Tula Para Sa Teachers Day

Habang brutal akong pinapaslang ng kriminal, ang dad ko, ang head ng Criminal Investigation Division, at ang mom ko, ang Chief Forensic Pathologist, ay nanonood sa laban ng kapatid kong si Lily Lambert. Bilang paghihiganti, ang kriminal, na dating nahuli ng dad ko, ay pinutol ang dila ko at ginamit ang phone ko upang tawagan siya. Isang bagay lang ang sinabi ng dad ko bago niya binaba ang tawag. “Anuman ang nangyayari, ang laban ni Lily ang pangunahing prayoridad ngayong araw!” Ngumisi ang kriminal, “Mukhang maling tao ang dinukot ko. Akala ko mas mahal nila ang tunay nilang anak!” Sa pinangyarihan ng krimen, nagulat ang mga magulang ko sa brutal na kalagayan ng bangkay at kinasuklaman nila ang kawalan ng awa ng killer. Subalit, hindi nila napagtanto na ang gula-gulanit na bangkay na iyon ay ang sarili nilang anak.

Malaya dituduh oleh suaminya sendiri telah berselingkuh. Itu semua dikuatkan dengan bukti-bukti nyata berupa foto-foto dan video. Tapi dengan keyakinan penuh, Malaya menampik dan mengatakan jika itu semua adalah fitnah semata. Hingga suatu saat kecurigaan Malaya terbukti. Jika semua itu adalah fitnah untuk dirinya. Malaya tak akan melepas sesiapa pun yang turut aerta menghancurkan kehidupannya, dan pembalasan pun ... dimulai.

I went into labor. And my mate, Alpha Alistair, locked me in a silver cage. The bars throbbed with curse runes, burning my skin. He did it for Livia. His dead brother's mate. Her pup had to be born first. That's when I learned the truth. He'd been poisoning me for months. All to make sure Livia's child would be the next Alpha. He called it "calming tea." A daily dose of poison to slow my pup's growth and delay my labor. But my body had other plans. My pup refused to wait. I went into labor at the same time as Livia. When he found out, he accused me of faking it. Of begging for sympathy. He let them poison me with wolfsbane. I lost my pup. A piece of my soul died with him. With my last breath, I reached out. To the one person who could save me. My brother, Alpha King Lucian. He came like a storm of rage. He burned the packhouse to the ground, with me inside. A phantom fire for all to see. Then, he plucked me from the flames. Only then, surrounded by the smoking ruins of his pack, did Alistair fall to his knees. His howl of regret tore through the night. For 99 days, he howled at the moon. Begging the Moon Goddess to return just a sliver of my soul.

Suatu ketika kerajaan Therazium, berhasil dikalahkan dan di invasi oleh para bangsa lain. Khaigor sang ksatria dan rekan-rekannya, berhasil menyelamatkan diri. Lalu bertemu dengan sekelompok yang bernama Gridor, Berthous, Megrito dan Nerdho, kelompok yang membasmi monster, kaum lain, prajurit rekrutan, bahkan mereka bisa dibayar. Khaigor bergabung menjadi Gridor sambil bekerja sebagai tukang besi dan serabutan, kemudian bertemu dengan tiga anak muda yang terdiri dari seorang perempuan yang lebih tua bernama Avery dari dua anak laki-laki tersebut bernama Verdis dan Neos, Khaigor berpetualang bersama mereka, kemudian dia mencari kembali ketiga sahabatnya yang masih penasaran akan keberadaannya apakah mereka masih hidup atau pun telah tiada. Tiga anak tersebut tumbuh menjadi pejuang tangguh di iringi dengan pembinaan dari Khaigor, Avery menjadi seorang prajurit dan dua temannya yaitu Verdis dan Neos menjadi Gridor. Sudut pandang antara pihak Gridor, Berthous, Megrito, serta Nerdho, kerajaan dan masyarakat memiliki perbedaan yang sebagiannya berselisih satu sama lain, yang tak dapat diterima sepenuhnya antar pihak. Meskipun begitu, mereka tetap menjaga persatuan mereka sebagaimana manusia tapi berbeda jika telah berperang dalam antar suku dan bangsa. Pada perbedaan lain manusia kerap kali berkonflik dengan orc dan goblin, yang juga dianggap menjadi ancaman mereka manusia. Gambar dari istockphoto.com

La sœur adoptive de Nolan Leclair a simplement bu la tasse dans la piscine. Il m’a alors ligotée et jetée dans la piscine, ne me laissant qu’une bouche d’aération de deux centimètres. Il a dit : « Pour la peine de Clara, tu dois en souffrir plus ! » Je ne savais pas nager. Je n’avais d’autre choix que de m’efforcer de respirer, les larmes aux yeux, suppliant qu’il me vienne en aide. Mais il ne m’a fait que des reproches d’une voix froide : « Sans punition, tu ne seras jamais sage. » Je ne pouvais que me débattre désespérément… Cinq jours plus tard, il a finalement fléchi. Il a décidé de mettre fin à cette punition. « Je te pardonne pour cette fois. Si cela se reproduit, tu vas voir de quel bois je me chauffe. » Pourtant, il a ignoré que mon corps décédé a déjà gonflé.

