Home / รักโบราณ / สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก / ตอนที่ 18. ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้เอง/3

Share

ตอนที่ 18. ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้เอง/3

last update Last Updated: 2025-03-02 16:40:21

ตอนที่ 18. ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้เอง/3

ในตอนเช้า กุนซือจ้าวหยุนฟาง หมอจินซีถิง และจางหมิ่กับหลี่ซวน คนสนิททั้งสี่ของเสิ่นมู่ฉือได้พาคนออกตามหาผู้เป็นนาย หลังจากรอมาทั้งคืนแล้วท่านแม่ทัพไม่ได้พาฮูหนินกลับมา ครั้นจะออกตามหาก็เกิดพายุฝนลมแรง จึงต้องรอจนถึงยามเช้า

แม่เฒ่าซ่งภรรยาของผู้เฒ่าหยางรู้สึกเสียใจมาก นางนอนไม่หลับทั้งคืน ได้แต่ปรับทุกข์กับแม่หนุ่มฉีและหลิงเอ๋อ ทั้งสองไม่ได้กล่าวโทษแม่เฒ่า ด้วยรู้ว่าเป็นเหตุสุดวิสัย อีกทั้งเมื่อคืนฝนตกหนัก จนทำให้น้ำไหลเข้ามาท่วมหมู่บ้าน ชาวบ้านต่างช่วยกันขนเสบียงหนีน้ำ จึงมีความวุ่นวายจนไม่อาจตามไปค้นหาเจ้านายทั้งสองได้ในคืนนั้น ต้องรอตอนเช้าคนของแม่ทัพจึงพากันขึ้นเขาไปพร้อมผู้เฒ่าหยาง 

"ฝนตกหนักแบบนี้ เราอาจจะแกะรอยลำบากหน่อย"

ผู้เฒ่าหยางเดินนำทางขึ้นเขามาพักใหญ่ ก็ไม่พบกับร่องรอยของแม่ทัพเสิ่นและฮูหยิน เมื่อคืนฝนตกหนักกลบร่องรอยของทั้งสองไปหมด 

" ข้าว่าพวกเรา แยกย้ายกันค้นหาเถอะ จางหมิ่น หลี่ซวน พวกเจ้าทั้งสอง แยกกันไปค้นหาคนละฝั่ง ข้ากับหมอจินจะไปทางนี้เอง ผู้เฒ่าหยางท่านเฝ้าทางเข้าไว้หากท่านแม่ทัพออกมาจะได้พบตัว"

กุนซือจ้าวจัดการวางแผนการค้นหา โดยให้ทุกคนแยกย้ายกัน จะได้กระจายไปทั่วทิศ 

หมอจินซีถิงไร้วรยุทธเขาจึงติดตามกุนซือจ้าวไป ทั้งสองเดินค้นหาไปตามทาง แล้วพบร่องรอยเศษผ้าที่ฉีกขาด ติดกับกิ่งไม้

"นี่เป็นเศษผ้าจากชุดของฮูหยิน"

กุนซือจ้าวหยิบเศษ ผ้ามาให้หมอจินซีถิงดู อีกฝ่ายรับไปดูใกล้ๆแล้วพยักหน้ายืนยันว่าเป็นเศษผ้าจากชุดของฮูหยินจริงๆ

"ใช่จริงๆ ข้าจำได้ว่านางใส่ชุดสีชมพู เราตามมาถูกทางแล้ว"

ทั้งสองเริ่มมีกำลังใจในการค้นหามากขึ้น จึงเร่งรุดออกจากบริเวณนั้น เดินสำรวจไปเรื่อยๆ จนมาพบกับรอยหญ้าโดนทับ มองดูคล้ายรูปคน หมอจินซีถิงชี้ให้กุนซือจ้าวดูอย่างตื่นเต้น

" ท่านดูนี่สิ รอยที่หญ้าโดนทับนี้ ช่างดูคล้ายกับรูปร่างของฮูหยินท่านแม่ทัพ ท่านว่าหรือไม่"

" ไม่ใช่แค่คล้ายข้าคิดว่าใช่ ในหมู่บ้านกุ้ยฮวา ไม่มีสตรีหรือบุรุษผู้ใดมีรูปร่างเช่นนี้ นอกจากฮูหยินของท่านแม่ทัพเท่านั้น"

กุนซือเจ้ามั่นใจว่านี่เป็นร่องรอยของหลิวชิวเย่ เขายังมองเห็นรอยเท้าของสัตว์อยู่รอบๆ รอยนี้ด้วย 

