/ โรแมนติก / ดอกไม้ป่าของรามัญ / ตอนที่ 6 เรื่องเข้าใจผิดในอดีต

공유

ตอนที่ 6 เรื่องเข้าใจผิดในอดีต

last update 최신 업데이트: 2025-06-17 20:59:14

 

รามัญตื่นนอนในตอนสายของอีกวันหนึ่ง เขาลืมไปสนิทเลยว่าวันนี้เป็นวันเสาร์จึงไม่สามารถไปหาคุณนครินทร์ที่บริษัทได้เพราะวันเสาร์คุณนครินทร์ไม่เข้ามาในบริษัท ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังนั่งจ้องโทรศัพท์และตัดสินใจว่าโทรศัพท์ไปหาคุณนครินทร์โดยตรงดีหรือเปล่า

แต่ดูเหมือนคุณนครินทร์ก็ใจตรงกันเพราะเขายังไม่ทันได้กดโทรออกฝ่ายนั้นก็โทรเข้ามาเสียก่อน

“สวัสดีครับคุณใหญ่” เขากดรับสายและทักทายอย่างเป็นกันเองเพราะคุณนครินทร์กับเขารู้จักและสนิทสนมกันดี

“รามยุ่งอยู่หรือเปล่า ว่างคุยกับพี่มั้ย”

“ว่างครับ” รามัญไม่รู้ว่าคุณนครินทร์จะพูดเรื่องอะไรหรือเขารู้แล้วว่าเมื่อวานริณเรณูมาหาเขาที่บริษัท

“พี่มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย ออกมาเจอพี่หน่อยได้ไหม”

“ได้ครับ คุณใหญ่จะให้ผมไปหาที่ไหน”

“ตอนนี้พี่ออกมาตีกอล์ฟกับเพื่อนๆ รามออกมาเจอพี่ที่สนามกอล์ฟนะ”

“ได้ครับอีกครึ่งชั่วโมงผมจะไปหาที่เดิมใช่ไหม”

“ที่เดิมนั่นแหละ”

เมื่อวางสายจากคุณนครินทร์แล้วรามัญก็รีบอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะขับรถไปยังสนามกอล์ฟที่เขาเคยไปกับคุณนครินทร์อยู่หลายครั้ง

เมื่อมาถึงก็เจอคุณนครินทร์นั่งรออยู่ในอาคารเขาแต่งกายด้วยชุดสำหรับมาเล่นกอล์ฟและนั่งรอด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างเครียดอย่างเห็นได้ชัด

“สวัสดีครับคุณใหญ่”

“นั่งก่อนสิกินอะไรมาหรือยัง”

“ยังเลยครับ”

“เอากาแฟไหม”

“ก็ดีครับ” ชายหนุ่มกวักมือเรียกพนักงานจากนั้นก็สั่งกาแฟของตนเองมาหนึ่งแก้ว

“คุณใหญ่มีอะไรจะคุยกับผมครับ ท่าทางดูเครียดมากเลย”

“เมื่อวานเลขาของพี่บอกว่าตอนบ่ายมีเด็กผู้หญิงมาขอพบพี่แต่ประชาสัมพันธ์ไม่ให้ขึ้นมาด้านบน พี่ลองถามประชาสัมพันธ์แล้วเธอบอกว่าเด็กผู้หญิงที่มานั่งคุยกับรามและรามก็ขับรถออกไปกับเธอใช่ไหม”

“ใช่ครับ”

“เด็กผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไร” เลขาและประชาสัมพันธ์บอกเขาแล้วว่าเด็กคนนั้นชื่ออะไรแต่เขาอยากฟังจากปากของรามัญอีกครั้งเพราะเขาเป็นคนเดียวที่คุยกับเด็กผู้หญิงคนเมื่อวานนานกว่าใคร

“ริณเรณูครับ”

“อะไรนะรามเธอชื่ออะไรนะ”

“ริณเรณูครับ เธอมากับเพื่อนอีกคนชื่อสุนิสา”

