LOGINเมื่อมาเฟียหนุ่มต้องมาเจอสาวน้อยขี้กลัว เรื่องราวความรักและความโกลาหนจึงเริ่มต้นขึ้น ภูทัช มาเฟียหนุ่มเจ้าของธุรกิจคาสิโน หนุ่มหล่อไฟแรงที่มีสาวมากมายหมายตา แต่กลับต้องอ่อนอกอ่อนใจเมื่อเจอกับวาดฝัน หญิงสาวที่ดูเปราะบาง อ่อนแอ วาดฝัน หญิงสาวที่เป็นโรคกลัวการสัมผัส ทั้งยังนิสัยขี้กลัวและขี้ระแวง แต่พอเหล้าเข้าปากเธอกลับโผเข้ากอดภูทัชอย่างไม่ลังเล เหมือนแพร เพื่อนสาวคนสนิทของวาดฝัน หญิงแกร่งแห่งปีที่คอยดูแลปกป้องวาดฝันไม่ต่างจากแม่ไก่ปกป้องลูกไก่ ทรงกลด น้องชายฝาแฝดของวาดฝัน เด็กหนุ่มที่ต้องรับภาระสืบทอดธุรกิจของครอบครัว หลังจากที่พ่อแม่เสียชีวิต
View More“Ternyata kamu gadis nakal.”
Aku tersentak mendengar suara berat Aaron tepat di belakangku. Kurasakan tubuhnya menempel rapat, panasnya menembus tipis kain bajuku. “K-Kak… aku tidak–” Bibirku dibekap telapak tangannya, sementara pinggangku dicekal kuat. “Lanjutkan menonton,” bisiknya, serak, menggoda. “Jangan pejamkan matamu.” Melalui celah kecil pintu yang terbuka, tatapanku kembali terarah pada Aresh, kakak tiri pertamaku, yang tengah menghunjam tubuh wanita di bawahnya tanpa ampun. Ranjang berderit, desahan bercampur raungan sensual, membuat darahku mendidih. Leherku meremang saat napas panas Aaron menyapu kulitku. Ia terkekeh pelan. “Kamu tampak sangat menikmatinya,” bisik Aaron, suaranya menancap di telingaku. “Jadi, bagaimana kalau kita mencobanya juga malam ini, Adik Tersayang?” Suara dalam Aaron, mengirim getaran aneh ke tubuh bagian bawahku, aku pun gemetar tanpa sadar. *** Beberapa hari sebelumnya.... “Waaah, besar sekali!” Aku meloloskan desah penuh kekaguman saat melihat rumah megah di hadapan. Hal itu memancing tawa dari ayah baruku, sementara pipi ibuku bersemu kemerahan–mungkin malu karena ucapanku yang polos tersebut. “Manis sekali anak gadis ini,” komentar ayah baruku sambil tersenyum. Beliau menepuk-nepuk puncak kepalaku pelan. “Ayo masuk dulu, Sherry. Saya kenalkan dulu pada kakak-kakakmu.” Belum lama ini, ibuku yang cantik menikah lagi dengan seorang milyuner tua yang membawa tiga orang putra ke dalam pernikahan. Ayah baruku itu adalah orang yang hangat dan humoris, membuatku sulit untuk tidak menyukainya. Apalagi memang ia membuat ibuku tampak bahagia setelah bertahun-tahun sengsara bertahan hidup tanpa dukungan suami. Aku masuk ke dalam rumah megah yang tidak pernah kubayangkan akan bisa kutinggali. Ruang utamanya begitu lapang, dengan langit-langit tinggi yang membuat segalanya terasa lebih besar dari seharusnya. Semua tampak bersih, teratur, dan mahal–sungguh mencerminkan betapa kayanya pria yang menikahi ibuku tersebut. “Itu kakakmu yang nomor dua,” kata ayah baruku saat seorang pria berbadan tegap berjalan menuruni