"รีบไปสำรวจให้รอบๆเผื่อเราจะพบร่องรอยของฮูหยินกับท่านแม่ทัพอีก"

กุนซือจ้าวรีบเร่งออกไปสำรวจพื้นที่ใกล้เคียงกันนั้น หมอจินซีถิงเองก็วิ่งตามติดไป ก่อนที่เขา จะสะดุดกับกองใบไม้ซึ่งวางอยู่ใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง เมื่อเข้าไปใกล้ก็พบว่ากิ่งไม้วางทับอะไรไว้ข้างใต้ ทั้งสองมองสบตากันแล้วช่วยกันรื้อกิ่งไม้ออก แล้วต้องตกตะลึงเมื่อพบกับซากร่างของเสือขนาดใหญ่

"นี่มันเสือ มันตายหรือยังท่านกุนซือ"

หมอจินซีถิงเห็นซากเสือก็รีบถอยไปหลบหลังต้นไม้ ชะโงกหน้ามาถามกุนซือจ้าวที่เข้าไปดูใกล้ๆ  อีกฝ่ายเอาไม้เขี่ยๆ ดู จนแน่ใจว่าเจ้าเสือตายสนิทแล้ว 

"มันตายแล้ว น่าจะตายมาหลายชั่วยาม เมื่อคืนฝนตกจึงทำให้อากาศเย็นไม่เน่าเสีย"

กุนซือจ้าวบอก ขณะสำรวจซากร่างของเสือ หมอจินซีถิงได้ยินว่าเสือตายแล้วก็โล่งใจรีบวิ่งจากที่ซ่อนมาดูใกล้ ๆ

" เจ้าดูสิกระดูกของมันหักทั้งตัวแบบนี้ คงเป็นฝีมือท่านแม่ทัพ ช่างเก่งกล้าสามารถยิ่งนัก"

กุนซือจ้าวแม้จะมีวรยุทธ แต่เทียบกับแม่ทัพเสิ่นแล้วยังด้อยกว่าหลายส่วน เมื่อเห็นซากร่างของเสือกระดูกหักทั้งตัว จึงรู้สึกชื่นชมผู้เป็นนาย มิเสียแรงที่เขาติดตามรับใช้มาหลายปี 

ตูม  ปัง!

เสียงสัญญาณจากพลุดังขึ้นทางด้านของหลี่ซวน กุนซือจ้าวกับหมอจินรับรู้ว่าอีกฝ่ายค้นพบเจ้านายแล้ว จึงรีบเร่งตามไปยังจุดนั้น

"วิ่งไปชักช้า มาข้าจะพาเจ้าไปเอง"

กุนซือจ้าวรำคาญคนไร้วรยุทธเช่นหมอจิน จึงสอดแขนโอบรอบเอวของอีกฝ่าย ดีดเท้าพาร่างของหมอจินลอยสูงจากพื้น ไต่ไปตามยอดไม้ โดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายเป็นโรคกลัวความสูง

"ปล่อยข้า ให้ข้าวิ่งไปเอง"

หมอจินซีถิงพยายามขัดขืน แต่กุนซือจ้าวไม่ยอมปล่อยมือ

"ขืนรอให้เจ้าวิ่งไป กี่ชั่วยามจะถึง เจ้ามันตัวถ่วงชัดๆ"

กุนซือจ้าวดีดเท้าพาขึ้นไปสูงกว่าเดิม ทำเอาหมอจินร้องลั่นด้วยความหวาดเสียว

 "อ๊าก ! ไอ้กุนซือสารเลว อย่าขึ้นไปสูง !"

"เจ้าหุบปากเดี๋ยวนี้ ข้ารำคาญ!"

"ท่านรำคาญก็ปล่อยข้า อย่าเร่งความเร็วสิ ข้าฉี่จะราดแล้ว !"

