Shakespeare Sonnet 29

Andreas Wirawan, seorang presiden direktur berusia 38 tahun, hidup dalam bayang-bayang duka setelah lima tahun merawat istrinya, Maya, yang koma akibat kecelakaan. Di tengah tekanan pekerjaan dan rasa bersalah yang tak kunjung usai, Maya meninggal dunia, meninggalkan Andreas dalam kehampaan. Suatu sore di sebuah kafe di Thamrin, ia bertemu Lara, desainer freelance berusia 29 tahun yang ceria dan penuh percaya diri. Pertemuan tak sengaja itu membawa sedikit kehangatan dalam hidup Andreas yang dingin. Ketika Lara ternyata menjadi bagian dari proyek besar perusahaannya, SmartGrid, interaksi mereka semakin intens. Andreas, yang awalnya hanya ingin fokus pada pekerjaan, mulai merasakan perubahan—senyum kecil dan obrolan ringan bersama Lara membuatnya melupakan beban, meski hati masih bergulat dengan kenangan Maya. Di sisi lain, Lara, yang menikmati kebebasan hidupnya bersama kucing oren bernama Milo, mulai penasaran dengan sosok Andreas yang misterius namun hangat. Ketika proyek sukses diluncurkan, Andreas mengajak Lara ngopi—langkah kecil yang membukanya pada dua sisi: kesetiaan pada masa lalu dan kemungkinan baru di depan mata. Akankah Andreas menemukan cara untuk melangkah maju tanpa kehilangan jejak cintanya pada Maya? Dan apakah Lara, yang menghindari ikatan, bersedia membuka hati untuk pria yang membawa luka mendalam?

"บนโลกใบนี้...มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เรายังไม่เข้าใจและเรามีหน้าที่ต้องค้นหาคำตอบ เช่นเดียวกันกับทุกๆปัญหาย่อมมีทางแก้ไขเสมอแต่อาจต้องใช้เวลาในการแก้ปัญหานั้นๆ..." ฉันคิดแบบนั้นมาตลอดทุกครั้งที่ฉันเจอกับเรื่องแย่ๆหรือปัญหาที่คิดว่าไม่มีทางแก้ไข ฉันจะลองคิดหาทางออกทุกทางเพื่อให้หลุดพ้นจากปัญหานั้นๆ แต่ถ้าสุดท้ายแล้วฉันไม่อาจหาทางออกของปัญหานั้นได้ สิ่งที่ฉันจะทำก็คือ..."การปล่อยวาง แล้วก้าวต่อไป" สวัสดีค่ะ ฉันชื่อมาริสา สิริสุวรรณ อายุ 27 ปี จบจากมหาวิทยาลัยหนึ่งจากภาคเหนือด้วยเกียรตินิยมอันดับ1 สาขาบริหารธุรกิจ แต่ทำไม๊ทำไมฉันถึงไม่มีงานทำกับเขาเสียที ฉันไปสมัครงานมาทั้งหมด29ที่ ได้เข้าไปในรอบสัมภาษณ์ทุกทีแต่สุดท้ายฉันก็ไม่ได้งานสักที่ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้! ฉันจะต้องลุกขึ้นก้าวต่อไป! และบริษัทที่30 ที่ฉันกำลังจะไปสมัครนี้จะเป็นอย่างไร? จะได้ทำงานหรือไม่? เอาใจช่วยฉันกันด้วยนะคะ

"ถ้าคิดจะมีเมียน้อย ฉันไม่ปล่อยพี่ไว้แน่!" ของขวัญ เพ็ญนภา ทรัพย์หิรัญ อายุ 24 ปี หลานสาวแม่ค้าขายปลาในตลาดสดนิสัยที่ห้าวหาญ ไปไหนไปกัน กล้าได้กล้าเสียและไม่ยอมคนทำให้ วันหนึ่งขณะกำลังกลับบ้านและได้พบกับเหตุการณ์ตรงหน้าหญิงวัยกลางคนที่กำลังถูกโจรกระชากกระเป๋าเธอจึงเข้าไปช่วยทันทีมีเพียงหมัดและเท้าที่สู้กับมีดพกเล่มสั้นและเอาชนะมาได้ 'มินตรา' ถูกชะตากับเธอและต้องการให้เธอมาเป็นสะใภ้เพื่อกำราบลูกชายหัวดื้ออย่างรันเวย์จึงมีข้อเสนอให้กับเธอ "หึงอะไรขนาดนั้น รู้ว่าหล่อมากๆ แต่ควรให้ผัวได้ปลดปล่อยบ้าง เพราะตั้งแต่มีเมียยังไม่เคยได้เอาเลยสักครั้ง!" รันเวย์ ปรเมศวร์ กิติไพศาล อายุ 29 ปี คู่แฝดคนโตของบ้านลูกชายของ 'ป๊ารามคนคลั่งรักเมีย' ซึ่งนิสัยของเขาต่างจากพี่ชายลิบลับทั้งกะล่อน เจ้าชู้ เที่ยวเก่ง ดื่มหนัก แต่เรื่องทำงานไม่เคยทิ้งยังถือว่ามีข้อดีอยู่บ้าง แม่เขาจึงต้องการหาคนมากำราบลูกชายตัวแสบคนนี้ให้อยู่หมัด เอาล่ะค่ะเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของรันเวย์ฝาแฝดโรมัน ลูกชายป๊าราม นางเอกในเรื่องไม่อ่อนแอกับความสนุก ฮาอาจจะมีน้ำตาแต่ไม่หนักแน่นอนจ้า

Zoé, 29 ans, est une illustratrice un peu maladroite mais brillante, qui noie ses insomnies dans des litres de café, des podcasts sur l’amour toxique… et les sextoys qu’elle teste pour son blog anonyme. Elle pense avoir tout compris de l'amour jusqu'à ce qu’elle tombe (littéralement) dans les bras de Jules, un photographe ténébreux qui lui donne envie d’effacer toutes ses règles. Mais il y a Raphaël, son meilleur ami depuis dix ans, confident de toutes ses crises existentielles, qui l’aime en silence… sauf que maintenant, il ne se tait plus. Alors que Jules l’entraîne dans un tourbillon de passion charnelle, entre jeux interdits et confessions à demi-nus, Raphaël, lui, lui offre une tendresse brûlante, pleine de regards qui savent déjà tout d’elle. Zoé, tiraillée entre la brûlure du désir et la douceur du cœur, se perd dans un triangle aussi torride que cruel. Entre scènes sulfureuses, maladresses hilarantes (et orgasmes imprévus), Zoé va devoir faire un choix. Mais l’amour n’a rien d’un scénario bien rangé. Et parfois, aimer, c’est aussi faire mal à soi, ou à l’autre. Un roman où on rit, on pleure, on soupire… et on fond.