“รามแน่ใจนะว่าเธอชื่อนั้นจริงๆ”

“ใช่ครับคุณใหญ่มีอะไรหรือเปล่า” รามัญยังไม่กล้าบอกว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของนครินทร์เพราะอยากจะดูท่าทางของรุ่นพี่คนนี้ก่อน

“มันเป็นไปได้ยังไง” นครินทร์พูดกับตัวเองเบาๆ

“คุณใหญ่ครับมีอะไรหรือเปล่าครับหรือคุณใหญ่รู้จัก”

“ชื่อของเด็กผู้หญิงคนนั้นเหมือนชื่อที่พี่เคยจะตั้งให้กับลูก”

“แต่ลูกของคุณใหญ่ชื่อรวิตานี่ครับ”

“ครับใช่นั่นคือลูกสาวของพี่กับคุณศิตาแต่ริณเรณูคือชื่อที่พี่เคยคิดไว้ว่าจะตั้งให้กับลูกสาวของพี่กับผู้หญิงที่ชื่อเรณู”

“คุณใหญ่หมายความว่ายังไง”

“พี่คิดว่าเด็กที่มาขอเจอพี่เมื่อวานน่าจะเป็นลูกของพี่”

“คุณใหญ่ยังไม่เคยเจอเด็กคนนั้นเลยนะครับทำไมถึงคิดว่าเธอคือลูกสาวของคุณใหญ่ล่ะ”

“เพราะมันเป็นชื่อที่แปลกมากยังไงล่ะ แล้วมันจะมีเหตุผลอะไรที่เด็กคนนั้นจะมาหาพี่ถ้าเธอไม่ใช่ลูกของพี่ รามได้คุยกับเธอใช่ไหม เธอบอกอะไรกับรามบ้าง”

“ก่อนที่ผมจะบอกว่าผมคุยอะไรกับเด็กคนนั้นบ้าง ผมขอถามพี่หน่อยได้ไหมว่าคุณใหญ่เคยไปทำงานที่จังหวัดน่านใช่หรือเปล่า” รามัญถามพลางสังเกตอาการของนครินทร์ไปด้วยว่าเขาจะปิดบังอะไรหรือเปล่า

“ใช่พี่เคยไปทำงานที่นั่นเมื่อประมาณสิบกว่าปีก่อน” นครินทร์ตอบไปตามจริง

“แล้วเคยแต่งงานกับผู้หญิงที่นั่นหรือเปล่า”

“รามรู้เรื่องนี้ได้ยังไง”

“เด็กที่ชื่อริณเรณูเล่าให้ผมฟังครับ เธอบอกว่าคุณใหญ่คือพ่อของเธอ”

คำตอบของรามัญทำให้คุณนครินทร์นิ่งเพราะเขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเรณูท้องลูกของเขา เขารู้แค่ว่าหลังจากเขาลงมากรุงเทพได้สองเดือนเรณูก็แต่งงานใหม่และเธอก็เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ทำให้เขาติดต่อไม่ได้เลย อีกทั้งตอนนั้นเขาก็พลาดทำศิตาท้องทำให้เขาต้องรับผิดชอบและแต่งงานกับเธออย่างเลี่ยงไม่ได้

“เด็กคนนั้นมาหาพี่ทำไมแล้วเธอเล่าอะไรให้รามฟังอีกบ้าง”

“เธอมาหาคุณใหญ่เพราะอยากให้ไปเยี่ยมแม่ของเธอน่ะครับ แม่ของเธอไม่สบาย แล้วพอดีเธอมากรุงเทพก็เลยแวะมาบอก คุณใหญ่เคยแต่งงานกับแม่ของเธอจริงๆ เหรอครับ”

“ใช่พี่แต่งงานกับเรณูจากนั้นพี่ก็ลงมาที่กรุงเทพและคิดว่าถ้าเคลียร์งานที่กรุงเทพเสร็จจะขึ้นไปรับเธอลงมาอยู่ด้วยกัน”

