ตอนที่5 สตรีไร้ยางอาย

บทล่าสุด

• ชายาอ๋องตัวร้าย   ตอนที่26.2 บทสรุปและการลงทัณฑ์

  เพราะเหตุนี้ทำให้คนที่ชินอ๋องส่งไปสืบความจึงไม่กล้ากลับมารายงานความชั่วของกู้เทียนเฮ่าเสียที เพราะต่อให้รู้ว่ากระทำผิดอันใด แต่ก็ไร้ซึ่งพยายานและหลักฐานที่จะส่งกลับมารายงาน เพราะเหยื่อที่ถูกกระทำไม่กล้าเชื่อใจมาเป็นพยานพวกเขาล้วนกลัวในอำนาจพระญาติของฮองเฮา ส่วนคนที่ไปสืบข่าวนั้นก็ไม่กล้าที่จะบอกกับเหยื่อว่าเขาเป็นคนของชินอ๋องเหยาหวังเหว่ย เพราะกลัวว่าจะทำให้อีกฝ่ายรู้ตัวถึงเหยาหวังเหว่ยจะรู้ว่าหลัวฮองเฮาต้องสั่งให้คนตรวจสอบและหาคนที่สังหารหลานชาย แต่เขาก็ไม่ได้คิดสนใจ ขอเพียงแค่สามารถทำให้สตรีของเขาเลิกหวาดกลัวคนชั่วช้าผู้นี้ได้เท่านั้นก็พอเมื่อเหยาหวังเหว่ยได้ข่าวว่าทหารที่เขาส่งไปจะพาคนมาถึงที่นัดหมายในวันนี้ จึงได้ไปนั่งรอเพื่อชำระบัญชีแค้นให้ว่าที่ชายาของตนและสตรีมากมายที่ถูกบุรุษผู้นี้รังแกสถานที่ที่เหยาหวังเหว่ยเลือกไว้นั้นเป็นบ้านร้างที่ห่างไกลผู้คนมากนัก อีกทั้งยังอยู่ใกล้ป่าช้าไร้ญาติ บรรยากาศรอบบริเวณนั้นจึงวังเวงน่ากลัวทำให้น้อยคนนักที่จะกล้าผ่านมาแถวนี้ เพราะเช่นนี้ต่อให้กู้เทียนเฮ่าจะร้องเสียงดังมากเพียงใด ก็ไม่ใช่เรื่องที่เหยาหวังเหว่ยจะต้องกังว

• ชายาอ๋องตัวร้าย   ตอนที่26 บทสรุปและการลงทัณฑ์

  หลังจากที่เหยาหวังเหว่ยตอบกลับเสนาบดีสำนักราชเลขานุการหลัวในท้องพระโรงก็เงียบสนิท ไม่มีผู้ใดกล้าเอ่ยอันใดต่อ เฉิงเฟิงฮ่องเต้จึงสรุปบทลงโทษผู้ทำความผิด โดยประหารทุกคนที่ทำความผิดและฮูหยินเอกที่บกพร่องในหน้าที่ ส่วนตระกูลที่มีผู้กระทำผิดยึดทรัพย์สินครึ่งหนึ่งเข้าท้องพระคลัง ขุนนางในตระกูลหักเบี้ยหวัดครึ่งหนึ่งสองปี และห้ามคนในตระกูลเข้ารับราชการนานห้าปี ส่วนวันประหารนั้นคือหลังจากวันที่สำนักบูรพาได้สรุปผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดเรียบร้อยแล้วหลังจากออกมาจากท้องพระโรงเหยาซีฮันก็ถูกมารดาเรียกไปเข้าเฝ้าทันที แต่หลัวฮองเฮาจะทำอันใดได้ในเมื่อยามนี้บทสรุปได้ออกมาเรียบร้อยแล้ว นางทำเพียงได้แต่ต่อว่าเพื่อระบายความในใจออกมาเท่านั้น ส่วนองค์รัชทายาทก็เพียงยืนฟังนิ่งไม่ได้โต้ตอบอันใด เพราะอย่างไรเสียเขาก็รู้สึกเสียใจเช่นกันที่ท่านป้าของเขาจะต้องถูกประหารส่วนองค์หญิงเหยาลี่เซียนนั้นก็ถูกหลัวฮองเฮาสั่งกักบริเวณให้อยู่ในตำหนักหนึ่งเดือน โดยที่ไม่ให้ผู้ใดเข้าไปเยี่ยมเยือน แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อหลัวฮองเฮาได้ยินจากปากองค์หญิงเหยาลี่เซียนว่า ที่นางนั้นดื่มสุราจนมึนเมามากมายถึงเพียงนั้นไม่ใช่เ

