ตอนที่ 26 พยายามแสดงตัวตน

เนตรเดินเข้ามาในมหาวิทยาลัยด้วยท่าทางมั่นใจ พร้อมรอยยิ้มที่ดูมีเลศนัยบนใบหน้า เธอเลือกเสื้อผ้าชุดสวยที่สุด สะพายกระเป๋าแบรนด์เนม เผยความเป็นผู้หญิงที่ดูดีทุกกระเบียดนิ้ว พร้อมจะเผชิญหน้ากับทุกคนโดยเฉพาะดาหวัน วันนี้คือวันที่เธอจะเปิดเผยทุกอย่างให้ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นคู่หมั้นของโนเตอร์ ไม่ว่าใครก็จะไม่สามารถแย่งเขาไปจากเธอได้

บรรยากาศรอบ ๆ คณะแพยท์ดูเหมือนจะเป็นปกติ แต่เมื่อเธอเดินเข้าไป นักศึกษาหลายคนเริ่มหันมามองด้วยความสนใจ และเริ่มซุบซิบกัน เนตรไม่สนใจว่าใครจะพูดอะไร เธอมีเพียงแผนเดียวในใจ นั่นก็คือการแสดงตัวตนอย่างเต็มที่

"นั่นใครน่ะ ดูมีคลาสมากเลย" นักศึกษาคนหนึ่งพึมพำกับเพื่อนข้าง ๆ

"อ้อ เขาบอกว่าเป็นคู่หมั้นพี่เตอร์ไม่ใช่เหรอ?" เพื่อนอีกคนตอบเบา ๆ

ข่าวลือเกี่ยวกับเนตรที่เป็นคู่หมั้นของโนเตอร์เริ่มแพร่กระจายออกไปตั้งแต่วันแรกที่เธอก้าวเข้ามาในมหาวิทยาลัย แต่ในวันนี้มันจะไม่ใช่แค่ข่าวลืออีกต่อไป เนตรตั้งใจจะทำให้ทุกคนได้เห็นความจริง

ขณะที่เนตรเดินเข้ามาถึงกลุ่มเพื่อนดาหวัน เธอก็เห็นดาหวันนั่งอยู่กับเพื่อนๆ อย่างสนุกสนาน เนตรยิ้มอย่างเยือกเย็น ก่อนจะเดินตรงเข้าไปหา

"สวัสดีค่ะทุกคน" เนตรทักทายเสียงหวานแต่แฝงด้วยความหมายบางอย่าง ต้นหอมกับมิเกลนั่งข้างเธอและไม่คิดด้วยว่าผู้หญิงคนนี้จะใจกล้าเข้ามาหาเพื่อนตนถึงที่

ดาหวันเงยหน้าขึ้นมอง หญิงสาวสวยที่ดูเป็นผู้ใหญ่และมีเสน่ห์ในชุดแบรนด์เนมอยู่ตรงหน้าเธอ ดาหวันรู้สึกถึงความแปลกในอากาศทันที ใจเธอเริ่มกระตุกเบา ๆ อย่างไร้เหตุผล

"พี่เป็นใครคะ?" ดาหวันถามขึ้นด้วยความสุภาพ

"อ้อ ฉันชื่อเนตร เป็นคู่หมั้นของพี่เตอร์น่ะคะ" คำพูดนั้นเหมือนสายฟ้าฟาดกลางใจของดาหวัน หัวใจเธอเต้นแรงขึ้นในทันที ใบหน้าของเธอชาวาบ ความรู้สึกสับสนและตกใจปะทะกันในหัว เธอไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

"คู่หมั้น?" ดาหวันพึมพำเบา ๆ พยายามหาคำอธิบาย แต่สิ่งที่เธอเห็นคือแววตาที่มั่นใจของเนตรที่มองกลับมา

"ใช่ค่ะ พี่เตอร์ยังไม่บอกหวันเหรอคะ? หรือเขายังปิดเธออยู่?" เนตรแกล้งพูดด้วยน้ำเสียงที่เหมือนเป็นห่วงเป็นใย แต่จริง ๆ แล้วเธอเจตนาเพื่อทำให้ดาหวันเสียใจ

