Tsushima Yūko

Hindi ko kailanman inakala na ang isang desperadong desisyon ay tuluyang magbabago sa buhay ko. Nang lumobo ang bayarin sa ospital ng aking lola, wala akong ibang pagpipilian kundi tanggapin ang isang hindi pangkaraniwang alok—ang magpakasal kay Conrad, ang bulag ngunit malupit na tagapagmana ng makapangyarihang pamilya Laurier. Sinasabi nilang ipinanganak siyang nagdadala ng kamalasan dahil namamatay ang mga mahal niya sa buhay. Ngunit kailangan nila ng asawa para sa kanya, at kailangan ko ng pera. Dapat sana, isang simpleng kasunduan lang ito. Ngunit mula nang pumasok ako sa kanyang mundo, napagtanto kong may higit pa kay Conrad kaysa sa mga bulung-bulungan. Ang kanyang pagkabulag ay hindi kahinaan—bagkus, ginawa siyang mas matalas, mas mapanganib. Bawat salitang binibigkas niya ay may bigat, at bawat dampi ng kanyang kamay ay nagpapadala ng kilabot sa aking balat. Hindi niya ako pinagkakatiwalaan. Iniisip niyang isa lang ako sa mga babaeng nais samantalahin siya. Pero paano kung unti-unti kong makita ang totoong lalaking nasa likod ng malamig niyang maskara? At mas masama pa—paano kung mahulog ako sa kanya?

— «Tu aurais dû fuir, Mira, je ne suis pas celui que tu crois. » Et sans me laisser le temps de réagir, il se penche sur moi et m’embrasse. Pas doucement, pas tendrement non plus, mais avec cette intensité brute et affamée qu’il contient… comme s’il attendait ce moment depuis une éternité, comme si retenir ce désir l’avait torturé. Il grogne contre mes lèvres, ses doigts s’enfoncent un peu plus dans ma nuque, son autre main descend, glisse le long de mon corps et attrape ma hanche avec force… Elle, c’est Mira, bientôt vingt ans : une petite humaine ordinaire, avec des rêves plein la tête, qui s’apprêtait simplement à rejoindre ses grands-parents dans la réserve d’Eyden-Stood. Un lieu isolé, paisible, presque figé hors du temps. Elle pensait y trouver du calme, un peu de répit, mais cette semaine va changer toute sa vie. Quand la lune est devenue rouge, quand elle s’est mise à briller haut dans le ciel, et que les loups ont hurlé à l’unisson. C’est cette nuit-là qu’elle a compris que les loups-garous n’existaient pas que dans les contes de fées. Mais ce n’était que le début… Ce que Mira va découvrir par la suite dépassera tout ce qu’elle aurait pu imaginer. Des secrets enfouis, mais aussi des vérités que personne n’ose prononcer, et qui vont changer tout ce qu’elle était, mais aussi, tout ce qu’elle pensait ne jamais être.

Nagsimula ang lahat sa isang taya, isang pustahan na ginawa ni Stanford Guzman sa kanyang dating kasintahan, isang pustahan na nagpapahintulot kay Veronica Montenegro na pakasalan ang kanyang lihim na pag-ibig. Naisip ni Stanford na palagi siyang mananalo ngunit hindi inaasahan, na ang pagkawala ni Veronica ang magiging pinakamalaking pagsisisi niya. Nakahiga pa rin ako sa kama, hubo't hubad, na may mga marka sa buong katawan ko, nang binitawan niya ang malamig na mga salitang iyon, "Melissa Johnson is back. I want a divorce." Nagulat ako kung gaano siya ka-callus. Hindi ko pa nasasabi sa kanya ang tungkol sa pagbubuntis ko. Ano ang dapat kong gawin ngayon? Makakalimutan ba niya si Melissa at ipagpapatuloy ang kasal na ito kung sasabihin ko sa kanya? "Malinaw na nakasaad sa kontrata na maaari nating tapusin ang kasal na ito kung hindi tayo magmamahalan sa isa't isa sa loob ng isang taon. Hindi kita mahal, Veronica. You failed to win my heart." Walang emosyon niyang sinabi ang mga salitang iyon, nakatingin sa mga mata ko. Naiintindihan ko na hinding-hindi ko mapapalitan si Melissa sa puso niya, kaya nagpasiya akong ilihim sa kanya ang pagbubuntis ko. "Maghiwalay na tayo," sabi ko Naisip ni Veronica na mabubuhay siya nang masaya kasama ang kanyang sanggol na malayo kay Stanford at sa kanyang malamig at walang pusong mundo. Ngunit gumawa na ng ibang plano ang tadhana para sa kanya. Sa huli ay tumawid siya sa kanyang landas. "Naglakas-loob kang itago sa akin ang anak ko. Ngayon humanda ka sa mga kahihinatnan." Nang muling lumitaw si Stanford sa buhay ni Veronica, naging buhawi ng kaguluhan ang lahat. Paano niya ilalayo ang kanyang sarili at ang kanyang anak sa kanya? Maililigtas kaya niya ang sarili na hindi na muling masaktan?