• ชายาอ๋องตัวร้าย   ตอนที่25.2 การล้างแค้นที่เพิ่งเริ่มต้น

  “กระหม่อมคิดว่าคนกระทำผิดที่มีหลักฐานชัดเจนย่อมสมควรถูกประหาร ส่วนคนที่ไม่ได้กระทำผิดจะบอกว่าไร้ซึ่งความผิดนั้นก็ไม่อาจปฏิเสธได้ทั้งหมดเสียทีเดียว ในเมื่อพวกเขาล้วนเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน จากที่เสนาบดีกรมกลาโหมกล่าวสาเหตุเกิดจากที่พวกท่านไม่มีเวลาดูแลคนในบ้านให้ดีจึงเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น เช่นนั้นก็ชัดเจนแล้วว่าพวกท่านก็มีความผิด แต่เพราะหน้าที่ของขุนนางย่อมต้องเห็นบ้านเมืองมาก่อน พวกท่านจึงไม่ได้ดูแลคนในบ้านให้ดี เหตุผลนี้ข้าพอเข้าใจได้ แต่พวกท่านคงลืมไปแล้วกระมังว่าถึงพวกท่านจะเป็นหัวหน้าครอบครัว แต่หน้าที่หลักในการดูแลบ้านรวมถึงคนในบ้านนั้นเป็นหน้าที่ของฮูหยินเอกที่ต้องคอยดูแล ในเมื่อฮูหยินของพวกท่านบกพร่องในหน้าที่จนปล่อยให้อนุและบุตรหลานออกมาทำเรื่องที่ส่งผลถึงแคว้นเช่นนี้ก็ไม่อาจละเว้นโทษตายได้ หรือพวกท่านจะบอกว่าฮูหยินเอกของพวกท่านอยู่ในเรือนก็ไม่รู้ไม่เห็นด้วยอย่างนั้นหรือ” ตู้ไท่ฝูเอ่ยสีหน้าราบเรียบ น้ำเสียงหนักแน่นมั่นคงน่าเชื่อถือความคิดเห็นของตู้ไท่ฝูทำเอาเหล่าขุนนางที่ออกมารับความผิดถึงกับหน้าผิดสีไปโดยทันที หน้าของพวกเขาซีดเผือดไร้สีเลือด ส่วนบนใบหน

• ชายาอ๋องตัวร้าย   ตอนที่25 การล้างแค้นที่เพิ่งเริ่มต้น

  “ท่านเสนาบดีกรมกลาโหมท่านรีบร้อนอันใดกัน สำนักบูรพายังสอบสวนไม่เสร็จเลย ท่านก็จะรีบลาออกเพื่อรับโทษเสียแล้ว ท่านคิดว่าอนุของท่านเพียงแค่ขโมยของทั่วไปหรือกระไรจึงคิดว่าแค่ท่านลาออกก็จะสามารถลบล้างความผิดทั้งหมดได้” เหยาซิงอีรีบเอ่ยก่อนที่ขุนนางฝ่ายสนับสนุนตระกูลหลัวจะเอ่ยช่วยหลัวเผิงก่วงถึงเหยาซิงอีจะเห็นแก่พี่ใหญ่ของเขาไม่ฆ่าหลัวฮองเฮาและคนตระกูลหลัวเพื่อแก้แค้นให้เสด็จแม่ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเหยียบย่ำซ้ำเติมคนตระกูลหลัวเมื่อเห็นว่าพวกเขากำลังเดือดร้อนเพราะคดีนี้ทำให้เหยาซิงอีคิดได้ว่าเขาไม่อาจนิ่งเฉยรอตระกูลหลัวคิดร้ายแล้วค่อยโต้กลับ เขาจึงสั่งให้คนไปสืบหายาพิษชนิดนั้น และตรวจสอบหมอหลวงที่ทำการรักษาเสด็จแม่ของเขาในครานั้นด้วย เพื่อเอาไว้เป็นหลักฐานหากหลัวฮองเฮามีแผนร้ายต่อเขาและพี่รองของเขาในภายภาคหน้า“กระหม่อมเข้าใจที่จวิ้นอ๋องต้องการจะสื่อดีพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมรู้ว่าโทษนี้หนักหนายิ่งหนัก เพียงแค่กระหม่อมลาออกมิอาจจะลบล้างความผิดได้ แต่เมื่อวานนี้กระหม่อมได้ตัดความสัมพันธ์กับอนุชั่วผู้นั้นไปแล้ว ความผิดของนางย่อมไม่เกี่ยวกับตระกูลหลัว ส่วนตัวก