tangga. Membuatku langsung mengarahkan pandangan ke arahnya. Tatapan mata tajamnya yang sempat melihatku tampak dingin, sementara setengah wajahnya yang lain tertutup masker hitam. “Aku pergi dulu. Ada masalah kantor,” kata pria itu pada ayah baruku dengan nada datar. Lalu tanpa menunggu respons, ia langsung keluar rumah. Ayah baruku menghela napas. “Haa. Anak itu….” Tatapanku tiba-tiba tertuju pada sesuatu di atas lantai. Sebuah kunci motor. Apakah pria tadi menjatuhkannya? “Maaf, permisi sebentar, Om,” kataku. Tanpa pikir panjang, aku ambil benda itu dan mengejar si kakakku yang nomor dua. "Kak!" panggilku dengan suara cukup keras. Pria itu menghentikan langkah, menoleh ke arahku dengan kening berkerut. Meski tampak tidak ramah padaku, aku tetap berjalan mendekat sembari mengulurkan kunci yang kutemukan tadi. "Kak, ini tadi jatuh," ucapku sambil tersenyum. Ekspresi pria itu tampak semakin dingin, kerutan di keningnya bertambah. Ia meraba sakunya terlebih dahulu sebelum kemudian tangannya terulur ke arahku. Kupikir, ia akan mengambil kunci yang kusodorkan padanya ini, tapi hal yang mengejutkan terjadi. Dengan satu gerakan keras, dia mencengkeram tanganku dan menyentakku mendekat untuk berbisik dengan suaranya yang dingin, “Siapa yang kamu panggil ‘Kak’? Tidak tahu malu.” Tubuhku menegang. Aku tidak sempat bereaksi lebih jauh karena dia sudah mengambil kunci di tanganku dan berbalik untuk melangkah pergi "Sialan, pagi yang menyebalkan," desisnya, terdengar sangat kesal. Sepasang mataku membola. Pria itu … benar-benar tidak menyukaiku ya? Dengan hati terluka, aku kembali ke tempat ibu dan ayah tiriku menunggu. Rupanya, selain Aaron, kakakku yang nomor dua tadi, saudara tiriku yang lain sudah tidak ada di rumah. Beliau pun baru mendapatkan kabar tersebut dari pelayan, bahwa Aresh dan Arsion, dua kakakku yang lain, sudah lebih dulu pergi dari rumah saat para orang tua menjemputku tadi. Aku tidak terlalu ambil pusing dengan sikap mereka. Karena toh memang sulit menerima orang baru. Apalagi, hari ini ayah tiri dan ibuku pergi berbulan madu. Aku tidak mau mereka melihatku sedih hanya karena sikap para kakak baruku. Namun, setelah mereka berangkat ke bandara, tak urung aku merasa kesepian dan kurang kerjaan. Karenanya, aku memutuskan untuk jalan-jalan di sekitar rumah. Langkahku membawaku ke tempat yang asing di tengah taman belakang. Ada bangunan kecil di belakang rumah—yang aku tidak tahu untuk apa kegunaannya. Bangunan itu berdiri agak terpisah dari rumah utama. Ukurannya tidak besar, hanya satu lantai dengan cat dinding warna putih. Di bagian depan ada teras kecil dengan beberapa kursi kayu.. “Tempat