Sa mismong araw ng kasal nila, nalaman ni Luna ang mapait na katotohanan—ginamit at pinakasalan lang siya ni Damon upang saktan ang babaeng dating karelasyon nito. Dala ng matinding sakit at pagkabigo, nagpasya siyang iwan si Damon sa araw ding iyon. Tahimik itong naglaho nang walang paalam. “Hanapin n’yo siya! I want every inch of this estate searched!” sigaw ni Damon habang galit na galit na naglalakad paikot sa marble flooring ng hall, ang mga palad niya'y nakasukbit sa kanyang buhok na tila ba hindi malaman kung ano ang uunahin—ang takot, ang galit, o ang pagkasira ng loob. “Sir Damon,” lapit ng isa sa mga security. “We’ve searched the entire estate… wala po talaga si Ma’am Luna. Even the guard at the back gate said walang nakitang dumaan.” “She can’t just run away with my child!” singhal niya, boses niya'y halos mapunit sa dami ng emosyong nagsasalubong sa dibdib. “Do whatever it takes—bring her back! Now!” Pagkalipas ng anim na taon magmula noong maglaho na parang bula si Luna... "Boss, we found your wife. She just landed at the international airport." "And she’s with three kids... who all look exactly like you." "But there’s another man with them—and one of the kids is calling him Dad."

Kylee Nicole Montenegro, ako 'yun. Labing-walong taong gulang na at malapit ng mag-kolehiyo. Hindi na ako nagho-homeschool; malapit na akong maging normal na estudyante, tulad ng pangako ni Dad. Homeschooled ako mula nung ako'y limang taon dahil sa isang aksidente. Madalas sabihin ng mga tao na marami daw nangyari sa buhay ko noong bata ako, pero isang bagay lang ang matandaan ko — isang panyo. Isang hindi kakilalang bata ang nagbigay sa akin nito, at hindi ko alam ang pangalan niya. Malamang, hindi ko na siya makikilala matapos ang maraming taon, pero umaasa ako na isang araw ay makakita ako sa kanya para magpasalamat. Ang hindi kakilalang ito ang tumulong sa akin nang mawala ako sa mall. Naalala ko ang bahagi ng pangyayari, pero hindi lahat. Napapangiti ako nang hindi ko namamalay. Pagkatapos kong lumabas ng banyo, napansin ko ulit ang panyo at ngumiti. Mukhang may kaunting paghanga ako sa taong nagbigay nito sa akin. Ilang taon na itong nasa akin at hindi ko pa ito nalalabhan. May nakasulat ding salitang "TRIST" dito. Iniisip ko kung pangalan ba ito. Nagtango na lang ako dahil wala akong alam. Nahulog sa malalim na iniisip, isang katok sa pinto ang bumalik sa akin sa realidad. "PUPUNTA NA!" sigaw ko nang marinig ko si Ate Lena na nagpapaalam na ang almusal ay handa na. Isinilid ko ulit ang panyo sa aparador, may kakaibang tanong pa rin sa aking isipan. SINO KA?

