Sino Ako Oliver

Karapatan ko rin yata ang maging masaya't piliing tahakin ang landas na nais ko nang hindi ako pinupukol ng bato nang sinumang taong madaraanan ko.

Oliver Reed was never treated like a son-in-law by the Connors. Instead, he was treated like a loser maid, considering his orphanage background. He was then set up by the Connors so he could be exiled from them. Little did he know, his long-lost family had found him and turned his life around in an instant. Follow his journey as he plots revenge on the Connors, with his family as support.

Hindi matatawaran ang saya na aking nararamdaman ng sabihin niyang gusto niya akong maging girlfriend. Gustong-gusto ko siyang yakapin, pero umiiwas siya. Lahat ginawa ko para maging masaya siya sa akin pero kulang pa rin, dahil niloloko niya lang ako. Para sa kanya ang isang pangit na katulad ko ay walang karapatan sa kanyang pagmamahal -CHARLOTTE Hindi ako makapaniwala ng makita siyang muli. Ibang-iba na siya sa dati gusto ko siyang yakapin at sabihin na miss ko siya pero hindi ko magawa dahil hindi na ako ang lalaking mahal niya- ISAIAH

"Alam mo na ngayon ang sikreto ko. That's really bad, Summers." He smirked. That nerd smirked! Tawagin niyo na akong baliw pero sa oras na 'yon, he looked goddamn hot. "Hindi ko sasabihin sa iba," I blurted the words out, umaasa na mapapalagay ang loob niya at pakakawalan niya na ako. Kahit na sobrang guwapo at hot niya, he also looked dangerous. Trying to stop myself from trembling, I bit my lips. Nahuli niya ang ginawa ko at yumuko siya. Nabalot ako ng amoy ng dope na sinisigarilyo niya kanina. Tilting his head, he clicked his tongue and smiled. "Wrong move." With that, he slammed his lips against mine, knocking all the air from my lungs. Hinalikan niya ako nang walang patawad. His mouth slipped at the seam of my mouth, at nablanko ang utak ko nang maramdaman ko ang paghaplos ng dila niya sa akin. Pulling away, tiningnan niya ako nang may nakalolokong ngiti sa kanyang mukha at sinabing, "ngayon, sa 'yo na ako."

"Hm, Linden..." halinghing ko nang sapuin ni Linden ang mayayaman kong dibdib. "This is wrong ugh~ ahh!" daing ko nang masahiin niya ang malulusog kong dibdib. "No, this is not wrong, Jan. I'm willing to break off the engagement with the girl." Aniya saka niya ako siniil ng mapupusok na halik na agad ko namang tinugon. "Ah~ Linden hmm~ please continue... more." Ungol ko nang i-angat niya ang hita ko at pinatong niya sa hita niya. Kinapa nito ang pagkababae kong namamasa na ata sinalat iyon. Ilang buwan na rin no'ng maging magkaklase kami at hindi ko maitatanggi na kahit may pagkasaltik siya ay may nararamdaman ako sakanya. Our teacher hired me as his tutor na sinang-ayunan niya agad kaya wala akong nagawa. He's clingy type of person na sa akin lang niya ipinapakita and he's always like this, pinapaligaya ako after tutoring him. "Ah! Ahh~ ahh!" ungol ko nang simulan niyang ipasok-labas ang kanyang daliri sa namamasa kong hiyas.

Kahihiyan, malas, pagkakamali, bastarda, palamunin, inggrata. All those words are embedded in my mind, and in my soul. Bawat araw ng buhay ko, wala ni isang sandali na hindi pinaalala sa'kin ng pamilya ko na pagkakamali lang ako. I feel so alone. I feel neglected. Nandidiri ako sa sarili ko sa katotohanang bunga ako ng kasalanan. Pakiramdam ko, hindi ko karapatang mabuhay. But then he came. He made feel that I'm worth it, I'm worth loving. He made me feel beautiful. Just like the pictures he takes...picturesque. And it’s too late before I realize that it was all just for show.

Asawa ko siya pero hindi ko siya matawag na akin dahil may nagmamay-ari na ng puso niya. Gusto kung ipaglaban ang pagmamahal ko para sa kan'ya dahil mahal ko siya at asawa ko siya. Subalit ang hirap ipaglaban ng taong kahit kailan hindi nakita ang halaga mo dahil para sa kan'ya ikaw ang sumira ng buhay niya. Hindi ko alam kung hanggang kailan ako magpapakatanga sa pagmamahal ko para sa kan'ya. Asawa niya lang ako sa papel pero hindi sa puso niya. I am Isla Madison Buenaventura Alcantara the UNWANTED WIFE.

