แชร์

บทที่ 4 - เป็นของฉัน NC+++

ผู้เขียน: ซากิระ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-26 22:09:38

บทที่ 4

“เพราะปิดภาคเรียนเราสองคนก็เลยไม่ได้เจอกัน ไม่ได้เจอกันไม่กี่วัน เธอถึงกับทำตัวห่างเหินกับฉันขนาดนี้เลยเหรอ?”

สมเด็จเจ้าฟ้าชายตรัสด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ แต่ทุกถ้อยคำกลับฟังดูคุกคามอย่างน่าขนลุก ดวงตาคมกริบที่แฝงไว้ด้วยความร้อนแรงจ้องมองร่างบางตรงหน้าเหมือนผู้ล่าที่ไม่ยอมปล่อยเหยื่อให้หลุดมือ

มือหนาแตะลงบนไหล่บอบบาง ก่อนจะเลื่อนไล้ไปตามแขนเรียว ราวกับจะตอกย้ำว่าทุกส่วนของเธออยู่ภายใต้การครอบครองของเขา ปลายนิ้วหยาบกร้านลากไปบนผิวเนียนละเอียด ทำให้ร่างเล็กสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้

“ปล่อยเรานะ!”

เสียงหวานแหบพร่าเอ่ยออกมาด้วยความหวาดกลัวผสมความโกรธ เจ้าหญิงแอนเจลีก้าพยายามเบี่ยงหน้าหลบสัมผัสที่ใกล้เข้ามาทุกที ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มแน่น ขณะที่มือบางทั้งสองข้างผลักแผงอกแกร่งออกสุดแรง

แต่คนตรงหน้ากลับไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย ราวกับว่าความพยายามของเธอเป็นเพียงแรงต้านที่ไร้ผล

“ต้องให้ฉันทวนความจำให้ไหม?” คำพูดของสมเด็จเจ้าฟ้าชายแฝงไปด้วยน้ำเสียงยั่วเย้าราวกับผู้ชนะที่มั่นใจในชัยชนะ เสียงกระซิบแผ่วเบาดังชิดใบหู ทำเอาเธอแทบหยุดหายใจเมื่อเขาเอ่ยต่อด้วยคำพูดที่ทำให้เลือดในกายเย็นเฉียบ “ว่าใครคือผู้ชายคนแรกที่ใช้ลิ้นกับxxxของเธอ?”

ริมฝีปากร้อนผ่าวของเขาก็เลื่อนลงสู่ลำคอระหงโดยไม่รั้งรอ ลิ้นร้อนลากผ่านผิวบอบบางที่เริ่มปรากฏรอยแดง ริมฝีปากหยักลึกประทับแน่นราวกับจะประกาศสิทธิ์ความเป็นเจ้าของ มือหนาจับยึดเอวบางไว้แน่น จนเธอแทบไม่สามารถขยับหนี

“ปล่อย! ได้โปรด!”

เสียงร้องขอของเธอดังขึ้น ดวงตาคู่งามเบิกกว้างด้วยความหวาดหวั่น น้ำตาเริ่มคลอเบ้าเมื่อความพยายามหนีไร้ผล มือบางทุบลงบนแผงอกของเขาหลายครั้ง แต่ดูเหมือนการกระทำของเธอจะยิ่งกระตุ้นอารมณ์ดิบของอีกฝ่าย สมเด็จเจ้าฟ้าชายเงยหน้าขึ้นจากลำคอระหง

”ครั้งแรกที่ฉันสัมผัสxxxของเธอ...ฉันทำที่ไหนนะ?”

ที่มหาวิทยาลัย สมเด็จเจ้าฟ้าชายใช้ลิ้นชิมความหวานจากโยนีของเจ้าหญิงแอนเจลีก้า ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้เจอกัน และความเลวของเขาในครั้งนั้น ก็ได้สร้างตราบาปฝังลึกในใจของเจ้าหญิงแอนเจลีก้า อย่างไม่มีวันลืม

“หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ”

”หึ เธอกล้าสั่งฉันงั้นเหรอ?” สายตาที่มองเจ้าหญิง น่ากลัวมาก น่ากลัวจนเจ้าหญิงตัวแข็งทื่อ มือหนาเลื่อนมือลงไปสัมผัสกลางหว่างขาของเจ้าหญิง

