หน้าหลัก / โรแมนติก / TIE LOVE | พันธะสวาท SM+ / พันธะสวาท 2 | เคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?

แชร์

พันธะสวาท 2 | เคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?

ผู้เขียน: อะพอลโล่_
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-28 15:56:35

และเพราะฉันมัวแต่ยืนนึกถึงวันคืนสมัยเป็นเด็ก เลยทำให้ฉันสายไปหลายนาที นี่เป็นวันแรกของการเปิดเรียนและสำหรับนักศึกษาชิงทุนปีสามอย่างฉัน..

ตึก ตึก ตึกกก.. ขอให้ทันเถอะ!

ธิชา รีบกดลิฟต์ด้วยความร้อนลน หากเธอเข้ารายงานตัวช้า คงเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่ๆ

ติ้ง~ ทันทีที่ลิฟต์เปิด ฉันก็รีบแทรกตัวเข้าไปทันที ห้องประชุมอยู่ชั้นสาม เพราะงั้น..เลยรีบตะแคงข้างใช้ศอกจิ้มเลขสามที่แป้นเพราะกำลังใช้มือควานหามือถือในกระเป๋า แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อกลายเป็นว่า ฉันไม่ใช่คนเดียวที่อยู่ในลิฟต์

…แต่เหมือนอีกฝ่ายจะยังไม่รู้สึกตัวว่าฉันมองเขาด้วยสีหน้าตกใจแต่ไหน เพราะเขายืนกอดอกพิงลิฟต์และสวมหูฟังอยู่ ยืนหลับตาฟังเพลง.. ในที่แบบนี้เนี่ยนะ

ธิชายกมือวาดไปมาตรงใบหน้าคม ก่อนสตั้นกับกรอบแว่นสีเข้มตรงขอบที่ขับผิวหน้าขาวสว่างราวลูกรักพระเจ้า ก่อนจะเรียกสติกลับมาและสตั้นเป็นรอบที่สองด้วยความตื่นเต้นชนิดที่ไม่ได้เตรียมใจมาก่อนว่าจะเจอกันในที่แบบนี้ เมื่อกี้ฉันยืนมองเขาในรูปที่บอร์ด ตอนนี้ฉันยืนดูตัวจริงของเขา ตัวเป็นๆที่ยืนหายใจอยู่ตรงหน้า

จังหวะที่เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมาราวกับถูกสะกดด้วยใบหน้าที่ครบเครื่องเกินมนุษย์

“…เธอไปชั้นไหนกันแน่” พี่คาร์เตอร์ เจ้าของมหาวิทยาลัยแห่งนี้นี่แหละ คนที่ฉันพยายามไล่ตามเขามาหลายปี

“อะ.. เอ่อ..”

“….”

“สะ สามค่ะ” เขาชะโงกหัวเพียงนิดมองไปทางด้านหลังของฉัน

“ถ้ารีบเพราะมาสาย เธอเสียเวลาอีกสองนาทีเห็นจะได้” พลันเพยิดหน้าให้ฉันหันกลับไปมองที่ด้านหลัง แล้วก็เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด ศอกของฉันน่าจะกวาดกดชั้นเรียนไปถึง6ชั้นรวด ก็เพราะตกใจเขาเมื่อกี้นั่นแหละ

“แย่แล้ว!! หนูสายไปกว่านี้ไม่ได้แล้วด้วย!”

“…..”

เพราะเห็นท่าทีหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มตรงหน้า กับท่าทีที่รีบรนแบบจริงจัง…

ร่างสูงก็จัดการกดปุ่มอะไรสักอย่างค้างไว้ และประเด็นคือเขาเดินเข้ามาและยืนซ้อนอยู่หลังฉันค่ะ! ข้างหลังเลย ลมหายใจรดเส้นผมของฉัน แถมยังใกล้กันมากเกินไปจนได้กลิ่นตัวหอมๆของเขา ถึงฉันจะจำเขาได้แต่มันไม่ได้หมายความว่าเขาจะจำฉันได้ถูกไหม แล้วเติบโตมาอย่างดีแบบนี้.. ดีกว่าในรูปที่เห็นเป็นล้านล้านเท่า ถึงจะเคยเจอกันตอนเด็กก็ทำใจให้ไม่ตื่นเต้นไม่ได้หรอก