Ang aking asawa ay isang air traffic controller. Sa aming mga nakaraang buhay, ang aking anak na babae ay inatake sa puso nang ang flight na aming sinasakyan ay humarap sa isang bagyo. Nakipag-ugnayan ako sa aking asawa sa control tower para maghanda ng priority landing. Kasabay nito, bumagsak ang kabilang flight na sinasakyan ng soul mate ng asawa ko matapos tamaan ng kidlat. Ang aking asawa ay kumilos nang normal pagkatapos ng insidenteng iyon. Gayunpaman, nang maglaon sa kaarawan ng aking anak na babae, ikinulong niya ang aking anak na babae at ako sa bahay, at kami ay sinunog hanggang sa mamatay. "Kung hindi ka nagrequest ng priority landing, hindi sana bumagsak ang flight ni Kelly! Sa tingin ko ay wala namang problema sa anak mong babae. Ginawwa mo lang yun dahil sa selos mo para kay Kelly, ikaw ang rason ng pagkamatay ng ilang daang mga inosenteng buhay.” Ang aking anak na babae at ako ay hindi nakatakas, kami ay namatay nang kakila-kilabot. Sa susunod na pagmulat ko ng aking mga mata, bumalik ako sa araw na ang aking anak na babae ay inaatake muli sa puso. Sa pagkakataong ito, tuluyan nang nadiskonekta ng asawa ko ang tawag ko sa control tower. Gayunpaman, nang malaman niyang namatay ang aming anak na babae dahil sa atake sa puso, nabaliw siya.

I choose to love you in silence, because in silence I feel no rejection "Kung ako lang ang masusunod, ngayon na okay na ako? Ayaw na kitang makita. Kung pwede nga lang na hindi mo makilala ang anak ko ay gagawin ko, pero hindi ako gano'n ka selfish at kasamang tao na pagkaitan ang anak ko ng ama. I already suffered a lot when I was a child, not having my Mom and Dad by my side and I know how painful it is, kaya hindi ko ipaparanas 'yon sa kanya. Mas gugustuhin ko pa na ako na lang ang mahirapan at masaktan huwag lang ang anak ko." Si Kiara ay nag iisang kapatid ni Storm, bata pa lang ng maulila sila dahil namatay ang kanilang mga magulang, pero kahit gano'n pa man ay hindi nakaramdam ng kakulangan sa pagkatao ang dalaga dahil nandyan ang kanyang kapatid na laging nakasuporta at nakaalalay sa kanya. Darating ang araw na susubukin siya ng isang problema na magiging dahilan ng muntik niya ng pagsuko. Ang dating masiyahin ay mapapalitan ng lungkot at hinagpis. Makakayanan niya pa kayang makalabas sa isang madilim na buhay? Paano kung isang araw ay malaman nila na mali ang kanilang pinaniniwalaan? Paano kung bumalik sa buhay nila ang taong ni minsan ay hindi nila maisip na makakasama pa nila ulit? May pag asa pa kayang makuha niya ang kasiyahan na matagal ng hinahangad?

"You're breaking up with me kasi sa tingin mo mas magaan? Ganoon ba iyon?" ang mahinahon pero puno ng hinanakit na tanong-sagot sa kanya ni Uriel. Sinubukan niyang magbuka ng bibig para magpaliwanag pero walang anumang salita siyang naibulalas kaya nagpatuloy ang binata. "Kasi wala pa tayong isang taon kaya iniisip mong hindi pa kita ganoon kamahal?" noon na galit na napatayo si Uriel. "Very childish, and I should tell you, that was the most bullshit excuse that I have ever heard!" ang galit na sagot ni Uriel na tila ba hindi narinig ang sinabi niya. Malakas na sampal ang pinadapo ni Therese sa pisngi ng binata dahil doon. "Sa tingin mo madali ito? Ginagawa ko ito para sa'yo!" "Really?" ang binata na mapait pang tumawa. "para sa'kin o para sa sarili mo?" "How dare you!" si Therese na muling napaiyak. "Well same here! Bakit sa tingin mo ba may magbabago sa kundisyon mo kapag inalis mo ako sa buhay mo?" "Tumigil ka!" "No! Hayaan mo akong magsalita okay? You've done too much talking already so I guess it's my turn now!" Natigilan si Therese sa nakita niyang magkahalong galit at paghihirap sa mukha ni Uriel kaya hindi siya nakapagsalita at umiiyak na pinakinggan ang lahat ng sinabi ng binata. "Masakit oo, at ako mismo natatakot na ngayon palang. But I'm not like you. Kasi kahit natatakot ako at nahihirapan, sinusubukan ko paring ihanda ang sarili ko. Pinag-aaralan kong tanggapin ang lahat. Kasi gusto kong maging masaya ngayon, habang nandito ka pa, habang kilala mo pa ako," ani Uriel na tuluyan na nga ring napaiyak. "Simple lang naman ang gusto ko, bigyan mo ako ng role sa buhay mo, kahit maliit lang," ang pagpapatuloy nitong pakiusap saka nagpahid ng mga luha. "U-Uriel," aniyang isinubsob ang mukha sa palad saka napahagulhol.