ดาหวันรู้สึกเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวพังทลายลง ไม่มีคำอธิบายใด ๆ จากโนเตอร์ ไม่มีสัญญาณเตือน ไม่มีการพูดถึงเรื่องนี้เลยสักครั้ง เธอพยายามห้ามน้ำตาที่กำลังจะไหลออกมา แต่ความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามาทำให้มันยากเหลือเกิน

"อย่าโกหกพูดจามั่วๆ...หวันมึงอย่าเพิ่งไปเชื่อ"

มิเกลจับมือดาหวันไว้ถึงจะพอทราบเรื่องก่อนหน้าแต่เธอก็อยากได้ความจริงจากเตอร์มากกว่า

"ที่พี่พูดคือเรื่องจริงใช่ไหม"

ดาหวันถามด้วยเสียงสั่นเครือ พยายามรวบรวมสติ

เนตรหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโชว์รูปงานหมั้นที่ถูกจัดเตรียมไว้ รูปภาพที่เห็นชัดเจนว่าเป็นโนเตอร์ในชุดสูทหรู ข้าง ๆ คือเธอในชุดคู่หมั้นสวยงาม ดาหวันได้เห็นทุกอย่างในภาพนั้นชัดเจน

"โกหกงั้นเหรอ? เธอดูเองสิ ว่านี่คือเรื่องจริงหรือไม่" เนตรตอบด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน

ดาหวันหันหน้าหนีจากภาพนั้นด้วยความเจ็บปวด น้ำตาที่เธอพยายามกั้นไว้ก็เริ่มไหลออกมา เธอรีบลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วเดินหนีออกไปทันที โดยไม่สนใจเสียงเรียกของเพื่อนๆ

"หวัน...หวันใจเย็นๆก่อนมึง"

มิเกลกับต้นหอมเรียกแต่เจ้าตัวก็ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น

เธอเดินตรงไปยังที่ที่เธอและโนเตอร์มักจะไปด้วยกัน ความทรงจำที่พวกเขาเคยใช้ร่วมกันกลับมาหลอกหลอนเธออีกครั้ง ทุกคำพูด ทุกท่าทีของเขาดูเหมือนจะเป็นการหลอกลวง ดาหวันรู้สึกเหมือนกับว่าเธอถูกทรยศ

“พี่เตอร์...ทำไมถึงทำแบบนี้...” เธอพึมพำเบา ๆ น้ำตาไหลอาบแก้ม ความเจ็บปวดเต็มไปหมดในใจ

ในขณะเดียวกัน โนเตอร์ที่เพิ่งรู้ว่ามีเรื่องราวเกิดขึ้นรีบตามหาดาหวันทันที เขารู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบแน่น เขารู้ว่าเนตรต้องการทำลายความสัมพันธ์ของเขากับดาหวัน และเขาก็กลัวว่ามันจะสายเกินไป

“หวัน! หวัน!” เขาตะโกนเรียกเธอขณะที่วิ่งตามไป

แต่ดาหวันไม่ตอบ เธอเดินต่อไปเรื่อย ๆ อย่างไร้จุดหมาย ความเสียใจในหัวใจของเธอทำให้เธอไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

หลังจากที่ตามดาหวันไม่ทัน โนเตอร์รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังถล่มลงตรงหน้า ความรู้สึกผิดและความโกรธทำให้เขาต้องกลับมาที่คณะแพทย์ทันที เมื่อมาถึง เขาก็เจอเนตรยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มคนที่กำลังซุบซิบกันถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่

"เธอมันหน้าด้าน ไร้ยางอาย!" โนเตอร์ระเบิดอารมณ์ทันที เสียงของเขาดังลั่นจนทุกคนหันมามองด้วยความตกใจ เนตรเองก็ตกใจเช่นกัน แต่พยายามแกล้งทำเป็นไม่สนใจ เธอคิดว่ายังไงโนเตอร์ก็ต้องยอมรับสถานการณ์นี้ในที่สุด แต่สิ่งที่โนเตอร์ทำตอนนี้เธอแทบช็อก

เขาหันไปหากลุ่มเพื่อนที่ยืนมองสถานการณ์อย่างไม่รู้จะทำอะไรดี แล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "ฟังให้ดีทุกคน ฉันไม่เคยคบผู้หญิงคนนี้ งานหมั้นที่พวกเธอเห็นมันไม่ใช่เรื่องจริง ฉันไม่ได้เต็มใจอะไรทั้งนั้น และที่สำคัญ ผู้หญิงที่ฉันรักคือดาหวันคนเดียวเท่านั้น!"