apa ini…?” gumamku, menatap pintu kayu yang sedikit terbuka. Dari dalam terdengar suara aneh. Suara desahan yang aku tidak tahu apakah pemiliknya sedang kesakitan atau tengah dibuai kenikmatan. Tiba-tiba jantungku berdegup tak karuan. "Suara apa itu?" Karena penasaran, perlahan aku mendekat dan mengintip melalui celah pintu. Dan pandanganku membeku. Seorang pria tanpa busana tengah bergerak liar di atas seorang wanita. Otot-otot pria itu bergerak liar, keringat bercucuran. “Aresh–ah! Lebih cepat lagi–” Mataku membelalak. Napasku tercekat sementara wajahku memanas melihat adegan liar di depanku, apalagi saat tahu siapa pria yang membuat wanita itu mendesah dengan suara basah. Bukankah itu Aresh? Kakak tiriku yang pertama? “A-aku harus pergi…” Merasa bahaya yang tak terkatakan, aku segera berbalik, berlari secepat mungkin. Kakiku nyaris terantuk batu, jantungku berdetak seperti ingin meledak, tapi aku terus berlari secepat mungkin. Malam itu aku tak bisa tidur. Bayangan pria entah siapa yang bercinta dengan begitu liar tersebut terus menari di kepalaku, membuat jantungku berdebar kencang. Aku sama sekali tidak tahu bahwa saat meninggalkan bangunan tadi untuk kembali ke rumah utama, ada sepasang mata tajam yang mengamatiku.ตอนที่ 39 เรื่องราวที่น่ายินดีภายในห้องนอนที่เงียบสงบ แสงไฟสีอ่อนจากโคมไฟข้างเตียงทอประกายอ่อนโยน ขับเน้นบรรยากาศอบอุ่นที่แผ่กระจายอยู่ทั่วห้อง ภูทัชกำลังนั่งพิงหัวเตียง มือข้างหนึ่งถือหนังสือเล่มหนา อีกข้างวางอยู่บนตักอย่างสบายใจ ดวงตาคมกริบกำลังจดจ่ออยู่กับตัวหนังสือ แต่หูยังคงได้ยินเสียงฝีเท้าของวาดฝันที่เดินเข้ามาใกล้วาดฝันเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของชายหนุ่ม ก่อนจะย่างเท้าก้าวขึ้นมาบนเตียงนอนนุ่ม จากนั้นเธอจึงล้มตัวลงซุกไซร้ร่างบางเข้าไปในอ้อมแขนของเขา ร่างบางแนบชิดกับชายหนุ่มราวกับต้องการให้เขารับรู้ถึงความอบอุ่นจากตัวเธอ ใบหน้าของเธอซุกลงที่อกของเขา ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดไปตามสาบเสื้อ แทรกซึมเข้าไปปะทะกับผิวกายหนา สัมผัสอันชวนให้ฟุ้งซ่านทำให้ภูทัชถึงกับละสายตาจากหนังสือ เขาโน้มตัวก้มมองร่างบางตรงหน้าด้วยความเอ็นดู“ฝัน...เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมวันนี้ถึงอ้อนพี่เป็นพิเศษ” ภูทัชถามออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน มือใหญ่เอื้อมไปลูบศีรษะของเธออย่างแผ่วเบา ลมหายใจเริ่มหอบถี่เมื่ออยู่ใกล้ชิดกับร่างบางตรงหน้าวาดฝันช้อนตาเงยหน้าขึ้น ดวงตาคู่สวยเป็นประกายระยิบระยับ เธอลอบกลืนน้ำลาย นิ่งเงียบไปสักค