ธิชายืนตัวแข็งทื่อ เธอกลืนน้ำลายและเสียงก็ดังพอที่คาร์เตอร์จะได้ยิน เขาก้มลงมองเธอจากมุมที่สูงกว่า ก่อนจะถอยออกมาในที่สุดและเลือกที่จะไม่พูดอะไรให้อีกฝ่ายเกร็งเขาไปมากกว่านี้

“หวังว่าจะไม่สาย”

ติ๊ง~ ลิฟต์เปิดทันที เขาทำอะไรกับลิฟต์กันอะ.. แต่เพราะไม่เหลือเวลาให้สงสัย ฉันเลยต้องรีบวิ่งจากมา กลายเป็นเด็กที่ไร้มารยาทในสายตาของเจ้าของมหาลัยไปแล้วซะด้วยละมั้ง

“ขอบคุณนะคะ!! ก่อนจะตัดสินใจตะโกนเสียงดังแล้วหันหลังกลับมาโค้งคำนับ แต่ประตูลิฟต์ปิดไปซะแล้ว

“เอ๊ะ!..” ก่อนที่จะนึกอะไรขึ้นได้ ฉันลืมแนะนำตัวแล้วก็.. ลืมให้จดหมายของพ่อ!

ธิชากัดปากเพราะรู้สึกเสียดายโอกาสที่ได้เจอกับคาร์เตอร์ตัวต่อตัวแล้วแท้ๆ แต่กลับทำอะไรไม่ถูกไปซะได้.. ก็เขา หล่อเหลาเอาการขนาดนั้น มันเกินกว่าที่ฉันคิดไปมากๆเลย

“ไม่เป็นไร.. คงมีสักวิธีที่ได้เข้าใกล้เขาอีกสักรอบ แล้วค่อยให้จดหมายตอนนั้นก็แล้วกัน”

ก่อนจะรีบวิ่งตรงไปยังห้องประชุมเพื่อรายงานตัวกับอาจารย์และนักศึกษาชั้นปีที่สามทุกคนที่อยู่ที่นั่น..

• CARTER

นิ้วมือถูกแสกนที่ระบบก่อนเข้าห้องทำงาน จริงๆวันนี้เขาต้องเข้าห้องประชุมที่ชั้นสาม เพราะมีนักเรียนที่สอบชิงทุนได้ถึง5คน แต่เพราะความเหนื่อยล้า.. ทำให้เขาต้องพาตัวเองมาที่ห้องทำงานแทนที่จะเป็นห้องประชุมที่ชั้นสาม.. ชั้นเดียวกับ ที่เธอคนเมื่อกี้รีบวิ่งออกไป…

แว่นตาถูกถอดออกและวางที่โต๊ะ ก่อนจะนวดสันจมูกตรงหัวตาเบาๆ.. พลันรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาเธอคนเมื่อกี้ แต่แค่นึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ไหน

ก๊อกๆ ประตูที่ถูกเปิดค้างเอาไว้ ถูกเคาะด้วยร่างสูงในชุดนักศึกษาไม่ต่างจากเขา เห็นทีจะมีเพียงเสื้อสูทที่เขาสวมทับอยู่แต่อีกฝ่ายไม่มีก็แค่นั้น

“ไง เมาค้างเหรอครับท่านประธาน”

“เพราะมึงเลย” คาร์เตอร์ตอบกลับ ก่อนจะทิ้งหัวพิงกับพนักเก้าอี้ทำงาน

“คออ่อนเองนี่หว่า”

“แล้วนี่มึงมีไรอะ?”