”เธอมีสิทธิ์สั่งฉันตั้งแต่เมื่อไหร่?“ สมเด็จเจ้าฟ้าชายเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะจับร่างบางพลิกหันหลัง

”ปล่อยเรานะคาร์ดอส“

สมเด็จเจ้าฟ้าชายกระชากกระโปรงของเจ้าหญิงขึ้นเหนือเอวคอด มืออีกข้างก็กดใบหน้าของเจ้าหญิงแนบกับต้นไม้ใหญ่ตรงหน้าของเจ้าหญิงอย่างรวดเร็ว

เพียงไม่กี่วินาที มือทั้งสองข้างของเจ้าหญิงที่พยายามปัดป่ายร่างกำยำให้ออกห่าง ก็ถูกเจ้าชายใช้เข็มขัดมัดเอาไว้อย่างแน่นหนา ทำเอาเจ้าหญิงเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวดอย่างหนัก

”เราเจ็บนะ ปล่อยเรา!“

แคว่ก!

“ทำไม ฉันไม่ดียังไงเธอถึงไม่เลือกฉัน” สมเด็จเจ้าฟ้าชายเอ่ยถามอย่างดุดันพลางฉีกกระชากแพนตี้ออกจากกลางหว่างขาของเจ้าหญิงอย่างแรง

“ศักยภาพ ยศ อำนาจของฉัน มีมากกว่ามันหลายเท่า แต่เธอกลับไม่สนใจฉัน ไอ้เวรนั่นมันไม่เคยใยดีเธอเลยสักครั้ง นอกจากมันจะไม่ใยดีเธอแล้ว เธอรู้บ้างรึเปล่าว่าพระคู่หมายที่เธอรักนักหนา มันเอาน้องสาวบุญธรรมของตัวเองมาทำเมีย”

“อึก ไม่จริง ไฟไม่ใช่คนแบบนั้น”

“เลิกหลอกตัวเองสักที การที่มันนอนกับน้องสาวของมัน ก็เพียงพอให้เธอตัดสินใจได้แล้วว่าควรเลือกใคร แต่เธอก็ยังโง่เง่า ดื้อดึง คิดว่าสักวันมันจะเห็นค่าเธอ”

เจ้าชายคาร์ดอสพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน ราวกับว่าเขาสนุกกับการบีบหัวใจเจ้าหญิงแอนเจลีก้าให้แตกสลายเป็นเสี่ยงๆ คำพูดที่ออกมาจากปากเขาเสียดแทงลึกเข้าไปในจิตใจของเธอ

ทิ้งรอยแผลที่ไม่มีวันหาย เจ้าหญิงได้แต่ก้มหน้าลง น้ำตาไหลรินอย่างสิ้นหวัง เธอรู้ดีว่าคำพูดของเขามีบางส่วนที่เป็นความจริง แต่ก็ไม่อาจทนรับฟังได้

“ถ้ามันรักเธอ มันคงแต่งงานกับเธอตั้งนานแล้ว ไม่สู้ ยอมเป็นของฉันแต่โดยดี เพื่อแลกกับอำนาจที่เธอกับราชวงศ์จะได้รับ ไม่ดีกว่าหรือไง?”

“....” สำหรับเจ้าหญิงแอนเจลีก้า ต่อให้ไฟไม่ยอมแต่งงานด้วย เจ้าหญิงก็จะไม่มีวันตกเป็นของเจ้าชายคาร์ดอสเด็ดขาด

“หรือต่อให้มันยอมแต่งงานกับเธอ อำนาจของมันก็ช่วยราชวงศ์ของเธอไม่ได้ มีแค่ฉันคนเดียวที่จะช่วยราชวงศ์ของเธอได้“

”....“

“เธอก็รู้ดีว่าฉันสามารถให้ทุกอย่างที่เธอต้องการได้ ขอแค่เธอยอมเป็นของฉัน” เจ้าชายคาร์ดอสกล่าวพร้อมกับบีบคางของเธออย่างแรง

“เราไม่มีวันยอมเป็นของท่าน ไม่มีวัน” เจ้าหญิงตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาแต่เต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยว ทั้งๆ ที่น้ำตายังคงไหลไม่หยุด

