Yugto Story

“ฉันจ่ายนายสองแสน!” เมื่อเสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยขึ้นทำเอาชายหนุ่มกรอกตาและชะงักฝีเท้าที่กำลังเดิน แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้หันกลับ แต่ยังคงก้าวต่อไป “สี่แสน! ฉันจ่ายนายสี่แสน!” “เก็บเงินของเธอไว้ เพราะยังไงฉันก็ต้องไป” “ผู้หญิงคนนั้นจ่ายให้นายเท่าไหร่กัน! ฉันจะจ่ายให้มากกว่า!” “เขาไม่ได้จ่ายฉันสักบาท พอใจหรือยัง!” “นายไม่ได้เห็นแก่เงินอย่างที่คนอื่นบอก แต่นายรังเกียจฉัน….” โฮลี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือก่อนน้ำตาหยดเล็กๆเริ่มไหล เธอหมุนตัววิ่งออกไปโดยที่ธันวาได้แต่ยืนนิ่ง “โถเว้ย!”

Hidup Gadis berubah total sejak ia menolong seorang pria asing yang terluka. Tanpa diduga, karena fitnahan keji, ia dan pria itu malah menikah. Tanpa tahu bahwa pernikahan itu akan mengikatnya pada rahasia kelam. Mahen, suami yang dingin tapi penuh perhatian, membawanya ke kota dan memberi kehidupan baru. Segalanya tampak sempurna, hingga Gadis tahu kebenarannya. Mahen bukan pria biasa. Ia adalah ayah dari sahabatnya sendiri. Dan lebih buruk lagi, Gadis hanyalah istri kedua yang disembunyikan. Antara cinta dan persahabatan, Gadis harus memilih bertahan dalam kebohongan, atau kehilangan segalanya demi kebenaran.

“หมอไฮน์” หมอหนุ่มไฟแรง สุภาพ อ่อนโยน เฉพราะบางคน เฉพาะบางเวลา เมื่ออยู่ในชุดกราวน์ หมอไฮน์คือแพทย์หนุ่มมากฝีมือในขณะที่อายุยังน้อย แต่เมื่อไหร่ที่อยู่นอกชุดกราวน์ หมอไฮน์คือ “เสือ” เมื่อตัวตนที่แสนน่ากลัวต้องปิดซ่อนเอาไว้ แม้ใจจะรักแต่กลับต้องผลักเธอออกจากชีวิต นั่นคือสิ่งที่เขาทำพลาด

“นายจะไปไหนไคเลอร์!” “ผมก็จะออกไปทำงานครับ” บอดี้การ์ดหนุ่มรูปหล่อที่มีใบหน้าเรียบนิ่งเอ่ยออกมาอย่างรู้สถานะกับหญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าเป็นนาย “ นายเป็นของฉัน!” “ ครับ ชีวิตนี้ของผมก็เป็นของคุณหนู คุณหนูจะเอามันคืนผมก็ยินดีครับ” “ นายก็รู้!!! แล้วทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงเข้ามาในชีวิตนาย!! ทั้งที่รู้ว่าฉันไม่ชอบ!” “.............” “ เงียบทำไม ทำไมนายไม่พูดออกมา!! เถียงมาสิว่าฉันเข้าใจผิด!! นายเถียงฉันมาสิว่าทั้งหมดไม่ใช่เรื่องจริง ฉันแค่คิดไปเอง!!” “ ผมไม่มีอะไรจะเถียงคุณหนูครับ” “ไคเลอร์!!” นิยายรุ่นลูกจากเรื่อง กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย และรุ่นน้องของมาเฟีย จากเรื่อง เล่ห์รัก กลร้าย เจ้านายมาเฟีย , หมอมาร์เวล จากเรื่อง กลรัก คุณหมอมาเฟีย เซ็ตครอบครัว บ้านปีกขวา