หมอจินกรีดร้องเสียงหลงด้วยความกลัว กุนซือจ้าวแสนจะรำคาญเร่งฝีเท้าพาตัวเองกับตัวถ่วง ไปถึงจุดหมายให้เร็วที่สุด

"ถึงแล้ว น่ารำคาญเสียจริง"

เมื่อถึงที่หมาย ร่างของหมอจินถูกปล่อยลงพื้นไปคลุกฝุ่น 

"หลี่ซวนเจ้าพบท่านแม่ทัพแล้วหรือ"

กุนซือจ้าวไม่สนใจหมอเจ้าสำออย เดินไปหาหลี่ซวนกับจางหมิ่นที่รออยู่บริเวณขอบหน้าผา ทั้งสองมีสีหน้าเคร่งเครียด

"ข้าพบรองเท้าของฮูหยินตกอยู่"

หลี่ซวนชูรองเท้าข้างหนึ่งให้ทุกคนดู ด้านจางหมิ่นยื่นมีดเปื้อนเลือดและขวดสุราบุบบี้ให้ดูเช่นกัน

"ข้าเจอมีดของท่านแม่ทัพกับขวดสุราของฮูหยินในถ้ำ มีร่องรอยการก่อไฟ และรอยเท้าของสัตว์จำพวกหมี"

"หรือท่านแม่ทัพกับฮูหยินจะตกหน้าผาไป!"

หมอจินซีถิงโพล่งขึ้น ทุกคนหันขวับมามองหน้าคนปากเปราะ 

"ข้าแค่เดา พวกเจ้าช่วยสำรวจรอบๆ อีกครั้ง เผื่อจะเจอร่องรอยอื่นอีก"

"ที่ท่านหมอพูด มีความเป็นไปได้ขอรับท่านกุนซือ ท่านดูรอยนี่สิ เป็นรอยเท้าผู้ชายเหยียบทับรอยอุ้งเท้าสัตว์ น่าจะมีการต่อสู้กันจนพลาดตกหน้าผาไป"

หลี่ซวนสำรวจบริเวณนี้มาพักใหญ่จนแน่ใจว่าไม่พบผู้เป็นนาย จึงจุดพลุเรียกระดมพล

"ท่านแม่ทัพวรยุทธสูง อาจจะเอาตัวรอดได้"

จางหมิ่นเชื่อมั่นในวรยุทธของเจ้านาย ครั้งหนึ่งในสนามรบ เสิ่นมู่ฉือกับเขาถูกข้าศึกกดดันจนตกหน้าผา แต่ก็เอาตัวรอดมาได้

"แต่ฮูหยินไม่มีวรยุทธนะ อีกทั้งขนาดตัวของนางยัง... โอ๊ย! ท่านกุนซือท่านตีหัวข้าทำไม"

หมอจินหลุดปากออกมาอีก แต่ไม่ทันพูดครบประโยคก็โดนฝ่ามือของกุนซือจ้าวฟาดใส่ศีรษะ จนหน้าทิ่ม

"ถ้าเจ้ามีความสามารถแค่การรักษาคน ก็หุบปากไว้"

"เราจะทำอย่างไรกันต่อไป ท่านกุนซือ"

หลี่ซวนเอ่ยถาม ตัวเขาไม่อยากคิดในทางร้ายกับเจ้านาย แม้ว่าหนทางรอดจะเหลือเพียงน้อยนิดก็ยังอยากจะหวัง

"พวกเรากลับหมู่บ้าน ไปปรึกษาผู้เฒ่าหยางกันก่อนเถอะ"

กุนซือจ้าวบอกทุกคน หลี่ซวน จางหมิ่นพยักหน้ารับ แล้วดีดเท้าพาตัวเองไปจากที่นั่นทันที 

"ท่านกุนซือ ท่านคงไม่ อ๊าก ปล่อยข้านะ!"

หมอจินซีถิงแหกปากร้องลั่นภูเขา เมื่อต้องเดินทางกลับด้วยวิธีหวาดเสียวอีกครั้ง 

"หยุดร้อง ไม่เช่นนั้น ข้าจะหาอะไรอุดปากเจ้า"

///

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก    ตอนที่98.ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/3(จบ)