“แล้วคุณใหญ่ไปรับไหมครับ” รามัญถามทั้งที่รู้คำตอบอยู่แล้ว

“ไม่เลย เรื่องมันก็ไม่ได้เป็นแบบที่พี่คิดไว้ นั้นหลังจากพี่มาอยู่กรุงเทพได้สองเดือนพี่ก็ติดต่อเรณูไม่ได้จนกระทั่งมีคนส่งรูปเรณูแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นมาให้ พี่ก็เลยเลิกติดต่อกับเธอ แต่พี่ไม่เคยรู้เลยว่าเรณูท้องลูกของพี่ เด็กผู้หญิงคนนั้นชื่อเล่นชื่ออะไร”

“ชื่อริณครับ เธอเล่าให้ผมฟังว่าแม่เธอไม่เคยแต่งงานใหม่หรือมีผู้ชายคนไหนเลยเธออยู่กับแม่สองคนตามลำพังครับ”

“มันจะเป็นไปได้ยังไงในเมื่อมีคนส่งรูปถ่ายว่าเธอแต่งงานใหม่ไปแล้ว”

“ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ริณบอกผม”

“เธอบอกว่าอะไร”

“ริณบอกว่าหลังจากคุณใหญ่ลงมากรุงเทพได้สองเดือนก็มีผู้หญิงไปหาแม่ของเธอที่บ้าน แล้วบอกว่ากำลังท้องลูกของคุณใหญ่อยู่อีกทั้งยังเอารูปวันแต่งงานของคุณใหญ่กับพี่ศิตาไปให้เธอดูด้วย”

“ใครจะทำแบบนั้นพี่งงไปหมดแล้ว”

“ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมเล่าตามที่ผมได้ฟังมาจากริณอีกที”

“พี่ว่าเรื่องนี้มันต้องมีการเข้าใจผิดกันแน่ๆ”

“แล้วคุณใหญ่จะเอายังไงต่อครับ จะไปเยี่ยมแม่ของริณไหม”

“รามก็รู้นี่ว่าพี่จะกระดิกตัวไปที่ไหนได้บ้าง คุณศิตาตามติดตลอด วันนี้ที่พี่ออกมาตีกอล์ฟกับเพื่อน เธอก็จะขอตามมาด้วยแต่พอดีว่ายายริต้าชวนออกไปซื้อของก็เลยมาไม่ตามมา พี่ก็เลยเรียกรามให้มาเจอที่นี่ แล้วเรณูเธอป่วยเป็นอะไรเหรอ”

“ริณบอกผมว่าแม่เธอป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายครับ”

“อะไรนะทำไมถึงได้โชคร้ายอย่างนั้น”

“ที่ริณมากรุงเทพก็อยากให้คุณใหญ่ไปเยี่ยมไหมเธอเป็นครั้งสุดท้ายครับ”

“พี่คงไปเร็วๆ นี้ไม่ได้”

“ผมเข้าใจครับ แล้วคุณใหญ่จะไปหรือเปล่า”

“ไปสิ แต่คงต้องรอไปเดือนน้าเพราะคุณศิตาไปเที่ยวยุโรปกับลูกสาวถึงตอนนั้นพี่หวังว่าเรณูน่าจะยังรอพี่อยู่ พี่ขอฝากรามอย่างหนึ่งได้ไหม”

“ฝากอะไรครับ”

“ฝากช่วยดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายและสอบถามอาการของเรณูให้พี่ด้วย”

“ได้ครับไม่มีปัญหาผมจะคอยถามอาการของคุณเรณูให้คุณใหญ่เอง ผมมีเบอร์โทรของริณด้วยนะครับเดี๋ยวผมจะส่งให้ทางไลน์นะครับ ถ้าคุณใหญ่ไปเยี่ยมไม่ได้ผมก็อยากให้โทรไปหาเธอ ไปให้กำลังใจเธอบ้าง”

