หลี่เอ้อร์โกวรู้สึกหึงหวงรู้ขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุเขารู้สึกว่าด้วยบุคลิกของโจวอี้หมิงพี่ชายของเขา เขาน่าจะคงอยู่เป็นโสดไปจนตาย
ในไม่ช้าพวกเขาทั้งสามคนก็มาถึงบ้านพักเยาวชนที่มีการศึกษา หลี่เอ้อร์โกวจอดเหวียนลาไว้ที่ลานด้านของบ้านพัก จากนั้นเขาและโจวอี้หมิงก็ย้ายตู้ทั้งสองใบไปยังห้องที่หลินมู่อิงพักอยู่“เสร็จแล้วเหรอ” เซี่ยฮุ่ยเหม่ยเห็นหลินมู่อิงกลับมาพร้อมกับตู้อีกสองใบ“เสร็จแล้ว ฝีมือก็ดีมากด้วย” หลินมู่อิงตอบกลับด้วยรอยยิ้มเธอให้ความชื่นชมโจวอี้หมิงถึงความเป็นเลิศของเขามาโดยตลอด หากโจวอี้หมิงไม่ต้องการเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขาเร็วขนาดนี้เธอก็คงอยากให้คนทั้งโลกได้รู้ว่าผู้ชายที่โดดเด่นเช่นนี้คือผู้ชายของเธอขณะที่โจวอี้หมิงกำลังย้ายตู้เข้าไปในห้องของหลินมู่อิง หลิวอิ๋งออกมาเห็นพอดีเธอรู้สึกหงุดหงิดและโกรธแค้น หลิวอิ๋งยืนกัดฟันแน่นและถลึงตามองพวกเขา หลิวอิ๋งกำมือแน่นจนเกือบทำดินสอในมือหักแม้ว่าเธอจะโกรธมาก แต่เธอก็แสดงมันออกมาไม่ได้ เธอรีบเทน้ำใส่แก้วแล้วนำไปให้โจวอี้หมิง&ldquหลิวอิ๋งคิดว่าเนื่องจากเธอจะอยู่กับโจวอี้หมิง เธอน่าจะมีเงิน ดังนั้นการให้เงินพวกเขาเพิ่มขึ้นเพื่อทำให้พวกเขาเงียบปากจึงเป็นเรื่องดีเมื่อเธอแต่งงานกับโจวอี้หมิงในอนาคตและมีสถานะและตำแหน่งก็คงจะดีหากจะหาวิธีกำจัดหลู่เหวินชิงให้หมดสิ้นชีวิตก่อนหน้านี้ของหหลิวอิ๋งถูกทำลายโดยลู่เหวินชิง ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วเธอคงไม่ต้องการให้หลู่เหวินชิงได้ดีเธอต้องการเหยียบหลู่เหวินชิงจมดินและวิ่งไล่ตามโจวอี้หมิงเท่านั้นหลินมู่อิงมองดูท่าทางบนใบหน้าของหลิวอิ๋งและรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ถูกหลอกแล้ว หลู่เหวินชิงและหานเฟยเซียนไม่ได้สบายดี ดังนั้นพวกเขาจึงสร้างปัญหาให้กับหลิวอิ๋งเป็นธรรมดาหลิวอิ๋งมีความลับแบบนี้อยู่ในมือของหลู่เหวินชิง หลิวอิ๋งจะมีชีวิตที่ดีในอนาคตได้หรือไม่ หลินมู่อิงชอบดูสุนัขกัดสุนัข เธอชอบที่จะเห็นคนที่ทำร้ายเธอในชีวิตก่อนของเธอต้องจบลงอย่างน่าสังเวชไม่ใช่แค่ หลิวอิ๋ง, หลู่เหวินชิง, หานเฟยเซียน เท่านั้น แต่ยังมีแม่เลี้ยงของเธอ ซูเนี่ยนเจิน และพี่ชายที่ไม่มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับเธอด้วยระหว่างทางทุกคนต่าง