“ลืม? วันนี้มึงต้องเข้าห้องประชุม เด็กทุนมากันครบแล้ว อาจารย์ก็รอมึง”

“เฮ้อ~”

“เอาน่า ทีหลังกูจะไม่ชวนมึงแดกเหล้า” ไอ้อัลฟ่ามันชวนผมกินเหล้าเมื่อคืน เหล้าบ้าเหล้าบออะไรของมันไม่รู้สามแก้วเล่นผมร่วงแบบร่วงยับ รู้ถึงไหนอายเขาถึงนั่น

คิดว่าจะมีเวลาได้พักสายตาสักครึ่งชั่วโมง แต่เริ่มกำหนดการเร็วกว่าที่กำหนดไว้ก็ดี จะได้กลับมานอนสักงีบสองงีบ

คาร์เตอร์หยิบแว่นขึ้นมาสวมอีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นและเดินไปพร้อมกับอัลฟ่า ทันทีที่ลงลิฟต์มาที่ชั้นสาม ตรงไปยังห้องประชุม

แกร๊ก~

(0__0)

คาร์เตอร์ชะงักอีกครั้ง เพราะเธอคนนั้นที่เขารู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตากำลังมองมาที่เขา และยืนอยู่ด้านหน้าของห้องประชุม..

เจ้าของมหาลัยหรี่ตาเพราะสงสัยความคุ้นหน้าเป็นทุนเดิม การที่เธอยืนอยู่ด้านหน้าของห้องประชุมเท่ากับว่าเธอเป็นนักศึกษาใหม่ และที่สำคัญ… เธอเป็นนักศึกษาที่สอบชิงทุนของที่นี่

“อึ้งอะไรของมึง?” ชิริวที่ยืนกอดอกพิงกำแพงห้องกับเรียวมองหน้าเขา เจ้าตัวเกาท้ายทอยตัวเองเพียงนิดก่อนจะเดินเข้าไปสมทบ และได้ยืนต่อจากเธอในลิฟต์คนนั้น และได้รับไมค์จากอาจารย์

คาร์เตอร์เหลือบมองคนข้างๆที่หลบตา หลบหน้าเขาราวกับมีความผิดติดตัว ก่อนจะลดไมค์ลงต่ำแนบกายแล้วพูดกับคนข้างๆในระยะที่ได้ยินกันสองคน

“เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?” แต่นอกจากอีกฝ่ายจะไม่ยอมพูดอะไร ก็ดันก้มหน้าหนักกว่าเดิม.. ไหนจะมือที่บีบกันจนแน่นอีก

ไม่ผิดแน่… ต้องเคยเจอกันที่ไหนสักที่ และไม่ใช่ ที่มหาลัยแน่นอน

คาร์เตอร์ก้าวมายืนด้านหน้า และเริ่มการอภิปราย.. โดยที่ยังมีจังหวะที่เหลือบมองคนตัวเล็กอย่างอดคาใจไม่ได้

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   ตอนพิเศษ

    ตอนพิเศษ1ปีผ่านไปหลังจากเหตุการณ์ที่ห้องประชุมในตอนนั้น ก็ผ่านมาแล้ว1ปี คิดถึงวันวานเสียจริง.. รูปวันแต่งงานของฉันกับพี่เตอร์ ฉันยังคอยเปิดมันอยู่เรื่อยๆ ราวกับว่ามันเป็นเสมือนของมีค่าที่สุดในชีวิต มันเหมือนจุดเริ่มต้นในหลายๆเรื่อง ฉันวางรูปคู่ของเราที่ถูกเลือกใส่กรอบ วางเคียงข้างกับจดหมายของพ่อที่ถูกใส่กรอบอย่างดี ชั่วครู่ที่ธิชาเลือกสัมผัสกรอบรูปของจดหมาย ลายมือตวัดแต่ไม่ยุ่งเหยิงทำให้เธอลอบยิ้มเบาๆ“ลงไปกินข้าวหน่อยไหม เสร็จหมดแล้วนะ” “อ๊ะ! อื้ม” คาร์เตอร์เดินเข้าสวมกอดธิชา เขาดูแลเธอเป็นอย่างดีไม่ได้มีแค่คำคุย เดินประคองภรรยาท้องอ่อนด้วยความระมัดระวัง“ไม่เห็นต้องประคองขนาดนี้เลย หนูเดินได้”“เมื่อไหร่จะเลิกแทนตัวเองว่าหนูสักที”“ก็มันติดปากนี่นา” ตอนนี้แล้วฉันก็ยังคงเรียกพี่เตอร์ว่าพี่เช่นเคย ชั้นล่างของบ้านถูกเตรียมอาหารไว้มากมาย ออกจะเกินความจำเป็นด้วยซ้ำ ทั้งที่เราอยู่กันแค่สองคน.. ไม่สิ รวมเจ้าตัวน้อยที่อยู่ในท้องด้วยนี่ก็สามคน แต่อาหารถูกจัดเตรียมราวกับเลี้ยงต้อนรับคนเป็นสิบ“มันเยอะไปนะ ไม่ต้องมากมายขนาดนี้ก็ได้ สิ้นเปลืองเปล่าๆ”“ฉันมีให้กินก็กินเถอะน่า ของดีๆทั้งนั้น