“ได้สิแล้วพี่จะติดต่อกลับไป ส่วนเงินค่ารักษาพยาบาลและค่าดูแลเรณูกับลูกพี่จะสั่งจ่ายเป็นค่าออกแบบก็แล้วกันนะ จะได้ไม่มีใครสงสัยเพราะถ้าพี่โอนเงินให้ริณหรือโอนเงินให้รามคุณศิตาจะต้องสงสัยแน่เพราะเธอหูตาไวมากๆ”

“ได้ครับคุณใหญ่”

“ถ้าคุณศิตารู้ว่าคุณพี่มีลูกกับเรณูพี่ว่าคนที่เดือดร้อนคงจะเป็นลูกสาวของพี่”

“ผมเข้าใจครับ”

“ลูกสาวพี่หน้าตาเป็นยังไงบ้างเธอสวยไหม”

“สวยมากๆ ครับตาเธอกลมโต ผิวขาวผมสีดำยาว เธอให้ผมดูรูปวันที่แม่ของเธอแต่งงานหน้าตาเธอเหมือนกับแม่มากๆ เลยครับ”

“ถ้าหน้าตาเธอเหมือนกับเรณูก็ต้องสวยมากๆ”

“ครับเธอสวยมากๆ” เมื่อนึกถึงใบหน้าเศร้าของเด็กสาวที่ชื่อริณเรณูแล้วรามัญก็ยิ้มที่มุมปากนิด เขาเจอผู้หญิงมาเยอะแต่ไม่เคยมีใครสวยสะดุดตาเท่ากับเด็กสาวคนนั้นมาก่อน ถึงแม้เธอจะอายุแค่สิบหกปีแต่ใบหน้าเธอก็สวยและสมบูรณ์แบบมากๆ

“พี่คงคุยกับรามได้แค่นี้ ถ้ายังไงฝากจัดการเรื่องนี้ต่อด้วยนะเรื่องริณจะเป็นความลับรามจะให้ใครรู้ไม่ได้นะ”

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • ดอกไม้ป่าของรามัญ   ตอนที่ 44 ตอนจบ

    ระยะเวลาที่คบกันนานถึงสามปีทำให้ริณเรณูและรามัญเรียนรู้กันมากขึ้นครอบครัวของหญิงสาวยอมรับชายหนุ่มเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครัวด้วยความเต็มใจแล้ววันที่ทุกคนรอคอยก็มาถึงงานแต่งงานของทั้งสองถูกจัดขึ้นที่บ้านของคุณย่านารีโดยช่วงเช้าเป็นพิธีตักบาตรและพิธีหมั้นส่วนตอนเย็นก็มีการฉลองมงคลสมรสที่โรงแรมหรูเมื่อพิธีการและงานเลี้ยงจบลงตอนนี้คู่บ่าวก็อยู่กันตามลำพังในห้องของโรงแรม“วันนี้หนูริณของอาสวยที่สุดเลยนะครับ” รามัญมองเจ้าสาวที่สวมชุดแต่งงานสีขาวด้วยความภูมิใจ“แล้ววันอื่นหนูไม่สวยเหรอคะอาราม” หญิงสาวพูดแล้วคล้องแขนไปบนลำคอของเขาแล้วส่งสายตาอ้อนเหมือนที่ชอบทำเป็นประจำ“หนูริณของอาสวยทุกวันนั่นแหละแต่ที่อาบอกว่าวันนี้สวยที่สุดก็คงจะเป็นชุดเจ้าสาวที่หนูใส่อยู่”“อารามของหนูก็หล่อที่สุดเหมือนกันค่ะ ยิ่งใส่ชุดเจ้าบ่าวแบบนี้ก็หล่อมาก เพื่อนของหนูชมกันใหญ่เลยว่าอารามหล่อ”“แล้วพวกเขาว่าอะไรไหมที่หนูริณแต่งงานกับคนอายุมากกว่าแบบอา”“ไม่เลยพวกเขาดูไม่ออกด้วยซ้ำว่าอารามอายุเท่าไหร่อารามของหนูดูเป็นวัยรุ่นอยู่เลยค่ะ”“หนูริณช่างพูดแบบนี้มันทำให้หัวใจคนแก่อย่างอาเต้นแรงทุกครั้งเวลาอยู่ใกล้หนูเล่นเลยนะ

