal ko-o" tumulo ang aking mga luha habang nakikinig sa kaniyang kasinungalingan. "M-mahal? ...kung mahal mo ako ford sa akin ka naniwala! sa lahat ng tao dapat ikaw yung unang kumampi sa akin! alam mo ba yung sakit na dinanas ko?! ...ford hindi mo alam kung anong hirap at pasakit naranasan ko sa inyo!" Wala paring hinto ang pagtulo ng aking mga luha habang isa isa kong sinasabi sa kaniya lahat ng nangyari mula noong nasa pamamahay nila ako. "Maniwala ka ...wala akong alam sa nangyari, patawarin mo ako kung, kung hindi ako nakinig sayo mga panahong yun" while crying saka nakaluhod papalapit kay gwen. "T-tama na ford! ...tama na! ...hinding hindi ko kayo mapatatawad lalo ka na!" muli akong bumitaw sa kaniya saka nagpatuloy sa paglalakad habang ang agos ng ulan tuloy tuloy padin. "You're the worse man i've ever met!" in her mind Muling nagsipag patakan ang noo'y nais kong pigilan na mga luha ngunit kusa itong lumalabas at ayaw paawat.

Unti unti kong iminulat yung mata ko..isang nakakasilaw na liwanag mula sa ilaw ang unang tumambad sakin.. Masyadong masakit sa mata kaya diko mapigilang di mapakurap.. Napahawak ako sa ulo ko ng may kung anong sakit na naramdama dito.. Teka..nasan ako??... Bumangon ako bigla kasabay ng pag hiyaw dahil sa sakit ng ulo ko.. Argggg..where im i "Finally..you're awake" napatingin ako sa pinanggalingan ng boretong boses.at nakita ang isang lalaki Napa atras ako ng tumayo sya.at parang kung sinong makapangyarihang tao kung gumalaw.naka lagay yung isang kamay nya sa isang bulsa ng pantalon nya Nagulat nalang ako ng tuluyan na syang nakalapit sakin Napaubo ako ng bugahan nya ako ng usok ng sigarilyo sa mukha pero iba yung amoy nya sa literal na yosi na nabibili lang sa tindahan. "What the.why im i here.and who are you!?" Tumawid sya ng pagkakatayo.at matalim akong tiningnan "You have no rights to ask who i am young lady." Napa atras ako ng hulihin nya yung pisngi ko.he traced my jawline "Your beautiful..you have no idea how much i want you" Itinulak nya ako pahiga.babangon sana ako pero agad na syang kumababaw sakin.sht "Wag mo kong hawakan..hayop ka!!.bitawan mo ako!" Inalis nya yung mga buhok na nakaharang sa mukha ko "Kahit anong sigaw mo..walang makakarinig sayo" Sasampalin ko sana sya..pero hinawakan nya yung dalawang kamay ko pinantay sa ulo ko..sht "Bitawan mo sabi ako...sino ka ba!?" He clenched his jaw..and smirk "Tinatanong mo kong sino ako..i own you..i own every inch of you" "Your mine.since you enter in this world.your mine just mine"nagulat ako ng untiunti nyang tinatngal ang pagkakabutnes ng pulo nya "And i claim you now"

"Bakit ang dungis mo na naman? Tanong ni Marilyn sa pamangkin. Mula nang mamatay ang mga magulang ng bata, siya na ang kumupkop dito, naging pangalawang ina siya ng bata. "Si Dolly po kasi, sabi ko sa kanya ayoko maglaro pero nagalit siya." Tukoy ng bata sa hawak na manika. Nasundan naman ng tingin ni Marilyn ang manikang hawak nito, pero dahil walong taon palang ang kanyang pamangkin ay sinawalang bahala niya ang mga sinasabi ng bata. "Anong ginagawa ni Dolly kapag nagagalit siya?" Sinakyan ni Marilyn ang sinabi ni Maya. "Minsan tita nagpapalit po kami, minsan ako ang nasa loob ng kahon para maging manika at siya naman ay magiging tao." Naguluhan si Marilyn sa sinabi ng pamangkin, natatawang ginulo niya ang mahabang buhok nito. Ngunit isang araw ay muli niyang nakita ang isang maputing batang babae, hawak nito ang kahon kung saan nilalagay niya ang manika ni Maya. Pinagsabihan ni Marilyn ang batang babae sa pag-aakalang kukunin nito ang manika ng pamangkin niya. Pinaalis niya ang batang babae, ngumiti lang ito sa kanya. Ngiting nagbigay ng kaba sa sa dibdib ni Marilyn. Inilapag ng batang babae ang kahon at mabilis na itong tumakbo palabas ng gate. Ngunit ganoon na lamang ang hilakbot na nadarama ni Marilyn nang buksan niya ang kahon at makita ang isang manika na nasa loob. "Hindi ito totoo, Maya!"

Nagising si Freya sa hospital, nahihilo, nasusuka, at natatakot, kasabay ng pagtambad ng balitang, siya ay nagdadalantao. Naalala niya ang dahilan kung bakit siya napunta sa ospital, ang dahilan ng kanyang paghihirap: si Alexander Evans, ang CEO ng Evens Industry. Isang mapanganib at malupit na bilyonaryo. Inakala ni Freya na magiging masaya siya sa piling ng binata, ngunit hindi pala dahil sakuna ang dala ni Alexander sa buhay niya. Binigyan siya nito ng pag-ibig na siya ring sumira. Tumulo ang mga luha ni Freya. Si Alexander, ang pinakamalaking pagkakamali sa kanyang buhay! Ngayon, determinado siyang hindi na ito mauulit. Iniwan niya si Alexander na sugatan ang kanyang puso, dala ang kanilang anak sa kanyang sinapupunan. Itinago niya ang lahat ng impormasyon tungkol sa kanya at nagsimula muli upang bumangon. Akala niya'y hindi na sila magkikita muli, ngunit pagkalipas ng limang taon, muling nagkrus ang kanilang landas. "Mommy, gusto ko si Uncle Evans ang maging daddy ko, please!" pakiusap ni Rose, ang anak ni Freya. Hindi kayang tanggihan ni Freya ang kanyang anak. Hindi rin niya kayang sabihin ang katotohanan na si Alexander ang ama ni Rose. Paano kung malaman ni Alexander na si Rose ay kanyang anak? Guguluhin ba nito muli ang buhay ni Freya? Susugatan, sasaktan ba nito ang kanyang puso na magiging dahilan ng kanyang muling pagkalugmok?