ตอนที่ 38 แต่งงานแสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องลอดผ่านกระจกบานใหญ่ของร้านอาหารหรู สาดแสงสีทองอ่อนโยนลงมาต้องพื้นไม้ขัดมันสะท้อนเป็นเงาวูบไหวไปตามจังหวะของเปลวเทียนที่ประดับอยู่ตามโต๊ะอาหาร ภายในร้านอบอวลไปด้วยบรรยากาศโรแมนติก เสียงไวโอลินบรรเลงคลอเบาๆ แทบกลมกลืนไปกับเสียงพูดคุยของคู่รักที่กำลังดื่มด่ำกับมื้อค่ำสุดพิเศษภูทัชจูงมือวาดฝันเดินเข้ามาภายในร้าน ฝ่ามือของเขากอบกุมมือเล็กของเธอแน่นราวกับไม่อยากปล่อยไปไหนวาดฝันเหลือบตามองชายหนุ่มข้างกายอย่างสงสัย วันนี้ภูทัชดูต่างไปจากทุกวัน เขาดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ แม้จะพยายามทำตัวเป็นปกติ แต่เธอก็ยังจับสังเกตถึงความผิดปกตินั้นได้“พี่ภู...ทำไมวันนี้ดูแปลกๆ ไปนะ...พี่ภูมีอะไรพิเศษหรือเปล่าคะ” วาดฝันถามเสียงแผ่วเบา ดวงตากลมโตไหวระริกด้วยความสงสัยภูทัชหันมายิ้มให้เธอ รอยยิ้มของเขาอ่อนโยนและอบอุ่นกว่าทุกครั้ง “มีสิครับ... วันนี้เป็นวันที่พิเศษที่สุดในชีวิตของพี่”คำพูดของเขาทำให้หัวใจของวาดฝันเต้นรัว แม้จะไม่รู้แน่ชัดว่าเขาหมายถึงอะไร แต่เพียงแค่เห็นแววตาของเขาที่เต็มไปด้วยความมั่นคงและเปี่ยมไปด้วยความรัก เธอก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะหลอมละลายทั้งส
ตอนที่ 37 ขอรางวัลแสงไฟสีส้มสาดส่องจากเสาไฟข้างทางทอดเงาสะท้อนเข้ามาในรถยนต์คันหรู เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มเบา ๆ คลอเคลียไปกับเสียงลมหายใจของคนสองคนที่อยู่ภายในวาดฝันนั่งตัวเกร็งอยู่ด้านข้างชายหนุ่มพลางใช้มือกอบกุมชายกระโปรงของตัวเองแน่นอย่างไม่กล้าแม้แต่จะปรายตามองคนข้างกาย คำหยอกล้อของณภพทำให้เธออดที่จะคิดฟุ้งซ่านขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ สัมผัสอันเร่าร้อนในค่ำคืนก่อนวนเวียนเข้ามาภายในหัวจนเธอนึกอยากจะเขกหัวตัวเองเสียให้ได้ภูทัชหันมามองหญิงสาวด้วยสายตาพราวระยับ รอยยิ้มบางยกยิ้มขึ้นมาอย่างเจ้าเล่ห์ ชายหนุ่มพอจะเดาอารมณ์ของหญิงสาวได้ดีว่าตอนนี้เธอกำลังคิดฟุ้งซ่านอะไรอยู่ภายในหัว “คิดอะไรอยู่หรือ” เสียงทุ้มเอ่ยแซวขณะที่มือหนายื่นไปแตะแก้มนวลเบาอย่างหยอกเย้าวาดฝันสะดุ้งเฮือกจะภวังค์ เธอม้วนอายจนรีบเบือนหน้าหนีออกไปทางกระจก หญิงสาวพยายามปรับลมหายใจให้กลับมาเป็นปกติตามเดิม พร้อมสลัดความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัวอย่างรวดเร็ว “เปล่าค่ะ...ฝันแค่รู้สึกง่วง” หญิงสาวรีบแก้ตัวออกมาเบาๆ โดยไม่ยอมสบสายตาของเขาเลยแม้แต่น้อยภูทัชหัวเราะหึ ๆ อย่างนึกเอ็นดู ชายหนุ่มไม่พูดอะไรออกมาให้หญิงสาวได้อับอายอีก เ
ตอนที่ 36 ปรับความเข้าใจภูทัชกระแอมไอออกมาอย่างรู้สึกเก้อเขิน ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องเพื่อพูดคุยอย่างจริงจังอีกครั้ง “ภพ...ครั้งนี้ต้องขอบคุณนายมากที่ช่วยฝันไว้” ภูทัชเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง เขาต้องการที่จะขอบคุณณภพจากใจจริง“พี่ภูไม่ต้องขอบคุณผมหรอก ผมเต็มใจอย่างยิ่ง” ณภพตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ท่าทีที่แต่เดิมดูขี้เล่นแปรเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมาวาดฝันมองณภพด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เธอรู้สึกขอบคุณชายหนุ่มตรงหน้า และรู้สึกปล่อยวางความขลาดกลัวภายในใจลงได้แล้วในที่สุด“ภพ...ฉันขอโทษนะ...และขอบคุณภพด้วย” วาดฝันกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เริ่มสั่นเครือ“ฝัน...