• ชายาอ๋องตัวร้าย   ตอนที่24.3 บุตรที่ไม่ได้ดั่งใจ

  เหยาซีฮัน เหยาซิงอี สวีจื้อซานและเสิ่นหลิวหยางต่างเงียบนิ่งไม่ได้เอ่ยถามอันใด ถึงพวกเขาจะไม่รู้ว่าเหยาหวังเหว่ยมีเรื่องใดต้องไปจัดการ แต่เมื่อพวกเขาเห็นหน้าและแววตาของเหยาหวังเหว่ยคนเดิมที่พวกเขาคุ้นชิน ก็รู้ได้ทันทีว่าเขาต้องไปสังหารผู้ใดสักคน และเรื่องนี้คงหนีไม่พ้นเรื่องที่ทำให้คุณหนูสกุลฟางกรีดร้องเป็นแน่บุรุษทั้งสี่ไม่รอช้าในเมื่อพวกเขาจัดการทุกอย่างในหอสังคีตเจียวลู่เสร็จแล้ว ก็รีบเดินทางไปยังตำหนักนอกวังของเหยาหวังเหว่ยในทันที เพราะพวกเขาเติบโตด้วยกันมามีหรือจะไม่รู้ว่าไม่เพียงแค่เจ้าของตำหนักบูรพาเท่านั้นที่จะต้องไปหลบพายุลูกนี้ เพราะเมื่อใดที่เรื่องในหอสังคีตเจียวลู่รู้ถึงหูของตระกูลหลัวและหลัวฮองเฮามีหรือหลัวฮองเฮาจะไม่รีบตามองค์รัชทายาทไปเข้าเฝ้าเพื่อหาทางออกในเมื่อเหยาซีฮันไปหลบคลื่นพายุลูกนี้ในตำหนักของชินอ๋อง หลัวฮองเฮาก็คงไม่สะดวกที่จะส่งผู้อื่นไปตาม คงหนีไม่พ้นเสิ่นหลิวหยางและสวีจื้อซานอย่างแน่นอน ทั้งสองคนก็ไม่อยากลำบากใจจึงต้องหาที่หลบภัยเช่นกันตำหนักคุนหนิงยังไม่ทันที่คนงานในหอสังคีตเจียวลู่รวมถึงอาวุธ

• ชายาอ๋องตัวร้าย   ตอนที่24.2 บุตรที่ไม่ได้ดั่งใจ

  เหยาซีฮันยืนมองน้องสาวที่นั่งอยู่ในรถม้าและเผลอถอนหายใจออกมา เพราะเขาและน้องสาวในตอนนี้ชั่งมีชะตาที่ไม่ต่างกัน อย่าว่าแต่องค์หญิงเหยาลี่เซียนเลยที่วันนี้ไม่ควรกลับเข้าไปในวัง แม้แต่เขาเองก็ไม่ควรก้าวเท้าเข้าไปในวังเช่นกัน ไม่เช่นนั้นแล้วคงหนีไม่พ้นที่จะต้องรำคาญใจ เพราะคดีหอสังคีตเจียวลู่นี้พัวพันกับอนุของท่านลุงของเขาหลัวเผิงก่วงเสนาบดีกรมกลาโหมที่เป็นเจ้าของที่ดินทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้ อีกทั้งยังมีตระกูลขุนนางที่สนับสนุนตระกูลหลัวเกี่ยวพันกับคดีนี้อีกถึงห้าตระกูล ทั้งหมดนี้ยังไม่รวมกับนายทหารตำแหน่งต่าง ๆ และเหล่าทหารที่ดูแลคลังอาวุธอยู่ ที่พวกเขายังไม่รู้แน่ชัดว่ามีส่วนเกี่ยวข้องมากน้อยเพียงใด หากกลับเข้าวังไปตอนนี้คงมีคนเดินเข้าเดินออกจนตำหนักบูรพาของเขาต้องถล่มเป็นแน่คดีนี้เป็นคดีแรกที่เสด็จพ่อให้เขาเป็นคนจัดการหลังจากถูกแต่งตั้งเป็นองค์รัชทายาท ย่อมเป็นที่จับตามองของขุนนางทุกฝ่าย ถึงเขาจะรู้อยู่แก่ใจว่าเสด็จพ่อต้องการทดสอบเขา แต่ก็เป็นเรื่องที่ดีสำหรับเขา เพราะเขาเองก็อยากให้คนตระกูลหลัวรวมถึงเหล่าขุนนางที่สนับสนุนตระกูลหลัวได้รับรู้เจตจำนงที่แท้จริงของเขา เพราะ