หลังจากรอที่ประตูนานกว่าครึ่งชั่วโมง ประตูห้องฉุกเฉินที่หานเฟยเซียนรักษาอยู่ก็เปิดออกในที่สุด"คุณสมาชิกในครอบครัวของหานเฟยเซียนเหรอ?""ฉันไม่ใช่สมาชิกในครอบครัว หานเฟยเซียนเป็นเด็กสาวที่มีการศึกษาที่มาชนบทและฉันส่งเธอมาที่นี่" โจวต้าหนิวอธิบายอีกครั้ง"อ๋อ อย่างนั้นเอง" แพทย์หญิงถือประวัติการรักษาและมองไปที่โจวต้าหนิวที่อยู่ตรงหน้าเธอด้วยสีหน้าบูดบึ้ง เธอดูเหมือนต้องการจะพูดบางอย่างแต่ก็หยุดลง"คุณไม่ใช่สมาชิกในครอบครัวเหรอ แล้วเธอมีพฤติกรรมรุนแรงกับใครเมื่อกี้?"แพทย์หญิงผลักแว่นกรอบดำของเธอและมองไปที่โจวต้าหนิวด้วยความสงสัย โจวต้าหนิวตกตะลึงชั่วขณะ จากนั้นก็ส่ายหัว"ไม่ใช่ฉัน เป็นเด็กหนุ่มที่มีการศึกษาชาย" ต้องทำให้ชัดเจน คุณไม่สามารถรับผิดด้วยตัวเองได้“แล้ว... แล้วชายหนุ่มที่ได้รับการศึกษาคนนั้นล่ะ? เขาเป็นสามีของสหายหานเฟยเซียนหรือเปล่า?” หมอถามอีกครั้งหมอต้องการให้ความรู้แก่หญิงชายทั้งสอง ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม คุณไม่สามารถให้ยาผสมพันธุ์หมูแก่หญิงสาวได้ มันไม่ใช่
แน่นอนว่าโจวอี้หมิงก็รู้จักบุคลิกของป้าโจวและโจวต้าหนิวเช่นกัน ทั้งคู่ไว้ใจได้ แต่เขาต้องดูแลหญิงสาวตัวน้อยของเขาให้ดีหลินมู่อิงนอนอยู่บนรถแทรกเตอร์ และป้าโจวก็กลัวว่าหลินมู่อิงจะไม่สบายตัวเมื่อรถแทรกเตอร์วิ่ง ดังนั้นเธอจึงวางศีรษะของหลินมู่อิงไว้บนขาของเธอ เพื่อให้หลินมู่อิงพิงเธอได้ เพื่อที่เธอจะได้รู้สึกสบายใจขึ้นทางด้านหลินมู่อิงที่แกล้งทำเป็นหมดสติ แสดงความขอบคุณจากใจของเธอ ป้าโจวคนนี้เก่งเรื่องการรับมือกับผู้คนจริงๆ และเธอทุ่มสุดตัวจริงๆ เมื่อมีอะไรเกิดขึ้นหลินมู่อิงหรี่ตาเล็กน้อยและเห็นโจวอี้หมิงนั่งอยู่ข้างๆ ที่นั่งคนขับรถแทรกเตอร์ในเวลานี้โจวอี้หมิงก็มองกลับไปที่หลินมู่อิงในรถแทรกเตอร์เช่นกัน“พวกคุณไปเถอะ นี่ยี่สิบหยวน ต้าหนิว เอาไปก่อน”เจียงอ้ายกั๋วหยิบยี่สิบหยวนออกมาแล้วส่งให้โจวต้าหนิว โจวต้าหนิวพยักหน้า หยิบออกมาแล้วใส่ในกระเป๋า“ระวังหน่อย” เจียงอ้ายกั๋วเตือนอีกครั้งหลายคนพยักหน้าหลี่กัวฟู่เป็นคนขี้แยจริงๆ หลังจากที่เขามอบเรื่องให้เจียงอ้ายกั๋ว เขาก็ออกไปโ
หลี่กัวฟู่ต้องการเพียงทำเงินเท่านั้น มันยากกว่าการปีนขึ้นไปบนฟ้าเพื่อหาเงินจากเขา“ทำไมไม่ทิ้งเธอไว้ที่ค่ายเยาวชนที่มีการศึกษาล่ะ เยาวชนที่มีการศึกษาอย่างพวกคุณดูแลเธอได้ เมื่อหลินมู่อิงและคนอื่นๆ ตื่นขึ้น ให้หลินมู่อิงดู แล้วถามให้ชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้”หลี่กัวฟู่กลอกตาและตัดสินใจเยาวชนที่มีการศึกษาที่นั่นย่อมไม่ต้องการสนใจคนสองคนเดิมที เยาวชนหญิงที่มีการศึกษาหลายคนมีความประทับใจที่ดีต่อหลู่เหวินชิงท้ายที่สุดแล้วเขาดูอ่อนโยนและสุภาพในวันธรรมดาเขาสวมแว่นตา ซึ่งแตกต่างจากชาวนาขาจุ่มโคลนในหมู่บ้านบนภูเขาเขาสูงกว่าเยาวชนชายที่มีการศึกษาคนอื่นๆ มาก และมีหลายคนที่ต้องการเข้าใกล้หลู่เหวินชิง แต่ตอนนี้ เมื่อมองไปที่หลู่เหวินด้วยใบหน้าที่บอบช้ำและการกระทำอันน่ารังเกียจของเขาในคืนนี้ เยาวชนหญิงที่ได้รับการศึกษาจำนวนมากไม่ต้องการที่จะสนใจเขาเลยนอกจากนี้ หานเฟยเซียนเป็นคนชอบเอาเปรียบผู้อื่น และคำพูดของเธอไม่น่าฟังเลย ใครจะอยากสนใจพวกเขากันล่ะ? ขณะที่หลิวหยางกำลังจะตกลง เสียงของช