“อวดดี” เจ้าชายจับร่างบางนอนลงบนพื้นหญ้าอย่างรวดเร็ว ตามด้วยถอดกางเกงของตัวเองออก แล้วจับเจ้าหญิงแหวกขาออกกว้างอย่างแรง จนเห็นความเป็นสาวอมชมพู ไร้เส้นขน และปิดสนิท ยังคงบริสุทธิ์ประดุจเด็กทารก

ถึงแม้เจ้าชายจะสัมผัสตรงนั้นของเจ้าหญิงหลายครั้งแล้ว แต่ก็มีเรื่องให้พลาดทุกครั้ง ทำให้ไม่ได้สอดใส่ตัวตนเข้าไปสักที แต่ครั้งนี้ไม่มีพลาด

“ยะ...อย่าทำเรานะ” เจ้าหญิงพยายามขยับตัวหนีพลางวิงวอนทั้งน้ำตา ทว่าก็ไร้ความปรานีในสายตาของสมเด็จเจ้าฟ้าชาย

”อึก อย่าขยับเข้ามานะ“

“กรี๊ดดดดด!!” เจ้าหญิงกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจและหวาดกลัว เมื่อถูกมือหนากระชากข้อเท้าของเธอลงมาอย่างแรง จากนั้นก็คร่อมร่างของเธอเอาไว้

“ฉันจะให้ทางเลือกกับเธอเป็นครั้งสุดท้าย” มือหนาบีบคางมนแน่น

“ยอมเป็นของฉัน เพื่อแลกกับราชวงศ์ของเธอจะยังคงอยู่ หรือปฏิเสธฉัน แล้วปล่อยให้เธอและราชวงศ์ของเธอถูกบดขยี้ไม่เหลือชิ้นดี”

“อึก...คาร์ล...ป...ปล่อยเราไปเถอะนะ...เราขอร้องท่าน”

“เป็นของฉันมันแย่มากรึไง ทำไมเธอถึงได้ปฏิเสธฉันตลอด ถ้าในสายตาเธอฉันมันแย่ขนาดนั้น งั้นก็ให้มันแย่ให้สมกับที่เธอคิดเลยก็แล้วกัน ฉันจะทำให้เธอรู้สึกซึ้งว่าปฏิเสธฉันเธอจะมีจุดจบแบบไหน”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • KING CARLOS (V) นกน้อยในกรงทองของกษัตริย์คาร์ลอส SM25+++   บทที่ 20 - ราคาที่ต้องจ่าย 18+

    บทที่ 20“แก้ตัว”เจ้าชายคาร์ลอสเอ่ยตัดบทด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น แต่น่ากลัวราวกับใบมีดบางเฉียบที่เฉือนลึกจนคนฟังตัวแข็งทื่อ แม้แต่เจ้าหญิงแอนเจลีก้าที่นั่งอยู่ข้างกายก็รู้สึกเหมือนร่างแข็งเป็นหิน เลือดในกายหยุดไหล “ถ้าทำงานดี ไอ้เวรนั่นมันไม่มีทางแตะเส้นทางของเราได้ อีกเรื่อง…” คำพูดหยุดลงเล็กน้อย ก่อนที่เจ้าชายจะปรายตามองด้วยสายตาที่เย็นชาราวน้ำแข็ง “โคเคนล็อตนี้คุณภาพต่ำกว่าที่มันควรจะเป็น”ความเงียบงันเข้าปกคลุมทั้งห้อง ในขณะที่มิสเตอร์บิลละฮ์และมิสเตอร์อัชรอฟหน้าซีดเผือด เหงื่อก็เริ่มผุดขึ้นตามไรผม“พวกแกคิดว่าฉันโง่พอที่จะไม่รู้เรื่องนี้สินะ” “....” มิสเตอร์บิลละฮ์และมิสเตอร์อัชรอฟนั่งตัวสั่น แต่ก็ยังไม่กล้าเอ่ยปาก“ลดคุณภาพเพื่อเก็บส่วนต่างเข้ากระเป๋าตัวเอง” เจ้าชายเอ่ยออกมาอย่างรู้ทัน เสียงต่ำหนักของเจ้าชายทำเอาหัวใจของทั้งสองแทบหยุดเต้น สายตาของเจ้าชายที่มองมายังพวกเขานั้นเย็นชาเหมือนไม่ใช่มนุษย์“มะ...ไม่มีทางครับท่าน...พ...พวกเราไม่มีวันทำแบบนั้น” มิสเตอร์บิลละฮ์รีบโพล่งออกมา เสียงสั่นจนฟังแทบไม่เป็นคำ“ถ้าฉันเชื่อคำพูดของพวกแก…” เจ้าชายหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาถือ มุมปากบิดยิ้ม