Hindi akalain ni Adela na masisira ang buhay niya nang isang gabi lang dahil sa pagpinagkakatiwalaan niyang kaibigan. AT ang masalimuot na gabing iyon ay ang gabing makikila niya si Desmond Kyle Aviel Monarco ang kinatatakutan at pinaka makapangyarihan sa larangan nang negosyo at isa sa mga mayayamang tao. pilit niyang kinakalimutan ito, kahit halos gabi gabi itong bumabalik sa mga alaala niya, Ngunit paano niya gagawin iyon kung kahit saan siya magpunta ay nagkikita sila, Sa bawat pagkikita nila ay sinusunggaban siya nang halik, mga halik na lalong nagpapgagulo sa puso at isipan niya, sa bawat haplos nito ang nagpapadingas nuoh ng init ng katawan niya. Inaangkin siyang pag aari nito, pilit man niya na iwasan ito ay lagi siya nitong nahahanap. "Where do you think your going baby hmmm" Saad niya sa akin na ikinaatras ko, madilim ang mga mata nitong nakatitig sa akin, umiigting ang tulisan nitong mga panga. "K-Kailangan ko nang bumalik sa trabaho ko" Sagot ko rito na ikinaatras ko na lalo naman nitong ikinalapit sa akin. "Are you avoiding me?" Madiin niyang saad sa akin na ikinaatras ko pa, malamig na pader na ang naramdaman ko sa likod ko. Itinokod nito ang isang kamay nito sa pader sa gilid ko, langhap na langhap ko ang pabango at amoy nitong alak sa bibig niya. Bago pa ako makapagreact ay sinunggaban niya agad ako nang halik, may dahas ang bawat halik niya pilit niyang ipinapasok roon ang dila niya sa bibig ko na napagtagumpayan niya. "Hmmmppp" daing ko na pilit siyang tinutulak, pinakawalan niya ang labi ko, hingal na hingal kami dahil sa halik "Don't you ever try to avoiding me or else i'll make you cry harder, screaming and begging like no mercy" madiin niyan sabi sa akin,na iniwan akong tulala at may kaba.

It's unrequited love, Aurora is aware of it kahit pa sa simula pa lamang. Maximilian didn't love her as a woman but just a sister, yes she was adopted by his father Maximus after her parents died. She loves Max so much na kahit nakikita niya kung gaano parin nito kamahal ang nawawala nitong girlfriend na si Angel, she stays with him through his hard times nagbabakasali na masuklian ni Max ang nararamdaman niya. Even gives him her chastity just to prove to him that she really loves him ay bigo parin siya, dahil nang malaman niya na nagdadalang tao siya, ay sakto dumating ang balita na nagpaguho nang mundo niya. Angel was alive! And of course Max left her alone after everything she did for him. But what can she do? She couldn't even confess her love to him because it's already late, at isa pa he's already with the woman he loves. So she decided to leave for good nangako na kakalimutan na niya si Max,she burned her car down and pretended that she has amnesia, change her name just to live normally. But after a year while working at a restaurant someone grabbed her wrist and to her shock it was him. She lied na may amnesia siya para lang umalis na ito. Tinaboy niya ito dahil pakiramdam niya ay naka moved on na siya, but Max returned carrying her three years old son na si Matthias and claiming that he was her fiance and Matthias is their son.! And telling her that he misses her and he loves her so much! "I already moved on Max!" Naninindigan niyang sabi but when Max kisses her pakiramdam niya ay nabuhay ulit ang nakaraan. '.. marupok?.. ' Kailangan niya paring manindigan!

—Puedo cuidarme sola —solté con frustración.Sus ojos oscuros me miraron divertidos mientras me agarraba del cuello.—Apuesto a que puedes. Sabes... esa actitud fogosa tuya es encantadora.********Heredar un bar era una aventura a la que Raven no podía resistirse. El único problema que no esperaba era heredar la deuda que venía con él. Luchando por sobrevivir, encuentra una oportunidad financiera en Adriano, el líder de la mafia local, y cae en una espiral de seducción y violencia para conseguir lo que más desea.Detrás de cada puerta cerrada se abre otra, y el salvaje viaje de ira, posesión y romance erótico la lleva a lugares con los que sólo podía soñar.¿Sobrevivirá al peligro que acecha en las sombras o caerá presa de él?"ADVERTENCIA DE CONTENIDO (CW): Esta historia puede incluir escenas o representaciones de violencia y placer sexual intenso. Sólo para adultos."Atrayendo a la clandestinidad" ha sido creada por Scarlett Rossi, autora de eGlobal Creative Publishing.