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_91 | เรื่องที่อยากจะบอก THE END

    พี่เตอร์บอกให้ฉันรออยู่บนรถใช่ไหมละ แล้วทุกคนคิดว่าฉันทำตามหรือเปล่า? ถ้าคิดว่าฉันจะรั้นละก็อยากจะบอกว่าคิดผิด! ฉันยังนั่งอยู่บนรถ แต่ไม่ได้นั่งรอให้เวลาเสียเปล่านะ ฉันให้บุ๊ควิดิโอคอลหาฉันและดูการอภิปรายอะไรสักอย่างที่เป็นคำตอบได้ว่า พี่เตอร์กลับมาด้วยสาเหตุอะไรสาเหตุแรกเลยคือประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับวิทยาลัยที่ได้ทำการเปิดที่อเมริกาเป็นที่เรียบร้อย สร้างความฮือฮาไม่น้อยเลยกับนักศึกษาทุกช่วงชั้นปีที่ได้รับรู้ ก็นะ.. มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่คนที่ไม่มีสัญชาติของบ้านเมืองเขาจะดำเนินการเปิดมหาวิทยาลัยที่นั่น ต่อให้เป็นเอกชนก็ตาม แต่พี่เตอร์และคุณแม่พี่เขาทำได้ นอกจากจะมีเงินแล้ว พรรคพวก หรือเส้นใหญ่ต้องใหญ่เอาเรื่องเลยถึงทำทุกอย่างจนถึงขั้นที่สำเร็จได้ขนาดนี้ธิชามองมือถือ ตั้งใจฟังเสียงที่คาร์เตอร์พูดออกมา การเดินไปมาไม่อยู่กับที่ของพี่เขาทำให้นักศึกษารู้สึกไม่อึดอัดกับสิ่งที่ต้องตั้งใจฟัง.. แต่แล้ว..นี่ฉันไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม! ตอนที่เดินมาทางนี้ พี่เตอร์ก้มมองกล้องด้วย! มองเหมือนสายตาเราได้ประสานกันและหยุดอยู่ตรงหน้ากล้องที่บุ๊คยังคงวิดิโอคอลกับฉัน‘และอีกเรื่องที่สำคัญไม่แพ้กัน.. ฉันไม่