    ตอนที่98.ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/3(จบ)"นี่คือยาที่ข้าปรุงมาจากเห็ดเซียน ข้าใช้มันกับอาจารย์หญิงของเจ้าไปหนึ่งเม็ด อีกเม็ดเก็บไว้ให้เจ้าใช้ หลังจากเจ้ากินยาเม็ดนี้แล้ว เจ้าจะปลอดภัยไม่ถูกการตั้งครรภ์คุกคามร่างกาย รีบกินเสียสิ""เจ้าค่ะท่านอาจารย์ ข้าจะกินเดี๋ยวนี้"หลิวชิวเยว่รีบรับยามากินทันที พอกินลงไปแล้ว นางรู้สึกดีขึ้นมาก ไม่มีอาการใดๆ ที่น่ากังวลเลย "ฮูหยิน เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง""ข้ารู้สึกสดชื่นเจ้าค่ะท่านพี่ ดูเหมือนข้าจะไม่หิวข้าวแล้ว"ได้ยินเช่นนี้เสิ่นมู่ฉือก็ผ่อนคลายความตึงเครียดลง แต่ยังรู้สึกเป็นห่วงว่ายาจะมีผลกระทบกับภรรยาหรือไม่"ท่านอาจารย์ ยานี้จะมีผลกระทบต่อภรรยาข้าหรือไม่""ยานี้มีส่วนผสมล้ำค่าอย่างเห็ดเซียน ยอมมีสรรพคุณล้ำเลิศ ไม่มีผลกระทบแน่นอน อีกทั้งยังช่วยทำให้เด็กในครรภ์ของนาง มีความพิเศษกว่าเด็กทั่วไป""พิเศษอย่างไรเจ้าคะ"หลิวชิวเยว่เอ่ยถามอย่างตื่นเต้น บุตรของนางมีความพิเศษนั่นย่อมเป็นเรื่องดี"เรื่องนี้ข้าให้คำตอบไม่ได้ ต้องรอดูตอนเขาคลอดออกมาก่อน เจ้าวางใจเถอะข้าบอกว่าดี ก็ย่อมดี"หลิวเฝิ่นตัดบทด้วยคำนี้ ก่อนจะเอ่ยถึงศิษย์คนโตที่เพิ่งออกเรือนไ

  • สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก    ตอนที่ 97. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/2

    ตอนที่ 97. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/2"วาสนาคนเราไม่เท่ากัน ท่านกุนซือทำใจเสียเถอะ"หมอจินซีถิงรินสุราให้กุนซือจ้าวปลอบใจ ตัวเขามิได้คิดอิจฉาหลี่ซวน ด้วยเป็นสหายกันมานาน อีกทั้งยังบังเอิญล่วงรู้ความลับว่า แม่นางเสี่ยวฮวามีอีกร่างเป็นหมีดำ จึงนึกชื่นชมหลี่ซวนที่มีความรักที่แท้จริง มิได้มองสตรีที่รูปโฉม "หากท่านกุนซืออยากแต่งภรรยา ยังมีสตรีตระกูลดีในเมืองหลวงอีกมากมาย แค่เอ่ยปากแม่สื่อคงมาเยือนจนท่านเวียนหัวเป็นแน่"จางหมิ่นเอ่ยขึ้น พลางยกจอกสุราเทเข้าปาก เขาเห็นกุนซือจ้าวอิจฉาหลี่ซวนแล้ว ก็อยากจะเพิ่มเชื้อไฟในดวงตาอีกฝ่ายอีกสักนิด หากกุนซือจ้าวรู้ว่า หลี่ซวนกำลังจะมีลูก คงตาร้อนผ่าวแน่ แต่เขามิใช่คนปากสว่าง นำเรื่องของผู้อื่นมานินทาต่อ จึงต้องสงบใจไว้"วันข้างหน้าพวกเจ้าจะได้พบคนที่เหมาะสมกับพวกเจ้า"เสิ่นมู่ฉือเดินผ่านมาได้ยิน จึงเข้ามาพูดคุยกับคนสนิททั้งสาม"ท่านแม่ทัพ"ทั้งสามลุกขึ้นทำความเคารพ เสิ่นมู่ฉือโบกมือให้นั่งลง"ไม่เป็นไร พวกเจ้าตามสบายเถอะ ข้าแค่ออกมาหาของกินให้ฮูหยิน ช่วงนี้นางหิวทุกชั่วยาม หมอจินพรุ่งนี้เจ้าช่วยตรวจอาการให้นางได้หรือไม่"เสิ่นมู่ฉือออกมาหาขอ

  • สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก    ตอนที่ 96. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/1