This is work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are either the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living, or dead, or actual events is purely coincidental. Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from exploit the contents of this story in anyway; please obtain permission. ____________________________________ The stubborn girl Rainee Cleo Fonterraet Professor Kofi Salvacheera, the substitute of Mr. Dumagundong. Rainee Cleo is a strong, and sometimes snob but what if makilala niya si Professor Kofi na napakacharming. Magbago kaya ang ugali niya? Paano kung may mangyari sa kanila? Panindigan kaya siya? O itatakuwil na parang basura? "Kung pwede ko lang ibigay sa'yo lahat ng sakit na nararamdaman ko, gagawin ko. Hindi para saktan ka, kung hindi para malaman mo kung gaano kasakit ang talikuran ng taong minahal mo. I did not deserve what you did to me, nagmahal lang ako Prof. Kofi Salvacheera," - RAINEE CLEO FONTERRA "I want to love you, keep you, took care of you but I can't. I can't hurt a person like her, she's my fiancée and you're just a girl who feed my lust, Rainee. It's not love, it's just a full of lust." -KOFI SALVACHEERA Likidong nagpapatakan, luha at ulan... Na tila'y nagkaintindihan at sabay na naglabasan... Kung gaano kasakit ang kaniyang sugat sa pulsuhan, ay siya ring sakit ng sugat sa pusong duguan... Mga pusong nawasak na animo'y plorerang basag-basag.. Mabuo pa kaya ang nasirang pagsasama? Kung ang pusong nagmamahalan ay magkakahiwalay na? Samahan mo akong sumaksi sa saya, sarap at sakit ng kanilang pagmamahalan.... ••• COPYRIGHT ALL RIGHTS RESERVED I LOVE YOU, PROFESSOR 2020- RAINEE_NEE

SAMPUNG TAON... Ganoon katagal nitong minahal si Noah hanggang umabot sa puntong naging parte na ito ng buhay niya. Wala siyang ibang pinangarap kung hindi ang lalaki at kung kailan akala nito ay magiging masaya na sila sa piling ng isa't isa ay kailangan na pala nitong magising sa mahaba at masarap niyang panaginip. "Finally, matatawag ko na ring Nicole Saavedra ang aking sarili nang walang halong pag-aalinlangan. Siguro oras na para anihin ko ang bunga ng pagsisikap ko bilang butihing maybahay ni Noah," aniya saka napangiti sa kinatatayuan. Dalawang taon ang lumipas magmula nang ikasal si Nicole sa bilyonaryong apo ng lalaking kumupkop at nagpalaki sa kaniya. Hindi masukat ang tuwang naramdaman ng puso niya nang mga oras na iyon hanggang sa alukin siya nito ng isang kasunduang maghihiwalay sila pagkatapos ng tatlong taon oras na manatiling walang apoy ang kanilang pagsasama. Sa kabila noon, ginawa ni Nicole ang lahat upang maging mabuti at mapagmahal na asawa habang hindi rin naman ito nagkulang na iparamdam sa kaniya ang prebelihiyo bilang misis nito. Muntik na nga nitong makalimutan ang kasunduan dahil naramdaman niyang tunay na ang ipinapakita nila sa isa't isa. Ngunit sa kaniyang kaarawan, isang annulment paper ang natanggap nitong regalo mula sa asawa. Dahil sa malungkot na balita ay nawalan siya ng lakas ng loob na sabihin ang tungkol sa anghel na nasa kaniyang sinapupunan. Sinubukan nitong alamin ang dahilan ng pakikipaghiwalay ng asawa hanggang sa tuluyang gumuho ang mundo niya nang malamang balak palang balikan ni Noah ang babaeng muntik na nitong pakasalan five years ago. Magagawa niya kayang iwan si Noah kung wala siyang ibang minahal sa tanang-buhay niya kung hindi ito lamang? Paano kung kailangan niyang maging lihim na asawa nito kapalit ang pananatili at pagiging responsable nitong ama sa kaniyang ipinagbubuntis?