  • ดอกไม้ป่าของรามัญ   ตอนที่ 43 ขอแค่เป็นคนดี

    “เจ็บแผลมากไหมคะคุณย่า” ริณเรณูถามคุณย่านารีหลังจากที่ทุกคนออกไปจากห้องพักผู้ป่วยแล้ว“ตอนนี้ไม่เจ็บเท่าไหร่จ้ะ น่าจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาชา”“ถ้าคุณย่าเจ็บแผลหรือปวดแผลต้องรีบบอกหนูนะคะหนูจะได้กดออดเรียกพยาบาลให้เข้ามาดู”“จ้ะลูก หนูริณเพิ่งกลับจากคอนโดยังไม่ได้เอาของเก็บก็ต้องมานอนเฝ้าย่าที่โรงพยาบาลแล้ว เหนื่อยไหมลูก”“ไม่เหนื่อยเลยค่ะ หนูเต็มใจจะอยู่เฝ้าคุณย่า คุณย่าคะเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้มันเป็นความจริงใช่ไหม”“ใช่จ้ะมันเป็นความจริงทั้งหมดที่ย่าก็เพิ่งรู้มาได้ไม่นาน หนูโกรธไหมที่คุณศิตาเขาทำแบบนั้นจนทำให้หนูกลายเป็นเด็กกำพร้าพ่อ”“หนูยอมรับนะคะว่าโกรธมากเลยค่ะแต่หนูก็คิดว่ามันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วล่ะค่ะคุณย่า ถึงแต่ก่อนหนูกับแม่จะถูกทอดทิ้งเพราะความเข้าใจผิดแต่ตอนนี้แต่ตอนที่หนูไม่เหลือใครคุณพ่อกับคุณย่าก็รับหนูมาอยู่ด้วยมันทำให้ หนูรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากอย่างน้อยก็ยังมีครอบครัวหนู”“เป็นคนจิตใจดีมากเลยนะลูกย่าก็นึกเสียดายถ้าหากแม่ของหนูได้มาเป็นสะใภ้คงย่ามันคงดีมากๆ”“หนูคิดว่าตอนนี้แม่กำลังมองดูอยู่ข้างบนและคงมีความสุขมากที่รู้ว่าเรื่องทุกอย่างในอดีตมันเกิดจากความการเข้าใจผิด

  • ดอกไม้ป่าของรามัญ   ตอนที่ 42 ความจริงที่เจ็บปวด

    คุณย่านารีนั่งพิงหัวเตียงอยู่ในห้องพักวีไอพีของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งบนศีรษะมีผ้าพันแผลสีขาวขนาดเกือบสามนิ้วติดอยู่ขณะที่รอบเตียงรายล้อมไปด้วยลูกหลานครบทุกคนสีหน้าของผู้สูงไว้ดูเครียดถึงแม้คุณหมอจะแจ้งว่าศีรษะมีเพียงแค่บาดแผลและไม่ได้มีอาการอะไรอื่นแต่ความเครียดของเธอก็ไม่ได้ลดน้อยลงเลยเพราะตอนนี้เธอกำลังเป็นกังวลและเป็นห่วงหลานสาวที่เพิ่งรับมาอยู่ด้วยเพียงหนึ่งปีอย่างริณเรณูเป็นอย่างมาก“คุณย่าคะริต้าขอโทษนะคะ ริต้าไม่ได้ตั้งใจทำร้ายคุณย่าเลยแต่คุณย่ามาพูดแบบนั้นกับริต้าเองริต้าก็เลยโมโหและดึงแขนคุณย่าแรงไปหน่อยค่ะ” รวิตายกมือไว้คุณย่านารีแต่ท่าทางของเธอก็เหมือนไม่สำนึกผิดอะไรเลย“ริต้าพ่อว่าหนูไม่ต้องพูดอะไรแล้วนะ ยิ่งพูดมันก็จะยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลง” คุณนครินทร์ดุลูกสาวหญิงสาวหันมามองผู้เป็นบิดาด้วยสีหน้าไม่พอใจเพราะน้อยครั้งมากที่เธอจะถูกบิดาดุและครั้งนี้ก็ไม่ใช่เป็นการดุตามลำพังแต่เธอถูกดุต่อหน้าทุกคนในครอบครัว“ก็มันจริงนี่คะคุณพ่อ จู่ๆ คุณย่าก็มาพูดเรื่องอะไรก็ไม่รู้ ริต้าจะไม่ใช่ลูกของคุณพ่อจะไม่ใช่หลานของคุณย่าได้ยังไง คุณย่าคงจะหลงยัยริณมากเกินไปจนมองไม่เห็นหัวริต้าแล้วล่