ร่างแกร่งของชายหนุ่มที่เพิ่งกลับจากทำงานหนักทั้งวัน พร้อมลูกน้องที่เดินตามหลังมานับสิบ สายตาคู่เย็นเฉียบเรียบนิ่ง ไม่บ่งบอกอารมณ์ แม่บ้านหลายคนที่เดินออกมารับ พร้อมเตรียมรองเท้า รับของที่เจ้านายหนุ่มถือมา “ทำไมบ้านเงียบ?” “คุณท่านไม่อยู่ค่ะ” แม่บ้านเอ่ย “อืม แล้ว…” “เฮียยยยยยย” เสียงใสๆของหญิงสาวที่กำลังวิ่งมาอย่างร่าเริงเข้ามาหา ก่อนกระโดดกอดเขาเต็มแรง “หรรษา ทำไมหนูต้องวิ่ง” “รอเฮียมาทั้งวัน กว่าจะเสด็จกลับมานะคะ”หรรษาเอ่ย “รอเฮียทำไม จะเอาอะไรอีก” “หนูขอออกไปเที่ยวนะคืนนี้” หรรษาเอ่ย “จะไปก็ไปซิ ปกติหนูก็ไปไม่ใช่เหรอหรรษา” กะตัญเอ่ย “หนูจะขอพาเอแคลไปด้วยไงคะ” “ทำไมต้องพาเอแคบไปด้วย?” “ก็น้องจบม.6แล้ว หนูจะพาไปฉลอง เป็นอันว่าขอแล้วนะคะ ฟ่อดดด รักเฮียจัง” เอแคลที่หรรษาพูดถึง เป็นหนึ่งในสาวใช้ในบ้าน ซึ่งเธอเป็นหลานสาวของหัวหน้าแม่บ้านที่นี่ โตที่นี่ และดินแดนกับพาเพลินก็เอ็นดูส่งเสียให้เรียน “นี่สาบานว่าเป็นแฝดผมจริง” กะตัญเอ่ยกับป้าแม่บ้าน “คุณหนูหรรษาร่าเริงจริงๆค่ะ”

I was shattered to learn that my precious child was not mine. My own flesh and blood was gone forever. I was not going to crumble under the weight of the revelation or consume myself with hysteria or grief. Instead, I channeled my pain into putting my mother-in-law behind bars and breaking my husband before moving on with my life.

My girlfriend called me frantically out of the blue, saying her mother's water had broken. She begged me to take them to the hospital. But I lazily hung up the phone and turned away, buying myself an ice cream bar instead. In my previous life, her mother had also gone into labor late in life. I had risked everything to rush her to the hospital, running twelve red lights, pushing my car to the limit until the fuel gauge nearly burst. Yet, despite all that, her mother had lost the baby. Worse still, she turned around and accused me of killing the baby. My girlfriend had hated me for it, blaming me for her mother's inability to have children again. That very night, she and her shameless relatives took over my family's house, forcing my parents into such anger and despair that they ended up in the hospital. My company went bankrupt, and as if that weren't enough, I was beaten so severely that both my legs were broken. In the end, I fell into a deep depression and took my own life. But when I opened my eyes again, I found myself reborn. This time, I uncovered the secret her mother had been hiding.

I realized my period was two weeks late after going on a trip to the swimming pool with my best friend, Gianna Lowe. Gianna insisted that I take a pregnancy test. I was stunned when I saw the two red lines on the pregnancy stick test. I had a boyfriend, Mitchell Gray, but I was a conservative person, so I still hadn't slept with Mitchell. I couldn't help but wonder whose baby this was. I planned to just terminate the mystery pregnancy, but Mitchell pretended to be worried about my health, offering to marry me and raise the child. It was finally my delivery date. I was lying weakly in the delivery room when Mitchell shoved a pillow over my face and smothered me, roaring, "You slut! Did you think I'd raise another man's child? I'll make you and this illegitimate child pay for everything!" I was too weak to resist since I had just given birth, so Mitchell successfully killed me. I suddenly open my eyes and realize that I have returned to the day I found out about my pregnancy. I am completely determined this time—I have to find out who the father really is!

My dormmate falls in the dorm and sends the rest of us the hospital bill. She wants us to compensate her. "I only fell because you guys left a puddle of water at the door. It's only right that you compensate me, don't you think? It's not much—you each just have to give me a thousand dollars to cover the checkup, medication, transport, the classes I missed, and the mental distress I suffered." I exchange looks with my two other dormmates. All three of us politely decline. That's when she goes berserk. She screeches threateningly, "Do you know who my father is? I'll make sure you guys can't graduate if you don't compensate me!"

After my daughter, Mia Powell, was declared brain-dead, my husband, Liam Powell, urged me to sign the organ donation consent form. I was drowning in grief and my mind was on the verge of collapse. That was when I accidentally discovered that her attending doctor, Blair Lincoln, was Liam’s old flame. They had lied about Mia’s brain death, just to trick me into signing the form and steal her heart to save Blair’s daughter, Sophia. I watched as Liam picked Sophia up from the hospital. The three of them smiled together, like a perfect, happy family. When I confronted them, they pushed me off a building, and I died from the fall. Given a second chance, I had returned to the day I was supposed to sign the organ donation form. As I stared at Mia lying in that hospital bed, I silently vowed. This time, that scumbag and that wretch would pay with their lives for what they did to Mia.