    ตอนที่ 96. ชีวิตของข้าและสามีแพนด้าผู้คลั่งรัก/1หลิวชิวเยว่อยู่ที่เผ่าเยว่เซียนราวสิบวัน ก็ได้เวลากลับเสียที ทางด้านศิษย์พี่หมีกับหลี่ซวนเดินทางกลับหลังจากงานเลี้ยงเลิกราแล้ว เฟิ่งอี้หลันกับหลงเฟยมาส่งลูกสาวตรงประตูทางเข้าออก ผ่านไปยังดินแดนเผ่าจินสวง "เยว่เอ๋อร์ เจ้าแวะมาเยี่ยมแม่กับพ่อบ้างนะลูก"เฟิ่งอี้หลันยังอาลัยอาวรณ์บุตรี นางอยากให้หลิวชิวเยว่กับเสิ่นมู่ฉืออยู่ที่เมืองหลวงเผ่าเยว่เซียนกับนาง แต่เสิ่นมู่ฉือเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งชิงเป่ย มิอาจละทิ้งหน้าที่ได้ หลิวชิวเยว่เองไม่คุ้นชินกับชีวิตของเผ่าสัตว์ นางจึงขอกลับบ้านพร้อมสามี"เยว่เอ๋อร์เจ้าใช้กำไลศิลาสวรรค์ ติดต่อพูดคุยกับพ่อแม่ได้ตลอดเวลานะลูก พ่อจะคอยมองดูเจ้าอยู่ทางนี้"หลงเฟยบอกกับลูกสาว เขาได้สร้างกำไลศิลาสวรรค์อีกชิ้น เพื่อใช้ติดต่อกับนาง"ท่านพ่อ ท่านแม่ดูแลสุขภาพด้วยนะเจ้าคะ ข้าจะหมั่นมาเยี่ยมพวกท่านบ่อยๆ หากท่านคิดถึงข้า ก็แวะมาหาข้าได้นะเจ้าคะ ข้าอยากให้ท่านทั้งสอง มาเยี่ยมข้าที่จวนแม่ทัพบ้าง"หลิวชิวเยว่อยากให้บิดามารดา ออกมาท่องเที่ยวเปิดหูเปิดตานอกดินแดนเยว่เซียนบ้าง แต่ติดตรงทั้งสองมีภารกิจในฐานะผู้นำเผ่า จนปลีกเวล

  • สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก    ตอนที่ 95.ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/2

    ตอนที่ 95.ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/2ก่อนจะปรากฏขึ้นบนพื้นดิน อีกฝั่งของอุโมงค์ หลิวชิวเยว่หลับตาแน่น ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองรอบๆ ก่อนจะอุทานออกมา"เอ๊ะ ! ที่นี่คุ้นตาข้าเหลือเกิน" ร่างของนางยืนอยู่ที่ริมขอบเหว ที่ซึ่งก่อนหน้านี้เคยถูกคนร้ายไล่ล่าจนตกเหวไป ก่อนจะฟื้นขึ้นมาในร่างอ้วนกลมของหลิวชิวเยว่ บุตรีคหบดีหลิวกวาน"นี่คือดินแดนที่เจ้าเคยอยู่ใช่หรือไม่"หลงเฟยเอ่ยถาม เขายกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นหลิวชิวเยว่เบิกตากว้าง แล้วพยักหน้ารับ"ครั้งนั้นข้ากับเฟิ่งอี้หลัน ให้กำเนิดบุตรีฝาแฝด เพื่อปกป้องพวกนาง ข้าได้นำบุตรีคนแรกไปฝากหลิวกวานให้เลี้ยงดู ส่วนบุตรีอีกคนข้าได้นำนางมายังดินแดนแห่งนี้ จากนั้นก็ส่งนางให้ครอบครัวตระกูลหลิวเลี้ยงดู โดยผนึกความทรงจำให้พวกเขาเชื่อว่า นางคือคนในตระกูลของพวกเขา ตั้งชื่อให้ว่าหลิวชิวเยว่ เช่นเดียวกับคนแรก"หลงเฟยแตะมือบนกำไลศิลาสวรรค์ ฉายภาพให้หลิวชิวเยว่ดู เด็กน้อยฝาแฝดสองคนถูกแยกออกจากกัน คนหนึ่งถูกฝากให้หลิวกวานเลี้ยงดู อีกคนถูกหลงเฟยนำมาให้ครอบครัวหลิวจิ้งหมิงเลี้ยงดู "ขะ ข้าไม่ใช่คนของที่นี่ ไม่ใช่ลูกของคุณพ่อ"หลิวชิวเยว่รู้สึกมึนงงราวกลับโลกพลิกคว่ำ นางไม

  • สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก    ตอนที่ 94. ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/1