หัวหน้าหมู่บ้านหลี่กั่วฟู่เรียกหาหลิวหยาง เขาบอกหลิวหยางเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และมีเค้าลางของความไม่พอใจในน้ำเสียงของเขาสิ่งที่เขาหมายความก็คือหลิวหยางไม่ได้ดูแลเยาวชนกลุ่มนี้อย่างดี ทำให้มีเรื่องแบบนี้ก็เกิดขึ้นหลิวหยางถูกเรียกตัวจากอาการมึนงงเพราะเขากำลังนอนหลับอยู่ เขาสับสนเล็กน้อย และหลังจากได้ยินเรื่องราวเหล่านี้ เขาก็ยิ่งสับสนมากขึ้นหลิวหยาวยังคิดว่าเขากำลังนอนหลับและกำลังฝันอยู่ เขาบีบหน้าตัวเองโดยไม่รู้ตัว และความเจ็บปวดก็ทำให้เขามีสติและพิสูจน์ได้ว่านี่คือเรื่องจรองเขาไม่ได้ฝัน เขาเริ่มค่อยๆ ย่อยสิ่งที่หัวหน้าหมู่บ้านพูดหัวหน้าหมู่บ้านเพิ่งพูดว่าหลู่เหวินชิงกับหานเฟยเซียนกำลังมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกันในบ้านร้างท้ายหมู่บ้านหรือไม่จากนั้นเขาก็สงสัยว่าหลู่เหวินชิงข่มขืนหานเฟยเซียนและหานเฟยเซียนอยู่ในสภาพจิตใจที่ย่ำแย่ และดูเหมือนว่าเธอจะกินยาบางอย่างจากนั้นหัวของหลู่เหวินชิงก็ถูกใครบางคนตี แล้วหานเฟยเซียนกับหลู่เหวินชิงก็เปลือยกายและมีคนเห็นมากมาย...เนื้อหาค่อนข้างซับซ้อนและหลิวหยางก็เ
เดิมทีหลู่เหวินชิงคิดแม้ว่าเขาจะถูกจับได้ในสถานการณ์นี้ เขาก็รู้สึกไม่สบายใจมาก แต่เขาก็ยังรู้สึกภูมิใจเล็กน้อยที่สามารถทำสิ่งนี้และสิ่งนั้นกับหลินมู่อิงได้ โดยปกติแล้วหลินมู่อิงจะไม่มองเขาตรงๆเธอยังคงทำสิ่งนี้และสิ่งนั้นภายใต้การดูแลของเขาอยู่หรือไม่ ทุกคนในหมู่บ้านคิดว่าหลินมู่อิงร่ำรวยและมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ตอนนี้เธอยังเป็นคนรับใช้ของเขาอยู่หรือไม่ หลู่เหวินชิงคิดว่าตราบใดที่เขาสามารถพูดได้ว่าหลินมู่อิงล่อลวงเขา ก็เป็นเรื่องปกติสำหรับเขา ผู้ชายธรรมดา ที่ไม่สามารถควบคุมการล่อลวงของหญิงสาวที่สวยงามได้ ผู้ชายคนไหนที่ไม่ทำผิดพลาด ในท้ายที่สุด...คนที่เขาคิดว่าเป็นหลินมู่อิงมาตั้งแต่แรกนั้นกลับไม่ใช่ กลับกลายเป็นว่าเป็นหานเฟยเซียน ทำไมมันเป็นหานเฟยเซียนไปได้ หลู่เหวินชิงไม่รู้ว่าหลิวอิ๋งและเฉียนจุนจะทำอย่างไร แค่คิดหลู่เหวินชิงก็รู้สึกว่าดวงตาของเขาพร่ามัวเขาไม่รู้ว่าใครคนไหนที่ตีหัวเขาด้วยไม้ และหานเฟยเซียนเห็นหลู่เหวินชิงนอนอยู่บนพื้น เธอปีนขึ้นไปบนตัวของเขาโดยไม่รู้สึกอายเลย คนข้างในอดไม่ได้ที่จะรู้สึกร้อนเล็กน้อยและถอ