ขอแค่ฝันปลอดภัย ภพเต็มใจอย่างยิ่ง” ณภพย้ำชัดให้หญิงสาวคลายความกังวล “แต่ว่า...” น้ำเสียงของเขาเริ่มแผ่วลง เมื่อเขาอยากจะเริ่มต้นขอโทษหญิงสาวอย่างจริงจังอีกครั้ง“ภพ...ทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว...ฝันไม่โกรธภพแล้วล่ะ...ต่อไปฝันหวังว่าพวกเราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้” วาดฝันย้ำชัดกับความคิดของตนเอง เธอไม่ต้องการรื้อฟื้นความหลังที่เจ็บปวดเพื่อทำร้ายกันและกันอีกต่อไปแล้ว“ฝันให้อภัยภพแล้วเหรอ” ภพถามย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ดูยินดียิ่
ตอนที่ 35 ปกป้อง“เปรี้ยง...” เสียงปืนดังสนั่นก้องกังวานไปทั่วโกดังร้าง ณภพวิ่งออกมาขวางวาดฝันเอาไว้อย่างไม่คิดชีวิต สัญชาตญาณสั่งการให้ชายหนุ่มเบี่ยงกายเข้าขวางวิถีกระสุนพร้อมกางมือปกป้องหญิงสาวเอาไว้ให้ปลอดภัยจากรัศมีกระสุนณภพใช้ร่างกายของตนเองเข้าบังหญิงสาวเอาไว้ กระสุนแล่นทะลุเข้าที่หน้าอกของณภพ เลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาเปรอะเปื้อนเสื้อสูทสีเทาของเขา ร่างของเขาทรุดตัวลงกับพื้นอย่างช้าๆ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความเจ็บปวด แต่ก็ยังคงจ้องมองวาดฝันด้วยความเป็นห่วง“กรี๊ด...” วาดฝันกรีดร้องเสียงดัง เธอทรุดตัวลงนั่งด้านข้างของณภพ สองมือโอบกอดร่างหนาเอาไว้แนบกาย น้ำตาไหลอาบแก้มอีกครั้งอย่างไม่เชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าจะเป็นความจริง เธอโกรธแค้นณภพมาเป็นเวลานาน ชายหนุ่มที่ทำให้เธอหวาดกลัวและหลีกหนีต่อโลกใบนี้ แต่ครั้งนี้เขากลับเสี่ยงชีวิตเข้าปกป้องเธอเอาไว้ เธอรู้สึกเจ็บปวดระคนสับสนในใจอย่างรุนแรงภูทัชรีบเข้ามาประคองวาดฝันเอาไว้อีกทาง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจะไม่ยอมให้เธอต้องตกอยู่ในอันตรายอีก ชายหนุ่มยกมือขึ้นเป็นสัญญาณ ดวงตาแดงก่ำราวกับพยัคฆ์ร้ายที่พร้อมจะเข่นฆ่าศัตรูให้ตายไปลงต่
ตอนที่ 34 ต่อรองภูทัชยืนประจันหน้ากับสาริน สายตาคมกริบจับจ้องอีกฝ่ายอย่างไม่ลดละ แม้ในใจจะเดือดดาลเพียงใด เขาก็ต้องควบคุมอารมณ์ให้มั่นคง ชายหนุ่มรู้ดีว่าหากเผลอทำอะไรไปโดยไม่คิดให้รอบคอบ วาดฝันอาจจะตกอยู่ในอันตรายได้ “ฉันจะแน่ใจได้อย่างไรว่าวาดฝันอยู่ที่นี่...แกพาเธอออกมาให้ฉันเห็นก่อน แล้วพวกเราค่อยเจรจากัน” ภูทัชพูดเสียงดังต่อรองออกไป เขาต้องพยายามพลิกสถานการณ์เพื่อให้กลับมาเป็นต่อขึ้นมาได้บ้างสารินหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความสะใจที่เห็นท่าทีที่ดูร้อนรนของศัตรูคู่แค้นตรงหน้า “ภูทัช...ฉันจะให้นายได้เห็นคนรักของแก...ฮ่าๆ...ฉันไม่คิดเลยว่าวันนี้จะมาถึง...วันที่นายจะต้องมาวิงวอนขอร้องฉัน...วันที่นายมีจุดอ่อนให้ฉันเหยียบย่ำ” สารินพูดออกมาอย่างนึกสะใจสารินมองชายหนุ่มที่เคยเป็นเสี้ยนหนามในชีวิตเขามาตลอดด้วยความยินดีที่ในที่สุดก็ได้เห็นภูทัชมี ‘จุดอ่อน’ เสียที เขาต่อกรกับภูทัชเพื่อขึ้นเป็นหนึ่งเดียวมานาน แต่เพราะภูทัชระวังตัวอย่างมาก ซ้ำยังมีลูกน้องฝีมือดีมากมาย ทำให้ภูทัชกลายเป็นกระดูกที่ขวางทางอำนาจของเขามาโดยตลอด แต่ไม่นึกว่าบัดนี้เขาจะมีจุดอ่อนที่เป็นเพียงหญิงสาวที่ดู
Comments