เสียงของเขาชัดเจนจนทุกคนที่อยู่รอบข้างต่างหันมามองอย่างตกตะลึง พวกเขาเริ่มเข้าใจว่าข่าวลือที่ได้ยินเกี่ยวกับเนตรและโนเตอร์นั้นไม่ใช่ความจริง และสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นเพียงการแสดงจากฝ่ายเดียว

เนตรถึงกับหน้าชา ใบหน้าที่เคยมั่นใจบัดนี้เปลี่ยนเป็นความโกรธและความอับอาย แต่เธอยังคงพยายามข่มอารมณ์และไม่ยอมรับความจริงง่าย ๆ เธอยืดตัวตรง พยายามควบคุมความรู้สึกที่สั่นไหวในใจ

“พี่เตอร์ ทำไมต้องพูดแบบนั้นล่ะคะ พี่ก็รู้ว่าเราหมั้นกันแล้ว” เธอพยายามแย้ง แต่โนเตอร์ไม่สนใจคำพูดของเธอเลย

"เลิกแสดงเถอะเนตร ความจริงทุกคนควรได้รู้แล้วว่างานหมั้นที่เธอพูดถึงมันไม่เคยเกิดขึ้นจริง รูปที่เธอเอามาโชว์ให้ทุกคนดู มันเป็นแค่การตัดต่อ!"

"พี่เตอร์...เนตรจะกลับไปฟ้องคุณป้าแน่"

"เชิญ..ไสหัวเธอไปซะ"

คำพูดของโนเตอร์ทำให้ผู้คนรอบ ๆ เริ่มมีเสียงกระซิบซุบซิบหนักขึ้น แต่เนตรยังคงไม่ยอมแพ้

“พี่จะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้! ฉันทำทุกอย่างเพื่อพี่ แล้วพี่กลับมาทำร้ายฉันต่อหน้าทุกคนแบบนี้เหรอ!”

น้ำเสียงของเนตรแฝงไปด้วยความโกรธและความเสียใจ เธอรู้สึกเหมือนทุกอย่างที่เธอพยายามทำมากำลังพังทลายต่อหน้าต่อตา

แต่โนเตอร์ก็ไม่สนใจอารมณ์ของเธออีกต่อไป "เธอทำทุกอย่างเพื่อตัวเธอเอง ไม่ใช่เพื่อฉันหรอกเนตร ฉันจะไม่ยอมให้เธอใช้ชื่อของฉันในการทำลายความรักของฉันกับดาหวันอีกต่อไปเรื่องหมั้นฉันไม่ได้เต็มใจเธอก็รู้"

"พี่เตอร์"

"หรือจะเถียง"

เนตรรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบของเธอกำลังแตกสลาย เธอไม่คิดว่าผู้ชายที่เธอพยายามครอบครองจะมาประณามเธอต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ ทั้งความโกรธและความเสียใจทำให้เธอแทบจะทนไม่ไหว แต่สุดท้ายเธอก็ได้แต่ยืนกัดฟันข่มอารมณ์ไว้ ไม่ให้แสดงออกมา

โนเตอร์หันหลังให้เธอ และเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองแม้แต่นิดเดียว

เสียงซุบซิบของนักศึกษารอบ ๆ เริ่มดังขึ้น ทุกคนต่างจับตาดูเหตุการณ์นี้ด้วยความสนใจและสงสัยว่าต่อไปเรื่องราวจะเป็นอย่างไร ใครหลายคนเริ่มเข้าใจถึงความจริงของความสัมพันธ์ระหว่างโนเตอร์กับเนตร และต่างก็เริ่มมองเธอด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป

เนตรที่ยืนอยู่คนเดียวในวงล้อมของความสงสัยและคำซุบซิบ ไม่อาจทนต่อสายตาของคนอื่นได้อีกต่อไป เธอตัดสินใจเดินออกไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว แม้ว่าใจของเธอจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม

สำหรับโนเตอร์ ตอนนี้เขาเหลือเพียงสิ่งเดียวที่ต้องทำ นั่นก็คือหาวิธีขอโทษและคืนดีกับดาหวัน ผู้หญิงที่เขารักจริง ๆ