Buried deep in the Aster estate was the Heartwood—ancient, sacred, mine. Told my husband, Julian Aster—back when he actually listened—that if it ever fell, I'd die with it. At first, he freaked out. Flew in glacier water, hired a whole squad of plant experts to nurture it 24/7. Then one day, just because his childhood friend—Isabella Duvall—got a scratch from the bark, Julian had the Heartwood ripped out. The second it crashed, I choked on glowing blood—ichor. My power? Gone. Barely standing, I grabbed his arm. "You knew. If the Heartwood dies, I—" He laughed. Straight-up mocked me. "Sera, come on. That fairy tale? Only Grandma still believes that crap. Is that mayo on your mouth? Relax—it's a tree. I'll buy you a forest if you want." Overnight, my hair turned gray. Skin cracked. Eyes dulled. Still, I dragged myself to his grandmother, Henrietta. "I kept your family safe for two hundred years. That's why the Asters thrived. But the Heartwood's gone. Debt's paid. One day left. Whatever happens next? Not my problem."

KAAWAY. Isang salita na sa bokabularyo ni Rajinah ay siyang naglalarawan sa isang taong wala nang ginawa kung hindi ang painitin ang ulo niya—si Kenzo Martinez. Para bang hindi magiging buo ang araw kapag hindi siya nito naasar. Isang araw, nagulat na lang ang dalaga sa kakaibang damdamin na sumibol sa kanyang dibdib para sa binata na ni sa panaginip ay hindi niya naisip na magiging espesyal para sa kanya. That drastic changed happened when Kenzo suddenly showed the other side of him which was sweet, caring and genuinely tender. But she should not be confused, right? Her heart already belonged to another man. A man that she cherished in her heart for years now. A man who she thought was the total opposite of Kenzo. Pero bakit isang halik lang ni Kenzo ay nanlambot na kaagad ang tuhod niya at natunaw kaagad ang resolba niya na panghabang-buhay itong ituturing na kaaway?

Meskipun berstatus janda, banyak pria yang menginginkannya. Dari pemuda hingga pria dewasa tertarik dengan keindahannya. Karena stigma negatif sebagian besar orang, ia kerap dituduh dan dihina sebagai perebut lelaki orang. Tak jarang ia harus berpindah tempat karena kehadirannya saja dapat merusak hubungan orang. "Kamu harus mencari suami agar terhindar dari fitnah." Kata sahabatnya. Akankah ia menikah lagi hanya untuk menjaga nama baiknya? Ataukah ia memilih kebebasan yang membuatnya bahagia?

Terbangun sebagai pangeran yang terusir, Raka membangun kekuatan dari desa bersama istri-istrinya serta para pengikut setianya demi merebut kembali tahta dan kerajaan mereka. Namun, menjelang perang, para istrinya khawatir; jika Raka gugur, garis keturunan Bharaloka akan punah. Dengan tekad membara, Raka berkata, “Aku pastikan kalian semua akan mengandung anakku!”

J’aurais dû être la future Alpha Femelle de la Meute du Nord, mais mon compagnon, l’Alpha Roi Adam Bertrand, m’a demandé d’y renoncer. Il insistait pour que je reste collée à lui jour et nuit, affirmant qu’il ne survivrait pas sans le contact de sa compagne. Je l’aimais si profondément que j’ai accepté. Pendant sept ans, j’ai été à la fois sa parfaite Luna et une Bêta compétente, renforçant sa meute jour après jour. Je pensais que tout en valait la peine, tout le monde savait qu’Adam m’aimait à en mourir. Comme j’ai du mal à dormir, il a dépensé 10 millions de dollars pour acheter du précieux « thé de la lune » auprès d’une sorcière afin que je puisse enfin trouver le repos. Mais ils ignorent que, chaque nuit, dès que je m’endors, Adam amène Sarah—l’oméga de notre cuisine—dans notre lit. Le même loup qui m’appelait « Petite lune » la prenait juste à côté de mon corps inconscient. Le jour où le médecin m’a annoncé que j’attendais des jumeaux, j’ai tout découvert. J’ai retenu la brûlure dans mon cœur et ma poitrine, et d’un regard fatigué, j’ai murmuré à la Déesse de la Lune : « Déesse, je veux quitter ce monde. » « Es-tu prête à tout abandonner, mon enfant ? » J’ai doucement caressé mon ventre avant d’acquiescer fermement. La déesse a poussé un soupir et a dit : « Dans trois jours, je viendrai te chercher. »