บทที่ 586

최신 챕터

• ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1242

  “นอกจากนี้ ข้าเชื่อหรอกว่าเจาย่วนเป็นคนมีเหตุมีผล สาเหตุที่นางดึงดันเช่นนี้ก็เพราะนางไม่รู้ความจริง”“เมื่อครู่ข้าพูดกับฮวนเอ๋อร์แล้วว่าให้นางหาโอกาสให้พวกข้าไปเจอฉวีเซินสักครั้ง”“ถึงยามนั้นถ้าพวกเราไปแล้วย่อมจะเปิดโปงโฉมหน้าที่แท้จริงของเขาได้แน่นอน แต่เจ้าหมอนั่นคงไม่กล้ามาเจอพวกเรา คงจะปฏิเสธบ่ายเบี่ยงด้วยเหตุผลต่างๆ นานา เชื่อว่าถึงยามนั้นเจาย่วนคงจะดูออกว่าไม่ปกติ”“เจ้าพูดถูก” สวี่เหราพยักหน้าแล้วกล่าวมาอีกว่า “เช่นนั้นยันต์นี้ก็ต้องให้เจาย่วนพกไว้ด้วยใช่หรือไม่?”ซ่งรั่วเจินพยักหน้าน้อยๆ “หาโอกาสให้นางพกติดตัวเอาไว้นะเจ้าคะ”“ได้ ข้าจะทำตามที่เจ้าบอก!”เมื่อซ่งรั่วเจินออกมา ฉู่จวินถิงก็มารอนางอยู่ข้างนอกแล้ว“เกลี้ยกล่อมได้หรือไม่?”ฉู่จวินถิงทราบว่าซ่งรั่วเจินและกู้ฮวนเอ๋อร์จากมาก่อนเพราะไปเกลี้ยกล่อมกู้เจาย่วน แต่เขารู้สึกว่าด้วยท่าทางของกู้เจาย่วนในตอนนั้นแล้วเกรงว่าคงเกลี้ยกล่อมได้ยากซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วงาม “ท่านคิดว่าอย่างไรเล่า?”“คงเกลี้ยกล่อมได้ไม่ง่ายนัก” ฉู่จวินถิงส่ายศีรษะ “แต่ข้าคิดว่าคนผู้นี้ไม่มีกระทั่งความกล้ามาพบหน้า หาใช่คู่ครองที่ดีไม่”ดวงตางามของซ

• ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1241

  “อยู่ดีๆ เจาย่วนไปเจอผีได้อย่างไร? ถ้านางครองคู่กับคนผู้นี้จริงมิเท่ากับต้องตายหรอกรึ?”สวี่เหราร้อนใจเสียแล้ว ก่อนนี้อย่างมากก็เพียงกังวลว่าหากแต่งงานกับบัณฑิตยากจนไร้ความสามารถ เจาย่วนจะต้องลำบากในวันหน้าความจริงหากถึงขั้นนั้นจริง มีตระกูลกู้ของพวกตนอยู่ เพียงให้การดูแลสักหน่อย เจาย่วนก็สามารถมีชีวิตที่ไม่เลวได้เหมือนกัน แต่ถ้าเจอผี นั่นกลับพัวพันถึงชีวิตแล้ว!โชคดีที่วันนี้รั่วเจินมาที่นี่ หากมิได้มา ผลลัพธ์คงเลวร้ายสุดคาดคิด!ซ่งรั่วเจินพยักหน้าน้อยๆ “วันนี้ตอนที่ข้าเห็นเจาย่วนก็รู้สึกว่านางมีบางอย่างแปลกๆ บนร่างแฝงไว้ซึ่งไอมรณะ”“พวกท่านไม่จำเป็นต้องกังวลจนเกินไป ตอนนี้ค้นพบเร็ว ผลกระทบไม่ได้น่ากลัวปานนั้น”สวี่เหราค่อยถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก “ถ้าอย่างนั้นก็ดีจริงๆ!”ประสบเรื่องราวมามากขนาดนี้ นางรับทราบความสามารถของรั่วเจินเป็นอย่างดี ขอเพียงเป็นคำพูดของนาง นางไม่สงสัยเลยสักนิด“ต่อจากนี้พวกเราควรทำอย่างไรดี? ต้องฝังอะไรหรือไม่ หรือว่าเป็นเพราะฮวงจุ้ยของที่บ้านไม่ดี ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรหรือเปล่า?”สวี่เหราอดร้อนใจไม่ได้ นางจำได้ว่าตอนนั้นตระกูลซ่งประสบปัญหาติดต่อกันเป็น

• ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1240

  “เจ้าวางใจได้ ข้าไม่มีวันบอกท่านป้า!”กู้เจาย่วนครุ่นคิด พูดว่า “รอครั้งหน้าข้าถามเขาดู น่าจะได้”หลังพูดคุยจบ ซ่งรั่วเจินและกู้ฮวนเอ๋อร์ก็ออกจากเรือนพร้อมกันเห็นกู้เจาย่วนไม่ออกมา กู้ฮวนเอ๋อร์ถึงเอ่ยถามด้วยความสงสัย “ญาติผู้พี่ พวกเราไม่ใช่มาช่วยท่านป้าเกลี้ยกล่อมเจาย่วนหรอกหรือ? เหตุใดเมื่อครู่ท่านต้องสนับสนุนเจาย่วนด้วยเล่า?”ซ่งรั่วเจินหัวเราะเบาๆ “หากฉวีเซินคนนั้นมีความสามารถสอบติดขุนนางจริง เขาและเจาย่วนก็เป็นคู่ครองที่เหมาะสมใช่หรือไม่?”“ข้าว่าไม่ง่ายเพียงนั้น ทุกปีมีคนเข้าสอบมากน้อยเพียงใด? สอบติดมากน้อยเพียงใด?”“ไม่ใช่ทุกคนจะมีพรสวรรค์เหมือนญาติผู้พี่ หากฉวีเซินคนนั้นมีความสามารถเปี่ยมล้น ต่อให้มีชาติกำเนิดยากจน ก็ต้องมีคนสนับสนุน”กู้ฮวนเอ๋อร์ส่ายหน้า ตั้งแต่เด็กนางก็เติบโตในจวนราชครู ได้ยินมาบ้างจึงรู้ความยากของการสอบขุนนางบัณฑิตแทบจะทุกคนล้วนคิดว่าตนเองมีความสามารถ แน่ใจว่าไม่มีผู้อื่นเทียบตนเองได้ แต่พวกอ้างตนเองเช่นนี้ เหลือรอดจริงๆ มีน้อยมาก“เจาย่วนพูดว่าสอบขุนนางครั้งก่อนเขาไม่สบายจึงพลาดไป ข้าจำได้ว่าครั้งก่อนญาติผู้พี่ท่านเคยพูดว่าเวลาก็คือชะตาชีวิต”“เ

• ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1239

  กู้ฮวนเอ๋อร์สนใจขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ “นี่ช่างแปลกจริงๆ ยังไม่ต้องพูดถึงเจ้า ข้าได้ยินแล้วก็รู้สึกว่านี่คือวาสนาที่บังเอิญเหลือเกินจริงๆ”ซ่งรั่วเจินได้ฟังแล้วก็เข้าใจ นี่คือวาสนาสายใยพันลี้ที่ใดกัน เห็นได้ชัดว่าให้ผีเดียวดายมาหาเจ้าสาวผี!นางหันมองกู้ฮวนเอ๋อร์แวบหนึ่ง “ฮวนเอ๋อร์ เจ้าพูดเก่งถึงเพียงนี้ เหตุใดไม่ไปเล่าหนังสือ?”กู้ฮวนเอ๋อร์ดึงสติกลับมาได้ในทันใด ตนเองมาช่วยท่านป้าเกลี้ยกล่อมเจาย่วน เหตุใดตนเองถึงได้ตื่นเต้นไปกับเจาย่วนกันเล่า?นางคลี่ยิ้มเก้อกระดาก “เจาย่วน แม้พูดว่าวาสนานี้บังเอิญอย่างมาก แต่บางครั้งวาสนาก็ไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป อาจจะเป็นเวรกรรมก็ได้!”ซ่งรั่วเจิน “...”หลังกู้เจาย่วนที่กำลังดีใจได้ยินคำพูดนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าหายไป สีหน้ากลายเป็นเย็นชา“ข้ารู้พวกเจ้ามาพูดแทนท่านแม่ข้า เพียงแต่วาสนาของข้าและฉวีเซินเป็นสวรรค์กำหนด ไม่ว่าพวกเจ้าพูดอะไร ข้าล้วนไม่ฟัง”ซ่งรั่วเจินนี่ถึงเอ่ยปาก “เจาย่วน ข้าคิดว่าความยากจนไม่ใช่ตัวตัดสินความดี ต่อให้เป็นพวกเรา ก็แค่อาศัยมาเกิดในครอบครัวที่ดีเท่านั้น ไม่ได้ยอดเยี่ยมไปกว่าพวกเขา”“ญาติผู้พี่ ท่านเองก็คิดเช่นนี้หรือ?” กู้เจ

• ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1238

  สวี่เหราพยักหน้า “ดีๆ ๆ ลำบากพวกเจ้าแล้ว”ตอนซ่งรั่วเจินและกู้ฮวนเอ๋อร์มาถึงเรือนของกู้เจาย่วน ได้เห็นนางกำลังลอบนั่งร้องไห้อยู่ภายในห้อง“ญาติผู้พี่ ฮวนเอ๋อร์ พวกเจ้ามาได้อย่างไร?”กู้เจาย่วนรีบซับน้ำตาที่หางตา เพียงแต่ท่าทางขอบตาแดงนั้นน่าสงสารมาก ทำจนคนปวดใจ“เจาย่วน พวกเรามีความสัมพันธ์อันดีตั้งแต่เด็ก เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น เหตุใดเจ้าไม่รีบบอกข้า?”กู้ฮวนเอ๋อร์รีบสืบเท้าขึ้นมาอย่างว่องไว เดินมานั่งข้างกู้เจาย่วน“ข้ารู้เจ้าและอวิ๋นอ๋องกำลังจะแต่งงานกัน งานยุ่งอยู่ตลอด นี่จึงไม่ได้ไปรบกวนเจ้า”กู้เจาย่วนยกมุมปากคลี่ยิ้ม “ท่านพ่อและท่านแม่ล้วนไม่ยอมให้ข้าและฉวีเซินคบหากัน ข้าพูดไปก็ไร้ประโยชน์”“ฉวีเซิน? คนในดวงใจเจ้าหรือ?”กู้เจาย่วนพยักหน้า มองซ่งรั่วเจินทางด้านข้าง รู้สึกเก้อกระดากอยู่บ้าง “ญาติผู้พี่เห็นเรื่องน่าขันแล้ว”“แต่ไหนแต่ไรมาเรื่องความรู้สึกทำนองนี้ไม่สามารถบังคับได้ หัวใจสั่นไหวก็ใช่ว่าตนเองจะสามารถควบคุมได้ ข้าเข้าใจ”ซ่งรั่วเจินยิ้มน้อยๆ “นึกถึงปีนั้นข้าถอนหมั้นจนผู้คนต่างรู้กันอย่างถ้วนทั่ว นี่ก็ถูกทุกคนเห็นเป็นเรื่องตลกไม่ใช่หรือ? กระนั้นก็ไม่เป็นไรเสียห

• ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1237

  ดรุณีน้อยมักหลงใหลในความรัก ซ่งรั่วเจินเข้าใจเรื่องนี้ดี“คุณชายท่านนั้นที่เจาย่วนชอบ เจ้าเคยพบหรือไม่?” ซ่งรั่วเจินถามกู้ฮวนเอ๋อร์ส่ายหน้า “ไม่เจ้าค่ะ ทีแรกเจาย่วนไม่บอกใคร หากไม่ใช่เพราะท่านป้าแนะนำคู่ครองให้ นางก็ไม่ยอมรับปาก สุดท้ายถึงพูดออกมา”“วันนี้ท่านป้าให้ข้าเกลี้ยกล่อมเจาย่วน ท่านเองก็รู้ว่าเมื่อหลายวันก่อนอวิ๋นอ๋องป่วย ต้องการคนดูแล ข้าจึงไปอยู่ที่จวนอวิ๋นอ๋องทุกวัน ล้วนไม่ได้ใส่ใจ”“ข้าคิดว่าอีกเดี๋ยวค่อยไปถามเจาย่วน นางยังยอมพูดกับข้าเจ้าค่ะ”พูดไป กู้ฮวนเอ๋อร์เอ่ยปากกับซ่งรั่วเจิน “ญาติผู้พี่ อีกเดี๋ยวหากไม่รีบไป ไม่สู้พวกเราไปคุยกับเจาย่วนด้วยกัน”ซ่งรั่วเจินพยักหน้า “ได้”หลังทุกคนได้รู้เรื่องของกู้เจาย่วน บรรยากาศก็เปลี่ยนไปหลายส่วน คาดว่าสำหรับบ้านใหญ่นี่เป็นปัญหาอย่างหนึ่งหากกู้เจาย่วนคิดไม่ตก ต้องการแต่งงานกับบัณฑิตยากจนท่านนั้น นั่นก็มีเพียงสองผลลัพธ์ประการแรกให้นางแต่งออกไป แต่ด้วยอุปนิสัยของป้าสะใภ้ใหญ่ จะต้องไม่ยอมให้เจาย่วนแต่งไปมีชีวิตลำเค็ญเป็นแน่เช่นนี้แล้ว นั่นก็มีเพียงประการที่สอง บังคับเจาย่วนแต่งกับผู้อื่นเพียงแต่ทำเช่นนี้ สองแม่ลูกจะเกิ