    ตอนที่ 94. ถอนคำสาป ครอบครัวพร้อมหน้า/1ทั้งสองผ่านเข้ามายังดินแดนเผ่าหลงเทียน ราชครูมองไปรอบๆ เห็นหลิวชิวเยว่บินอยู่บนท้องฟ้าข้างกายมีภูติจิ๋วรูปหยดน้ำอยู่ด้วย "เจ้ารู้หรือไม่ว่า แม้แต่ราชาเผ่าหลงเทียนก็ตายด้วยน้ำมือข้ามาแล้ว บิดาเจ้าพ่ายแพ้ต่อข้าจนถูกสาปให้กลายเป็นมังกรเพลิง"ราชครูเอ่ยถึงชัยชนะที่เคยมีเหนือชาวเผ่าหลงเทียนอย่างภาคภูมิใจ เขาเคยสังหารราชาเผ่าหลงเทียน หลังจากที่อีกฝ่ายสังหารบุตรชายและสะใภ้ของตน ครั้งนั้นราชครูได้สาปหลงเฟย ให้กลายเป็นมังกรเพลิงทำลายผู้คนในเผ่าหลงเทียนจนหมดทั้งเผ่า "ราชครู เจ้าช่างภูมิใจในความชั่วของตัวเองเหลือเกินนะ ข้าในฐานะที่มีสายเลือดของเผ่าหลงเทียนครึ่งหนึ่ง ครั้งนี้จะขอเอาชีวิตเจ้าล้างแค้นให้ผู้คนเผ่าหลงเทียน""เหอะ เจ้าฝันไปหรือเปล่า นังเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ข้าจะสั่งสอนเจ้าให้รู้สำนึก"ราชครูเบ้ปากเอ่ยดูแคลน ก่อนจะโบกคฑาในมือเรียกลูกไฟจากบนฟ้าให้ตกใส่หลิวชิวเยว่ตูม ตูม ตูม !ลูกไฟตกจากฟ้าราวกับห่าฝน"เล่นแบบนี้เลยเหรอ เจ้าราชครูบ้า!"หลิวชิวเยว่ขยับปีกบินหลบไปมา ลูกไฟร่วงกระทบพื้นระเบิดเปลวไฟออกมา เผาไหม้ไปทั่วจนเปลวเพลิงแดงฉาน "เสี่ยวเที

  • สามีข้า เป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก    ตอนที่ 93.จัดการคนชั่ว/3

    ตอนที่ 93.จัดการคนชั่ว/3"ฉางตี้ เจ้ายอมแพ้เสียเถอะ มิเช่นนั้นข้าจะสังหารเจ้าเสีย"เฟิ่งอี้หลันใช้คฑาสายฟ้าของตนฟาดลำแสงสีฟ้าเข้าใส่อีกฝ่าย แต่ราชครูไม่ยอมแพ้ใช้คฑาศิลาโลหิตฟาดลำแสงสีแดงตอบโต้ ลำแสงสีฟ้าและสีแดงปะทะกันจนเกิดเสียงเปรี้ยงปร้าง ราวกับฟ้าผ่า ประกายไฟแตกกระจายลงมายังพื้นเบื้องล่าง"เฟิ่งอี้หลัน เจ้ามีฝีมือเพียงแค่นี้คิดจะฆ่าข้าได้หรือ หึ ข้าจะทำให้เจ้าตายด้วยน้ำมือของคนที่เจ้ารัก"พูดจบราชครูก็โบกคฑาศิลาโลหิต บังเกิดเป็นอุโมงค์สีดำขนาดใหญ่เปิดกว้างขึ้นด้านบน จากนั้นก็มีร่างของสัตว์ตัวใหญ่สีดำตัวหนึ่ง ลอยออกมาจากอุโมงค์นั้นเบื้องหน้าเฟิ่งอี้หลัน"ระวัง นั่นคือมังกรเพลิง หากถูกพ่นไฟใส่จะลุกไหม้และกลายเป็นหิน"หลิวชิวเยว่รีบตะโกนบอก แล้วบินขึ้นไปอยู่เคียงข้างเฟิ่งอี้หลัน"ท่านแม่ ข้าคือหลิวชิวเยว่บุตรีของท่านกับท่านพ่อหลงเฟย ข้าจะช่วยท่านกับท่านพ่อเอง"นางบอกความจริงให้เฟิ่งอี้หลันรับรู้ ก่อนจะหันไปมองราชครูที่กำลังตกตะลึง"นี่เจ้าคือลูกของเฟิ่งอี้หลันกับหลงเฟย หึ ดี ถ้าเช่นนั้นพวกเจ้าสองแม่ลูก ก็จงถูกบิดาและสามีฆ่าตายเถอะ มังกรเพลิงจัดการมัน!"ราชครูโบกคฑาบังคับให้มังกรเพลิง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status