  • ดอกไม้ป่าของรามัญ   ตอนที่ 41 ความจริงที่ไม่เคยคิดอย่างจะพูด

    “นั่นสิคะคุณแม่ให้ริต้าเขาไปอยู่ใกล้ๆ มหาวิทยาลัยไหมจะได้ไม่เหนื่อยกับการเดินทางมาก” ศิตาพูดเสริมให้กับลูกสาว“แต่คอนโดแถวนั้นราคาสูงมากเลยนะ ย่าว่ามันจะสิ้นเปลืองไปเปล่าๆ อีกอย่างมหาวิทยาลัยของหนูกับที่บ้านก็ไม่ได้ไกลกันมากขนาดนั้น ถ้าเหนื่อยกับการขับรถจริงๆ ให้ลุงสนั่นคอยขับรับส่งไหม”“ไม่ค่ะคุณย่าริต้าอยากได้คอนโดริต้าไปดูมาแล้วราคาแค่เก้าล้านเองนะคะ”“ตั้งเก้าล้านย่าว่ามันแพงไปและมันไม่จำเป็นเลยนะริต้า หนูขับรถจากบ้านไปถึงมหาวิทยาลัยไม่ถึงยี่สิบนาทีเองนะ”“ไม่แพงหรอกค่ะคุณย่าซื้อให้หนูนะคะ หนูสัญญาเลยว่าจะตั้งใจเรียน” รวิตาอยากออกไปอยู่คอนโดเพราะอยากใช้ชีวิตอย่างอิสระและไม่ต้องรีบกลับบ้านเหมือนกันที่ผ่านมา“คุณย่าครับผมว่าต่อให้คุณย่าซื้อคอนโดราคายี่สิบล้านให้พี่ริต้า พี่เขาก็คงเรียนดีไม่ได้ครึ่งของพี่ริณหรอกครับ” มาวินพูดแทงใจดำของพี่สาวยังจังเขารู้ว่าที่ริต้าอยากย้ายไปอยู่คอนโดเพราะเธออยากจะออกไปเที่ยวกับเพื่อนมากกว่า“นี่นายมาวินนายได้ไปเรียนต่างประเทศใช้เงินตั้งมากและได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระพี่ขอแค่คอนโดแค่นี้นายจะมาขัดทำไม” รวิตามองน้องชายด้วยสายตาขุ่นเคือง“ก็ผมสงสารคุณย่านี่คร