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_90 | เซอร์ไพส์

    “ขอบคุณนะพี่ ป่านนี้ใครต่อใครเม้าท์กันแล้วมั้งว่าพี่เป็นผัวน้อยหนู^^”“คงงั้น”“ไว้เดี๋ยวหนูทำคุ้กกี้แล้วกัน ค่าตอบแทน”“ไม่ต้องอะ ไอ้เตอร์ให้ค่าเสียเวลาฉันคุ้มอยู่ ไม่งั้นฉันไม่เสียเวลามารับส่งเธอหรอก เมียก็ไม่ใช่”“จ้าาา ไปได้แล้ว” ฉันโบกมือบ๊ายบายแทนคำลา พี่ริวเหมือนตัวแทนพี่ชายที่ชีวิตนี้ไม่คิดว่าจะมี เขาจัดการให้ฉันแทบทุกอย่าง แม้บางครั้งจะเหมือนทำส่งๆไปงั้น แต่ก็ทำให้ ก็ถือว่าดีเหลือแสนแล้วกับคนอย่างพี่ริว เพราะถ้าไม่ได้สนิทกันจริงละก็ ไม่มีทางที่คนอย่างพี่ริวจะเสียเวลาทำอะไรเด็ดขาดพอกลับมาถึงบ้าน ความเงียบมันก็แอบทำให้รู้สึกเหงา อยากจะไปนั่งดื่มชิวๆที่ร้านเหล้าก็กลัวคิดถึงพี่เตอร์จนใจแตก ลากผู้ติดมือกลับมาหนะสิ ช่วงหลังไม่มีอะไรตกถึงท้องมานานแล้วด้วยโดยเฉพาะพี่เตอร์…หิวชะมัด เมื่อไหร่จะกลับมาไม่ว่าเปล่าธิชา ส่งข้อความหาคาร์เตอร์ดั่งความรู้สึกหิวชะมัด เมื่อไหร่จะกลับมา จะซื้อกินอยู่แล้วนะ!ส่งไปแบบไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายกดอ่านมัน อีกไม่นานฉันก็จะจบการศึกษาแล้วด้วย.. ไม่รู้ว่าจะกลับมาหากันได้ไหม เลยไม่อยากคาดหวังฉันกลายเป็นธิชาที่ใครต่อใครรู้จักในฐานะแฟนของพี่เตอร์ ไม่ว่าจะรุ่น

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_89 | รอจนแห้ง

    1ปีผ่านไปมหาวิทยาลัย เอแบค“พี่โกง!”“โกงบ้าอะไร แพ้แล้วอย่าพาลดิวะ!”“ถ้าไม่โกงจะกินรอบวงทุกรอบแบบนี้ไงวะ! ถอดเสื้อออกมาเลยนะ!”“ถอดทำห่าไร!”“ก็พี่ต้องซ่อนไพ่ไว้แน่ๆ! คนกะล่อนอย่างพี่ไม่มีทางชนะใสๆหรอกน่า!! ถอดเสื้อเดี๋ยวนี้เลย!”ณ อาคารตึกคณะของอัลฟ่า ชิริว เรียว อัลฟ่า บุ๊คและธิชานั่งเล่นไพ่กันอย่างเสียงดังโวกเวยโวยวาย คนตัวน้อยโบ้ยว่าชิริวคนหน้าตายสันดานเสียกำลังโกงเธอจนแทบจะหมดตัว“แพ้ก็แค่จ่ายนี่หว่า! ตาละห้าบาทเหมือนกูหลอกเอาบ้านมึงอะ!”“ห้าสิบบาทก็เงิน! หมดตัวแล้วรู้ไหม! รู้ไหมว่าต้องยืนหลังขดหลังแข็งทำงานนานขนาดไหนกว่าจะได้มา! สารภาพมาซะดีๆ! ไม่งั้นหนูประจานแน่!”“เป็นถึงเมียไอ้เมียไอ้เตอร์ ไหงมันปล่อยให้เมียมันมีเงินห้าสิบบาทติดตัววะ!”“ตาละห้าบาทก็ให้พี่เขาไปเถอะน่าา แค่นี่เอง^^*” บุ๊คร้องเตือน“ตาละห้าบาท แต่กินฉันเป็นสิบรอบ! ฉันเสียไปแล้วห้าสิบบาท!”“ถ้าหวงเงินห้าสิบบาทขนาดนั้น ไม่เก็บตังค์ไว้หยอดกระปุกละวะ!! มาชวนชาวบ้านเขาเล่นไพ่ทำไม!” ชิริวสวนกลับ ก่อนจะเริ่มวิ่งหนีธิชาที่ไม่ยอมแพ้“รับจ๊อบพิเศษเว้ย!”“กูละปวดหัวกับพวกมัน” เป็นเรียวที่พูดขึ้นมา เขานั่งเกลี่ยไพ่ในมือแ