  • KING CARLOS (V) นกน้อยในกรงทองของกษัตริย์คาร์ลอส SM25+++   บทที่ 19 - โรคจิต NC++

    บทที่ 19เจ้าชายคาร์ลอสปรายตามองพวกเขา ก่อนจะเหยียดยิ้มมุมปากเล็กน้อย เจ้าชายเอนหลังพิงโซฟาในท่าทางผ่อนคลายอย่างคนที่รู้ว่าตัวเองอยู่เหนือทุกสิ่ง ก่อนจะหยิบแก้วเหล้าคริสตัลใสที่บรรจุของเหลวสีอำพันขึ้นมาจิบ ละเลียดชิมรสชาติเข้มข้นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกระดกมันรวดเดียวจนหมดแก้ว กังเสียงกระแทกแก้วลงบนโต๊ะหินอ่อนดังขึ้นเบาๆ ทำให้ทุกคนในห้องหยุดหายใจชั่วคราว เจ้าชายยกขาขึ้นมานั่งไขว่ห้าง สายตาคมกริบกวาดมองไปที่มิสเตอร์บิลละฮ์และมิสเตอร์อัชรอฟ“โคเคนล็อตใหม่ครับท่าน” มิสเตอร์บิลละฮ์ยื่นถาดเงินที่วางผงสีขาวบริสุทธิ์ให้เจ้าชายเจ้าชายคาร์ลอสแสยะยิ้มมุมปาก ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าใกล้ถาด มือหนายกขึ้นปัดผมด้านหน้าเล็กน้อยให้พ้นจากดวงตา จมูกโด่งคมคายโน้มลงไปสูดผงสีขาวอย่างช่ำชอง เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ขณะที่ผงโคเคนไหลผ่านปลายจมูกตรงเข้าสู่ร่างกาย เสียงสูดดังหวีดในความเงียบของห้อง ทำให้ทุกคนในที่นั้นมองเขาด้วยสายตาที่ยำเกรง เจ้าชายผละใบหน้าออกอย่างช้าๆ ก่อนจะเอามือปัดจมูกเบาๆ เพื่อขจัดคราบผงที่ติดอยู่ เขาพิงตัวกลับไปบนโซฟาอีกครั้ง ริมฝีปากคลี่ยิ้มกวนๆ ดวงตาคมเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและอันตราย เจ้าหญิ

  • KING CARLOS (V) นกน้อยในกรงทองของกษัตริย์คาร์ลอส SM25+++   บทที่ 18 - แค่นี้ก็กลัวแล้วเหรอ

