วัยรุ่น

ตั้งแต่สูญเสียครอบครัวอันเป็นที่รักในวัยเด็ก เขาก็ปิดกั้นตัวเองและจมอยู่กับความเจ็บปวด จนมาเจอเธอ เด็กสาวผู้สดใส ร่าเริง โลกของเขาก็เปลี่ยนไป และเธอยังนำพาเขากลับสู่ความทรงจำที่หลงลืมไปหลายปีอีกด้วย

"ทะเล" ไม่ชินกับการถูกเอาใจใส่ ไม่มีแม้แต่ใครสักคนที่สนใจ ไม่ว่าจะตอนกิน ตอนเรียน หรือตอนไหนก็ตาม หากไม่เอาตัวเข้าไปหาครูที่บ้านใจสว่าง ก็แทบจะไม่มีใครเห็นเขาอยู่ในสายตาเลย ไม่ใช่แค่ทะเล แต่เด็กกำพร้าทุกคนก็คงแบบนี้... พอมีคนใจดี มาสนใจ มาทำอาหารให้ ทะเลก็แทบจะลืมเรื่องราวติดลบของเด็กหนุ่มที่พบเจอมาตลอดสองสามวันนี้ไปเลย ทะเลแทบไม่มีสมาธิทำสิ่งใด เพราะภาพของเด็กหนุ่มเจ้าเล่ห์สะท้อนเข้ามาในหัวตลอดเวลา นี่เขาเป็นอะไรกันแน่! "พี่ทะเล อยู่กับผม เราอยู่ด้วยกันตลอดไปเลยได้ไหม" "นายแน่ใจเหรอ" "ผมแน่ใจ" "งั้น... ฉันก็..."

แทนเด็กมหาวิทยาลัยปี 3 ได้มาพบร้าน The Break ที่แสนมีเสน่ห์ของมีนา หญิงสาวผู้มีประวัติที่หนีจากโลกไอทีมา ถ้าหากร้านนี้มีแค่กาแฟรสเลิศก็คงไม่น่าสนใจเท่ากับแอป LatteCode ของร้าน ที่ไม่เพียงแต่จะมีเมนูออนไลน์ให้เลือก แต่มันยังส่งข้อความได้ตรงใจ ตรงกับความรู้สึกของเราจนเหมือนล่วงรู้ความคิดที่ซ่อนอยู่ภายใน

เรื่องราวความรักระหว่าง คัตสึยะ ไฮยาโตะ ที่ตกหลุมรัก ชิซากิ ฮิโยริ ตั้งแต่แรกพบใต้ต้นซากุระหน้าโรงเรียนในยามเย็นระหว่างกลับบ้าน การได้รู้จักกันและได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น ทำให้ชิซากิ ฮิโยริก็เริ่มตกหลุมรักคัตซึยะเหมือนกัน เรื่องราวความรักที่อบอุ่นหัวใจจึงได้เริ่มขึ้น

หวานหรือพริณตาซึ่งมีอายุเพียงสิบแปดปีเท่านั้นแต่ต้องถูกแม่เลี้ยงใจร้ายพามาตรวจพรหมจรรย์เพียงเพราะพรรณีต้องการพาเธอไปขายให้เสี่ยชัด ไอ้เสี่ยบ้ากาม มันต้องการเพียงเด็กสาววัยขบเผาะเท่านั้น พริณตาหวาดกลัวอย่างมากเพราะเคยได้ยินกิตติศัพท์ของมันมาอย่างดีว่าโรคจิตแค่ไหน "ฉันอยากได้ใบรับรองว่ามันยังบริสุทธิ์อยู่ค่ะ" พรรณีบอกคุณหมอหนุ่มที่นั่งอยู่ในห้องตรวจ เขาเงยหน้าขึ้นมองคนพูดและเด็กสาวอีกคนที่นั่งก้มหน้างุด "มันเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลเจ้า ตัวเขายอมไหมครับ" พฤกษ์คุณหมอหนุ่มวัยสามสิบสองพูดขึ้นอย่างสุภาพ "มันเป็นลูกฉัน มันก็ต้องยอมสิ แกยอมใช่ไหมอีหวาน" "ค่ะ ค่ะ" เธอรีบตอบ ในหัวกำลังคิดหาทางว่าจะหนีจากแม่เลี้ยงใจร้ายและไอ้เสี่ยบ้ากามนั้นได้อย่างไร "งั้นเชิญญาติคนไข้ไปรอข้างนอกก่อนนะครับ" คุณหมอหนุ่มผายมือให้นางพรรณีออกไปนอกห้องตรวจ "เออ ฉันขอคุยกับคุณหมอตามลำพังได้ไหมคะ" พริณตาพูดขึ้นเพราะเธออยากเจรจากับคุณหมอหนุ่มตรงหน้า เวลานี้คงไม่มีใครช่วยเธอได้อีกนอกจากเขาเท่านั้น พยาบาลผู้ช่วยสาวไม่แน่ใจหันไปมองหน้าคุณหมอหนุ่ม "ตามเข้ามาข้างใน" "มันไม่ใช่แม่หนู"

“ ถ้าเลือกเกิดได้ ก็อยากเกิดมาเหมาะสมกับเธอมากกว่านี้ ในฐานะที่ไม่ใช่พี่ชาย“ หนุ่มหล่อโสดมาดดี แววตามีแต่ความอบอุ่น ผู้ชายที่สุภาพและพูดเพราะคนนี้ เขาคือคนที่เธอเรียกว่าพี่ชายมาตลอดชีวิต “พี่ไทจะไปไหนคะ? ไม่นอนที่บ้านเหรอคะ?” “คืนนี้พี่มีนัดวันเกิดเพื่อนครับ ว่าจะนอนที่คอนโด” “แล้วใครจะไปส่งน้องไปเรียนละคะถ้าพี่ไทไม่อยู่” “พี่บอกคุณพ่อไว้แล้วครับ พรุ่งนี้คุณพ่อจะไปส่งหนูครับ” “ทำไมพี่ไทไปเที่ยวดึกๆได้ ทำไมหนูไปไม่ได้คะ ไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ” “หนูยังเด็กนะโมลิน” “โตแล้วค่ะ โตจนมีแฟนได้แล้วค่ะ อุ๊บ!” “โมลิน ไหนพูดอีกทีซิว่ามีแฟน?” “อุ้ย! พี่ไทน่ากลัว ไปหาคุณแม่ดีกว่า” “เฮ้อ”

"หิวมากเหรอ กินพี่เพิ่มมั้ยอิ่มยันชาติหน้าเลยนะ" "ไม่ค่ะ หนูไม่กินควาย"

เมื่อฉันถูกกล่าวหาว่าทำให้เขาเสียหาย และทำให้เขาต้องกลายมาเป็นผสระอัวของฉันและฉันต้องรับผิดชอบ มันใช่ที่ไหน! นี่มันครั้งแรกของฉันนะ! ส่วนนายมันกี่ร้อยครั้งมาแล้ว! อีตาคุณเรย์ตัวแสบเล่นฉันเข้าให้แล้วสิ!