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_88 | เธออร่อยเกินไป

    “เฮ้ออ~” ธิชาถอนหายใจหลังจากนั่งแท็กซี่กลับถึงบ้านของคาร์เตอร์ บ้านหลังโตที่เขาอยู่คนเดียว บ้านหลังโตที่เป็นคนละหลังกับบ้านที่คุณแม่ของพี่เขาคอยเทียวไปเทียวมา..ฉันนั่งกินขนมหวานๆหวังเบาเทาอาการหงุดหงิดที่ใจ ไม่รู้จะปากหนักไปเพื่ออะไร แค่บอกว่าไม่ให้ไปมันก็จบใช่ไหมละ ปากหนักไม่รู้เวล่ำเวลาเลยจริง!ฉึ่บ ฉึ่บ ก่อนจะมีเสียงเท้าเดินเบาๆดังขึ้นจากด้านหลัง เมื่อกี้คุณแม่บ้านบอกว่าจะไปรดน้ำต้นไม้นี่นา รดเร็วหรือเปล่านะ ยังไม่ถึงสิบนาทีเลย“คุณแม่บ้านคะ รดน้ำเสร็จแล้วเหรอ มีอะไรให้หนูช่วยไหม หนูกำลังหัวร้อนพี่เตอร์แบบสุดๆไปเลยดะ.. คะ คุณแม่” แต่กลับกลายเป็นคุณแม่พี่เตอร์ซะงั้น ธิชารีบยืนขึ้นแล้วยกมือไหว้ทันทีและอยู่ในท่าสำรวม“..ลูกฉันไปสร้างเรื่องอะไรอีกละ” ท่าทีสง่างามจนน่าเกรงขามนี่บางทีก็อึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก คนเป็นแม่เดินไปที่โต๊ะทานอาหาร วางกระเป๋าแบรนด์ดังอย่างเบามือ“..มะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เรื่องเล็กน้อย”“เรื่องเล็กน้อย? ถึงขั้นต้องพึ่งขนมเท่าภูเขาแบบนั้น?”“….”“เล่ามาเถอะ อย่างน้องฉันก็เป็นผู้หญิงเหมือนเธอ.. ลูกชายฉันสุภาพก็จริงแต่มันซื่อบื้อกับเรื่องแบบนี้ที่สุด”ฉันควรทำยังไงละ เ

  • TIE LOVE | พันธะสวาท SM+   พันธะสวาท_87 | อยากโดนหึง

    •PICCHYย้อนกลับไป…วันเกิดเหตุ…ชิริวนั่งหักนิ้วตัวเองเงียบๆอยู่ที่มุมห้อง เขาไม่ได้สนใจอะไรนอกจากข้อนิ้วของตัวเอง และค่อยเงยหน้าเมื่อคนเป็นเพื่อน.. ทักถาม“มึงจะเอาไง ไอ้เตอร์ไม่รับสาย” อัลฟ่าเก็บมือถือใส่กระเป๋า เขายืนมองพิชชี่ที่นั่งตัวสั่นราวกับลูกหมาตกน้ำอยู่บนเตียง สายตาของชิริวจ้องมองเธอแน่นิ่งและน่ากลัว“..เอาไง จัดการดิ”“อย่านะ! ฉะ ฉันจะไม่ทำอีก! ฉันจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ”“..ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอพูดแบบนี้”“ครั้งนี้จริงๆ! จริงๆนะ!”“ก่อนหน้านี้เธอทำให้เด็กปีหนึ่งลาออกไป คราวนั้นเธอก็พูดกับฉันแบบนี้”เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับธิชาไม่ใช่ครั้งแรกที่พิชชี่เป็นคนที่อยู่เบื้องหลัง หลายครั้งหลายคราที่เธอมักจะแสดงออกถึงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของคาร์เตอร์ และใช้สิทธิ์ของคนเป็นพ่อที่มีอำนาจข่มเหงรังแกผู้ที่ด้อยกว่าครั้งแล้วครั้งเล่า และครั้งนี้คนที่อยู่ตรงหน้าเธอก็คือชิริว ไม่ต่างจากครั้งก่อน.. พิชชี่ถึงได้ตัวสั่นเป็นลูกหมาตกน้ำแบบนี้เพราะดูเหมือนว่าชิริว.. ไม่มีความเชื่อหลงเหลืออยู่บนหน้าเขาเลยชิริวนั่งบนเตียงที่จับพิชชี่มัดตรึงเอาไว้ แล้วใช้ปลายนิ้วกดดันความรู้สึกอีกฝ่ายด้วยการ.. คีบชายเสื้อ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status