    บทที่ 18แม้เจ้าหญิงจะถึงจุดสุดยอดแล้ว แต่ไข่สั่นก็ยังคงทำงานอย่างต่อเนื่อง ทำเอาร่างบางนั่งตัวเกร็ง สะโพกและต้นขาสั่นระริกจนยากจะควบคุม สองมือบางกำพนักเก้าอี้แน่น ใบหน้าเรียวขึ้นสีแดงระเรื่อ ผมยาวสลวยก็ตกลงมาปรกแก้มนวลเพราะอาการหอบหายใจแรงจากความกระดากอาย“หึ” องค์รัชทายาทที่นั่งไขว่ห้าง แค่นหัวเราะในลำคอหนาออกมาเบาๆ สายตาคมกริบกวาดมองจากใบหน้าที่แดงเรื่อไล่ลงไปยังกลางหว่างขา ซึ่งเปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวานสีใส เจ้าหญิงก้มหน้าหลบสายตานั้น มือบางกำกระโปรงแน่น ดวงตากลมโตเอ่อคลออย่างพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่อยากจะหนีออกไปจากสถานที่นี้ให้ได้องค์รัชทายาทแสยะยิ้มมุมปาก ก่อนจะดึงไข่สั่นออกมาจากช่องทางรักบวมช้ำ“อ๊ะ” เจ้าหญิงก็สะดุ้งเจ็บเบาๆ รีบดึงกระโปรงลง เจ้าชายมองท่าทีนั้นด้วยความสมเพช ก่อนจะถอดเสื้อคลุมออก แล้วยื่นให้เธอเจ้าหญิงตวัดตาขึ้นมองเขาอย่างลังเล ทั้งรู้สึกอายและขุ่นเคืองในเวลาเดียวกัน แม้จะเกลียดเขาแทบขาดใจ แต่ในสถานการณ์นี้ เธอกลับไม่อาจปฏิเสธได้ เธอยื่นมือไปรับเสื้อคลุมมาคลุมกระโปรงไว้อย่างไม่เต็มใจ รอยยิ้มที่มุมปากของเขาขยับกว้างขึ้น พึงพอใจที่เห็นเธอยอมรับความช่วยเหลือจากเ

  • KING CARLOS (V) นกน้อยในกรงทองของกษัตริย์คาร์ลอส SM25+++   บทที่ 17 - on the royal box NC+++

    บทที่ 17มือหนาขององค์รัชทายาทแหวกแพนตี้ออกให้พ้นทาง ก่อนจะแยกกลีบบวมช้ำ ลูบไล้เบาๆ บริเวณคลิตอริส สัมผัสอ่อนโยนแต่หนักแน่น ทำเอาเจ้าหญิงตัวสั่นเล็กน้อย ร่างสะดุ้งเป็นระยะๆ ทุกการสัมผัสราวกับกระแสไฟฟ้าวิ่งผ่านร่างกาย ดวงตากลมโตคลอไปด้วยน้ำตา ที่ร้องไห้ ไม่ใช่แค่ความเจ็บปวด แต่เป็นความรู้สึกที่เกินจะควบคุมมือหนากระตุ้นคลิตอริสแรงขึ้น ทำให้น้ำหวานสีใสค่อยๆ ไหลเยิ้มออกมาเปรอะเปื้อนปลายนิ้วหนา องค์รัชทายาทมองดูน้ำหวานสีใสบนนิ้วของตัวเองพลางยกยิ้มมุมปากก่อนจะค่อยๆ สอดนิ้วชี้เข้าไปในช่องทางแคบๆ สัมผัสลึกซึ้งยิ่งกว่าเดิม เจ้าหญิงก็ตัวสั่น มือเล็กๆ จับมือหนาของเขาไว้แน่น ดวงตาเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว ริมฝีปากอวบอิ่มก็เม้มแน่น พยายามกลั้นเสียงครางที่กำลังจะหลุดออกมา“ยะ...อย่าเพคะ...” เสียงเจ้าหญิงแผ่วเบาและสั่นเครือ ดวงตากลมโตหันมององค์รัชทายาทด้วยความเว้าวอน “ไม่ชอบนิ้ว?”“...เพคะ”“เอาดุ้นแทนไหมล่ะ?” “ไม่เพคะ” เจ้าหญิงปฏิเสธทันทีองค์รัชทายาทแสยะยิ้มมุมปาก ก่อนจะหยิบของบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเสื้อด้านใน มันเป็นไข่สั่นไร้สายระยะไกล ควบคุมผ่านมือถือ เจ้าหญิงผู้ไม่ประสีประสาเรื่องลามก

  • KING CARLOS (V) นกน้อยในกรงทองของกษัตริย์คาร์ลอส SM25+++   บทที่ 16 - จะทำมากกว่านี้ NC++