  • ดอกไม้ป่าของรามัญ   ตอนที่ 40 อาเคยผิดสัญญากับหนูไหม

    ความรู้สึกที่ตื่นมาในตอนเช้าแล้วมีคนนอนอยู่ข้างๆ มันเป็นความรู้สึกที่ริณเรณูโหยหามาตลอดหลายปี แต่ก่อนเธอกับมารดาก็นอนด้วยกันแบบนี้ จนกระทั่งมารดาป่วยและเข้าไปนอนในพยาบาล จากนั้นหญิงสาวก็นอนคนเดียวมาตลอดและพอวันนี้ได้ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของรามัญก็ทำให้เธอรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก ริณเรณูอยากให้มันเป็นแบบนี้ทุกวันหญิงสาวพกอดเขาแน่นขึ้นแล้วซุกใบหน้ากับแผงอกของชายหนุ่มเหมือนกับลูกแมวน้อยทำให้คนที่ตื่นมานานแล้วยิ้มกับท่าทางของเธอ“ตื่นแล้วเหรอ”“ยังคะ”“คนหลับที่ไหนจะตอบได้” รามัญพูดพลางหัวเราะอย่างอารมณ์ดีเขาไม่เคยนอนกับใครจนถึงเช้าแบบนี้เลยสักครั้ง“ก็หนูยังไม่อยากตื่น เมื่อคืนหนูไม่ได้ฝันไปใช่ไหมคะ”“ให้อาทบทวนให้ไหมว่าใช่ฝันหรือเปล่า”“ไม่ดีกว่าคะ แค่นี้หนูก็ไม่มีแรงลุกไปไหนแล้ว อารามคะอาเสียใจไหมกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน” หญิงสาวถามโดยว่าลืมคิดไปว่าคนที่น่าจะถามคำถามนี้น่าจะเป็นฝ่ายชายมากกว่า“หนูริณลืมอะไรไปหรือเปล่า อาต่างหากที่จะต้องถามเรื่องนี้กับหนู หนูเสียใจหรือเปล่า”“หนูก็บอกอาแล้วนะคะว่าหนูไม่เสียใจเลยค่ะก็หนูรักอา”“อาก็รักหนูนะ แต่เราจะทำเรื่องแบบนี้กันอีกไม่ได้”“ทำไมเหรอค

  • ดอกไม้ป่าของรามัญ   ตอนที่ 39 บอกมาตามตรง nc

    “หนูริณของอาหัวไวมากจูบเป็นแล้ว”“ดีมั้ยคะอาราม”“ดีที่สุดเลย”“ถ้าอารามอยากให้หนูจูบเก่งอารามต้องสอนหนูนะคะ”หญิงสาวพูดออกไปตามอารมณ์และความรู้สึกเพราะเธออยากให้เขามีเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น“แน่ใจนะหนูริณว่าจะยอมเป็นของอาจริงๆ”รามัญถามหญิงสาวอีกครั้ง แม้รู้ว่าถ้าหากริณเรณูเปลี่ยนใจตนเองจะต้องจะทรมานมากแน่ไหน แต่ก็ไม่อยากจะหักหาญน้ำใจของคนที่ตัวเองรักเหมือนกัน แม้เขาจะไม่เคยบอกเธอว่าเขาเองก็รักเธอแต่คิดว่าหญิงสาวก็น่าจะเข้าใจดีเพราะถ้าหากเขาไม่รักไม่ได้รู้สึกอะไรก็คงไม่ตามดูแลเธอมาตลอดหลายปีแบบนี้“หนูไม่เสียใจค่ะอาราม” หญิงสาวยืนยันอย่างหนักแน่น“อาจะทำให้ครั้งแรกของเรามีแต่ความสุข”เขากระซิบข้างหูก่อนที่ปลายลิ้นร้อนจะลากไล้ไปตามหน้าอกอิ่มดูดดุนยอดถันกระตุ้นอารมณ์ของหญิงสาว รามัญตวัดปลายลิ้นรัวลงบนยอดถันสลับกับดูดเข้าปากจนแก้มตอบ เมื่อเห็นหญิงสาวแอ่นโค้งหน้าอกอิ่มเข้าหาเขาก็เข้าใจว่าเธอต้องการให้ตนเองทำแบบไหนฝ่ามือร้อนบีบขย้ำอย่างหนักหน่วง ปากร้อนก็ลากไล้สลับไปมาทั้งสองข้างจนเปียกชุ่ม มืออีกข้างลากต่ำลงมายังเอวนวดเฟ้นสะโพกกลมกลึง ปลายนิ้วจะไล้เข้าหาเนินเนื้อเบื่องล่างอีกครั้ง“อ๊ะ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status