    บทที่ 16“แต่จะว่าไป เจ้าชายฮินาโตะก็หล่อใช่ย่อยนะ” หญิงสาวคนหนึ่งในชุดสีแดงสดพูดขึ้น “หล่อแล้วยังไงล่ะ?” หญิงสาวอีกคนยักไหล่อย่างไม่แยแส “เจ้าชายเอเชียก็คือเจ้าชายเอเชีย จะไปเทียบกับเจ้าชายยุโรปได้ยังไง? ไม่มีทาง”“ใช่ ยังไงพวกเราชาวยุโรปก็เหนือกว่าอยู่ดี” อีกคนเสริมขึ้นอย่างภูมิใจ “ผิวขาว ผมบลอนด์อย่างพวกเรา คือจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหารอย่างแท้จริง”เสียงหัวเราะเบาๆ ดังขึ้นในกลุ่ม พวกเธอเหลือบตามองไปยังเจ้าหญิงแอนเจลีก้าผู้แสนสวย แต่ดูเหมือนความสวยนั้นจะไม่ช่วยให้พวกหล่อนหยุดนินทาได้“เจ้าหญิงแอนเจลีก้าก็สวยอยู่หรอก” หญิงสาวชุดแดงพูดอีกครั้ง แต่เธอทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงแหลมต่ำ “แต่ก็นะ…ถึงจะสวยแค่ไหน ก็ไม่เหมาะกับองค์รัชทายาทของพวกเราอยู่ดี”“จริง เจ้าหญิงหัวแดง ผิวเผือกอย่างเธอน่ะเหรอ? จะคู่ควรกับตำแหน่งราชินีของจักรวรรดิเรา ไม่มีทางหรอก” หญิงสาวผมบลอนด์หัวเราะหยัน ดวงตาเต็มไปด้วยความรังเกียจที่ไม่ปิดบัง“พูดถึงเรื่องนี้…” หญิงสาวในชุดเดรสสีเขียวเอ่ยขึ้นบ้าง เธอปรายตามองไปทางเจ้าหญิงแอนเจลีก้าด้วยความไม่พอใจ “ตั้งแต่อดีตมา เชื้อพระวงศ์ของเราก็เลือกเจ้าสาวที่ผมบลอนด์ทั้งนั้น เพื่อร

  • KING CARLOS (V) นกน้อยในกรงทองของกษัตริย์คาร์ลอส SM25+++   บทที่ 15 - โสเภณีชนชั้นสูง

    บทที่ 15เจ้าชายคาร์ลอสเดินเข้ามาในห้องบรรทม โดยมีเจ้าหญิงแอนเจลีก้านั่งอยู่บนเตียงนอน กำลังทานยาที่ถูกนำมาให้ แต่เมื่อเห็นองค์รัชทายาทเดินเข้ามา ใบหน้าของเธอก็ยังคงไม่แสดงอารมณ์มากนัก เธอเพียงปรายตามองเขาผ่านเสี้ยวหนึ่งของดวงตา แล้วก็หันไปทานยาต่ออย่างไม่สนใจ ไม่พูดอะไรเลย“นี่มิสซิสเดลล่า จะเป็นช่างตัดเย็บเสื้อผ้าประจำตัวของเธอ ในตอนที่เธอเป็นราชินีข้างกายฉัน” องค์รัชทายาทเอ่ยแนะนำหญิงสาวหน้าตาธรรมดาที่ยืนอยู่ข้างหลัง เจ้าหญิงแอนเจลีก้าก็ปรายตามองมิสซิสเดลล่าเพียงแวบเดียว มิสซิสเดลล่ารีบโค้งศีรษะอย่างเคารพด้วยท่าทางนอบน้อม “มิสซิสเดลล่าจะดูแลเรื่องเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ในทุกวัน” “…” เจ้าหญิงยังคงเงียบ ไม่มีคำตอบให้กับคำแนะนำนี้ แต่เธอก็หันไปมองอย่างเฉยชา“มิสเคเชีย จะเป็นสไตลิสต์ประจำของเธอ มิสเคเชียจะดูแลเรื่องชุดสำหรับออกงานสำคัญให้กับเธอ” เจ้าชายพูดต่อไป มิสเคเชียยืนอยู่ข้างมิสซิสเดลล่าก็โค้งศีรษะให้เจ้าหญิงด้วยความเคารพ เจ้าหญิงก็เพียงเหลือบมองไปที่มิสเคเชียเพียงแวบเดียว “ส่วนมาดามคีร่า เธอรู้จักแล้ว มาดามคีร่าจะดูแลทุกเรื่องของเธออีกที” มาดามคีร่า หรือ มาดามโรมัวร์ ก็โค้งศ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status